- 14 Haziran 2019
- 16.105
- 81.694
- 598
Ö
adını yanlış yazmışım dediklerimden biriydi
adını yanlış yazmışım dediklerimden biriydiBuda okunmalı
Bu kitap benim aydınlanmamı sağladı kabulleniş yaşadım resmen . Bir kere okudum ama yine içime sine sine okuyacağım oğlum bu ara çok huzursuz hem azı dişleri çıkıyor hem atak döneminde biraz toparlanalım yeniden okuyacağımÖ
adını yanlış yazmışım dediklerimden biriydi
hayatta en sabır ısteyen seyler ılk evlılık hayatına gırmek ıkıncısı cocuk sahıbı olmak sanırımBenim de oğlum 4,5 yaşında. Bağırmamaya hala gayret ediyorum. Beni en çok motive eden kitapları yazacağım lütfen okuyun. İçinde güzel yöntemler de var.
Etkin anne bana olmak
Koşulsuz ebeveyn olmak
İyi aile yoktur
Lütfen bu üçünü okuyun.
Özellikle erken çocukluk döneminde yaşanan travmaları görmek istiyorsanız köpek gibi büyütülmüş çocuk kitabını da okuyun. Oradaki gerçek vakaları görün.
Teselli beklemenizi anlıyorum ama çocuğa bağırmadan bir çıkış yolu bulmak zorundasınız.
Sizin gibi o da evde ve sadece sizi görüyor. Üstelik bildiği güvendiği tek insan ona bağırıyor. Daha konuştuğunuz dili bile tam anlayamayan bir çocuk neden bağırdığınızı bile anlayamıyor. Çok ufak.
Bence yaş ile alakalıhayatta en sabır ısteyen seyler ılk evlılık hayatına gırmek ıkıncısı cocuk sahıbı olmak sanırım
kızkardesım26 yasındaydı bebegı oldugunda ve sabırsz oldugu zamanlar oldu
ben 33 yasımda anne oldum..yasla ılgısı yoktur belkı ama hayatımın olgunluk donemıydı anasınıfına dek evde cok ıyı gectı hersey...esımde yardım ederdı aksam eve gelınce kıyafetlerını utulerdı:)
anasınfıyla dıs dunyaya atıldıgımızda sıkıntılar oldu ılk okul uce kadar..çunku evdekı nezaket saygı ortamı dısarıdakı dunyada yoktu
relaks olmaya calısmak gerek çunku asıl sorunlar dıs dunya ya açılınca baslıyorBence yaş ile alakalı
Ben de iyi aile yoktur da bir aydınlanma yaşamamı sağlamıştı.Bu kitap benim aydınlanmamı sağladı kabulleniş yaşadım resmen . Bir kere okudum ama yine içime sine sine okuyacağım oğlum bu ara çok huzursuz hem azı dişleri çıkıyor hem atak döneminde biraz toparlanalım yeniden okuyacağım
Herkesin durumu bebeğe göre değişir.Valla benim bebek hiç uyumuyordu. Uyumamasını geçtim sürekli bağırarak ağlıyordu. Ben artık halüsinasyonlar görecek kadar uykusuz kalmıştım. Ev işi umrumda bile değildi. O dediğiniz öyle olmuyor yani.
Merhaba, ben yaklaşık 10 ay önce anne oldum.29 yaşındayım gayet planlı bir gebelikti.Cok şükür Rabbıme de bize sağlıklı bir kız bebek nasip etti.Rabbim dilegen herkese sağlıklı,mutlu ve hayırlı bi evlat nasip etsin.Pandemiden dolayı maalesef hiç kimseden destek alamadım.Annemin yaşı ve kronik hastalığı yüzünden aynı şehirde ama sadece telefonla görüşüyoruz.Kayinvalidem ise saçma sapan mevzularda dolayı (en son bebegim 40 günlükler geldi ) bir daha da gelmedi.Bunun için konu açmıştım ve çok solun o dönem yorumlarınız çok iyi gelmişti.Sonrasinda eşimin ailesi tarafından yapılan bazı şeylerden dolayı da panik atak bile geçirdim.Pandemi izni derken eşim bebek 4 aylıkken ise başladı.Yaklasik 6 aydır evin temizliği,bebeğimin yemek uyku vs herseyi bende.Hic kimseye gidemiyorum,kimsede bana gelmiyor.Tabi ki şu şartlarda olması gereken bu.Gittigim tek yer parklar ve çok sıkıldım.Cok bunaldım.Evde aynı yerde günlerce günlerce aynı şeyleri tekrar tekrar yapmak beni çok kötü noktaya getirdi .uyku uyumak dinlenmek sakın ve bir başıma kalmayı çok özledim.Bazen geliyor nefes alamıyor gibiyim.Esim çok yoğun calisiyor ve destek oluyor ama bana yetmiyor
Artık bebegime bağırmaya başladım ve bu beni mahvediyor.sakinlesmek.icin onu yere birakip oda değiştiriyorum ama sakinlesemiyorum çok ağlıyor arkamdan. Sıkıştım,nefes alamıyorum.
Büyük kızımda yaşadım bunları hep kucakta uyurdu bir zmn snra bktım oda uyumuyor strese giriyor bnde ev işi diye çıldırıyorum birden işi gücü bıraktım aldım kucağıma uykumuz geldikçe yattık uyuduk şimdi yanımda yatıramıyorum o ayrıBurda sizlerinde bende yaşadım geçecek demeniz o kadar önemli ki.Yanliz hissetmek çok kötü.tanimasak da diyorum ki evet birileri yaşamış ve geçmiş güzel zamanlar geçirmişler.Annelik harika bi duygu ama insanı da zorluyor gerçekten.guzellihi de zorluğundan geliyor demek.Uykusu çok hafif kucağında uyutup mecbur ayağımda sallayarak devam ediyorum maksimum 45 dk uykus var .Tam bende uyuyacakken uyanıyor
Dediğiniz gibi o yavaş yavaş öğrenme değilde hemen olsun istiyorum o benim yanlış algılamaya ve kendimi acımasızca eleştirmeye sebep oluyor.İlk yardım derslerinde ilk öğretilen şey önce kendi güvenliğinizi sonra çevrenizdekilerin güvenliğini sağlamaktır çünkü bilinci açık tek kişi siz olabilirsiniz ve insanların hayatı buna bağlı olabilir. Anneliği biraz buna benzetiyorum, anne iyi olacak ki bebek mutlu olsun. Yoksa tertemiz bir ev, 3 çeşit yemek, ütülü kıyafetler, montessori etkinlikleri...Anne mutlu değilse bunların hiçbir anlamı yok. Beş dk yalnız kalsın bir şey olmaz, anlatın bebeğinize giderken de döndüğünüzde de. Bağırabilirsiniz de ama özür dileyin, anlatın ne olduğunu. Hepimiz insanız, anne olunca yazılım komple değişmiyor. Yavaş yavaş öğreniyoruz her şeyi. Annelik sonsuz bir suçluluk hissi, yetememe, yetişememe haline geldi bu çağda. Siz iyi olursanız bebeğiniz de iyi olur.
Merhaba, kesinlikle kimseden bir beklentim.yok yapmak zorundalik değil bu ama insan sohbet etmek,bebeğini 2 dk kucağından alıp kollarını dinlendirmek icin anlara ihtiyaç duyuyor.Kv için aslında eski bir konum var,geldiği ve gelince ne yapıp gittigiyle alakalı.Orda bunu belirtmemisim ama ama ruhsal yorgunluk covid insanlar ,bi alana sikismislik etkiliyor.Kimse kimseye yardim etmek, bebegine bakmak zorunda degil. Evlenirken yardimci olmak zorunda deil, vs vs...
Bu tür konularda beklenti icinde olmak bana hep tuhaf ve itici geliyor.
Yardimci olsalar hoş olur ama yapmiyorlarsa suclayamayiz cunku mecbur degiller.
Eriskin oldugunuzda, evlenmeniz, bebeginiz, oyunuz buyunuz sadece ve sadece kendi sorumlulugunuzdadir.
Sonucta hic birini izin alarak yapmiyorsunuz.
Insanlardan beklentiyi kessek hic bir sorun olmayacak.
Bebeginizin sorumlulugu sadece size ve esinize ait.
Kesinlikle bu zaten istenilen.Ya şöyle bir durum oluyor . İnsan bazen birisin istiyor illa ev işi yapsın bebe baksın diye değil . Sohbet destek amaçlı . Kendimde yaşamıştım annem 19. Gün gitmişti mesela Kv 10. Gün . Ben kimseyi istememiştim . Ama annem gidince çok ağlamıştım . Kendim herşeyi yapıyordum yemek temizlik vs annem olsun yanımda otursun sohbet edelim istemiştim .
Kesinlikle çözüm bu destek,yanlıiz olmadığını hissetmek.Yukarda bir sürü destek mesajı var, şöyle düşün, böyle düşün, karamsarlığa kapılma gibi. Bu bile bir çözüm önerisidir.
Merhaba, ben yaklaşık 10 ay önce anne oldum.29 yaşındayım gayet planlı bir gebelikti.Cok şükür Rabbıme de bize sağlıklı bir kız bebek nasip etti.Rabbim dilegen herkese sağlıklı,mutlu ve hayırlı bi evlat nasip etsin.Pandemiden dolayı maalesef hiç kimseden destek alamadım.Annemin yaşı ve kronik hastalığı yüzünden aynı şehirde ama sadece telefonla görüşüyoruz.Kayinvalidem ise saçma sapan mevzularda dolayı (en son bebegim 40 günlükler geldi ) bir daha da gelmedi.Bunun için konu açmıştım ve çok solun o dönem yorumlarınız çok iyi gelmişti.Sonrasinda eşimin ailesi tarafından yapılan bazı şeylerden dolayı da panik atak bile geçirdim.Pandemi izni derken eşim bebek 4 aylıkken ise başladı.Yaklasik 6 aydır evin temizliği,bebeğimin yemek uyku vs herseyi bende.Hic kimseye gidemiyorum,kimsede bana gelmiyor.Tabi ki şu şartlarda olması gereken bu.Gittigim tek yer parklar ve çok sıkıldım.Cok bunaldım.Evde aynı yerde günlerce günlerce aynı şeyleri tekrar tekrar yapmak beni çok kötü noktaya getirdi .uyku uyumak dinlenmek sakın ve bir başıma kalmayı çok özledim.Bazen geliyor nefes alamıyor gibiyim.Esim çok yoğun calisiyor ve destek oluyor ama bana yetmiyor
Artık bebegime bağırmaya başladım ve bu beni mahvediyor.sakinlesmek.icin onu yere birakip oda değiştiriyorum ama sakinlesemiyorum çok ağlıyor arkamdan. Sıkıştım,nefes alamıyorum.
Ne hissettiğimi anladığınız için çok teşekkür ederim.Insan zaten evladiyls ilgili biseyi anlatırken zorlanıyor çünkü dünyadaki en önemli ve değerli varlık.Ama bunu yasarkende insanız ve yoruluyor bunaliyoruz.Hisseytiklerimiz için suclanmak da kötü hissettiriyorKonu sahibi içini dökmüş, ruhsal sıkıntısını dile getirmiş, belli ki bu pandemi dönemi çok bunalmış ve destek amaçlı buraya yazmış. Sizin de çözüm önerisi sunmak yerine yargılayıcı tavrınız ve “itici” kelimesini kullanmanız hiç hoş değil bence.
Evet bu konuda haklısınız . Ama bu olay tamamen kişilik meselesi . Ben hayatta hiç bir konuda rahat olamazdım . 29 yaşımın bana verdiği hediye daha rahat bir insan olmam oldurelaks olmaya calısmak gerek çunku asıl sorunlar dıs dunya ya açılınca baslıyor
Mrb canım Allah yardımcın olsun bnde taze anneyim aşırı gazlı bi bebeğim var annem yanımda ona rağmen uyku uyumuyrm tüm gece arada rahatlıyorum o yanımda die ama gidicek ve ne yapacağım Bn tek başıma nasıl olcak diyorum. Çnkü sakinleştiremyrz eşimle upraştıpmz halde annem alınca bi şeklde sakinleştiriyo nasıl yapıyorsa. Kendi başıma sakinleştiremediğim için korkuorm. Kendi başına bu zmana kadar gelebldiysen kendini çok güçlü hissetmelisin. Başarablyrm yapablyrm çocuğuma bakablyrm kimseye ihtiyacım yok diyerek motive olablrsn canım kendi başıma üstesinden geldiğim zman mutlu oluyrm. Yalnzlk çok zor ailemden uzakta başka şehrdeym hamileliği yalnz geçirdim. İşin aslı yardımdan ziyade yalnz kalmak bunaltıyor insanı seni anlyrm. Pandemi geçecek en azından ailen aynı şehrdeyse daha sık görüşeblrsn arkdş çevresi vs. Başka şehrdr arkdş da edinemiyorsun herkes önyargılı önceden tanıştığın seni bilen seven insanlarla görüşebliosun rahatça. Eskiden kayınvalide anne desteği olmazmış onlar senden bişeyler beklermş hep bırak yardım etmeyi. Ama komşuluk o kadar iyiymiş ki herkes yemek getrrmş gelir gider ilgilenrmş. Şimdi ne komşu ne anne kayınvalide ne de arkdş kimse olmuyor yanında insanlar yalnızlıktan şikayetçi bu zmnda birde üstüne pandemi oldu şimdi.birlk olmak neden bu kadar zor ki anlamıyrm 2 çift sohbet etmek insana ne kadar iyi gelio halbuki. Telfnla görşrm samimi olduğum arkşlarmla bebeğimi emzirirken bazen ne zman sakinse mesela kafamı dağıtyrm ii gelio. Bi gün çıktım bebeğimle arabasına koydum dolaştım geldm açık hava iyi gelir çocuğunda sakinleşir. Hatta bazen ağla ağlamak rahatlatır bağırmak yerine ağladıktan snra saknleşrsin. Mutlu olmaya bak canım nasıl kendini mutlu hissedeceksen çocuğnla birlkte Allaha emanet ol.Merhaba, ben yaklaşık 10 ay önce anne oldum.29 yaşındayım gayet planlı bir gebelikti.Cok şükür Rabbıme de bize sağlıklı bir kız bebek nasip etti.Rabbim dilegen herkese sağlıklı,mutlu ve hayırlı bi evlat nasip etsin.Pandemiden dolayı maalesef hiç kimseden destek alamadım.Annemin yaşı ve kronik hastalığı yüzünden aynı şehirde ama sadece telefonla görüşüyoruz.Kayinvalidem ise saçma sapan mevzularda dolayı (en son bebegim 40 günlükler geldi ) bir daha da gelmedi.Bunun için konu açmıştım ve çok solun o dönem yorumlarınız çok iyi gelmişti.Sonrasinda eşimin ailesi tarafından yapılan bazı şeylerden dolayı da panik atak bile geçirdim.Pandemi izni derken eşim bebek 4 aylıkken ise başladı.Yaklasik 6 aydır evin temizliği,bebeğimin yemek uyku vs herseyi bende.Hic kimseye gidemiyorum,kimsede bana gelmiyor.Tabi ki şu şartlarda olması gereken bu.Gittigim tek yer parklar ve çok sıkıldım.Cok bunaldım.Evde aynı yerde günlerce günlerce aynı şeyleri tekrar tekrar yapmak beni çok kötü noktaya getirdi .uyku uyumak dinlenmek sakın ve bir başıma kalmayı çok özledim.Bazen geliyor nefes alamıyor gibiyim.Esim çok yoğun calisiyor ve destek oluyor ama bana yetmiyor
Artık bebegime bağırmaya başladım ve bu beni mahvediyor.sakinlesmek.icin onu yere birakip oda değiştiriyorum ama sakinlesemiyorum çok ağlıyor arkamdan. Sıkıştım,nefes alamıyorum.
Bak gün gelecek ve iyiki kimse yoktu diyeceksin emin ol . Ben aynen böyle oldum çünkü kendimden biliyorum . Kv annem doğuma geldiler doğumdan sonra sütüm hemen gelmişti . Kv başladı mama ver demeye . Doktora gittik mama lazım mı diye ? Doktor hayır dedi Kv daha eve geldik başladı mama ver demeye . Annem dedi ki bir süre sonra çocuk uyumayacak sende sıkılacaksın eline çayı alıp koltuğa oturup bebek sallayacaksın . Ben annemi dinlemedim ve 40 ı çıkınca uyku düzeni kuracağım diye çabaladım ve oldu da . Ek gıda başladı Kv ye tatile gittik 8.5 aylık bebeğime triliçe yedirmiyor diye eleştirildim yaprak sarması vermedim diye eleştirildim . Kv görümce çocuğu kucaklarına almışlar yerde oturup dedikodumu yapıyorlardı çocuğa yemek vermiyormuşum böyle dediler arkamdan yakaladım yüzleştim de . 9 aylıktı 3 uyku yapıyordu Kv başladı uyutma daha uzun uyusun uyutma demeye . Halbuki öyle bir şey yok . Çocuk ne kadar fazla yorulursa o kadar fazla uykuya direnir . Demem o ki iyiki yanlızım boş çene dinlemiyorumKesinlikle bu zaten istenilen.
Offf çok zor olmuş sizin de.insanin yanında sevdiği birileri olması çok önemli.3 yaşında oğlum 6 aylık kızım var.
Ve ben oğlumun doğumundan itibaren tek başımayım. Çünkü gurbetteyim. Komşuluk yok, gelen giden yok, gittiğim yok.
Benim eşim öyle 3 4 ay evde de durmadı. Haftada 6 gün çalışıyor akşam 7de geliyor sabah 7de gidiyor. Hafta sonu da 1 gün evde.
Psikolojik olarak delirdim mi hemde nasıl. Ruh hastası oldum bu süreçte. Ama hepsi geçiyor.
Evet yazdıklarınızda tamamen çok haklısınız ben deneyimleyerek gördüm . Söylediğini kitabı listeme ekledim kesin alacağım . Şuan Hatice Kübra tongarın bağırmayan çocukları okuyorum ama boşa almışım ne yazıkkiBen de iyi aile yoktur da bir aydınlanma yaşamamı sağlamıştı.
Etkin anne baba olmak kitabı da buna paralel çözüm önerileri var. O kadar işe yarıyor ki. Mesela bir arkadaşımım çocuğu bizdeylen hırçın davrandığında ceza vermek terslemek yerine neden yaptığını sorduğumda çok masum bir cevap alıyorum. O kadar masumlarki... Sadece sevilmek ve kabullenildiklerini bilmek istiyorlar. Bir döngü gibi. Sen şefkatle yaklaştıkça o da sana öyle geliyor. Sen bağırdıkça o da sana tepkilerini bağırarak vurarak veriyor. Aslında bağırmak, cezalandırmak, bırakıp başka odaya gitmek hep sana dönüyor. Senden görüyor öğreniyor yapıyor. Tam tersi çocuğu daha da hırçınlaştırıyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?