Annelik çok zor bir şey o ayrı. Anne değilim olmayı da düşünmüyorum çok uzun süre çünkü maddi manevi tam olarak yeteceğimi hissettiğimde anne olmak isterim. Yapayım da olsun diye bir şey yok o çocuğu isteyerek dünyaya getiriyorsam şartlar müsait olmalı. Belli ki normal bir yaşantınız yok o çocuğa bu hayatı yaşatmanız kusura bakmayın ama sizin bencilliğiniz.Ya en iyi anne sensin tamam
Bunlar anlık olan şeyler değil malesef Bebeğimin de alıştığı bir hayat standartı var. Bu süreç onu yıpratmadından korkuyorum sadece
Aaa olur muTopluca hastasınız sanırsam neden ille de üreyip o bebeğin de hakkına girdinizçocuğu devlete bırakın bana kalırsa, ciddiyim.
Yorgunluğunuzu anlıyorum.Benim de iki çocuğum var ve bazen geceleri hiç uyuyamıyorum.5 dk dışarı çıkıp bir mola vermek konusunda mantıklı davranmışsınız ama uyuyamadı diye sakın yanıma gelme vs tavrınız normal gelmedi.Uykusu gelmemiş olabilir bir derdi olabilir vs.Koyun salona biraz oyalansın illa ki uykusu gelecektir kendinizi illa uyutacağım diye şartlamayın esneyin biraz.Eşinizle yaşadığınız ise çok kötü olmuş üzüldüm.Böyle dueumlarda hayatım ben çok yoruldum biraz ilgilenebilir misin bir nefes almaya ihtiyacım var diye söyleyebilirsiniz.Sanırım kocanız çocuğa olan tavrınıza tetiklenmiş.Bu onu haklı çıkarmaz fakat siz de yangına körükle gitmişsiniz.Sizden güçlü birinin üzerine yürümek ancak size zarar verir.Herkese tekrar merhaba. Bu akşam eşimle fiziksel bir kavga ettik. Kavga çocukla alakalı çıktı güya ama ne olursa olsun fiziksel bir kavga olmamalıydı. Bebeğim normalde 7-8 gibi uyuyor ama birkaç gündür uyku uyutmuyor bize daha doğrusu bana. Sonuçta ben kalkıp uğraşıyorum. Neyse bugün de aynı şekilde oldu. Ben de kızdım bebeğime. Ama bu onla rutin haline geldi. Gözlerini kapat çabuk falan diyorum o da kapatıp uyuyor. Her neyse akşam da 00.00 olacak saat hala uyumadı , birkaç kez yatırmaya çalıştım. Bir saat ninni söyledim 3 kez uyusun diye. Artık sinirlerim gerildi. Bebeği odada bıraktım içeri geçtim. Bunu da normalde yapıyorum. Biraz ağlayınca sinirini atıyor rahatlıyor. 5 dk sonra gidip uyutuyorum normalde böyle durumlarda. Bu akşam da en son bıraktım. Eşim gitti aldı odadan. Sonra ben de bebeğime kızdım dedim sakın gelme yanıma diye. O da ağladı zaten ağlıyordu ama yani. Sonra kocam bi anda bana bağırmaya başladı üstümü çekiştirdi yumruk yaptı delirdi resmen beni sıkıştırdı koltukta. Ben de tuttum onu tişörtünü tuttum yırttım komple ikiye ayrıldı. Bana kimse vurmadı vuramaz Ben de cinnet geçirdim resmen. O sıra bebek odada bunları görmedi tabi. Bana seni öldürücem bak sus falan diyo kendi de susmuyo hala laf ediyor yok şöylesin senden anne olmaz bi b.k olmaz gibi. Ben de tekrar üzerine yürüdüm Bu sefer çocuğun odasında yatağa itti beni boğazımdan tuttu bağırdı çağırdı kafama vurdu sanırım tam hatırlamıyorum. Olay bu Önceki olayları da az çok biliyorsunuz. Boşanmaya karar verdim artık. Sorum şu ki böyle küçük bebekle boşananlar nasıl hayatına devam ettiniz? Ailem yok tek başımayım. Bebeğimi bırakacağım biri de yok. Şu an kendi işimi de yapamam bu yüzden. Nafaka falan alırım bu konuda madur etmez diye düşünüyorum ama ortada bir bebek var ben kendime bakarım da ona nasıl yeteceğim? Birileri beni aydınlatsın lütfen
Bu ne saçmalık! Kocanın sana şiddet uygulaması kabul edilemez. Ama sen de bebeğine yaptıklarını normal gibi anlatmışsın. Niye ağlayan bebeği bırakıp odadan çıkıyorsunuz. Sürekli kızıyorsunuz. Siz önce bebeğinize güzel davranın, gerekirse destek alın. Sonra boşanın o hanzodanHerkese tekrar merhaba. Bu akşam eşimle fiziksel bir kavga ettik. Kavga çocukla alakalı çıktı güya ama ne olursa olsun fiziksel bir kavga olmamalıydı. Bebeğim normalde 7-8 gibi uyuyor ama birkaç gündür uyku uyutmuyor bize daha doğrusu bana. Sonuçta ben kalkıp uğraşıyorum. Neyse bugün de aynı şekilde oldu. Ben de kızdım bebeğime. Ama bu onla rutin haline geldi. Gözlerini kapat çabuk falan diyorum o da kapatıp uyuyor. Her neyse akşam da 00.00 olacak saat hala uyumadı , birkaç kez yatırmaya çalıştım. Bir saat ninni söyledim 3 kez uyusun diye. Artık sinirlerim gerildi. Bebeği odada bıraktım içeri geçtim. Bunu da normalde yapıyorum. Biraz ağlayınca sinirini atıyor rahatlıyor. 5 dk sonra gidip uyutuyorum normalde böyle durumlarda. Bu akşam da en son bıraktım. Eşim gitti aldı odadan. Sonra ben de bebeğime kızdım dedim sakın gelme yanıma diye. O da ağladı zaten ağlıyordu ama yani. Sonra kocam bi anda bana bağırmaya başladı üstümü çekiştirdi yumruk yaptı delirdi resmen beni sıkıştırdı koltukta. Ben de tuttum onu tişörtünü tuttum yırttım komple ikiye ayrıldı. Bana kimse vurmadı vuramaz Ben de cinnet geçirdim resmen. O sıra bebek odada bunları görmedi tabi. Bana seni öldürücem bak sus falan diyo kendi de susmuyo hala laf ediyor yok şöylesin senden anne olmaz bi b.k olmaz gibi. Ben de tekrar üzerine yürüdüm Bu sefer çocuğun odasında yatağa itti beni boğazımdan tuttu bağırdı çağırdı kafama vurdu sanırım tam hatırlamıyorum. Olay bu Önceki olayları da az çok biliyorsunuz. Boşanmaya karar verdim artık. Sorum şu ki böyle küçük bebekle boşananlar nasıl hayatına devam ettiniz? Ailem yok tek başımayım. Bebeğimi bırakacağım biri de yok. Şu an kendi işimi de yapamam bu yüzden. Nafaka falan alırım bu konuda madur etmez diye düşünüyorum ama ortada bir bebek var ben kendime bakarım da ona nasıl yeteceğim? Birileri beni aydınlatsın lütfen
Aynen bebeğin alıştığı standart sapık baba, parayı orasını burasını çekiştirip dikleştirmeye harcayan ama asla psikolojisini düzeltmaya çalışmayan psikolojik (belki de fiziki) şiddet uygulayan anne.Bunlar anlık olan şeyler değil malesef Bebeğimin de alıştığı bir hayat standartı var. Bu süreç onu yıpratmadından korkuyorum sadece
bende 3 çocuk var 7 aylık bebeğim var. Çalışıyorum kamuda olduğum için yarım gün hakkımı kullanıyorum yarım günde bakıcı geliyor bakıcıya 18 bin veriyorum nafaka alıyorum babasından 20 bin. diğer 2 çocuk okula gidiyor sabahçılar servisle gidiyorlar sabahları 4ümüzde ayaktayız kahvaltı yapıyoruz onlar okula ben bebişle ev mesaime başlıyorum. evim kira değil arabam var benim düzenim iyi rahatım. param ne kadarsa o kadar harcama yapıyorum düzenli bir insanım yemeğimide ev temizliğimide yapıyorum ama illaki evim tertemiz olsun diye tutturmuyorum çocukların işi bitince bebeğimin bakımını ilgilenmesini bitirince yapıyorum ve çocuklarımla muhakkak geziyorum bebeğimde arabayla gezmeyi sever yürüyüşe falan gidiyoruz önce kafanda oturt ve durumu kabullen sonrası oluyor. İş başa düştümü insan herşeyi yapıyor hiç merak etmeHerkese tekrar merhaba. Bu akşam eşimle fiziksel bir kavga ettik. Kavga çocukla alakalı çıktı güya ama ne olursa olsun fiziksel bir kavga olmamalıydı. Bebeğim normalde 7-8 gibi uyuyor ama birkaç gündür uyku uyutmuyor bize daha doğrusu bana. Sonuçta ben kalkıp uğraşıyorum. Neyse bugün de aynı şekilde oldu. Ben de kızdım bebeğime. Ama bu onla rutin haline geldi. Gözlerini kapat çabuk falan diyorum o da kapatıp uyuyor. Her neyse akşam da 00.00 olacak saat hala uyumadı , birkaç kez yatırmaya çalıştım. Bir saat ninni söyledim 3 kez uyusun diye. Artık sinirlerim gerildi. Bebeği odada bıraktım içeri geçtim. Bunu da normalde yapıyorum. Biraz ağlayınca sinirini atıyor rahatlıyor. 5 dk sonra gidip uyutuyorum normalde böyle durumlarda. Bu akşam da en son bıraktım. Eşim gitti aldı odadan. Sonra ben de bebeğime kızdım dedim sakın gelme yanıma diye. O da ağladı zaten ağlıyordu ama yani. Sonra kocam bi anda bana bağırmaya başladı üstümü çekiştirdi yumruk yaptı delirdi resmen beni sıkıştırdı koltukta. Ben de tuttum onu tişörtünü tuttum yırttım komple ikiye ayrıldı. Bana kimse vurmadı vuramaz Ben de cinnet geçirdim resmen. O sıra bebek odada bunları görmedi tabi. Bana seni öldürücem bak sus falan diyo kendi de susmuyo hala laf ediyor yok şöylesin senden anne olmaz bi b.k olmaz gibi. Ben de tekrar üzerine yürüdüm Bu sefer çocuğun odasında yatağa itti beni boğazımdan tuttu bağırdı çağırdı kafama vurdu sanırım tam hatırlamıyorum. Olay bu Önceki olayları da az çok biliyorsunuz. Boşanmaya karar verdim artık. Sorum şu ki böyle küçük bebekle boşananlar nasıl hayatına devam ettiniz? Ailem yok tek başımayım. Bebeğimi bırakacağım biri de yok. Şu an kendi işimi de yapamam bu yüzden. Nafaka falan alırım bu konuda madur etmez diye düşünüyorum ama ortada bir bebek var ben kendime bakarım da ona nasıl yeteceğim? Birileri beni aydınlatsın lütfen
Yoo Ester Exposito da var mı diye dalga geçdi benle.
Ama sürekli ağzında o kadın.
Bu arada ben 25 eşim 40 yaşında
evet 4 yasına geldi odasında agla agla uyuyakal siniri bosalsın diye terketmedim ( kopek bıle bırakıp gıdınce psıkolojısı bozuluyor terkedıldım sanıyor bebekler de oyle ) bagırıp cagırayım kızayım cezalandırayım seni sevmiycem yok sen gelme gıbı kafasına kazınacak cumleler kullanmadım elhamdulıllah hakkaten ne ıyı anneymısım sıze bakınca.... aydınlandım.İstediğiniz kadar bebekle empati kurun annede insan, bunalbiliyor ve bunalıyorlarda. Bir kaç yanlış tavır sergiledi diye kötü bir anne olmuyor. Burada konu çocuk olunca en iyi anne benim yarışı başlıyor. Sanki hayatları boyunca çocuklarına hiç kızmamışlar gibi. Böyle yorumların hiç biri gerçekçi değil sizinki de öyle. Bir konuda yeterki biri iyi anneliği savunsun dünyanın en haklı kişisi o oluyor burada.
cocuk degıl o bebek bebege kızılır mı bebek ne oldugunu bılmıyor anlayamıyor tepkılerını cozemıyor alınıyor gucenıyor .. en guvndıgı dag sen kendını yıkıyorsun .. evett belırttıgım gıbı ben boyle bagırıp cagıran sinirini cocugundan cıkaran kocasına anasına guvenıp cocuk yapanlardan değilim.. burda havadan sallamıyorum ben boyle oldugum ıcın yaptıgın yanlısı yuzune vurabılıyorum evet...Bebeğim bazen çok sinirleniyor ve tek kalınca daha rahat sakinleşiyor. Heralde benden iyi tanıyamazsın. Ağlama atağında sarılsan da fayda yok ama tek kalınca 3 4 dk da düzeliyor. Her anne de sinirlenebilir bu arada. Sen hiç çocuğuna kızmadım mı? Bu ona zarar verdiğim anlamına gelmiyor
evet 4 yasına geldi odasında agla agla uyuyakal siniri bosalsın diye terketmedim ( kopek bıle bırakıp gıdınce psıkolojısı bozuluyor terkedıldım sanıyor bebekler de oyle ) bagırıp cagırayım kızayım cezalandırayım seni sevmiycem yok sen gelme gıbı kafasına kazınacak cumleler kullanmadım elhamdulıllah hakkaten ne ıyı anneymısım sıze bakınca.... aydınlandım.
cocuk degıl o bebek bebege kızılır mı bebek ne oldugunu bılmıyor anlayamıyor tepkılerını cozemıyor alınıyor gucenıyor .. en guvndıgı dag sen kendını yıkıyorsun .. evett belırttıgım gıbı ben boyle bagırıp cagıran sinirini cocugundan cıkaran kocasına anasına guvenıp cocuk yapanlardan değilim.. burda havadan sallamıyorum ben boyle oldugum ıcın yaptıgın yanlısı yuzune vurabılıyorum evet...
bu fikir yarısı degıl ki anneliğini konusuyoruz dolayısıyla anneliğimden ornek vericem. dr olsaydı yorum yapamazdım. anneyim yaptım:)) ovmek yarısa girmek falan değil bu. dogru bi tane değil eyvallah da yanlıs kabak ciceği gibi ortada oluyor ne yazık ki :) siz de yorum yapabiliyorsunuz evliliklere ilişkilere?? evlilik danısmanı mısınız dıyo muyuz yoo? fikir beyan ediliyor elestri yapılıyor gucenmeyın ustunuze alınmayın sız de onun gbi anne olun azarlayın cocugunuzu bıze ne:) sorarsanız sıze de yorum yaparız :) ha bu arada masallah ınsallah elhamdulıllah falan yazmam SENİ ilgilendirmez:)) istersem budaya tapar onun adını gecırırdım..SANA ne?Sizin en iyi benim en anlayışlı benim yarışına girip sonrada _elhamdülillah" diyenleri ciddiye bile almıyorum.
Kendini örnek vermene gerek yoktu. Tımam!!! En iyi anne, en anlayışlı anne sizsiniz!!!.
Ya kaç kere dedik bu heriften sana koca olmaz diye ama nafile. Adam senden 20 yaş büyük, sapık, manipülatör ve şiddeti eksik kalmıştı o da oldu. Boşan boşan boşan!Herkese tekrar merhaba. Bu akşam eşimle fiziksel bir kavga ettik. Kavga çocukla alakalı çıktı güya ama ne olursa olsun fiziksel bir kavga olmamalıydı. Bebeğim normalde 7-8 gibi uyuyor ama birkaç gündür uyku uyutmuyor bize daha doğrusu bana. Sonuçta ben kalkıp uğraşıyorum. Neyse bugün de aynı şekilde oldu. Ben de kızdım bebeğime. Ama bu onla rutin haline geldi. Gözlerini kapat çabuk falan diyorum o da kapatıp uyuyor. Her neyse akşam da 00.00 olacak saat hala uyumadı , birkaç kez yatırmaya çalıştım. Bir saat ninni söyledim 3 kez uyusun diye. Artık sinirlerim gerildi. Bebeği odada bıraktım içeri geçtim. Bunu da normalde yapıyorum. Biraz ağlayınca sinirini atıyor rahatlıyor. 5 dk sonra gidip uyutuyorum normalde böyle durumlarda. Bu akşam da en son bıraktım. Eşim gitti aldı odadan. Sonra ben de bebeğime kızdım dedim sakın gelme yanıma diye. O da ağladı zaten ağlıyordu ama yani. Sonra kocam bi anda bana bağırmaya başladı üstümü çekiştirdi yumruk yaptı delirdi resmen beni sıkıştırdı koltukta. Ben de tuttum onu tişörtünü tuttum yırttım komple ikiye ayrıldı. Bana kimse vurmadı vuramaz Ben de cinnet geçirdim resmen. O sıra bebek odada bunları görmedi tabi. Bana seni öldürücem bak sus falan diyo kendi de susmuyo hala laf ediyor yok şöylesin senden anne olmaz bi b.k olmaz gibi. Ben de tekrar üzerine yürüdüm Bu sefer çocuğun odasında yatağa itti beni boğazımdan tuttu bağırdı çağırdı kafama vurdu sanırım tam hatırlamıyorum. Olay bu Önceki olayları da az çok biliyorsunuz. Boşanmaya karar verdim artık. Sorum şu ki böyle küçük bebekle boşananlar nasıl hayatına devam ettiniz? Ailem yok tek başımayım. Bebeğimi bırakacağım biri de yok. Şu an kendi işimi de yapamam bu yüzden. Nafaka falan alırım bu konuda madur etmez diye düşünüyorum ama ortada bir bebek var ben kendime bakarım da ona nasıl yeteceğim? Birileri beni aydınlatsın lütfen
bu fikir yarısı degıl ki anneliğini konusuyoruz dolayısıyla anneliğimden ornek vericem. dr olsaydı yorum yapamazdım. anneyim yaptım:)) ovmek yarısa girmek falan değil bu. dogru bi tane değil eyvallah da yanlıs kabak ciceği gibi ortada oluyor ne yazık ki :) siz de yorum yapabiliyorsunuz evliliklere ilişkilere?? evlilik danısmanı mısınız dıyo muyuz yoo? fikir beyan ediliyor elestri yapılıyor gucenmeyın ustunuze alınmayın sız de onun gbi anne olun azarlayın cocugunuzu bıze ne:) sorarsanız sıze de yorum yaparız :)
O kadar parası olan adam bi yatılı bakıcı tutardı zaten, bence bunda doğru dürüst para da yok.
Tamam o halde sizde böyle size davranan kocayla mutsuz mutsuz kösede dayal yicem korkusuyla ağlayarak cocugnuzu büyütürsünüz oda nene gibi mutlu sekilde gezer.Siz çocuk doğurdunuz diye hayattan vazgeçtiniz herhalde. Çocuğunuz 15-20 yaşına gelince de nene gibi gezersiniz yanında, enerjiniz neye yetecek bu kafayla çok merak ediyorum. Hamilelik döneminde insan deforme olmuyor ve bunların da çözümü var. Neden uygulamayayım. Neden kendimi mutsuz bırakayım. Sen belki kilonla çatlağınla sarkık memenle mutlu olabilirsin ama ben olamam.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?