Boşanıp 2 çocuğu yalnız büyütmek imkansız mı...?

Buna yaşayan biri olarak şöyle cevap vereyim. Annem ilkokul mezunuydu, babam çalışmasına izin vermediği boşarım diye tehdit ettiği için hiç çalışma hayatı olmamıştı ama eninde sonunda boşandılar. Ben ilkokulu yeni bitirmiştim kardeşim daha 6 yaşındaydı. 2 çocuk, ev kira, annemin mesleği yok. Bize babamdan sadece evdeki eşyalar kaldı evi vardı mütahitte ayrılırlarken biz geçici kiradaydık onu da zaten bitince satmış yemiş bir kuruş parasını görmedik. Dayım bizimle kalıyordu onun maaşı vardı ama o da 1 sene sonra evlendi başka eve çıktı kaldık öyle. Bulunduğumuz evden de oğlum taşınacak diye çıkardılar. Ev ararız dul kadın diye vermezler, iş ara tecrübesiz derler ya da sarkıntılıklar olur. Çok zor günler yaşadık tarifi imkansız. Ama annem asla yılmadı iş buldu çalıştı o paranın da öyle bereketi olurdu ki. Ben okudum kardeşim ortaokulu bitdi okumadı çalıştı ben aöf yazdım bir yandan çalıştım sonra evlendim. Geçindik öyle ya da böyle çok bulduk çok az bulduk az yedik. Şimdi annem çalışamıyor emekliliğine var ben başka şehirdeyim eşimin durumu iyi ben çalışıp kira gönderiyorum kardeşim evi geçindiriyor yani annem yapabildiyse mesleği olan ailesi de yanında olan biri neden yapamasın.
 
çocuklarınıza bunu yaşatmayın..... o tramva atlatılmıyor...... şans vermeyin.... kendinize değer verin çocuklarnızın bir şansı olsun..... ne demek kabloyu boynuna dolaması yarın öldürürde .... bunla yaşanırmı.. Ölünce çocuklarınız nolur onu düşünün kendinizi düşünmüyorsanız.... kimse anası gibi bakmaz çocuğa....Allah yardımcınız olsun....
 
Bundan sonra kı hayatınız umarım güzel gecer
 
biraz...
konuyu okuduysanız kızımın oluşuyla ilgili bilgi vermiştim:/
yok okumadım hemen bakıyorum ...ama size diyebileceğim tek şey çocuklar şiddeti görürse şiddet taraftarı olurlar hakaret işitirlerse küfrü öğrenirler sevgisizliği görürlerse hayatlarında hep saldırgan ve ezik karakterleri olur...huzursuz bir ailede büyüyeceklerine huzurlu bir şekilde yalnız büyümeleri evladır...Tercih sizin tabi ki..
 
O zaman hemen boşanmalısın.. Seninki resmen ruh hastası.. Böyle giderse zamanla sen de ruh sağlığını kaybedersin.. Bu arada eşin ne iş yapıyor?
 
Bundan sonra kı hayatınız umarım güzel gecer

teşekkür ederim herşeyi yoluna koyduk çok şükür çok iyi bir eşim var Allah razı olsun annem sağlık sorunları yüzünden işten ayrıldığında 2 senelik prim eksiği vardı o yatırdı ama yaşı bekliyor daha bende tam annem rahatsızlanmadan birkaç ay önce okulu bitirip işe girmiştim zaten kirasını gönderiyorum kardeşim eve bakıyor yani Allah sabredenin mükafatını veriyor. İnanılmaz mücadelelr verdik çok kötü günler yaşadık harçlık almadan gittim okula aç yatttığımız çok oldu ama ben de çalışmaya başladığımda herşey düzene girdi. Çeyimiizi herşeyimi yaptım evimize yeni eşyalar aldık. Yani böyle konular gördükçe hep söylüyorum cesaretli olmak lazım.
 
Aynı seyi ailecek yasadık annem 20 yasında evlenmiş zaten ve hayatında hüç çalışmamıştı. Ben 7 ablam 11 yasındaydık. Hersey 1 gecede oldu bi taksiye binip ananemin evine gittiğimizi hatırlıyorum.anne tarafım cok zengin ama annem bosandığı için küstüler destek yerine köstek oldular. 1 sene hergün dışlanarak kovularak o evde yasadık. Anneannem biz dusa girerken sampuanı saklardı kullanmayalım diye . Yazlığına giderken balkondaki patates soğanı alırdı. Konu komsu cok destek oldu allah razı olsun.cok ac kaldığımızı hatırlarım ama. Sonra annem işe girdi ablam liseyi bitirene kadar yarı ac yarı tok yasadık. Annem cok istemesine rağmen ablamın üni okuma hevesi yoktu işe girdi.2 si birden beni okuttular şimdi ablamın sahane bi evliliği var bn calısıyorım annem emekli oldu. Anneannemlerde küslüğü bıraktı ev aldı bize.cok mutlu bi hayatımız var sukurler olsun. Ama annem o ilk adımı atmasaydı hergün siddet sefalet içinde psklojisi sağlam olmayan bireyler olcaktık.baba konusuna gelince 15 dk uzağımızda oturuyo ama zaten yılda 1 anca görüyorum. 12 saat uzaklıkta da olsa farktmezdi yani. Tabiki hiç kolay olmadı ama sonu güzel oldu. Hakkınızda hayırlısı olur unarım.
 
BENDE 1 YILDIR 2 ÇOCUKLA AYRI YAŞIYORUM.. AİLEMİN YANINDAYIM SAĞOLSUNLAR DESTEK OLUYORLAR ÇOCUJKLARIM ÇOK KÜÇÜK..

YAŞANMAZ DİYE BİRŞEY YOK..

EVET ZOR ZAMANLARIDA VAR DUYGULANDIRAN ZAMANLARIDA AMA O ADAMLA YAŞAMAK PSİKOLOJİK VE EKONOMİK ŞİDDET HAKARET AŞAĞILANMAK DAHA KÖTÜ..

BEN 1 YILDIR KENDİME TEŞEKKÜR EDEREK UYANIYORUM BU ÇOK GÜZEL BİR DUYGU
 


bende 28 yaşındayım. inan herşeyin farkındalar..

akşam eve gelirken huzurluyum sabah uyandığımda huzurluyum.. çocuklarda alıştılar bu düzene..

hem babası yine olacak .. görüşme zamanları görüşürler. hatta ilgisiz babalar ayda 1 kere bile olsa yüzüne bakmadıkları çocuklarıyla kaliteli vakit geçiriyorlar..
 
yaza kadar üç beş kuruş kenara para koyabilirsen koymaya çalış.. ve çaktırmadan lazım olacak eşyaları topla mesela tc kimlik nosu bile lazım oluyor dava açabilmek için.. ben evlilik cüzdanımı falan hep unutmuşum almayı..
 
2 çocukla boşanmak ve sonrasında çocukları tek başına büyütmek çok zor ama sizin bu hayatı çekmenizde çok zor
Sizin yerinizde olsam evliliğimi bende bitiririm Anne Babanız destekmiş size onlara sığınırım
Allah yardımcınız olsun eşiniz inşallah boşanmadan aklını başına alır hastaysa tedavisini olur size ve çocuklarına bundan sonra hakettiğiniz Mutluluğu yaşatır
 
hepinize ne kadar teşekkür etsem az...
bazen etrafımda kimse yok sanıyorum
sadece bu lojman ve dört duvar
annem biraz telaşlıdır çabuk etkilenir..kesinlikle ben daha güçlüyüm...
ona her şeyi anlatamıyorum
kız kardeşim avukat o da hemen gelip almaya kalkıyor..ortası yok yani
kimseyle etraflıca konuşamıyorum
suyun dibinden bakıyorum sanki hayata
ben artık..evimde uyanmak istiyorum
ve evim burası değil...biliyorum
ailem kabullendi artık..yazın boşanacağım.
sonrası için sadece dua edebiliyorum
sıfırdan başlamaya gücüm var mı? var...çünkü ANNEYİM
hani filmlerd eolur ya, kadın çocuklarla çimlerde yuvarlanır falan
:)
öyle çocukça şeyler düşüyor aklıma...
evim neresi bilmiyorum ama...
artık çocukça şeyleri hayal etmek değil yaşamak istiyorum
 
yorumları okumadım, sadece sizin mesajınıza istinaden yazıyorum.

28 yaşında eşinden boşanmış, 2 küçük çocuğunu tek başına aslanlar gibi büyütmüş bir annenin evladıyım. eşi için hayatında herşeyden vazgeçen, tahsilini yarıda bırakan annem hakaretlere, dayağa, kumar illetine artık dayanamayıp benim ve kardeşimin psikolojisine önem vererek babamla olan evliliğini bitirdi ve ayrıldığında işe girip kendi ayaklarının üzerinde durdu. babam nafaka dahi ödemedi. ayda yılda bir gelip bizi sevmesinden ibaretti babamla ilişkimiz. annem tek başına ikimize de baktı büyüttü, şu anda eli ekmek tutan iki yetişkinin annesi ve bizim baş tacımız. ilerde çocuklarınız büyüdğünde sizi böyle kıvançla, gurur duyarak da anlatabilirler, bozuk psikolojileriyle, kavga içinde geçen bir evlilik içinde büyüdükleri için hem sizi hem babalarını suçlayarak da. karar sizin.
 
dayak ve siddet varmı eger yoksa bence sürdürülür yani en azındna ccocukla biraz büyüsün zaten cinsellik yokmus tamam iste yap kendine bi oda esin gelsin isten yesin yemeyini cekilsin kenara bence cocuklar daha önemli
 
ailen arkandamı peki bosandıgınd abi dayanagın varmı
annen telaslı dedin sonra yüzüne vurmasın
calısmaya alısık bi bayanmısın mesela sonradan calısmak koymasın ayılmayı baya ii düsünün derim yine soruyorum siidett ve küfür yoksa devam edilir
 
hep o ikilemler insanı maf ediyor bi sabah kalkıyorsun bitsin diğer sabah kalkıyorsun dayanabilirim...ama cnm biliyormusun olmuyor giden senden gdiyor vakit öyle hızlı geçiyor ki
 
Annem 17 yasinda evlenmis 18 yasindayken ben dogmusum 19 yasindayken erkek kardesim. Ilkokul mezunu bir kadin. 28 yasinda 2 cocukla işsiz gucsuz bosandi bi ailesi destek okadar. O yastan sonra hayata dort elle sarilmis bir kadin. Suan 54 yasinda. Basardi bizleri buyutmeyi ama zorluklarida cok oldu. Hep dedigim iyiki boşanmıssiniz huzursuz olmaktansa boyle daha mutluyuz. Evlilik danismanlarina gidip destek almayi deneyebilirsiniz. Ziraa kız cocugu buyutmek dahada zordur.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…