- 30 Nisan 2014
- 5.237
- 3.955
- 168
- Konu Sahibi _AgLaTaN KaFe_
-
- #41
canım çok üzüldüm başın sağolsun....çok zor zamanlar atlatmışsın....senin dediğini bende düşünüyorum allahım hayırlısı neyse onunla karşılaştırsın....
Rabbim basinizdan eksik etmesin hayirli uzun ömürler versin cnm dusunmen normal insan sevdiklerinin hakkinda boyle seyler dusunebilir ben kucüktum 11 yasindaydim annem ankaraya gidecekti annem olmazsa ben yasayamam diye duşunuyordum ve ankarada trafik kazasindan vefat etti son görüşümdu ama hayat iste zor oldu tabi ama yaşıyorsun işte bazen ben dahi düşünürüm bana birsey olacak kizima kim bakacak ne olacak diye insaniz biz her canlı ölümü tadacaktir ne mutlu ki baban senden sende babandsn razisin onemli olan da bu
babam 74 yaşında...şükür şimdilik sağlığı gayet iyi.....ama neredeyse hergece yatarken onun birgün öleceğini düşünüyorum ağlıyorum bazen...eşimle uzun uzun konuşuyoruz ama yine de kurtulamıyorum bu düşüncelerden....mesela babam torunlarına çok düşkündür anlatamam yani....onların büyüdüğünü göremeyecek diye geçiyo aklımdan....kızım büyüdü 9 yaşında ya oğlum babamı hatırlayacak kadar büyümeden ölürse diye geçiyo aklımdan..beni herkes küçükken torunu sanarlardı her yere benimle giderdi....birgün eve bana çikolata almadan geldiğini bilmem.....şimdi bile çarşıda elimi tutar öyle gezeriz...bana geçen şal almış inşallah beğenirsin dedi...beğenmem mi o yaşında düşünmüş beni.....bazen uzatmalara oynuyorum diye şaka yapıyo çok zoruma gidiyo....aranızda ben gibi endişeli olan var mı.ben mi hayatı fazla sorguluyorum...
hayır yani arkadaş babasını kaybetmekten korkuyor diye neden kaba oldu onu anlamadım?? hayattaki temel taşlarından birisini yitirmekten korkuyor bu da onun derdi ve dolayısıyla burada konu açma gereği duymuş. canını acıtan içini kemiren şeyi paylaşmak belki teselli almak istemiş. ben de babamı kaybettim ve niye konu açtın ben babamı kaybettim diyemem ki bu arkadaşa. buna hakkım yok çünkü burası bir forum ortamı...benim içim sızlamadı mı sanki konuyu okuyunca ? ancak babasını kaybetmiş birisi olarak onun duygularını daha iyi anlayabilir, empati yapıp üzülebilir ve ona yaşanmışlığımla olabildiğince teselli vermeye çalışabilirim.
Olumunde dogum gibi dogal bir olay oldugunu bilmek gerek ve kimin ne kadar yasayacagini kimse bilemez. Bakarsiniz babaniz dururken siz olursunuz yada esiniz cocugunuz olum yas ile alakali deil ki? Bunlari dusunmek ve kabullenmek elbette zor ama gercekler bunlar ustelik Olum bir son olarak algilanmamali cunki butun gitmeler birgun tekrar bulusmak icindir. Allah herkese yinede uzun omurler versin zira ayriliklarin hepsi acidir maalesef....
Sent from my iPhone using Kadınlar Kulübü
amin canım başın sağolsun bu arada....benim annem hayatta ama babama daha bi düşkünlüğüm var....bizimde mesafeler kısa görebiliyorum şükür....
babam 74 yaşında...şükür şimdilik sağlığı gayet iyi.....ama neredeyse hergece yatarken onun birgün öleceğini düşünüyorum ağlıyorum bazen...eşimle uzun uzun konuşuyoruz ama yine de kurtulamıyorum bu düşüncelerden....mesela babam torunlarına çok düşkündür anlatamam yani....onların büyüdüğünü göremeyecek diye geçiyo aklımdan....kızım büyüdü 9 yaşında ya oğlum babamı hatırlayacak kadar büyümeden ölürse diye geçiyo aklımdan..beni herkes küçükken torunu sanarlardı her yere benimle giderdi....birgün eve bana çikolata almadan geldiğini bilmem.....şimdi bile çarşıda elimi tutar öyle gezeriz...bana geçen şal almış inşallah beğenirsin dedi...beğenmem mi o yaşında düşünmüş beni.....bazen uzatmalara oynuyorum diye şaka yapıyo çok zoruma gidiyo....aranızda ben gibi endişeli olan var mı.ben mi hayatı fazla sorguluyorum...
babamı 8 aylık hamile iken kaybettim şimdi bebeğim 3 aylık babam yaşasaydı 54 yaşına girecekti ne diyim daha...
Yakışıklı oğlum yakışıklı kocam yakışıklı kardeşim :)
İnsan sevdikleri için düşünüyor böyle. Kaybetme korkusu işte.
Ölüm korkunç birşey. Bende de vardı hala da var. Malesef birer birer kaybediyoruz sevdiklerimizi.
Çok zor oluyor atlatmak.
Bir gün gideceklerini kabullenmekten başka çare yok malesef. Ne doğa değişiyor ne de ölüm.
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
Bence birlikte yasayacaginiz güzel anlara aklinizda ki bu fikirlerle gölge düşürmeyin..
Benim babam rahatsizdi bu hastaligi atlatan bile 9 yil yasar dediler.. Biz 9 yili doldurduk korku var icimde ama dusunmemeye calisiyorum.. Kucuk bir bebegi alip gozleri isil isil severken benim cocugumlada oyunlar oynayacak mi evlendigimde yanimda olacak mi diyorum.. Gözlerim doluyor bazen... ama ne gelir ki elden aglasakta bin gece dusunsekte olanin onune gecemeyiz...
Bize düşen her günü onların kiymetini bilerek sevgimizi saygimizi göstererek yasamak yaşatmak...
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Babam öldüğünde 49 yasindaydi..sizin kiziniz 9 yasindaymis..bnm babam evlendiğimi de cocuklarimi da hic göremedi..
Genelde iyi empati yaptigimi Düşünürüm ama sizi anlayamadim..Allah babaniza uzun omur versin..Ben sizin yerinizde olsam sukrederdim uzulmek yerine..
Devamli aklima getirip aglarim bende.Ama benim her ikisi icindeannem ve babam icin yani..Ben bide salak salak senaryolar kuruyorum.Ya soyle olursa ya bigun bi haber gelirse ya bu sekilde olurlerse diye.Hep onlarin yaninda olmak istiyorum.Belki o sebepten evlenmekten bile vazgecmek geliyor aklima onlari yalniz birakmamak icin onlarin yaninda olmak icin.Simdiden daha da yasliliklarini dusunup soyle bakarim boyle yaparim diye kuruyorum kafamda.Bu dusuncelerden de siyrilamiyorum.
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
babam 74 yaşında...şükür şimdilik sağlığı gayet iyi.....ama neredeyse hergece yatarken onun birgün öleceğini düşünüyorum ağlıyorum bazen...eşimle uzun uzun konuşuyoruz ama yine de kurtulamıyorum bu düşüncelerden....mesela babam torunlarına çok düşkündür anlatamam yani....onların büyüdüğünü göremeyecek diye geçiyo aklımdan....kızım büyüdü 9 yaşında ya oğlum babamı hatırlayacak kadar büyümeden ölürse diye geçiyo aklımdan..beni herkes küçükken torunu sanarlardı her yere benimle giderdi....birgün eve bana çikolata almadan geldiğini bilmem.....şimdi bile çarşıda elimi tutar öyle gezeriz...bana geçen şal almış inşallah beğenirsin dedi...beğenmem mi o yaşında düşünmüş beni.....bazen uzatmalara oynuyorum diye şaka yapıyo çok zoruma gidiyo....aranızda ben gibi endişeli olan var mı.ben mi hayatı fazla sorguluyorum...
Allah uzun ömürler versin...fakat böyle düşünmek yerine geçirdiğiniz her anın tadını çıkarın.babam vefat ettiğinde ben 18 annem 39 babam 44 yaşındaydı.yaşadıklarınızın,yaşayacaklarınızın değerini bilin.daha sonraki zamanlarda keşkelerin içinde boğulmayın.babam üniyi kazandığımı görmedi,isteme törenimi,nişanımı,düğünümü,torunlarını göremiycek.ama ben az da olsa babamı tanıdım gördüm.babasını daha küçük yaşlarda kaybeden insanlar var.şükürler olsun ben tanıdım diyorum.sizde öyle yapın bence...
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?