Aynen ben de değişeceğine inansam acaba derdim ama yok acabam. İçim rahat. Vicdanım rahat. Üzerime düşeni yaptım fazlasıyla. Gençken böyle bir şeyi belki kaldırabileceğim ama ileride buna da cesaretim olmaz. Her şey vakti zamanında olsun. Hayatım elimden gitmeden, kızım büyümeden daha fazla...Bana bir katkısı veya eksisi olmayacak, gonlum ister ki cekırdek ailenle hep mutlu ol.
Ama degılsın, ıkı gunde bir aynı konu aynı adam aynı olaylar aynı bahaneler. Genclıgın gidiyor. Yazık olan Genclıgın.
Hayırlısı olsun.
Evet eminim. Kadının engelini kaldırmış selam nasılsın yazmış sonra kadın cevap vermiş eşim iş güç aynı yazmış. Sonrasında eşim arasana demiş kadın da aramış 15 dakika konuşmuşlar!.... Bunun hesabını soramamak nasıl bir duygu bilseniz. Sinirden ben de küfürler etmek istiyorum ama yutuyorum her şeyi. Eşime bunu söylesem diyecek tek söz bulamaz ancak bahanelerle kandırmaya çalışır beni ama yemem artık. Daha önce de konu açmıştım ilk engellendiği zaman kadın aramış mış kadını eşim aramış bunun üzerine whatsapptan aile huzurum kaçıyor görüşmeyelim demiş miş... Ahhhh kafa göz dalmak istiyorum bağırıp şimdi git kadınla konuş demek istiyorum ama susuyorum.Bu arada engeli kaldırmış ama konuştuklarına emin mısınız? Zaten engeli kaldırması başlı başına hata tabiki ama yine de konuşup konuşmamaları da önemli bir detay bence, gerçi görüşüyorlar demişsiniz ama yine de sormak istedim. O küfürlerden sınır anındaki hakaretlerden insan maalesef kolay kolay vazgeçemiyor, kendimden biliyorum. Heleki karşımdaki beni küfretsemde bırakmayacak zaten diye düşündürürseniz asla vazgeçilmiyor.
Off tam cinnet geçirmelik durum, diyecek bir şey bulamıyorum. Ben olsam ne yapardım onu söyleyeyim, kesinlikle susamazdım, çatır çatır söylerdim konuştuklarını bildiğimi. Onun kadınla konuşması suç değilde benim program yüklemiş olmam mı suç! Arsız adam. Sevginiz bir anda bitmez, gerçekten sevgi bir anda bitmez bunu beklemeyin, hatta dersiniz ki bunları yaşatmasına rağmen nasıl hala sevebiliyorum? Sevgi ya nefrete dönüşüyor böyle zamanlarda ya da yavaş yavaş azalıyor ama kesinlikle bir anda bitmiyor maalesef..Evet eminim. Kadının engelini kaldırmış selam nasılsın yazmış sonra kadın cevap vermiş eşim iş güç aynı yazmış. Sonrasında eşim arasana demiş kadın da aramış 15 dakika konuşmuşlar!.... Bunun hesabını soramamak nasıl bir duygu bilseniz. Sinirden ben de küfürler etmek istiyorum ama yutuyorum her şeyi. Eşime bunu söylesem diyecek tek söz bulamaz ancak bahanelerle kandırmaya çalışır beni ama yemem artık. Daha önce de konu açmıştım ilk engellendiği zaman kadın aramış mış kadını eşim aramış bunun üzerine whatsapptan aile huzurum kaçıyor görüşmeyelim demiş miş... Ahhhh kafa göz dalmak istiyorum bağırıp şimdi git kadınla konuş demek istiyorum ama susuyorum.
Ben de zor tutuyorum kendimi. Ama iş mahkemeye dönüşecek ya eline koz geçmesin telefonuma casus program yüklemiş açık arıyordu diye herkese ilan eder.Off tam cinnet geçirmelik durum, diyecek bir şey bulamıyorum. Ben olsam ne yapardım onu söyleyeyim, kesinlikle susamazdım, çatır çatır söylerdim konuştuklarını bildiğimi. Onun kadınla konuşması suç değilde benim program yüklemiş olmam mı suç! Arsız adam. Sevginiz bir anda bitmez, gerçekten sevgi bir anda bitmez bunu beklemeyin, hatta dersiniz ki bunları yaşatmasına rağmen nasıl hala sevebiliyorum? Sevgi ya nefrete dönüşüyor böyle zamanlarda ya da yavaş yavaş azalıyor ama kesinlikle bir anda bitmiyor maalesef..
Evet mahkemede böyle şeyler söylerse siz suçlu olabilirsiniz. Nasıl söylenebilir ki, gördüm deseniz, silmeyi unutmuştun mesajları, sen hatta şu gün şu saatte yazmıştın falan, siz kendinizden emin konuşursanız o da daha fazla inkar edemez sanırımBen de zor tutuyorum kendimi. Ama iş mahkemeye dönüşecek ya eline koz geçmesin telefonuma casus program yüklemiş açık arıyordu diye herkese ilan eder.
Sildiğinden emindir çünkü aksi takdirde ölüm fermanı olduğunu bilir. Çok kontrol etmiştir ne desem inanmaz. Aklına program gelir. Tek çare engelli kutusundaki mesajdan önce bahsetmeden görüştüğünü biliyorum inkar etme artık falan demek. Yine inkar edecektir gerçi ama aklıma başka bir şey gelmiyor.Evet mahkemede böyle şeyler söylerse siz suçlu olabilirsiniz. Nasıl söylenebilir ki, gördüm deseniz, silmeyi unutmuştun mesajları, sen hatta şu gün şu saatte yazmıştın falan, siz kendinizden emin konuşursanız o da daha fazla inkar edemez sanırım
Umarım herşey sizin için çok daha güzel olur geçmişi kenara bırakmak zor ama emek olmadan yemek olmazMerhaba hanımlar,
Son zamanlarda biraz çok danışıyorum size farkındayım ama bu kez danışmaktan ziyade içimdeki acıyı paylaşmak istedim.
Boşanma kararımı eşime bugün söyledim. Daha önce de bahsetmiştim ama pek ciddiye almamıştı. Bugün de önce eften püften sebepten insan yuvasını mı yıkarmış dedi sonra ciddiyetle söyledim tekrar sen ciddi misin diye şok oldu sonra nasıl olur bizim boşanacağımıza asla inanmadım ne istersen söyle kabul her şeye baştan başlayalım dedi. Bir sürü sözler verdi. Bir daha sana asla hakaret etmem ben kızgınlıkla söyler geçerim sana en ufak kötülük kondurur muyum sonrasında ben de çok üzülüyorum ama belli edemiyorum dedi. Biz bunu kaldıramayız sen beni ben seni başkasıyla ortada çocuğumuz varken nasıl olur falan diye ağlamaklı oldu. Sonra kendini balkona attı üst üste sigaralar içti, kafasını ellerinin arasına alıp yüzünü gözünü sildi. Sanırım ağladı o sırada. Daha önce de çok söz verdiğini hatırlattım. İnanmadığımı söyledim. Bu arada kadının engelini kaldırdığını bildiğimden haberi yok. Söylemedim söylersem telefonuna program kurduğumu anlar diye. Kadınla o günden beri de konuşmuyor görüşmüyor. İlişkileri olmadığına eminim ama yine de geçen sene uyardığım halde evde engelleyip iş yerinde engelini kaldırması tüm güvenimi bitirdi. Selam bile vermeyeceksin demiştim uyarmıştım keşke dinlseydi.
Neyse işte sonra içeri geldi kızım babasına koştu yine gözleri kızardı içeri gitti. Çocuğa bakmasını söyleyip ben de içeri gittim birkaç işimi halledecektim. Sonra işe gitti, giderken sana küstüm dedi üzgün bir ses tonuyla. Arkasından sadece rol çalma diyebildim. Aradı kızını ve beni özlediğini söyledi. Yüz yüze konuşurken soğudum demiştim kendisine, aradığında soğumadım ama başka yol bırakmadın bana sana çok kırgınım dedim. O sırada gözyaşlarımı tutamadım. Halbu ki size de söylemiştim nasıl rahattım nasıl vicdanım rahattı. Vicdanım yine rahat ama üzgün hissediyorum kendimi. Daha çok stresliyim düne göre. Gün yaklaştıkça böyle olmam normal değil mi? Bana söyleyin hiçbir şey düzelmez eşim de değişmez değil mi? Doğru yoldayım değil mi? Artık şans vereceksem de kendime vermek istiyorum. Keşke böyle olmasaydı... Üzüntümü sizinle paylaşmak iyi gelir diye düşündüm.
Sen boşanmazsın tarzı yaklaşımlarda bulunmayın lütfen kararımdan döndüğüm yok. Bekar anneler özellikle sizlere soruyorum yalnız ve huzurlu olmak diken üstünde hissetmekten iyidir değil mi?
Kızım şimdi gitti kapıya baba diye ağlıyor. Ben ise boş boş oturmak istiyorum sadece. Onun aklı ermeden yıllar sonra bu sonu yaşayacağıma şimdi olması gerek diye zorladım kendimi. İnşallah güzel olacak her şey...
İnşallah çok sağolun...Umarım herşey sizin için çok daha güzel olur geçmişi kenara bırakmak zor ama emek olmadan yemek olmaz
sebeplerden birisi de o kadın de sana görüşme dediğim halde beni gözden çıkardın konuştun de sakında inkar etme ikimizde biliyoruz de mesaj olduğunu söylemek zorunda değilsin? Ben olsam böyle söylerdim daha fazla açıklama yapmadan gözünüzde ne kadar suçlı olduğunu bilsin sinir anında iki laf ettim ondan boşanamaz iki sızlanırım affeder diye düşünmesin karşısındakini de salak zannetmesin[/QUOTE]911113 .!.:Sildiğinden emindir çünkü aksi takdirde ölüm fermanı olduğunu bilir. Çok kontrol etmiştir ne desem inanmaz. Aklına program gelir. Tek çare engelli kutusundaki mesajdan önce bahsetmeden görüştüğünü biliyorum inkar etme artık falan demek. Yine inkar edecektir gerçi ama aklıma başka bir şey gelmiyor.
Mizacım sert değil ama sakin ve rahat rahat gerçekten ayrılmak istediğimi söyledim. İnandı ama boşanmadan konduramayacaktır. O kadınla konuşmadan düşünseydi dediğiniz gibi. Ben onun her şeyine katlanmıştım. O da biraz olacakları düşünseydi keşke...
Sildiğinden emindir çünkü aksi takdirde ölüm fermanı olduğunu bilir. Çok kontrol etmiştir ne desem inanmaz. Aklına program gelir. Tek çare engelli kutusundaki mesajdan önce bahsetmeden görüştüğünü biliyorum inkar etme artık falan demek. Yine inkar edecektir gerçi ama aklıma başka bir şey gelmiyor.
Boşanmayın..O konulara hiç girmedim. Sadece güzel güzel ayrılalım ortada çocuğumuz var dedim. Sonuçta ben senin yine kötülüğünü istemem dğşman değiliz dedim. O kadar sakindim ki o da şaşırdı. Açıkçası bir şeyde istemeyesim geliyor bazen. Gitsin yapacağını yaptı diyorum kendi kendime...
[/QUOTE]sebeplerden birisi de o kadın de sana görüşme dediğim halde beni gözden çıkardın konuştun de sakında inkar etme ikimizde biliyoruz de mesaj olduğunu söylemek zorunda değilsin? Ben olsam böyle söylerdim daha fazla açıklama yapmadan gözünüzde ne kadar suçlı olduğunu bilsin sinir anında iki laf ettim ondan boşanamaz iki sızlanırım affeder diye düşünmesin karşısındakini de salak zannetmesin
Haklısınız belki de gözüm dönerse inanır :)İnkâr ederse etsin ben biliyorum diye diretin sizde, ben kendi ilişkimden yola çıkarak konuşuyorum diye böyle belki ama şahsen ben olmayan şeyi bile kafamda kurduğum şeyi bile öyle çok savunuyorum ki adamın bile nutku tutuluyor, bence bağıra çağıra gerekirse cinnet geçirerek kırıp dökerek savunun bildiğinizi. Ağzını açmasına müsade bile etmeyin. Böyle arsızları kendi silahıyla vurmaktan başka çare yok çünkü
Doğru olduğuna inanıyorum. En azından artık sinirlerim yıpransın istemiyorum.Boşanmayın..
Kimse sizin kararınıza karışamaz
Fakat biraz sakinleşip iyi düşünün..
Gerçekten doğru karar mı?
Canimmmm hakkinda hayirlisi bu karari vermek hic ama hic kolay degil ben sana saygi duyarim fakat bu sureci de uzatmak duzeltmek ya da yıkıp gitmek tek tarafli degil sen ve esinin elinde olan bisey madem bu kadar pisman sartlar koymadan barışma olur mu ilk sart lutfen aile danışmanı olsun.ins bu zamanda esinin kafasina dank eder bazi seyler yoksa senin icin kaybolan zaman olmaz ben sadece suna inaniyorum artik bi insan degismez asla degismez ...Merhaba hanımlar,
Son zamanlarda biraz çok danışıyorum size farkındayım ama bu kez danışmaktan ziyade içimdeki acıyı paylaşmak istedim.
Boşanma kararımı eşime bugün söyledim. Daha önce de bahsetmiştim ama pek ciddiye almamıştı. Bugün de önce eften püften sebepten insan yuvasını mı yıkarmış dedi sonra ciddiyetle söyledim tekrar sen ciddi misin diye şok oldu sonra nasıl olur bizim boşanacağımıza asla inanmadım ne istersen söyle kabul her şeye baştan başlayalım dedi. Bir sürü sözler verdi. Bir daha sana asla hakaret etmem ben kızgınlıkla söyler geçerim sana en ufak kötülük kondurur muyum sonrasında ben de çok üzülüyorum ama belli edemiyorum dedi. Biz bunu kaldıramayız sen beni ben seni başkasıyla ortada çocuğumuz varken nasıl olur falan diye ağlamaklı oldu. Sonra kendini balkona attı üst üste sigaralar içti, kafasını ellerinin arasına alıp yüzünü gözünü sildi. Sanırım ağladı o sırada. Daha önce de çok söz verdiğini hatırlattım. İnanmadığımı söyledim. Bu arada kadının engelini kaldırdığını bildiğimden haberi yok. Söylemedim söylersem telefonuna program kurduğumu anlar diye. Kadınla o günden beri de konuşmuyor görüşmüyor. İlişkileri olmadığına eminim ama yine de geçen sene uyardığım halde evde engelleyip iş yerinde engelini kaldırması tüm güvenimi bitirdi. Selam bile vermeyeceksin demiştim uyarmıştım keşke dinlseydi.
Neyse işte sonra içeri geldi kızım babasına koştu yine gözleri kızardı içeri gitti. Çocuğa bakmasını söyleyip ben de içeri gittim birkaç işimi halledecektim. Sonra işe gitti, giderken sana küstüm dedi üzgün bir ses tonuyla. Arkasından sadece rol çalma diyebildim. Aradı kızını ve beni özlediğini söyledi. Yüz yüze konuşurken soğudum demiştim kendisine, aradığında soğumadım ama başka yol bırakmadın bana sana çok kırgınım dedim. O sırada gözyaşlarımı tutamadım. Halbu ki size de söylemiştim nasıl rahattım nasıl vicdanım rahattı. Vicdanım yine rahat ama üzgün hissediyorum kendimi. Daha çok stresliyim düne göre. Gün yaklaştıkça böyle olmam normal değil mi? Bana söyleyin hiçbir şey düzelmez eşim de değişmez değil mi? Doğru yoldayım değil mi? Artık şans vereceksem de kendime vermek istiyorum. Keşke böyle olmasaydı... Üzüntümü sizinle paylaşmak iyi gelir diye düşündüm.
Sen boşanmazsın tarzı yaklaşımlarda bulunmayın lütfen kararımdan döndüğüm yok. Bekar anneler özellikle sizlere soruyorum yalnız ve huzurlu olmak diken üstünde hissetmekten iyidir değil mi?
Kızım şimdi gitti kapıya baba diye ağlıyor. Ben ise boş boş oturmak istiyorum sadece. Onun aklı ermeden yıllar sonra bu sonu yaşayacağıma şimdi olması gerek diye zorladım kendimi. İnşallah güzel olacak her şey...
Konu sahibi esler ayrilir ama ebeveynlik olene kadar. Kiziniz yuzunden geri adim atmayin. O onun babasi. Her zaman oyle olacak. Siz zannediyor musunuz bu ilk saskinligi gecince esiniz yine boyle duygusal olacak?O ettigi hakaretleri en az ikiyle carpin,bunlari yasayacaksiniz. Onun derdi kizi degil maalesef. Oyle olsaydi isleri bu hale getirmezdi. Esinizin derdi esim ya baskasini bulursa. Su anda carptigi kayanin adi bu. Papatya bunu bana nasil yapar?Konu sahibi bosandiktan sonra buyuk bir ihtimalle kiziniz uzerinden caninizi yakmaya calisacak. Hazirlikli olun. Karsinizda sizi ve kizinizi gercek anlamda sevmeyen,dusunmeyen bir adam var. Ama sizinle ugrasacaktir. Rabbim islerinizi yola koysun. Hayirlar versin.Merhaba hanımlar,
Son zamanlarda biraz çok danışıyorum size farkındayım ama bu kez danışmaktan ziyade içimdeki acıyı paylaşmak istedim.
Boşanma kararımı eşime bugün söyledim. Daha önce de bahsetmiştim ama pek ciddiye almamıştı. Bugün de önce eften püften sebepten insan yuvasını mı yıkarmış dedi sonra ciddiyetle söyledim tekrar sen ciddi misin diye şok oldu sonra nasıl olur bizim boşanacağımıza asla inanmadım ne istersen söyle kabul her şeye baştan başlayalım dedi. Bir sürü sözler verdi. Bir daha sana asla hakaret etmem ben kızgınlıkla söyler geçerim sana en ufak kötülük kondurur muyum sonrasında ben de çok üzülüyorum ama belli edemiyorum dedi. Biz bunu kaldıramayız sen beni ben seni başkasıyla ortada çocuğumuz varken nasıl olur falan diye ağlamaklı oldu. Sonra kendini balkona attı üst üste sigaralar içti, kafasını ellerinin arasına alıp yüzünü gözünü sildi. Sanırım ağladı o sırada. Daha önce de çok söz verdiğini hatırlattım. İnanmadığımı söyledim. Bu arada kadının engelini kaldırdığını bildiğimden haberi yok. Söylemedim söylersem telefonuna program kurduğumu anlar diye. Kadınla o günden beri de konuşmuyor görüşmüyor. İlişkileri olmadığına eminim ama yine de geçen sene uyardığım halde evde engelleyip iş yerinde engelini kaldırması tüm güvenimi bitirdi. Selam bile vermeyeceksin demiştim uyarmıştım keşke dinlseydi.
Neyse işte sonra içeri geldi kızım babasına koştu yine gözleri kızardı içeri gitti. Çocuğa bakmasını söyleyip ben de içeri gittim birkaç işimi halledecektim. Sonra işe gitti, giderken sana küstüm dedi üzgün bir ses tonuyla. Arkasından sadece rol çalma diyebildim. Aradı kızını ve beni özlediğini söyledi. Yüz yüze konuşurken soğudum demiştim kendisine, aradığında soğumadım ama başka yol bırakmadın bana sana çok kırgınım dedim. O sırada gözyaşlarımı tutamadım. Halbu ki size de söylemiştim nasıl rahattım nasıl vicdanım rahattı. Vicdanım yine rahat ama üzgün hissediyorum kendimi. Daha çok stresliyim düne göre. Gün yaklaştıkça böyle olmam normal değil mi? Bana söyleyin hiçbir şey düzelmez eşim de değişmez değil mi? Doğru yoldayım değil mi? Artık şans vereceksem de kendime vermek istiyorum. Keşke böyle olmasaydı... Üzüntümü sizinle paylaşmak iyi gelir diye düşündüm.
Sen boşanmazsın tarzı yaklaşımlarda bulunmayın lütfen kararımdan döndüğüm yok. Bekar anneler özellikle sizlere soruyorum yalnız ve huzurlu olmak diken üstünde hissetmekten iyidir değil mi?
Kızım şimdi gitti kapıya baba diye ağlıyor. Ben ise boş boş oturmak istiyorum sadece. Onun aklı ermeden yıllar sonra bu sonu yaşayacağıma şimdi olması gerek diye zorladım kendimi. İnşallah güzel olacak her şey...
Öncesinde ne yaşadığınızı bilmiyorum sadece bu yazdığınızı okudum çok üzüldüm.ne yaşadığınızı evinizi en iyi siz bilirsiniz sen boşanamazsın kararından dönersin diyen birileri varsa bence pek iyi niyetli bi yaklaşım değil...siz kendi hayatınız için içinizden nasıl geliyorsa öyle yapın..sonradan pişman olup üzülmeyin..hakkınızda hayırlısı olsun inşallah...Merhaba hanımlar,
Son zamanlarda biraz çok danışıyorum size farkındayım ama bu kez danışmaktan ziyade içimdeki acıyı paylaşmak istedim.
Boşanma kararımı eşime bugün söyledim. Daha önce de bahsetmiştim ama pek ciddiye almamıştı. Bugün de önce eften püften sebepten insan yuvasını mı yıkarmış dedi sonra ciddiyetle söyledim tekrar sen ciddi misin diye şok oldu sonra nasıl olur bizim boşanacağımıza asla inanmadım ne istersen söyle kabul her şeye baştan başlayalım dedi. Bir sürü sözler verdi. Bir daha sana asla hakaret etmem ben kızgınlıkla söyler geçerim sana en ufak kötülük kondurur muyum sonrasında ben de çok üzülüyorum ama belli edemiyorum dedi. Biz bunu kaldıramayız sen beni ben seni başkasıyla ortada çocuğumuz varken nasıl olur falan diye ağlamaklı oldu. Sonra kendini balkona attı üst üste sigaralar içti, kafasını ellerinin arasına alıp yüzünü gözünü sildi. Sanırım ağladı o sırada. Daha önce de çok söz verdiğini hatırlattım. İnanmadığımı söyledim. Bu arada kadının engelini kaldırdığını bildiğimden haberi yok. Söylemedim söylersem telefonuna program kurduğumu anlar diye. Kadınla o günden beri de konuşmuyor görüşmüyor. İlişkileri olmadığına eminim ama yine de geçen sene uyardığım halde evde engelleyip iş yerinde engelini kaldırması tüm güvenimi bitirdi. Selam bile vermeyeceksin demiştim uyarmıştım keşke dinlseydi.
Neyse işte sonra içeri geldi kızım babasına koştu yine gözleri kızardı içeri gitti. Çocuğa bakmasını söyleyip ben de içeri gittim birkaç işimi halledecektim. Sonra işe gitti, giderken sana küstüm dedi üzgün bir ses tonuyla. Arkasından sadece rol çalma diyebildim. Aradı kızını ve beni özlediğini söyledi. Yüz yüze konuşurken soğudum demiştim kendisine, aradığında soğumadım ama başka yol bırakmadın bana sana çok kırgınım dedim. O sırada gözyaşlarımı tutamadım. Halbu ki size de söylemiştim nasıl rahattım nasıl vicdanım rahattı. Vicdanım yine rahat ama üzgün hissediyorum kendimi. Daha çok stresliyim düne göre. Gün yaklaştıkça böyle olmam normal değil mi? Bana söyleyin hiçbir şey düzelmez eşim de değişmez değil mi? Doğru yoldayım değil mi? Artık şans vereceksem de kendime vermek istiyorum. Keşke böyle olmasaydı... Üzüntümü sizinle paylaşmak iyi gelir diye düşündüm.
Sen boşanmazsın tarzı yaklaşımlarda bulunmayın lütfen kararımdan döndüğüm yok. Bekar anneler özellikle sizlere soruyorum yalnız ve huzurlu olmak diken üstünde hissetmekten iyidir değil mi?
Kızım şimdi gitti kapıya baba diye ağlıyor. Ben ise boş boş oturmak istiyorum sadece. Onun aklı ermeden yıllar sonra bu sonu yaşayacağıma şimdi olması gerek diye zorladım kendimi. İnşallah güzel olacak her şey...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?