- 1 Ağustos 2010
- 642
- 670
- 158
Gercekten beni çok iyi anladığını düşüyorum. Çalışıp yapamasa sorun olmazdı. fedakarlık sadece bnm aileme onu kabul ettirmemle olmuyor onun da çabası gerekir.. bnm de o evden güzellikle çıkmam varken neden olmasın ki..
Gayet iyi yapmissiniz. Gittigim dersanede sevgilinizin durumuyla ayni durumda olan bir cocuk vardi. Isinden ayrilmis, sinava hazirlaniyordu. Cocuktaki azim hepimizi sasirtmisti. Bir gun konustugumda dedigi sey, ben sevgilime soz verdim, onunla evlenmek icin bu sinavi kazanmaliyim. Elimden geleni yapmazsam onun yuzune bakamam, vicdanim rahat etmez.
Sizin sevgiliniz ise gezip tozmus. Sinavi kazanmak zor, calisip kazanmasa ayrilmasaydiniz keske derdim. Ama oyle bir durum soz konusu degil. Annenizin varmis bir bildigi.
Butun sayfalari okudum biraz once. Sen kesinlikle akilli bir kadinsin. Ve verdigin karar cok cok dogru. Ortada caba yok. Sen bakma "senin paran var, gul gibi gecinir gidersiniz." diyenlere. Denklik gayet onemli. Ve bir yerde yazmissin. Asgari ucret aliyormus sanirim. Hic denk degilsiniz. Senin tek hatan sana denk olmayan, ailenin sorun edecegi biriyle iliskiye baslaman. Biraz gec fark etmissin. Ama iste buna sevgi diyelim. Bir yere kadar mantikli dusunmeni engellemis. Olabilir. Sen elinden geleni yapip onu desteklemissin. Ders bile calistirmissin. Isinden ayrilmayi kabul eden adam hele de 29 yasindaki bir adam ders calismamak icin bahane uretemez. Hele de bu sene calismadim ama ikinci senemde calisacagim diyemez. Demesi gereken "calistim ama elendim." olmaliydi. Kararinin arkasinda dur gonul rahatligiyla.Gercekten beni çok iyi anladığını düşüyorum. Çalışıp yapamasa sorun olmazdı. fedakarlık sadece bnm aileme onu kabul ettirmemle olmuyor onun da çabası gerekir.. bnm de o evden güzellikle çıkmam varken neden olmasın ki..
Butun sayfalari okudum biraz once. Sen kesinlikle akilli bir kadinsin. Ve verdigin karar cok cok dogru. Ortada caba yok. Sen bakma "senin paran var, gul gibi gecinir gidersiniz." diyenlere. Denklik gayet onemli. Ve bir yerde yazmissin. Asgari ucret aliyormus sanirim. Hic denk degilsiniz. Senin tek hatan sana denk olmayan, ailenin sorun edecegi biriyle iliskiye baslaman. Biraz gec fark etmissin. Ama iste buna sevgi diyelim. Bir yere kadar mantikli dusunmeni engellemis. Olabilir. Sen elinden geleni yapip onu desteklemissin. Ders bile calistirmissin. Isinden ayrilmayi kabul eden adam hele de 29 yasindaki bir adam ders calismamak icin bahane uretemez. Hele de bu sene calismadim ama ikinci senemde calisacagim diyemez. Demesi gereken "calistim ama elendim." olmaliydi. Kararinin arkasinda dur gonul rahatligiyla.
ben yapmazdım sevgilinizin yaptığını...bir insan kendi hayatı için çalışmalı okumalı...bunu siz istediniz diye yapıyorsa ya çok sevmiştir...yada ince hesaplar peşinde...sizin aileniizn sınavları dersleri bitmez hangi birinden geçer not alsın .....kendini olduğu gibi kabul eden biriyle daha rahat edecektir...sizde o da...Selam kızlar. Bu ilk konum. Kafam öyle karışık ki.. herkesin yorumu çok önemli benim için. Neyse konuya geçiyorum. Yaklaşık bir buçuk yıldır süren bi ilişkim var. Ben doktorum ve sevgilim işletme mezunu. Tanıştığımızda sıradan bi işte sıradan bir maaşla calişıyordu. Elbette ki sorun değildi bnm için ve anneme anlattım çünkü ciddi bir adım atmak istiyorduk. Annem duyduğunda kıyametler koptu. Asla olmaz dedi. Ağlamalar, bağırışmalar ve sonunda ayrıldm dedim konu kapandı. Bu süreçte şüphelenmesinler diye görüşmüyoruz telefonda kısıtlı konşuyoruz. En sonunda kpss ye girer A grubundan atanırsa ailemin daha ılımlı olacağına karar werdik ve o ders çalışmaya başladı. Benim yoğun ısrarlarım sebebiyle de işten ayrıldı dersaneye başladı. Başlarda iyiydi azimliydi ancak zaman geçince gevşemeye başladı. Surekli uyumalar, arkadaşlarıyla gezmeler falan filan.. bu yüzden sürekli tartışır olduk ve o sene o şekilde bitti. Sınava girdi sonuç hüsran.. kızdım ona ama o da bana kızdı insanlar birbirlerini yıllarca bekliyo ne biçim sevgi sendeki dedi. Bir yıl daha hazırlanmaya karar verdi ben de peki dedim. Ama bu yıl yine aynı şeyleri yaşamaya devam ettik. İki gun guzel çalışıyor üçüncü gün yine aynı. Tartışmaktan yoruldum artık. Ailem hala görüştüğümüzden şüpheleniyor olmalı ki sürekli beni takipteler. Bu yüzden çok kısıtlandı hayatm ve ben bu kadar stresteyken onun rahat olması beni çok yıpratttı. Sonunda ayrıldm. Üzgünüm çok dahası kafam da karışık. Bna "eğer niyetim olmasa ders çalışmaya neden işten çıkayımki" dedi. Bilemiorum belki de haklıydı.. ama ben de yoruldum artık. Acele mi davrandım ona haksızlık mı yaptım yoksa doğru bir kara mı vermişim?? Benim aklım bana yetmez oldu inanınBiliyorum çok uzun oldu n'olur kusura bakmayın.
Cevaplarınız için şimdiden teşekkür ederim.
Selam kızlar. Bu ilk konum. Kafam öyle karışık ki.. herkesin yorumu çok önemli benim için. Neyse konuya geçiyorum. Yaklaşık bir buçuk yıldır süren bi ilişkim var. Ben doktorum ve sevgilim işletme mezunu. Tanıştığımızda sıradan bi işte sıradan bir maaşla calişıyordu. Elbette ki sorun değildi bnm için ve anneme anlattım çünkü ciddi bir adım atmak istiyorduk. Annem duyduğunda kıyametler koptu. Asla olmaz dedi. Ağlamalar, bağırışmalar ve sonunda ayrıldm dedim konu kapandı. Bu süreçte şüphelenmesinler diye görüşmüyoruz telefonda kısıtlı konşuyoruz. En sonunda kpss ye girer A grubundan atanırsa ailemin daha ılımlı olacağına karar werdik ve o ders çalışmaya başladı. Benim yoğun ısrarlarım sebebiyle de işten ayrıldı dersaneye başladı. Başlarda iyiydi azimliydi ancak zaman geçince gevşemeye başladı. Surekli uyumalar, arkadaşlarıyla gezmeler falan filan.. bu yüzden sürekli tartışır olduk ve o sene o şekilde bitti. Sınava girdi sonuç hüsran.. kızdım ona ama o da bana kızdı insanlar birbirlerini yıllarca bekliyo ne biçim sevgi sendeki dedi. Bir yıl daha hazırlanmaya karar verdi ben de peki dedim. Ama bu yıl yine aynı şeyleri yaşamaya devam ettik. İki gun guzel çalışıyor üçüncü gün yine aynı. Tartışmaktan yoruldum artık. Ailem hala görüştüğümüzden şüpheleniyor olmalı ki sürekli beni takipteler. Bu yüzden çok kısıtlandı hayatm ve ben bu kadar stresteyken onun rahat olması beni çok yıpratttı. Sonunda ayrıldm. Üzgünüm çok dahası kafam da karışık. Bna "eğer niyetim olmasa ders çalışmaya neden işten çıkayımki" dedi. Bilemiorum belki de haklıydı.. ama ben de yoruldum artık. Acele mi davrandım ona haksızlık mı yaptım yoksa doğru bir kara mı vermişim?? Benim aklım bana yetmez oldu inanınBiliyorum çok uzun oldu n'olur kusura bakmayın.
Cevaplarınız için şimdiden teşekkür ederim.
bende ayni durumdan muzdaribim. bende doktorum.sevgilim cevre muhendisi. henuz ise girmemis uniyi gec kazandigi icin yeni mezun oldu sayilir.
annem bunu duyar duymaz aynen seninki gibi kiyametleri.kopardi. koskoca doktorsun nasil kabul ettin isi gucu yok sen mi bakicaksin ona diyor. her gun basimi etini yiyor. ben sevgilime guveniyorum. is bulucak. is bulduktan sonra yumusar gibi geliyor
sen sevgiline soyledin mi ailenin tepkisini? bi de yasini merak ettim asistan misi pratisyen mi?
Onun için, ilişkiniz için en iyisini istemekle hata yapmıyorsunuz. Doğru bir ilişkide, taraflar birbirlerinin limitlerini yükseltirler...Tekbaşlarına olacaklarından daha mutlu, başarılı olurlar. Eğer ilişki, tek bir kişinin hayalleriyle ilerliyorsa, o ilişkinin ömrü, hayalleri kuranın enerjisiyle sınırlıdır.Gercekten beni de anlayın. Bu istedigim onun da iyiliği içindi.. yemin ederim kaç gece ağladım bi ben biliyorum..
Onun için, ilişkiniz için en iyisini istemekle hata yapmıyorsunuz. Doğru bir ilişkide, taraflar birbirlerinin limitlerini yükseltirler...Tekbaşlarına olacaklarından daha mutlu, başarılı olurlar. Eğer ilişki, tek bir kişinin hayalleriyle ilerliyorsa, o ilişkinin ömrü, hayalleri kuranın enerjisiyle sınırlıdır.
Ben erkek olsaydım. Sevdiğim kadının iyi bir mesleği, kariyeri olsaydı, ben de kendi adıma onunla hayatı paylaşabilmek için elimden geleni yapardım, hem de iteklenmeden... Artık aynı durumdaki kadınlar bile, evde çocuk büyütmelerine rağmen, eşlerinin arkasına saklanmakla suçlanıp, hor görülüyorlar. Kendi ayakları üzerinde durabilen insanlar, ilişkiye güç katarlar.
Ortada bir sevgi varsa eğer savaşmaya değer diyorum ben ama.
Kızdığım şu; sizden onu beklemenizi istiyor ama kendisi bir an evvel kavuşmak için kendisini
zorlamıyor. Yılları çar çur ediyor.
Ne var yani 1 yıl gezmeyiversin çok.
Az uyusun ne olur?
Atandıktan sonra mutlu mesut acısını çıkarır hepsinin diye düşünüyorum.
Emeksiz ekmek yok, kas kafa erkekler ancak zaman dilenmeyi biliyorlar.
Kız ne durumda, kızın ailesi kafasının etini yiyordur diye düşünmek yok.
Uyku ve keyif peşinde bir adam..
İnsanı hep böyle mi olur diye korkutuyor açıkçası..
Pratisyenim ben. Açıkçası ben sevgilime hemen söyledim bu durumu. O da bi yolunu bulucam dedi. Ağladı ayrılmak istemedi falan filan. Benim annemin tek kaygısı ileride benim ona bakmam. Yani onun bna güvenip çal8şmaması. Bu nedenle devlet işi olursa birşey demez diye düşünmüştm.. çok zor zamanlar geçirdim ben arkada§ım. Senin annen devam ettiğinizi biliyor mu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?