Onu da denedim bas bas bağırdı bu senin görevin kim yapacak diye. Bıraktığım gibi kalıyo evi görseniz şu an pislik içinde kullanılacak bi tane tabak çanak kalmıyo en son o da yapmıyor en son ağlaya ağlaya yapıyorum mecburen dayanamıyorum çünkü evin pis olması mutsuz ediyo beni. Sadece bu da değil maaş kartım kredi kartım onda çocuğa para verir gibi harçlık veriyo elime bi de hesap soruyo. Aklınca benim çok para harcamamı engelliyo. Ben onun nerdeyse 2 katı maaş alıyorum, kariyer olarak da gayet saygın bir mesleğim var öyle zoruma gidiyor ki hazmedemiyorum annem beni koca eline bakma diye okuttu şu an ev hanımlarından daha beter durumdayım. 1,5 yıldır bu konuyu sürekli açıyorum boşanmaya kalkıyorum ama çözümü yok volkan gibi patlayıp beni bastırıyor.
Çok kolay değil mi karşındakinin ne yaşadığını tam olarak bilmeden oturduğun yerden ahkam kesmek. Döve döve almadıysa da bende güzellikle vermedim herhalde. Bazen o kadar çok kavga edersin mutsuz huzursuz olursun ki yeter allah belasını versin tamam dersin. Bu da öyle bi sey işte.Koca eline BAKMAYACAKSINIZ!
Bakmayacaksın arkadaşım ya adam döve döve mi aldı kartlarınızı elinizden? Baştan tavizi verip adamları tepenize çıkartıp sonra böyle eziliyorsunuz. Olmaz olsun öyle kariyer de. Kusura bakmayın çok kızıyorum sizin gibi kendisine saygısı olmayan kadınlara.
Ben de yorumlarınızın çoğunu okudum.
Ve yorumlar hep sizin açınızdan yazıldığı için sizi haklı görmem gerekir ama sizi haklı görmüyorum.
Bir yorumunuz da eşinizden daha fazla kazandığınızı mesleki açıdan kariyer sahibi olduğunuzu vs. belirtimişsiniz.
Acaba eşinize karşı da bunları hissertirdiğiniz için bu şekilde bir muamele görüyor olabilirmisiniz?
Çünkü evlilikler de eşit haklar olsa da kadın ve erkeğin yeri her zaman ayrıdır.
Her iki tarafta haddini bilmelidir.
Erkeğe maddi anlam da ego yapan bir kadını hiç bir koca mutlu etmez ve edemez.Etse dahi kadında ki o ego ve kibir kadının bunu görmesine engel olur.
Koca ne yaparsa yapsın kadın "Annem beni kocaya bakayım diyemi okuttu?" "Benim maaşım kocamın maaşının 2 katı" "Benim mesleğim saygınlığım kariyerim var" düşüncesine sahip olduğunuz sürece asla ama asla MUTLU olamazsınız.Sizde biraz Narsist ve Despot bir kişilik var.
Eşinizin şartlarını bile bile kendinizden daha aşağıda seçmişsiniz çünkü kendi üstünlüğünüze öyle güvenmişsiniz ki kocanızı istediğiniz şekilde yöneteceğinize inanmışsınız.Çünkü anneniz sizi hep pohpohlamış baba evinde ezilmemişsniz gak demişsiniz yemek guk demişsiniz su gelmiş önünüze.Ve sizde maddi manevi ezebileceğiniz biriyle evlenip kontrolü elinize alacağınızı düşünmüşsünüz ama evlendikten sonra kazın ayağının öyle olmadığını anladığınız için de bu durumu kendinize yediremiyorsunuz.
Siz karnınızı doyuracak değil egonuzu okşayacak bir koca istemişsiniz.
Size 10 MADDE yazacağım anlayarak okuyun.
Madde 1 Ne olursa olsun bir kadın kocasını bu kadar kötülemez
Madde 2 Kadın dediğin şikayet etmez ve kocasına hizmet eder.(Kediler de hamile kalıyor.)
Madde 3 Ekonomik özgürlüğün ve sana arka çıkan bir ailen olduğu sürece ve kocana saygı duymayı öğrenmediğin sürece asla MUTLU olamazsın.
Madse 4 Bebeğini de kendin gibi yetiştirirsen dışarıdan kocana nasıl göründüğünü anlarsın
Madde 5 Hem iş hem ev işi ağır geliyorsa işini bırak evinle ilgilen
Madde 6 Kocanı seviyorsan ona saygı duymayı da öğren.Kocanı sevmiyorsan onunla aynı çatı altında ne işin var?
Madde 7 Ekonomik olarak madem daha iyisin bebeğini kendin tek başına doğur ve büyüt.Sürekli kavga eden anne babanın yanında psikolojisi bozulacağına ayrı anne babanın çocuğu olarak inan daha mutlu büyür
Madde 8 Bende okudum meslek sahibiyim evlendim anne oldum ama birgün bile şikayet etmedim temizliğimi yemeğimi tüm kadınlık vazifelerimi yaptım.
Madde 9 Saygı ve ilgi istenmez hakedilir.
Madde 10 Bence sen önce kendini düzelt ondan sonra da kocanı düzelt.
Eşinden çok şikayet ettiğin üzere diyorum ki;
- Okudum diyorsun ama kendine doğru eşi seçemeyecek kadar cahil kalmışsın canım?Bazen diploma insana hiç birşey kazandırmaz.Hatta saygın bir meslek kariyer yada dolgun maaş almak bunların hiç biri MUTLULUK getirmez.
Mutluluk senin çevrene ve dünyaya bakış açınla alakalıdır.
Not: Kimsenin kocası kalkıp evde temizlik ütü vs. yapmıyor.Kocalarımızı sevdiğimizi hissettiriyor onların erkeklik gururlarını okşuyoruz onlar da arada bir işin ucundan tutuyor hepsi bu.
valla bu soylediginiz gibi herkes nisanlilikta anlasaydi emin olun bir suru evlilik olmazdi. kavun degil koklayamiyorsun sozu isabet. her zaman anlayamiyorsun. heleki mesafeler varsa arada hic anlayamazsin.Bir de karısına yardım edecek adam evlenmeden de belli olur
Benim eşimden ev işi beklentim olmamasına rağmen nişanlıyken ananemin cenazesinde taziyeye gelen misafirlere çay getirmesi boşalan tabakları toplaması inanılmaz hoşuma gitmişti önceden belliydi yani. Sazla sözle olmaz icraat lazım.
Sadece yardım konusunda demiyorum baştan belli olur iyi huylu kötü huylu evlenince kötü anlamda değişen erkekler de eşlerinden soğuyo ya da sıkılıyo ondam garipleşiyolarvalla bu soylediginiz gibi herkes nisanlilikta anlasaydi emin olun bir suru evlilik olmazdi. kavun degil koklayamiyorsun sozu isabet. her zaman anlayamiyorsun. heleki mesafeler varsa arada hic anlayamazsin.
sekerim kac senelik evlisiniz? cocuk var mi?Sadece yardım konusunda demiyorum baştan belli olur iyi huylu kötü huylu evlenince kötü anlamda değişen erkekler de eşlerinden soğuyo ya da sıkılıyo ondam garipleşiyolar
9 yıllık evliyim şekerim 3 çocuğum varsekerim kac senelik evlisiniz? cocuk var mi?
wow diyorum o zaman canim, sana kavunun iyisi denk gelmis9 yıllık evliyim şekerim 3 çocuğum var
Kızlar 1,5 yıllık evliyim. şu an hamileyim karnım burnumda. Evlendiğimiz günden beri ( hatta öncesinde de) sürekli kavga ediyoruz. Hamileyken bile boşanmaya kalktık kavga ettik abimler engel oldu. Anlattığımızda da bize kızdılar bunlar çok küçük şeyler saçmalamayın diye. Küçük şeyler birikip dağ oluyo beni hayattan ve eşimden soğutuyor. dün yine kavga ettik, ben sinir krizi geçirdim. Normalde böyle davranmam ama hormonların etkisi mi bilmiyorum delirmiş gibiydim eşime saldırdım kendimi parçaladım basbas bağırdım komşular falan umrumda değildi. bunu 2. kez yaşıyorum ( her zaman böyle değilim tabiki) sabrım taşıyor galiba. Normalde eşim çok bağırır. Neyse gözüm döndü çok ağladım.
Olay şu eşim herşeyi benden bekliyor hiçbir şeye elini sürmüyor. Akşama kadar bende çalışıyorum o da çalışıyor yorgunum deyip yatıyor sürekli tv izliyor ( maça çağırdılar mı akşam 10 da gidiyor yorgun olmuyor ama). İşten gelip hiç dinlenmeden mutfağa giriyorum, yemek yapıyorum o kadar süre geçiyorum mutfakta, yoruluyorum yemeğe oturuyoruz 10 dk bile sürmüyo yiyip kalkıp tv ye gidiyor benim bitirmemi beklemiyo bile tek başıma yemek yiyorum hep. Ağrılarım var zor bir hamilelik geçiriyorum dün bulaşığı bile yıkayamadım gelmiş çay istedi yapamam kendin yap, isterken utanmıyor musun dedim, bu senin görevin sen ne biçim kadınsın bi dünya laf etti. Bu anlattığım sadece biri. İnsanlar eşlerini el üstünde tutar benim ki hamileyken bile herşeyi benden bekliyor. Daha neler neler yazasım var da uzun diye okunmaz diye yazmıyorum.
Çok mutsuzum kızlar en çok üzüldüğüm nokta da hamileliğim hep ağlayarak mutsuz stresli sinirli geçiyor çocuğum bundan illa ki etkileniyordur.
Ben de yorumlarınızın çoğunu okudum.
Ve yorumlar hep sizin açınızdan yazıldığı için sizi haklı görmem gerekir ama sizi haklı görmüyorum.
Bir yorumunuz da eşinizden daha fazla kazandığınızı mesleki açıdan kariyer sahibi olduğunuzu vs. belirtimişsiniz.
Acaba eşinize karşı da bunları hissertirdiğiniz için bu şekilde bir muamele görüyor olabilirmisiniz?
Çünkü evlilikler de eşit haklar olsa da kadın ve erkeğin yeri her zaman ayrıdır.
Her iki tarafta haddini bilmelidir.
Erkeğe maddi anlam da ego yapan bir kadını hiç bir koca mutlu etmez ve edemez.Etse dahi kadında ki o ego ve kibir kadının bunu görmesine engel olur.
Koca ne yaparsa yapsın kadın "Annem beni kocaya bakayım diyemi okuttu?" "Benim maaşım kocamın maaşının 2 katı" "Benim mesleğim saygınlığım kariyerim var" düşüncesine sahip olduğunuz sürece asla ama asla MUTLU olamazsınız.Sizde biraz Narsist ve Despot bir kişilik var.
Eşinizin şartlarını bile bile kendinizden daha aşağıda seçmişsiniz çünkü kendi üstünlüğünüze öyle güvenmişsiniz ki kocanızı istediğiniz şekilde yöneteceğinize inanmışsınız.Çünkü anneniz sizi hep pohpohlamış baba evinde ezilmemişsniz gak demişsiniz yemek guk demişsiniz su gelmiş önünüze.Ve sizde maddi manevi ezebileceğiniz biriyle evlenip kontrolü elinize alacağınızı düşünmüşsünüz ama evlendikten sonra kazın ayağının öyle olmadığını anladığınız için de bu durumu kendinize yediremiyorsunuz.
Siz karnınızı doyuracak değil egonuzu okşayacak bir koca istemişsiniz.
Size 10 MADDE yazacağım anlayarak okuyun.
Madde 1 Ne olursa olsun bir kadın kocasını bu kadar kötülemez
Madde 2 Kadın dediğin şikayet etmez ve kocasına hizmet eder.(Kediler de hamile kalıyor.)
Madde 3 Ekonomik özgürlüğün ve sana arka çıkan bir ailen olduğu sürece ve kocana saygı duymayı öğrenmediğin sürece asla MUTLU olamazsın.
Madse 4 Bebeğini de kendin gibi yetiştirirsen dışarıdan kocana nasıl göründüğünü anlarsın
Madde 5 Hem iş hem ev işi ağır geliyorsa işini bırak evinle ilgilen
Madde 6 Kocanı seviyorsan ona saygı duymayı da öğren.Kocanı sevmiyorsan onunla aynı çatı altında ne işin var?
Madde 7 Ekonomik olarak madem daha iyisin bebeğini kendin tek başına doğur ve büyüt.Sürekli kavga eden anne babanın yanında psikolojisi bozulacağına ayrı anne babanın çocuğu olarak inan daha mutlu büyür
Madde 8 Bende okudum meslek sahibiyim evlendim anne oldum ama birgün bile şikayet etmedim temizliğimi yemeğimi tüm kadınlık vazifelerimi yaptım.
Madde 9 Saygı ve ilgi istenmez hakedilir.
Madde 10 Bence sen önce kendini düzelt ondan sonra da kocanı düzelt.
Eşinden çok şikayet ettiğin üzere diyorum ki;
- Okudum diyorsun ama kendine doğru eşi seçemeyecek kadar cahil kalmışsın canım?Bazen diploma insana hiç birşey kazandırmaz.Hatta saygın bir meslek kariyer yada dolgun maaş almak bunların hiç biri MUTLULUK getirmez.
Mutluluk senin çevrene ve dünyaya bakış açınla alakalıdır.
Not: Kimsenin kocası kalkıp evde temizlik ütü vs. yapmıyor.Kocalarımızı sevdiğimizi hissettiriyor onların erkeklik gururlarını okşuyoruz onlar da arada bir işin ucundan tutuyor hepsi bu.
Kızlar 1,5 yıllık evliyim. şu an hamileyim karnım burnumda. Evlendiğimiz günden beri ( hatta öncesinde de) sürekli kavga ediyoruz. Hamileyken bile boşanmaya kalktık kavga ettik abimler engel oldu. Anlattığımızda da bize kızdılar bunlar çok küçük şeyler saçmalamayın diye. Küçük şeyler birikip dağ oluyo beni hayattan ve eşimden soğutuyor. dün yine kavga ettik, ben sinir krizi geçirdim. Normalde böyle davranmam ama hormonların etkisi mi bilmiyorum delirmiş gibiydim eşime saldırdım kendimi parçaladım basbas bağırdım komşular falan umrumda değildi. bunu 2. kez yaşıyorum ( her zaman böyle değilim tabiki) sabrım taşıyor galiba. Normalde eşim çok bağırır. Neyse gözüm döndü çok ağladım.
Olay şu eşim herşeyi benden bekliyor hiçbir şeye elini sürmüyor. Akşama kadar bende çalışıyorum o da çalışıyor yorgunum deyip yatıyor sürekli tv izliyor ( maça çağırdılar mı akşam 10 da gidiyor yorgun olmuyor ama). İşten gelip hiç dinlenmeden mutfağa giriyorum, yemek yapıyorum o kadar süre geçiyorum mutfakta, yoruluyorum yemeğe oturuyoruz 10 dk bile sürmüyo yiyip kalkıp tv ye gidiyor benim bitirmemi beklemiyo bile tek başıma yemek yiyorum hep. Ağrılarım var zor bir hamilelik geçiriyorum dün bulaşığı bile yıkayamadım gelmiş çay istedi yapamam kendin yap, isterken utanmıyor musun dedim, bu senin görevin sen ne biçim kadınsın bi dünya laf etti. Bu anlattığım sadece biri. İnsanlar eşlerini el üstünde tutar benim ki hamileyken bile herşeyi benden bekliyor. Daha neler neler yazasım var da uzun diye okunmaz diye yazmıyorum.
Çok mutsuzum kızlar en çok üzüldüğüm nokta da hamileliğim hep ağlayarak mutsuz stresli sinirli geçiyor çocuğum bundan illa ki etkileniyordur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?