Boguluyorum artik yasamak istemiyorum

Gizemgulu

Üye
Kayıtlı Üye
13 Ekim 2019
169
48
13
28
Ben hafta ici çalışan bi hemsireyim sevgilim den yeni ayrıldım dün aksam kuzenimle dışarı çıkmak istedim annem babam artık akşamları disari çıkamazsın dediler eve geldiğin saat de 10 neden dedim dışarı çıktıkça adım cikiyomus bataklığa batmışım ne isim varmış aksam disarda bende bana kural koyamazsınız ben çalışan bi insanım gezmek tozmak benim de hakkım ben kimsenin baskısı altında yaşayamam ayrı eve çıkcam dedim sinir krizi geçirdim ve hala üçün biyerden bana baskı yapıyolar. Haftada en faZla iki gün cikarim ama bunlar hic aksam dışarı çıkmamı istemiyorlar ve benim Sevgilim den ayrıldığım için adım çıkıyormuş .babam beni dövmekle fln tehdit etti abim yeltendi bende şikayet ederim dedim evi terkediyodum annem panik atak krizi geçirdi ve rahminde kitle var ameliyat olcak kotu bisey degil diye umuyoruz abim geldi bu kadın belki rahim kanseri dedi bana birsuru küfür etti en son annem kötü olunca yalvardım resmen düzelsin diye ağlamaktan gözlerim balon gibi oldu ben mi hastayım benim ailem mi sorunlu benim psikolojim mi bozuk ben bilmiyorum artık hiç bişey bilmiyorum sinirlenince ne dediği mi bilmiyorum ve vicdan azabından ölüyorum?
 
Ayrıldığın bir sevgilinin olmasını babanın abinin bilmesi gerekmiyordu bildiği için bunları yaşıyorsun annenin hatrı için biraz dayanmanı ılımlı olmaya çalışmanı öneririm.Ona bişey olursa vicdan azabı çekersin.
 
Psikolojisi bozuk olan babanız ve abiniz. Sevgilinizden de ayrılmışsınız. Gezip tozup kafanızı dağıtmanızın tam sırası. Yoksa evde oturup eskiyi düşünürsünüz.
 
Akşam dışarı çıkamıyorsunuz diye mi yaşamak istemiyorsunuz :))
Piki.

Ailenizle yaşadığınız sürece onların kurallarına bağlı olmak durumundasınız.
Sizi sıkboğaz etmiyorlar, eğitim hakkınızı elinizden almamışlar ki meslek sahibi olmuşsunuz, erkek arkadasinizin varlığından haberdarlar, e demekki kan gövdeyi de götürmüyor.
Biraz siz biraz onlar adım atıp ortada buluşacaksınız.
He yok ben katlanamıyorum diyorsanız, kapı da sapı da orada.
Gider kendi düzeninizi kurarsınız.
Anneniz de bir yere kadar üzülür, toparlar merak etmeyin.
 
Yaşamak istemeyecek bir durum yok. Yavaş yavaş kabullenirler yetişkin bir birey olduğunuzu. Mesleğiniz var, geliriniz var. Ailenizi kırmadan orta yolu bulursunuz.
 
Kızının Sevgilisinin olduğunu öğrenip ne tepki gösteren aileler var sizin aileniz akşam çıkma konusuna sınır getirmiş sadece psikoloji bozukluğu gibi durumu yok yani bu olağan bişey her ailenin belirli net kuralları olur akşam yemek saatleri nasıl her ailede farklıysa bu da öyle bi durum ..
 
takma gezmeye tozmaya devam et zamanla alışırlar alışmazlarsa ayrı eve çıkmaktan başka çare yok.aileyle yaşıyorsan evin düzenine ayak uydurman gerek ama belli bir yaşa gelmiş çalışan insana karışmaları bana çok saçma geliyor.
 
Öncelikle benim düşünceme göre birey yaşadığı evin kurallarına uymalı. Ben bekarken kendi evimde yaşayış tarzım farklıydı ailemin yanına gidince yaşayış tarzım farklıydı. Yani eve 11’de geliyorsam onları ziyarete gidince 8’de dönüyordum çünkü onlara hayata bakışlarına kurallarına saygı duyuyordum ki hala öyle. O yaştaki insanların kalkıp değişmesini bekleyemezsiniz. Bunun yerine saygı duyup kendi yaşamınızı kurmaya odaklanın. Bence çözümünüz basit başka bir şehire tayin isteyin (özeldeyseniz yakın bir şehirde iş bulun) ve gidin. Muhtemelen aynı kentte ayrı eve çıkmanıza da izin vermeyeceklerdir (küçük bir şehir ise). Ama aileniz ile aranızdaki bağları koparmayın ve lütfen böyle aptalca sebeplerden de ‘yaşamak istemiyorum’ gibi şeyler söylemeyin. Yaşam oldukça kıymetli.
 
Ailenize böyle davranmanız hiç hoş olmamış.Anne baba hakkı diye bir şey var .Tamam yetişkin bir insansiniz ama size bir şey olsa ilk koşacak o kızdığınız abiniz babanız olacak.Her sevgilisinden ayrılan kendini geceleremi vuruyor oturun odanızda başka kafa dağıtma yolları bulun bence ..
 
Kendi çocuğunuz olsunda görün bakalım... Ne kadar ayakları üstündede dursada o çocuk onlar için daha hayat-ı öğrenmemiş küçük bir kız çocuğu geliyordur.
 
Son zamanlarda akşamları dışarısı tekin değil haberlerde görüyoruz babangil haklı hem annen hastaymış evde olman lazım eski sevglili filan geç bitmiş gitmiş yasını mı tutacaksın?
 
Kendi çocuğunuz olsunda görün bakalım... Ne kadar ayakları üstündede dursada o çocuk onlar için daha hayat-ı öğrenmemiş küçük bir kız çocuğu geliyordur.
büyük konuşmak istemiyorum ama çocuk yapmayacağım için olmayacak Allahın izniyle.benimde annem,babam,erkek kardeşim var.üniversiteye başladığımdan beri istediğim saatte gelirim eve.kısıtlama olmadığı içinde hiç kafayı dağıtma gereği duymadım.bir yerden sonra çocuklarınızın büyüdüğünü kabul etmeniz gerekiyor.korumak istemek iyi ama en fazla gittiğin yeri bilelim,aynı evde yaşamıyorsanızda eve gelince mesaj at,ara vs denebilir.25-30 yaşında bir insanın gece dışarı çıkarken anne-baba izni alması saçma geliyor.sonra insanlar gizli saklı iş yapıyorlar daha tehlikeli bir durum oluşuyor.yetişkin bir insan kafaya koyarsa yapacağını yapar.kısıtlamak ters teper.aileyle yaşayan insanın ailenin düzenine uyması gerekir ama ailenin düzeninde ömür boyu da yaşamak zorunda değil ekonomik özgürlüğü varsa çıkar gider kendi düzenini kurar.haftada 2 kere gece çıkmak gece 10da eve gelmek yetişkin biri için gerçekten makul.konu sahibinin yerinde olsam annemin durumu netleşene kadar sakin kalırım sonra bu durumu konuşurum baktım olmuyor bildiğimi yaparım hala sorun çıkarıyorlarsa çıkar giderim.annesinin sonucu kötü çıkarsa biraz daha sabırlı davranabilir ama sırf ailesiler diye herşeye karışmaya haklarıda yok niyetleri iyi olsa bile.
 
Psikolojik baskıya bak.
Annem belki rahim kanseri dıyıp sızı yalvartmak cok vicdansızca.
İsiniz gucunuz var kendinize guveniyorsanız ki guvenın, ayrı eve cıkın.

Dısarı cıkınca, sevgili yapınca yoldan cıkılmıyor.sacma sapan hakaretlere yasaklara maruz kalmak psikolojinizi bozacak, yoldan cıkamamıs ama psıkolojısı bozuk bir kızları olacak, bu sefer de evlenemedı dıyıp sacmalamayacaklar.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…