ahh, öyle içimde hissettim acınızı... 2 kez 8. haftada kaybettim bebeklerimi, kalp atışlarını bile duymuştuk...
Geçecek, o günü hiç unutmayacaksın, hatırladığında bi sızı gelecek ama bugünkü kadar yanmayacak canın. Çok şükür hafifliyor. ben isimlerini koydum, tek tek vedalaştım onlarla, onları sevdiğimi ve özleyeceğimi söyledim, konuştum konuştum... onların adına çeşitli bağışlar yaptım (hani böle köy okuullarına kitap vs gibi isimlerine hediyeler yaptırıp yolladım). bana iyi gelmişti. ve sakın hayattan kopmayın, eşinizle dostunuzla görüşün, anlatın.. en önemlisi acınızın yoğunlunun azalacağını ama sevginizin devam edeceğini hatırlayın.
çok çok güzel günleriniz olsun inşallah.