- 21 Haziran 2016
- 9.248
- 25.555
- 548
Ah biz pandemi anneleri. Gel sarılalım..
Ah biz pandemi anneleri. Gel sarılalım..Merhaba, ben yaklaşık 10 ay önce anne oldum.29 yaşındayım gayet planlı bir gebelikti.Cok şükür Rabbıme de bize sağlıklı bir kız bebek nasip etti.Rabbim dilegen herkese sağlıklı,mutlu ve hayırlı bi evlat nasip etsin.Pandemiden dolayı maalesef hiç kimseden destek alamadım.Annemin yaşı ve kronik hastalığı yüzünden aynı şehirde ama sadece telefonla görüşüyoruz.Kayinvalidem ise saçma sapan mevzularda dolayı (en son bebegim 40 günlükler geldi ) bir daha da gelmedi.Bunun için konu açmıştım ve çok solun o dönem yorumlarınız çok iyi gelmişti.Sonrasinda eşimin ailesi tarafından yapılan bazı şeylerden dolayı da panik atak bile geçirdim.Pandemi izni derken eşim bebek 4 aylıkken ise başladı.Yaklasik 6 aydır evin temizliği,bebeğimin yemek uyku vs herseyi bende.Hic kimseye gidemiyorum,kimsede bana gelmiyor.Tabi ki şu şartlarda olması gereken bu.Gittigim tek yer parklar ve çok sıkıldım.Cok bunaldım.Evde aynı yerde günlerce günlerce aynı şeyleri tekrar tekrar yapmak beni çok kötü noktaya getirdi .uyku uyumak dinlenmek sakın ve bir başıma kalmayı çok özledim.Bazen geliyor nefes alamıyor gibiyim.Esim çok yoğun calisiyor ve destek oluyor ama bana yetmiyor
Artık bebegime bağırmaya başladım ve bu beni mahvediyor.sakinlesmek.icin onu yere birakip oda değiştiriyorum ama sakinlesemiyorum çok ağlıyor arkamdan. Sıkıştım,nefes alamıyorum.
Merhaba, ben yaklaşık 10 ay önce anne oldum.29 yaşındayım gayet planlı bir gebelikti.Cok şükür Rabbıme de bize sağlıklı bir kız bebek nasip etti.Rabbim dilegen herkese sağlıklı,mutlu ve hayırlı bi evlat nasip etsin.Pandemiden dolayı maalesef hiç kimseden destek alamadım.Annemin yaşı ve kronik hastalığı yüzünden aynı şehirde ama sadece telefonla görüşüyoruz.Kayinvalidem ise saçma sapan mevzularda dolayı (en son bebegim 40 günlükler geldi ) bir daha da gelmedi.Bunun için konu açmıştım ve çok solun o dönem yorumlarınız çok iyi gelmişti.Sonrasinda eşimin ailesi tarafından yapılan bazı şeylerden dolayı da panik atak bile geçirdim.Pandemi izni derken eşim bebek 4 aylıkken ise başladı.Yaklasik 6 aydır evin temizliği,bebeğimin yemek uyku vs herseyi bende.Hic kimseye gidemiyorum,kimsede bana gelmiyor.Tabi ki şu şartlarda olması gereken bu.Gittigim tek yer parklar ve çok sıkıldım.Cok bunaldım.Evde aynı yerde günlerce günlerce aynı şeyleri tekrar tekrar yapmak beni çok kötü noktaya getirdi .uyku uyumak dinlenmek sakın ve bir başıma kalmayı çok özledim.Bazen geliyor nefes alamıyor gibiyim.Esim çok yoğun calisiyor ve destek oluyor ama bana yetmiyor
Artık bebegime bağırmaya başladım ve bu beni mahvediyor.sakinlesmek.icin onu yere birakip oda değiştiriyorum ama sakinlesemiyorum çok ağlıyor arkamdan. Sıkıştım,nefes alamıyorum.
Valla benim bebek hiç uyumuyordu. Uyumamasını geçtim sürekli bağırarak ağlıyordu. Ben artık halüsinasyonlar görecek kadar uykusuz kalmıştım. Ev işi umrumda bile değildi. O dediğiniz öyle olmuyor yani.Bende taze anneyim ilk 40 gün destek gördüm daha görmeyede devam ederdim ama dur diyen ben oldum. Çünkü bebekli yaşama alışmalıydım. Artık hayatınızın bir parçası.
Her şeyin 4 4lük olmayacağını kabullenişe geçin, evde bebek uyuduğunda 10 dk da olsa kendinize bakın. Bunlar size iyi hissettirecektir.
Kitap okuyun nette dolaşın kahve keyfi yapın bırakın bir iş eksik kalsın bir şey olmaz
sabret kuzum geçiyor inanki geçen sene bende senin gibiydim doğumdan sonra işten çıkartıldım hep çocuktan çıkardım hıncımı kimse yardım etmiyor eşim bile 10 dk seviyor yatıp uyuyor sabah 5 tede işe gidiyor eşle geçirilen arkadaşla.aileyle geçirilen vakitler azaldıkça sinir stres herşey yük geliyor oğlum 2.5 yaşında şükür yakamdan düştü oyuncaklarla oynuyor bende kuranımı alıp okudukça huzurluyum çok şükür inş.sende atlatırsın sağlıcakla kalMerhaba, ben yaklaşık 10 ay önce anne oldum.29 yaşındayım gayet planlı bir gebelikti.Cok şükür Rabbıme de bize sağlıklı bir kız bebek nasip etti.Rabbim dilegen herkese sağlıklı,mutlu ve hayırlı bi evlat nasip etsin.Pandemiden dolayı maalesef hiç kimseden destek alamadım.Annemin yaşı ve kronik hastalığı yüzünden aynı şehirde ama sadece telefonla görüşüyoruz.Kayinvalidem ise saçma sapan mevzularda dolayı (en son bebegim 40 günlükler geldi ) bir daha da gelmedi.Bunun için konu açmıştım ve çok solun o dönem yorumlarınız çok iyi gelmişti.Sonrasinda eşimin ailesi tarafından yapılan bazı şeylerden dolayı da panik atak bile geçirdim.Pandemi izni derken eşim bebek 4 aylıkken ise başladı.Yaklasik 6 aydır evin temizliği,bebeğimin yemek uyku vs herseyi bende.Hic kimseye gidemiyorum,kimsede bana gelmiyor.Tabi ki şu şartlarda olması gereken bu.Gittigim tek yer parklar ve çok sıkıldım.Cok bunaldım.Evde aynı yerde günlerce günlerce aynı şeyleri tekrar tekrar yapmak beni çok kötü noktaya getirdi .uyku uyumak dinlenmek sakın ve bir başıma kalmayı çok özledim.Bazen geliyor nefes alamıyor gibiyim.Esim çok yoğun calisiyor ve destek oluyor ama bana yetmiyor
Artık bebegime bağırmaya başladım ve bu beni mahvediyor.sakinlesmek.icin onu yere birakip oda değiştiriyorum ama sakinlesemiyorum çok ağlıyor arkamdan. Sıkıştım,nefes alamıyorum.
2 uyku yapıyorsa şanslısınız biz 13. aydan beri tek uyku yapıyoruz.Hepimiz bu yollardan geçtik bebeğim 3 aylıkken pandemi başladı . O zamana kadar zaten öyle dışarı çıkmıyorduk hava soğuk vs çocuğun düzeni bozuluyor diye . Bu arada yaşadığımız şehirde kimse yok güneydoğu da ufacık bir yerdeyiz . Ben çok sıkıntı çektim bebeğim emerken emmex oldu mama kabul etmedi ek gıdaya başladık bu kez yerken yemez oldu derken ben çok kez depresyon geçirdim. Şuan 16 aylık belirli bir düzeni var ve biz alıştık. Bir süre sonra size de böyle olacak sadece diş dönemleri aşırı ağır sancılı geçiyor korkunç günler geçirdik . Ama alıştım artık ağlıyorsa neden ağlıyor demiyorum tutturuyorsa neden yapıyor demiyorum. Yemiyorsa neden yemiyor demiyorum gibi gibi . Bende uykusuzum bu sabah 05;00 te kalktı mesela sabaha kadar kaç kez ağladı emzirdik yatırdım bilmiyorumbile . Evde gelişimi geri kalmasın diye tv açılmıyor mesela sıkılıyor muyum evet . Ama geçecek ben bunu biliyorum. Bu bilince ulaşmak 14 ayımı aldı dışarı çıkmak istiyor ayakkabılarını alıp kapıya geliyor filan . Sürekli kitap oku oyun oynat yedir için yatır kaldır sürekli bu mod . Bak sana günlük yaptıklarımızı sıra ile yazayım her günümüz aynen böyle hiç abartmıyorum saatleri bile aynı resmen
07:00 kalkış
Bez pijama değiş eşimi yolcu et
08:00 kahvaltı
Kelime kartlarına bak
09:30 1. Uyku
Yemek yap
10:30 kalk
Yatak topla evi süpür yerleri sil vs vs
12:00 öğlen yemeği
13:30 2. Uyku
15:00 kalkış bez değiş
15:30 ara öğün
Oyun oynat
18:30 akşam yemeği
19:15 diş fırçat duş kitap oku
20:00 uyku
O uyuyor bulaşık makinası boşalt çay kahve aralarda uyanıyor git geri yatır . Sonra biz yatıyoruz zaten aynen tüm gün böyle geçiyor
Evet şanslıyım ama sabahta ciddi anlamda erken kalkıyor bazen bir 06:30 olduğu oluyor2 uyku yapıyorsa şanslısınız biz 13. aydan beri tek uyku yapıyoruz.
Bu arada çok gerginim o da gergin evet hissediyor, şu dağınık ev hali beni sinirlendiriyor kendimi iyi hissetmiyorum galiba bu düzensizligin düzenine de alismaliyimŞunu söyliyeyim eğer sen huzurluysan bebeğin de huzurlu oluyor fiziki bir rahatsızlığı yoksa
Bebekler anne sütünden kucağına aldığındaki enerjiden hissediyorlar
Eğer huzursuzsan bebek de huzursuz oluyor sen ondan etkileniyorsan daha da veriliyordu derken kısırdöngü başlıyor
Keyif almaya bak telaş yapma hiç doya doya sev bebeğini büyürler hemen özlersin sonra
Ufak bir tavsiye kışın günaşırı yazın her gün banyo yaptırırdım mışıl mışıl uyurlardı ben de ya uyur dinlenir ya da canım ne istiyorsa onu yapardım
İnsan olduğumuzu yoruldugumizu anne olunca unutuyoruz sonra da tüm bu işlerin altında eziliyoruz.insallah geçecek.sizin için de sevindim.iste tecrube de böyle kazanıliyorsabret kuzum geçiyor inanki geçen sene bende senin gibiydim doğumdan sonra işten çıkartıldım hep çocuktan çıkardım hıncımı kimse yardım etmiyor eşim bile 10 dk seviyor yatıp uyuyor sabah 5 tede işe gidiyor eşle geçirilen arkadaşla.aileyle geçirilen vakitler azaldıkça sinir stres herşey yük geliyor oğlum 2.5 yaşında şükür yakamdan düştü oyuncaklarla oynuyor bende kuranımı alıp okudukça huzurluyum çok şükür inş.sende atlatırsın sağlıcakla kal
Tüm anneler bu değişmez kısır döngü içinde galiba,hele ki pandemi bunu hepten kötü hale getirdi.sizin bebeğinizin De benim bebeğim gibi düzeni varmışHepimiz bu yollardan geçtik bebeğim 3 aylıkken pandemi başladı . O zamana kadar zaten öyle dışarı çıkmıyorduk hava soğuk vs çocuğun düzeni bozuluyor diye . Bu arada yaşadığımız şehirde kimse yok güneydoğu da ufacık bir yerdeyiz . Ben çok sıkıntı çektim bebeğim emerken emmex oldu mama kabul etmedi ek gıdaya başladık bu kez yerken yemez oldu derken ben çok kez depresyon geçirdim. Şuan 16 aylık belirli bir düzeni var ve biz alıştık. Bir süre sonra size de böyle olacak sadece diş dönemleri aşırı ağır sancılı geçiyor korkunç günler geçirdik . Ama alıştım artık ağlıyorsa neden ağlıyor demiyorum tutturuyorsa neden yapıyor demiyorum. Yemiyorsa neden yemiyor demiyorum gibi gibi . Bende uykusuzum bu sabah 05;00 te kalktı mesela sabaha kadar kaç kez ağladı emzirdik yatırdım bilmiyorumbile . Evde gelişimi geri kalmasın diye tv açılmıyor mesela sıkılıyor muyum evet . Ama geçecek ben bunu biliyorum. Bu bilince ulaşmak 14 ayımı aldı dışarı çıkmak istiyor ayakkabılarını alıp kapıya geliyor filan . Sürekli kitap oku oyun oynat yedir için yatır kaldır sürekli bu mod . Bak sana günlük yaptıklarımızı sıra ile yazayım her günümüz aynen böyle hiç abartmıyorum saatleri bile aynı resmen
07:00 kalkış
Bez pijama değiş eşimi yolcu et
08:00 kahvaltı
Kelime kartlarına bak
09:30 1. Uyku
Yemek yap
10:30 kalk
Yatak topla evi süpür yerleri sil vs vs
12:00 öğlen yemeği
13:30 2. Uyku
15:00 kalkış bez değiş
15:30 ara öğün
Oyun oynat
18:30 akşam yemeği
19:15 diş fırçat duş kitap oku
20:00 uyku
O uyuyor bulaşık makinası boşalt çay kahve aralarda uyanıyor git geri yatır . Sonra biz yatıyoruz zaten aynen tüm gün böyle geçiyor
Burda sizlerinde bende yaşadım geçecek demeniz o kadar önemli ki.Yanliz hissetmek çok kötü.tanimasak da diyorum ki evet birileri yaşamış ve geçmiş güzel zamanlar geçirmişler.Annelik harika bi duygu ama insanı da zorluyor gerçekten.guzellihi de zorluğundan geliyor demek.Uykusu çok hafif kucağında uyutup mecbur ayağımda sallayarak devam ediyorum maksimum 45 dk uykus var .Tam bende uyuyacakken uyanıyorGerçekten çok zor bir dönemdeyiz benmde 2 kızım var birisi 29 aylık birsi 6 ayına yeni girdi aynı döngünün içinde dönüp duruyoruz büyük kızımda bu havalarda devamlı alır dışarı çıkardım gezmeye parka bir arkadaşa akrabaya şimdi malum pandemi küçük kızım toplasak 3 kere falan o da mecburiyetten dışarı çıkmıştır çoğu annenin yaşadığı şeyler bunlar bizi yoran ev hapsi yanlızlık işker yoksa bir çırpıda olacak şey yatın dinlenin kızınızla oynayın o uyuyunca kendinize vakit ayırmaya çalışın yani günlerinizi anlamlı bir hale getirmeye çalışın kendinizi stress sokmayın hem kendinize hem bebeğinize eziyet etmeyin boşverin..
Evet aslında bebegim çok zor değil sadece şu ara uykusuzluk ve Ramazan etkiledi beni.O yüzden de sinirlerim bozuldu.O büyüdükçe bende büyüyecem demekAynı şeyleri yaşadım hissettim.Oglum 2.5 yaşında,eh yeni yeni biraz rahatladım.Beraber bir yerlere gidebiliyoruz artık.konusmaya yürümeye başlaması, tuvaletini söylemesi,kendi başına yemek yiyebilmesi bayağı rahatlattı şükür.Sabredin geçecek bu günler.Kiz bebek bir de daha sakin uyumlu olur.
En çok dağınık görünen şeyleri ben bir süre balkona attım . Eşimin oyunları , legolar, kitaplar sürekli gözüme batardı attım kurtuldum . Balkonda oynayıp içeri girdiler . Evinde çok eşya varsa onları da kolileyip kaldır . Çok eşya çok iş demek . Bizim bakıcımız vardı o yüzden oturma odası yaptık , 1 kutu oyuncak , 1 kutu kitap , 1 oturma grubu bir halı ve stor perde vardı . TV bile yoktu . O odada iki oğlan büyürken vbirinci oturma grubunu kırdılar , şimdi ikinciyi kırmaya çalışıyorlar . Perdeye bile kustular zamanında , oturma odasına küveti getirdik içine az su koyduk onunla oynadılar . Ama en güzeli geçiyor olması . Sabret ve kendine zaman ayır . Seneye daha iyi olacak inşallah ve belki ikinciyi düşüneceksinBu arada çok gerginim o da gergin evet hissediyor, şu dağınık ev hali beni sinirlendiriyor kendimi iyi hissetmiyorum galiba bu düzensizligin düzenine de alismaliyim
Evet aynen zamanla kabulleniş başlıyor . Birde ben olayların üzerine çok fazla düşünmemeye başladım oda beni rahatlattı . Mesela sürekli evdeyiz hep aynı şeyleri yapıyoruz filan bunları asla beynimden geçirmiyorum bile. Geçirsem ne olacak ki değişecek mi ? Yooo en iyisi kendimi üzmemek diyorumTüm anneler bu değişmez kısır döngü içinde galiba,hele ki pandemi bunu hepten kötü hale getirdi.sizin bebeğinizin De benim bebeğim gibi düzeni varmış
Bi süre o kadar tamam tamam dedim ki içimde galiba halinin altına süpürdüm hep icimdekileri.yetisemiyince de bu duygu patlaması.Bebegin ritmine bırakmak lazım ama bu da zamanla öğreniliyor galiba
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?