son durumumuz; kardeşim koronavirüs'e yakalanmış, benim sınavlarıma sayılı günler kaldı, sinirimden ailesinin bana düğünde taktığı seti ve yüzüklerimi bozdurup hesabıma yatırdım. Bütün fotoğrafları imha etmek üzereyim. Ayrılma durumunda, ailelerimiz dipdibe, aynı memleketliyiz, herkesin aşırı üstüme gelmesi kaçınılmaz. Sıradan hayatımıza giriş yapıyoruz, ailesinin aldığı seti bozdurunca hıncımı biraz almışım gibi hissettim, özellikle de o çok bozulunca bu duruma. ailemden hatıra bilmem ne gibisinden, içimin yağları eridi resmen, gülmeme engel olamadım. Bu arada; tüm olumsuzluklara rağmen evine bakan, çocuğuyla ilgilenmeye çalışan biri, namazında abdestinde, beni de bunlar tutuyor zaten, yoksa pisliğin tekini boşarsın, kurtuldum diye de göbek atarsın, aklında hiç şüphe kırıntısı kalmaz. kendim için ve kızım için en doğru kararları almaya çalışıcam inşallah, teşekkür ederim desteğiniz için, özellikle de tek yakın hissettiğim kardeşime bahsedemezken