benim gibi düşünen var mı???????

Babam 60 yaşında, ben 21 yaşındayım.
Erkenden evlenip, çocuğum olsun istememin en önemli sebebi babamın yaşı.
O torunlarını görsün istiyorum, çocuklarım dedelerini bilsinler istiyorum.
Ama daha okulum var. Okulum bitse bile bir adayım yok evlilik için.
Ben de bunu dert ediyorum kendime.

Ama kimin ne kadar yaşayacağını Allah bilir.
Allah uzun ömürler versin, başımızdan eksik etmesin onları.
İyi kötü her anımızda yanımızda olsunlar inşallah.
 

4 yıl önce 50 yaşında kaybettim bende....

ama oda haklı kendi açısından.... bizim yaramız her daim acır bence kıza çok yüklenme..
 
umitli .!.:
babamı bebeğim olmadan kaybettim..
yazdıklarınızı okuyunca duygulandım..
nedeyim Allah cennet birlikteliği versin herkese ailesiyle..
Benim bundan sonra onu tek görebileceğim yer orası çünkü...
Genişletmek için tıkla...

canım başın sağolsun....rabbim kalbine göre versin...kimseyi sevdiğinden ayırmasın amin...
 
arkadaşlar hepinize tsk ederim benimle hayatlarınızı duygularınızı paylaştınız bu kaygıların kurguların yanlızca bende olmadığını gördüm...bazı arkadaşların yaşadıklarna bakınca aslında şükretmem gerektiğini anladım....eşim hep biz o yaşları görebilecekmiyiz bakalım der....haklıymış...gencecik babalarını yitirenler var allah hepinize sabır versin.....
 
befer .!.:
4 yıl önce 50 yaşında kaybettim bende....

ama oda haklı kendi açısından.... bizim yaramız her daim acır bence kıza çok yüklenme..
Genişletmek için tıkla...

başın sağolsun canım.... tsk ederim sana da.....arkadaşa anlatmak istedim anlamadı....amacım kimseyi kırmak üzmek değil....çok takıntı yapmıştım fikir almak istedim o kadar....
 

canım ben babam istememesine rağmen evlendim vicdan azabım da var onu üzdüğüm için biraz takıntılıyım...eşim hep rahatlatıyo mesela ablalarım abim var onlar bekardı benim kızım olduğunda eşimde buna binayen üzülme evlenmeseydin babanın bu kadar çok sevdiği bi torunu olmayacaktı der...bende artık o takıntımdan kurtuldum.....
şimdi tek düşüncem oğlumun babamı hatırlayacakk yaşa gelmesi....
 
ben varim sizin gibi olan sevdiklerimi kaybetme korkusu olan... ailemden biri bir dakika gec kalksin ses yapardim uyansin diye odamdaki ablamin karnini kontrol ederdim nefes aliyor mu diye kopegim uzun uzuuun uyurdu nefes almiyormu diye seslenirdim... uykumu kacirirdim ağlamalarim olurdu... insanin zayif hissettigi donemlerde bunlar oluyor gibi geliyor bana doktora gittim ve astim bunu cok sukur simdi biliyorum ölüm hayatin gercegi biyolojik bir olay her canli ölecek bakis acimi değiştirdim. babaniza uzun omurler diliyorum torunlarinin buyuduklerini gormesi dilegiyle

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 

bende gidecem dr yoksa bu kafayla kaldıramam gibi geliyo....eşimin iş yerinde arkadaşı böyle doğal bakar olaya eşim yazık onun bile düşüncelerini vidoya çekmiş bana getirdi...iyi dileğin için tsk ederim umarım sende tüm sevdiklerinle mutlu yıllar geçirirsin
 

muhakkak doktor yardimi alin. ins hepimiz mutlu olalim...

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
eessrryyaa .!.:
başın sağolsun canım.... tsk ederim sana da.....arkadaşa anlatmak istedim anlamadı....amacım kimseyi kırmak üzmek değil....çok takıntı yapmıştım fikir almak istedim o kadar....
Genişletmek için tıkla...

amin ama insan işte daha ölmeden böyle duyguları düşünenleri daha az anlıyor o an hiç bir şey hissetmiyorsunuz hatta kimin kimden öleceği bile bilinmez Allah herkese güzel yaşlar nasip etsin
 
Ben de 4 yıl evvel 54 yaşında iken kaybettim babamı.
Atandığımı,evlendiğimi, çocuğumu hiç bir şeyimi göremedi.

Bu konuyla ilgisi yok bizim yaramız kanamaya müsait diye düşünüyorum.

Konu açmakla iyi yapmışsınız. Hiç değilse benim babam evliliğime, çocuklarıma şahit oldu diye şükredersiniz.
Keşke 74 yaşına kadar yaşasaydı torununu kucağına alsaydı o da çok isterdim..

Babamdan daha yaşlı insanların ölümü içimi cız ettirmez oldu bu düşüncelerle maalesef..

Allah uzun ömür versin babanıza. Ölüm korkusu ile bugünlerinizi zehir etmeyin bence.
 
Bende babami yedi sene once kaybettim. . Ve ben sana sunu soylemek isterim. .aklindan bu düşünceleri atmalisin..Çünkü negatif negatifi getiriyor.. babamin hastaligini ogrenmeden önce bende garip bir ruh halindeydim.. anneannemin yaslandigini düşünüp onu kaybedersem ne kadar mutsuz olurum diye kafaya takmıştim o aralar..onla ilgili rüyalar falan bile gördüm
. Sonra babamin hastaligini ogrendim
.. o ana kadar babam aklimda yoktu. . Çünkü daha gencti babam..sonra yedi ay icinde kaybettim babami.. anneannem cok iyi olmasada hala yaşıyor. . Demem o ki kimin kimden once öleceğini kimse bilemez.. ve Allah korusun bu negatif düşünceler düşündüğümuz kiside degil baska birinde ortaya çıkabilir.. cagirmayalim böyle seyleri kendimize

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 

size sonuna kadar katılıyorum ve olumsuz yorumlrı da üzüntüyle karşılıyorum.
 
aynı korkuyu ben de yaşıyorum babam 78 yaşında ben 35.ve bunun sebebi ne biliyor musunuz: ölümün biraz da yaşla alakalı olması.ben şu an 60 yaşında olsaydım sanırım babama biraz olsun doymuş olacaktım ve bu korkuyu yaşamayacaktım.bence sizdeki de böyle bir duygu.
 

allah rahmet eylsein inanın bende çok üzülüyorum amacım bencillik değil nasıl böyle anlaşıldım onu da anlamadım...sizi anlayabiliyorum 74 yaş az bir yaş değil iyi bir yaşanmışlık ama tabiki her ölüm gibi ne zaman olursa olsun erken olacak....yaştan ziyade geçirilen vakit önemli ben yalnızca ayn evde 17 sene kalabildim onunda zaten 5 senesi ergen tripleriyle geçti........
 

aslında birçok şeyin farkındayım ama sağlıklı düşünemiyorum..mesela teyzem var 50 yaşında geç evlendiğinden çocuklar 12 15 yaşlarında şuan kanserin son evresinde evde gününü bekliyor....onu düşününce nankörlük ediyorum gibi geliyor...ama iş en yakınlarımız olunca nankörlükte yapılıyor bencillikte...babanıza allahatan rahmet diliyorum size başsağlığı....umarım kalan sevdiklerinizle uzun yıllar mutlu yaşarsınız
 
o kadar iyi anlatmışsınız ki aynen öyle.....şuan hep şunu düşünüyorum geç evlenmeyeceksin geç çocuk yapmayacaksın.....ben ailemle aynı evde 17 sene
sene yaşadım bi arkadaşa daha yazmıştım zaten 17 senenin 5 i ergen tripleriyle geçti.....sonra evlendim babam istemedi okutmak isterdi hep olmadı....1 sene hiç görüşmedim....herşey unutuldu....şuan 27 yaşındayım yaptıklarımı telafi ediyorum...liseyi dışarıdan bitirdim üni. okuyorum....çocuklarım var babam onların hastası....2 günde bir arar eşimin yapmadığı iltifatları eder...sülün kızım dersen benim gözümün ışığısın der..bi yerde bi kampanya bi bişey olsa annemden önce beni arar buna ihtiyacın var mı alayım mı diye...... 1 saatlik mesafedeler gidiyorum şükür görüyorum....allah onları başımızdan eksi.k etmesin....amin
bu arada sizin sözünüze binayen 36 38 yaşında ablalarım 40 yaşında abim var işte o yaşanmışlıkla onlar ben gibi düşünmüyorlar.....çünkü iyi doydular....
 
ya bu konuyu bugün gördüm
çünkü dün gece rüyamda babamın öldüğünü gördüm
sürekli inlemişim ağlıyor gibi
çok üzüldüm ne yapacağımı bilemedim
 
Canim benim de ailemle ilgili surekli boyle korkularim var ama henuz 50li yaslardalar. Evli degilim. Ya mutlu oldugum gunleri cocuklarimi goremezlerse diye aklima gelip üzüldügum oluyor. Bence senin endiselerin normal ama en azindan mutlu gunlerini cocuklarino gormus baban sevinmelisin buna sahip olamayalanlar da var. Babasını cok erken yasta kaybedenler var forumda.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
sağlık anksiyetesi, panik atak, hayat hikayem
Yorumlar
17
Görüntüleme
5K
Panikli biri
P
X
Akıl sağlığınızla suçlandığınızda çevrenize iyi bakın
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
17K
123gulcin
1
X
Kurtuldum!!!
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
18K
Milenamila
M
E
Eşimle boşanma asamasindayiz
4 5 6
Yorumlar
114
Görüntüleme
29K
Emnsrn
N
Mutsuzluktan ölüyorum
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
6K
Pathsofglory84
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…