Gecen esimin akrabalari geldi uzaktan akrabasi. Bizimle ayni yasta evliler. Bunu nasıl anlatsam bilemiyorum sürekli birbirlerini övdüler. Ben kendimi o kadar kotu hissettimki. Bi konu aciliyo cocuk sürekli kizi öne atiyo sen bu bölumu okudunya bilirsin anlatsana hayatim falan ama sürekli oluyo bu.
Sonra bi yere oturduk sarmas dolaslar birbirlerine bakip guluyolar sürekli sariliyolar kiz adamin omzuna yatiyo falan anlayamadim. Biz de tam tersi baskasinin yaninda gösteris yapar gibi niye yapalim düşüncesindeyiz yapmayiz sevmeyiz de. Basbasayken ayri tabi.
İnstgramda da sürekli paylasim halindeler o kadar midem bulandiki artik ise girdim ise girme hediyesi aaa seni seviyorum askim birinci hafta hediyesi.
Ben de evet biraz kiskanmis olabilirim bilmiyorum hem itici geliyo hem de ne kadar mutlular diyo insan. Esime sardim gecen sen bana hic jest yapmiyosun insan bi su kizi mutlu ediyim diye dusunur dedim. O da iste o cocuktan bahsetti. Ayni okulda okumuslar. Onun hic maddi problemi olmadiki dedi okurken de birsuru kursa oraya buraya gidiyodu ben ailemden isteyemiyodum dedi. Onun ailesi ne dese yapiyodu falan dedi icim burkuldu utandim (dugunde ailesi altinlari alcaz dedi ama esim benim yanimda oldu biz o altınlarla eve gircez dedi ailesi cok sorumsuzdur ondan üzüldüm)
yani bu konular biraz da maddiyata bakiyo dedi hakli olabilir tabi biraz da bahanesi esimi taniyosam oldum olasi beceremez sürprizdir odur budur islerini.
Nedense iki gündür fena halde kafama taktim bunlar instagramda paylastikca ben esime doldum. Ama sanirim haksizlik yapiyorum. Ya da şöyle söylüyüm esim hakli mi yoksa bahane mi ariyo? Pahali olmasina gerek yokki iki mum yakip güzel sözler söylese de olur illa maddi bisey gerekli değil bana göre.
