Konu sahibinin kalp atışını duyduğu bir bebekten bahsediyoruz.Henüz bir embriyodan bahsediyoruz tam bir çocuk yok bence ortada...5-6 aylık bir gebelik değil bu , 5-6 haftalık bir oluşum sadece...
ailemde sknti yok artik..bosandm ben zatenn. o sahisla hicbir alakam yok artik ve cok huzurlu ve mutluyum kendi evimdeyim sanki iki kisilik yasiyorum hayatimi..bugun alisverise gittim cok mutluydm uzun zmandr hic bu kdr iyi olmamstm kendime yeni kiyaftler hamile pantolonu tshirti aldm
Ama hanımefendi anne olup olmaması ile ilgili değil ki konu, herkes kendi görüşlerini belirtmekte özgür elbette, argümanlarınızda tutarlı ve haklısınız, ben de zor bir yol olduğunu düşünüyorum, ancak konu sahibi kararını vermiş, bundan sonra olumsuz taraflarını göstermek ancak canını yakabilir fayda sağlamaz ki. Faydası olabilecek yorumlar hayatını nasıl planlayabilir, hangi durumlarda psikolojik destek alması gerekir, bebeğin anneanne ve dede ile ilişkilerini nasıl düzenlemesi en sağlıklı olur gibi konularda tecrübesi olanların önerileri olabilir ancak.Çok merak ediyorum çocuğunuz falan var mı anne misiniz ?
Bir bardak sallama çay haricinde birşey içtiğim yokNe kadar sığ ve düz mantık düşünceler bunlar, ne içtiyseniz aynısından istiyorum
Benim 2 yaşında bir çocuğum var ve bir anne olarak( özellikle anneysen kürtaj konusunda daha hassas bakarsın olaya) ben kürtajı savunduğumu düşündüm( eş kişisinin baba olmayı hak etmediğini ve onunla bir bağı kalmasın boşandıktan sonra evli ya da bekar temiz bir sayfa açsın kendisine diye), ben olsam öyle yapardım dedim ki bu konuya ilk yaptığım yorum , size saygı duyuyorum şeklindeydi..Ki konu sahibi de bir karar vermiş ama endişeleri de var ki farklı yorumları da kendi içinde değerlendirmek için bu konuyu açmış diye düşünüyorum...Ama o kadar denemeden ve boşandıktan ve kimyasal gebelik muhabbetinden sonra da bebek anneye tutunduysa vardır Allahın bir hikmeti...Umarım en doğru karar budur, en hayırlısı budur ve bu bebek anneye mucizeler getirir, hayırlı bir evlat olur inşallah...Tek temennim bu olur...Ama hanımefendi anne olup olmaması ile ilgili değil ki konu, herkes kendi görüşlerini belirtmekte özgür elbette, argümanlarınızda tutarlı ve haklısınız, ben de zor bir yol olduğunu düşünüyorum, ancak konu sahibi kararını vermiş, bundan sonra olumsuz taraflarını göstermek ancak canını yakabilir fayda sağlamaz ki. Faydası olabilecek yorumlar hayatını nasıl planlayabilir, hangi durumlarda psikolojik destek alması gerekir, bebeğin anneanne ve dede ile ilişkilerini nasıl düzenlemesi en sağlıklı olur gibi konularda tecrübesi olanların önerileri olabilir ancak.
Ben okudum anladım ve ona göre içimden gelen bi yorum yapmıştım, siz arada genel örnek verdiniz diye mesajımda genel olarakmı vermem gerekiyorduPardon benim ne dediğimi anladınız mı?
Ben genel konuştum hanfendi.
Özel bir örnek vermedim.
Ben bir evlada kıyılsın asla demedim demem de.
Bu haddi aşmak olur.
Bu olaydan bağımsız anne veya babası olmayan çocukların travmaları çok fazla demeye çalıştım.
Alanım bu çünkü her gün bu kişilerle çalışıyorum.
Siz beni polemiğe cekmeyin lütfen.
Bu son mesajım size ayrıca üslubunuz çok saldırgan.
Bence yazdığımı bir daha okuyun.
Peki bu değersizlik hissini nasıl önleyebiliriz? Ben doğum yaptiktan sonra eşim bir anda terk etti beni ailelerimiz uyuşmuyor yoksa seninle ilgili sıkıntım yok diye.Şimdi bu durunda benim ve masum yavrumun suçu ne? Baba olmanin sorumluluğunu taşiyamacak birini baba yapmisim farkinda değilmisim.En büyük yanilgim çocuk doğana kadar bir kere bile tartismamiz olmamiz.Yani yüzüme hiçbir şey söylemedi dava dilekçesinde öğrendim
Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin :)teskkrlerr
Hayır anne değilim, fakat anne olmak için senelerce uğraştım fakat olmadı sonrasında başka sebeblerden ötürü boşandım. Hatta boşanmadan acaba son bi şans tekrar bebek deneyeyim mi bile dedim. Çünkü çocuk sahibi olarak boşanmak istemiştim, çok zor bi süreç olacaktı, ailemin destek olacağınada güveniyordum fakat sonra vazgeçtim.Çok merak ediyorum çocuğunuz falan var mı anne misiniz ?
Haklı olduğunuz kısımlar elbetteki var ama baba ile büyüyen her çocuk sağlıklı olmayacağı gibi, her babasız çocukta sorunlu olur gibi genellemeler yapmamız yanlış olur. Kaldı ki konu sahibi doğurmaya karar vermiş, yani bundan sonra bizim söz hakkımız olduğunu düşünmüyorum. Herkesin doğrusu farklıdır. Çevremdeki babasız çocukların büyük çoğunluğu mutlu ve başarılı çocuklar olduğu için konu sahibinin yaptığı bana yanlış gelmedi. Aksine anne baba ile büyümüş ve ciddi anlamda sorunları olanlar var akrabalarımda. Kaldı ki bugün evlilik birliği içinde doğan çocukların mutluluğunu hangimiz garanti edebiliriz? Evet makul olan anne baba ile çocuk büyütmektir ama olmuyorsa altında sürekli sorun aramak hata olur diye düşünüyorum. Bunu ancak zaman gösterir ve su akar hep yolunu bulur.
Yazık ne kadar büyük konuşuyorsunuz.Eşiyle boşanma arefesinde çocuk yapan kişisin sen değil mi ?
Neyse ki bu konuda akıllı davranmışsın.
Bir yavrunun günahına girmemişsin en azından.
Hakli olmakla beraber kesin yargilarda da bulunmamak gerekiyor , benim oglum bebekken babasi vefat etti , pedagog sizin soylediginizi soyleyip rol model lazim dedigi icin tum hayatimi degistirip babamin bulundugu sehre tasindim , oglum dedesini rol model aldi kendisine
6 yasindayken evlendim , simdi esime baba diyor ve onu ornek aliyor kendisine
Ayrica babalar annelerin yerini tutamaz ama anneler gayet saglikli evlat buyutebilir , bende dahil olnak uzere cevremde pek cok ornegi var bunun
Bir de anlatmadan gecemeyecegim ,oglum 4 yasindayken bana demisti ki , bazen babam yok diye uzuluyorum ama senin gibi bir annem var diye de cok sansli bir cocuk oldugumu dusunuyorum cunku herkesin babasi var ama kimsenin senin gibi annesi yok , yani anneler o acigi kapatabilir yeter ki guclu ve saglam durabilsinler tum zorluklara karsi
Rumuz seçiminiz çok yerinde, tebrik ederim.Ne güzel ben de doğurdum oğlumu. Yani doğurma dışında başka bir yöntem bilmiyorum o yüzden doğurdum. Diğer seçenek neydi ki? Kürtaj olsa gerek. Hay Allah konunu da bilmiyorum ondan anlamadım ben. Doğurmak iyidir ama bak, başka türlü çıkmıyor bebek içeriden. Doğurun.
Söylediklerinizde haklısınız.Ama o canı veren Allah
Nasıl böyle herşey bizim elimizdeymiş gibi düşünebiliyoruz.
Dini konular yasak olduğu için çok derinlere giremiyorum
Rabbim doğacak evlada babasızlık hissini yaşatmasın
Benimde babam annem bize (ikizim) hamileyken bırakmış ama annem doğurmuş evet babasızlığı hep hissettim ama Allah bizi böyle sınıyor demek ki yiyecek ekmeğimiz soluyacak nefesimiz varmış
Ben okudum anladım ve ona göre içimden gelen bi yorum yapmıştım, siz arada genel örnek verdiniz diye mesajımda genel olarakmı vermem gerekiyordu
Peki ozaman şöyle değiştireyim yorumumu.
Herkesin hikayesi kendine özel, ve yaşamadan bunu bilemeyiz. Sırf genel düşünceler olumsuz diye bir evlada kıyılmaz.
Kadın zaten boşandı ve çocuğu tamamen babasına benzerse hergün eski kocasını görmüş gibi olacak, bu bile çok sinir bozucu...Benim demek istediğim şey evliyken insanlar boşanabilir ya da çocuğun annesi babası vefat edebilir , bu durum farklı...Ama şu olayda bir seçim şansı var, kürtaj olup karşısına ona gerçekten değer veren, onu seven biri çıkabilir,evlenebilir ve o adamdan çocuk sahibi olsa onun için daha iyi olabilir, daha yaşı genç yolun başında çünkü...Çocukla bu devirde bir adamla evlenmesi zor(ki çocuk istismarları da var allah korusun) evlenebilir ama o kişi ne kadar benimseyebilir çocuğunu,ikisinin çocuğu olduğunda öteki çocuk dışlanabilir...bu sorunlar böyle uzar gider..boşandığı eş salça olabilir yıllar sonra , evlense başkasıyla ,çocuğu kullanarak evliliğini yıpratabilir, çocuğun psikolojisi nasıl olacak...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?