Arkadaslar önceki konumda bana yardımcı oldunuz teşekkür hepinize.
Konu gene bu önceki konum olan bu yenge.Bana sürekli oğlunu överek belki kendini tatmin etmekten başka birşey bilmeyen annesi.
Geçen bana hafta sonu beni hastane randevum için götürür müsün diye sordu. Bende hafta sonları yorgun olduğum için geç kalktığımı söyledim. Bana “ randevunun saatini öğrenip sana söylerim tekrar” dedi. Resmen yapıştı yani. Bugün de “ randevum saat 16 da beni götürür müsün ?” diye sordu. Bende : Misafir gelirse gelemem” dedim. Kadın resmen : “ o saatte kimse gelmez” diyor. Neyse bende “ oğlun evde o götürse?” O da : “ arabası tamirde “ dedi.
Bende gerçekten kendimi kapana kısılmış gibi “ tamam” dedim. Ama dialog aklıma geldikçe hiç gitmek istemiyorum.
Yok yanlış gitmeye korkuyormuş oğlu izinde ve aynı şehirde olan abisine gidecekmiş. Çok sinir oldum. Birde bana “ ama evet diyorsan geleceksin yarı yolda bırakmak yok. Haber ver ben başımın çaresine bakayım “ diyor.
Ondan önce hep:” ben kimseden birşey istemem utanırım , her işimi kendim görürüm” diyordu. Şimdi de iki kere yardımcı olduk diye, baya utanmaz gibi oldu.
Aslında sevabına gitmek isterim ama bakıyorum kendi evladını sakınıp kıyamıyor yanına almaya, çünkü orada baya beklemesi gerekecek. Hep söyler zaten “ oğlum çok çalışıyor “ felan , sanki biz uyumaya gidiyoruz işe. bu da beni hem sinir ediyor hem üzüyor.
Kızlar bana gitmemek için bahane lazım. Nolur akıl verin .
Selamlar
Konu gene bu önceki konum olan bu yenge.Bana sürekli oğlunu överek belki kendini tatmin etmekten başka birşey bilmeyen annesi.
Geçen bana hafta sonu beni hastane randevum için götürür müsün diye sordu. Bende hafta sonları yorgun olduğum için geç kalktığımı söyledim. Bana “ randevunun saatini öğrenip sana söylerim tekrar” dedi. Resmen yapıştı yani. Bugün de “ randevum saat 16 da beni götürür müsün ?” diye sordu. Bende : Misafir gelirse gelemem” dedim. Kadın resmen : “ o saatte kimse gelmez” diyor. Neyse bende “ oğlun evde o götürse?” O da : “ arabası tamirde “ dedi.
Bende gerçekten kendimi kapana kısılmış gibi “ tamam” dedim. Ama dialog aklıma geldikçe hiç gitmek istemiyorum.
Yok yanlış gitmeye korkuyormuş oğlu izinde ve aynı şehirde olan abisine gidecekmiş. Çok sinir oldum. Birde bana “ ama evet diyorsan geleceksin yarı yolda bırakmak yok. Haber ver ben başımın çaresine bakayım “ diyor.
Ondan önce hep:” ben kimseden birşey istemem utanırım , her işimi kendim görürüm” diyordu. Şimdi de iki kere yardımcı olduk diye, baya utanmaz gibi oldu.
Aslında sevabına gitmek isterim ama bakıyorum kendi evladını sakınıp kıyamıyor yanına almaya, çünkü orada baya beklemesi gerekecek. Hep söyler zaten “ oğlum çok çalışıyor “ felan , sanki biz uyumaya gidiyoruz işe. bu da beni hem sinir ediyor hem üzüyor.
Kızlar bana gitmemek için bahane lazım. Nolur akıl verin .
Selamlar