namuslu bir kadın kendi kızının, neden evli ve çocuklu bir adamla ilişkiye girmesini ister ki?. kadın kaynınızla resmen evli ve adam bunları bilmesine rağmen karısına bir şey demiyor mu?o kız annesi gibi ahlaksız biri olarak yetiştirildi ki evli adamla oynaşıyor.
eltiniz kadın satıcısı gibi davranıyor.belli ki kızını da namussuz biri olarak yetiştirmiş.
yazdıklarınızı okuyunca yaşadığım yerdeki bir olay aklıma geldi.kadın genelev çalıştırıyordu.bizim orada herkes o kadını tanır, yaptığı işi bilirdi. liseye giden genç bir kızı vardı ama kızla ilgili bir şey duymamıştık.bir kaç yıl sonra kızın da annesi gibi erkeklerle yatıp kalktığını namussuz biri olarak yaşadığını duyduk.sizin olay da buna benziyor.böyle insanlar var maalesef. allah yardımcınız olsun
Eşim annesi ile konuşurken kadın almış telefonu, eşim inan bende şaşırdım, ne diyeceğimi bilemedim ama bu ara gelemeyeceğimi söyledim dedi. Bende farkındayım canım etrafımda dönen oyunların bu gece herşey belli olacak Allahın izniyle.
böyle illet kadınlar var..adamın kuyruğunu tuttumu bırakmayan..anneside kızını peşkeş çekmiş eşine..kocan istemesede bu karı bırakmaz peşini..musallat olmuş kara bulut gibi çöreklenmiş senin yuvanın üstüne..resmen kuma olmak istiyor..şehir değiştir dicem,zor bu internet var telefon var o da olmadı uçar bulur sizi..bazı erkekler vardır kadına musallat olan..kadın evli olsada yakasını bırakmaz..böyle aşk olmaz..bunlar yuva yıkmak için vardırlar..Selam arkadaşlar, bu konuyu açıp açmamakta tereddüt ettim ama fikirlerinize en azından dertleşmeye ihtiyacım var, Eski konumu bilenler bilir, bundan aylar önce aldatılmıştım hemde kaynımın üvey kızıyla, bu süre içerisinde zor bir süreç geçirdim, ama eşim çok pişman olduğunu ve bir daha asla böyle birşey olmayacağını ısrarla söylüyordu ve kızla bir daha hiç görüşmediğini de biliyorum daha bu akşama kadarda aynı şeyleri söyledi, asıl sorun kız ve annesi, bu süreçte benim namusuma dil mi uzatmadılar, telefonla taciz mi ettirmediler vs. ve kız sürekli eşimi bekleyeceğini ve acelesi olmadığını söylüyormuş, haliyle haberleri geliyor, kız aslında eşime daha kendisi evliyken ilk gördüğünde aşık olmuş, bu nasıl bir aşk ki, evime kuma gelmeye, k.valideme bakmaya hatta bütün evimin temizliğini yapmaya, gündüzleri dışarı çıkmamaya bile razıymış, niyeti asla eşimle beni ayırmak değilmiş, aslında eşime kızın annesi hem ev hemde araba alacakmış ama eşim bendeki evi ve arabayı tercih etmiş, şimdi k.validemi bile kandırmışlar, size soruyorum arkadaşlar burada hepimiz kadınız, bir kadın aşkı uğruna bu kadar onursuz ve seviyesiz olabilir mi, sevgi bu kadar ucuz mu, yoksa ben mi çok geride kaldım anlayamadım. İnanın kafam çok karışık dertleşmeye çok ihtiyacım var.
bu gece ne olacak?
Eşimi ablası çağırmıştı güya konuşacakları varmış, eşim gitmiş ama ablası doğru dürüst birşey söylememiş, yok kızın isteyeni varmış, yok annelerine iyi bakıyorlarmışta falan, eşim ablamı inandırıcı bulmadım lafı kıvırdı dedi, sonra ablası aradı tekrar, işte masumuma söyle beni yanlış anlamasın, sanki ara buluyormuş gibi olmayayım, sen oraya giderken beni ara, bende kadını arayıp haber vericem kızı evden gönderecek dedi, bende ben asla razı olmuyorum o eve gidemezsin, ilk kez verdiğin bir sözde dur dedim, oda sinirlendi işte oradaki annem onuda görmeyeyim mi, eğer bana güvenmiyorsan yarın getir Kuran'a basıcam benim bundan sonra ne o kızla nede başkasıyla işim olmaz dedi bende sana değil onlara güvenmiyorum ve gitmeni istemiyorum dedim. Oda tamam gitmiycem dedi ama bayağı bir söylendi. Güya abisi evde olacakmış, buda yanında başka bir yengesini götürecekmiş. Birde annesi çocuklarımı istemiş bende onları asla göndermem dedim, eşimde zaten götürmem dedi. Şimdilik gitmiyor ama ben gitmeyeceğine inanmıyorum.
eski konunuzuda okudum.. çok sakindiniz, hemen hemen hiç tepki göstermeden olayı kapatmaya çalışmıştınız ama noldu, kapandımı, hayır, tam tersine sorunlarınız katlanarak çoğaldı..
bence çok hatalısınız, sırf çocuklarım için katlanıyorum, eşimi de seviyorum diyorsunuz ya, yok canım seven kadın kesinlikle bunu kabul etmez, değil başka biriyle birlikte olmasını yan gözle bakmasını bile hazmedemez.. adam etrafa 2 evli olduğunu, diğer karısının sağlam olduğunu, onun genç ve güzel olduğunu rahatlıkla söylüyor, sizde bunları duyuyor, biliyorsunuz... nasıl sessiz kalabiliyorsunuz bu kadar olaya...
diyorsunuz ya benim ondan başka kimsem yok, size bunları yaşatıp, her fırsatta takacaksa boynuzları olmayıversin böyle koca, paranız, eviniz, arabanız, iki güzel çocuğunuz var daha ne olsun, korkmayın siz onsuzda pekala devam edersiniz hayatınıza, sizin ona değil, onun size ihtiyacı var, bırakın bu adamı kendi pisliğinde boğulsun, eltinizi, eltinizin kızını ve kayınvalidenizi suçlamayı da bırakın, tek suçlu KOCANIZ ... bugün eltinizin kızı yarın başka biri...
niye her yalanına gözünüz kapalı inanıyorsunuz, kocanız hasta falanda değil bence, sadece bunun arkasına sığınıp size istediklerini yaptırmaya çalışan bir gözü açık, düşmeyin bu tuzağa... haa eğer gerçekten hastaysada yatırın bir hastaneye olsun bitsin, niye uğraşıyorsunuz
neden ayrılmıyorsunuz anlamıyorum, çocuklar için diyorsunuzda siz sanıyormusunuzki çocuklarınız hiç bir şeyin farkında değil... her şeyi biliyor ve çok üzgündürler eminim.. hem bu hayata devam ettiğiniz sürece onlarında psikolojileri bozulup, yarın aynı hayatı yaşamak istemeyecekleri ne malum... kendinizi düşünmüyorsanız çocuklarınızı düşünün, bu çarpık ilişkilerden uzak tutmak için ayrılın..
bak bu gün kayınvalidenizi ikna etmişler yakında sizide ikna ederler, korkarım bundan sonraki konunuzda ''kumamla anlaşamıyorum'' olur
kusura bakmayın ama eşinizi sevdiğinizi düşünmüyorum ben, sevseydiniz başka biriyle paylaşmaya tahammül edemez, çoktan ayrılırdınız
Haklısınız önce sakindim ama şoktaydım, kızın hakkında şüphelerim vardı ama emin değildim, eşim şüphelerimi hiç olmayan bir kızın üstüne çekmeye çalışmıştı ben pes etmedim ve 3 ay boyunca onları takip ettim elimde kesin delilim olana kadar sessiz kaldım. Sonra ise ortalığı ayağa kaldırdım. ayrılamıyorum ve zannetmeyinki böyle mutluyum asla, belki ayrılmamamın nedeni eskisi kadar güçlü hissetmiyorum kendimi, ben hayatla mücadeleye 16 yaşında başladım, annesiz babasız ve hep dedim ki ben bunuda aşarım, artık bunu diyecek gücüm kalmadı. tükendim, belki sizlere saçma gelecek ama yeni bir hayata başlamaya korkuyorum. Yaşadıklarım karakterime de, hayata bakış açıma da ters işte bu yüzden çok yıpranıyorum. Dr.umda sormuştu neden ayrılmıyorsun diye bende ona şöyle demiştim bilemiyorum, gitmek mi zor, kalmak mı işte ben o ince çizgiyi kesip atamıyorum. K.validemi ikna ettiler çünkü onun için oğullarının rahatı önemli, para önemli ama Allahın izniyle beni böyle birşeye ikna edemezler, eşime bugün söyledim artık aile bireylerinle görüşmek istemiyorum, anneni yeniden evime almak istemiyorum dedim. Artık huzurumu kimsenin bozmasına izin vermeyeceğim inşallah.
kimse için değmez, çok çabalıyorsunuz düzelmesi için ama üzgünüm, sanırım çabalarınız sonuçsuz kalacak...
gitmek mi zor kalmak mı, demişsiniz ya bana göre kalmak zor... sizde zoru seçmişsiniz, kim için değmeyecek bir adam, değmeyecek bir aile için, yazık, hem size hem çocuklarınıza...
hayata erken başlamak kötü bir şey değil ki ne güzel işte fazlasıyla tecrübe edinmişsinizdir... çalıştınız, çocuklarınız oldu, emekli oldunuz... sizin bitirdiklerinize daha başlayamayanlar var... her anne-babası olan güçlü diye bir şey yok, ne aileler var keşke olmasa dedirten, yalnız başına neleri başarmışsınız, şanslı sayın kendinizi, yani hayata karşı galipsiniz bana göre...
yılmayın, vaz geçmeyin..
beni ikna edemez diyorsunuz ya, ikna etmeye çalışması bile büyük bir problem değil mi?
belki sözlerim biraz sizi incitti, kusura bakmayın, sadece siz ve çocuklarınız için çok üzüldüğümden yazdım bunları
umarım girdiğiniz bu çıkmaz yoldan bir an önce dönersiniz, Allah yardımcınız olsun
Selam arkadaşlar, bu konuyu açıp açmamakta tereddüt ettim ama fikirlerinize en azından dertleşmeye ihtiyacım var, Eski konumu bilenler bilir, bundan aylar önce aldatılmıştım hemde kaynımın üvey kızıyla, bu süre içerisinde zor bir süreç geçirdim, ama eşim çok pişman olduğunu ve bir daha asla böyle birşey olmayacağını ısrarla söylüyordu ve kızla bir daha hiç görüşmediğini de biliyorum daha bu akşama kadarda aynı şeyleri söyledi, asıl sorun kız ve annesi, bu süreçte benim namusuma dil mi uzatmadılar, telefonla taciz mi ettirmediler vs. ve kız sürekli eşimi bekleyeceğini ve acelesi olmadığını söylüyormuş, haliyle haberleri geliyor, kız aslında eşime daha kendisi evliyken ilk gördüğünde aşık olmuş, bu nasıl bir aşk ki, evime kuma gelmeye, k.valideme bakmaya hatta bütün evimin temizliğini yapmaya, gündüzleri dışarı çıkmamaya bile razıymış, niyeti asla eşimle beni ayırmak değilmiş, aslında eşime kızın annesi hem ev hemde araba alacakmış ama eşim bendeki evi ve arabayı tercih etmiş, şimdi k.validemi bile kandırmışlar, size soruyorum arkadaşlar burada hepimiz kadınız, bir kadın aşkı uğruna bu kadar onursuz ve seviyesiz olabilir mi, sevgi bu kadar ucuz mu, yoksa ben mi çok geride kaldım anlayamadım. İnanın kafam çok karışık dertleşmeye çok ihtiyacım var.
Cok kaba olacak fakat bu ayni soru sizede sorulabilir. Benim icin aldatilmisken esini af etmek, kadin olarak kendi gururunu ayak altina almaktir. Sizce siz esinizi aldatmis olsaydiniz, esinizi sizinle geri barisirmiydi?
Herkes kendi hayatini kendisi yasiyor. O kizin yaptigi dogrumu? Hayir, ama kim bilir hayat sartlarindan, egitim seviyesi ve sayre derken kendine göre nedenleri vardir. Siz öylecene ahkam kesiyorsunuz ve daha cok o kizi suçlamak istiyorsunuz bu aldatma durumundan.
Kusura bakma ama önce bir kendi hayatini, kendi kararlarini iyicene bir gözden gecir, baskalarini kinamadan önce!
Eşimi affetmenin ne onursuzluk, nede gurursuzluk olduğunu düşünüyorum. O kızın geçmişini, hayat şartlarını eğitim seviyesini de gayet iyi biliyorum, evli, 2 çocuklu ağbi dediği adamla üstelik daha bir kaç kez gördüğü birisi ile birlikte olmakla, sırf eşim için benim hizmetçim olmayı kabul etmekle, benim yaptığım arasında dağlar kadar fark var. Ahlaksızlık başka birşey yuva için uğraşmak başka birşeydir. Siz beni o kızla aynı kefeye koyamazsınız. Ayrıca ben bu olayda en son kızı suçluyorum. Bana göre 1. suçlu annesi, 2.suçlu kocam, kız en sonuncusu, şunuda söyleyeyim, evli 1 kız çocuğu annesi genç bir kadının daha ilk görüşte aşık olduğu evli adamla olabilmek için, kocasını boşaması, bizimle samimi olması ve eşimi elde edebilmek için planlar kurmasıda cabası bütün bunlara göre kızın sebepleri var değil mi, Bu yorumunuza yazacak çook şey var ama gerek görmüyorum.
Eşimi affetmenin ne onursuzluk, nede gurursuzluk olduğunu düşünüyorum. O kızın geçmişini, hayat şartlarını eğitim seviyesini de gayet iyi biliyorum, evli, 2 çocuklu ağbi dediği adamla üstelik daha bir kaç kez gördüğü birisi ile birlikte olmakla, sırf eşim için benim hizmetçim olmayı kabul etmekle, benim yaptığım arasında dağlar kadar fark var. Ahlaksızlık başka birşey yuva için uğraşmak başka birşeydir. Siz beni o kızla aynı kefeye koyamazsınız. Ayrıca ben bu olayda en son kızı suçluyorum. Bana göre 1. suçlu annesi, 2.suçlu kocam, kız en sonuncusu, şunuda söyleyeyim, evli 1 kız çocuğu annesi genç bir kadının daha ilk görüşte aşık olduğu evli adamla olabilmek için, kocasını boşaması, bizimle samimi olması ve eşimi elde edebilmek için planlar kurmasıda cabası bütün bunlara göre kızın sebepleri var değil mi, Bu yorumunuza yazacak çook şey var ama gerek görmüyorum.
Haklısınız önce sakindim ama şoktaydım, kızın hakkında şüphelerim vardı ama emin değildim, eşim şüphelerimi hiç olmayan bir kızın üstüne çekmeye çalışmıştı ben pes etmedim ve 3 ay boyunca onları takip ettim elimde kesin delilim olana kadar sessiz kaldım. Sonra ise ortalığı ayağa kaldırdım. ayrılamıyorum ve zannetmeyinki böyle mutluyum asla, belki ayrılmamamın nedeni eskisi kadar güçlü hissetmiyorum kendimi, ben hayatla mücadeleye 16 yaşında başladım, annesiz babasız ve hep dedim ki ben bunuda aşarım, artık bunu diyecek gücüm kalmadı. tükendim, belki sizlere saçma gelecek ama yeni bir hayata başlamaya korkuyorum. Yaşadıklarım karakterime de, hayata bakış açıma da ters işte bu yüzden çok yıpranıyorum. Dr.umda sormuştu neden ayrılmıyorsun diye bende ona şöyle demiştim bilemiyorum, gitmek mi zor, kalmak mı işte ben o ince çizgiyi kesip atamıyorum. K.validemi ikna ettiler çünkü onun için oğullarının rahatı önemli, para önemli ama Allahın izniyle beni böyle birşeye ikna edemezler, eşime bugün söyledim artık aile bireylerinle görüşmek istemiyorum, anneni yeniden evime almak istemiyorum dedim. Artık huzurumu kimsenin bozmasına izin vermeyeceğim inşallah.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?