Geleceği şu anda hayatı mükemmel olan insanlar bile bilemezDediğiniz şeyleri yapmaya çalışıyorum bu aralar, ve haklısınız tüm bu yaşadıklarım beni daha güçlü yapıyor.
Biraz gelecek ve belirsizlik korkutuyor beni ama olsun.
Lütfen sizi üzen,mutsuz eden adamlardan kosarak uzaklasin. His pismanlik duymayin. Sevginiz sizi yanlis yönlendirmesin.Asla kendime acımıyorum. Hatalarımın (aslında zaaf desem daha doğru) farkındayım, inşallah onları bir daha tekrarlamayacağım. Şu aralar acaba şöyle olsa nasıl olurdu desem de aslında vicdanım çok rahat belki de bu yüzden huzurluyum.
İnşallah dediğiniz gibi sağlam bir ilişki kurarım ileride.
Haklısın be ya. Gerçekten şükredecek o kadar şeyim varken derin arabeske boğulmak istemiyorum o yüzden. Acımı çekeceğim bitecek.Allah saglik versin. Insanin disi agrisa ne ask acisi ne baska bir sey kaliyor gozunde.
Saglik olsun da gerisi bir sekilde halkediliyor zaten. ahayatta inan ki sagliktan gerisi dert edinmeye degmiyor panpa.
Annem de sizin gibi düşünüyor. Ben duygusal bir insanım, o yüzden ara ara ağlıyorum ağlamama bile kızıyor :) aslında ben de elimden geleni yaptığım için içim rahat ama herkesin bir yapısı var benim de yapım bu ne yapalım. Bir de sevmiştim çok onun da etkisi var.Ben boyle hissetmemistm ilk evliligimi bitirme krari aldigimda cnku icim rahatti sizin de oldugu gibi dolayisiyla cabaladm elmden geleni yaptm ve artik yapabilecegm bisi yoktu buyuzden cok iyidim bi damla yas dokmedm!!! Pismanmiyim hayir evlendm bebegm oldu cok iyim sukur... İnsallah sizin de bu durumunuz gecer. Hakkinizda hayırlısı olsun
Ben hak etmedim diye düşünmüyorum, yani bir felaket ya da bir haksızlık değil bu. Zor bir süreç sadece. Geçecek ama, benimki de seninki de. Yeter ki geçmesini isteyelim.Canım seni o kadar iyi anlıyorum ki...çünkü ben de geçtim o süreçten..
Bilirim hasretliğin nasıl bir şey olduğunu..burnunun direği sızlar sesini duymak istersin arayamazsın ve yaşanmışlıklar...her yerde her adımda o gelir aklına..bir sürü yaşanmışlıklar...
Kime anlatsan çare olmaz ve bir anlık rahatlama zannedersin ama değildir sürekli aynı geceli gündüzlü için sızlar için sancır ağırır kıvrandırır.....sabah gözünü açtığında boşlukta hissedersin tavana boş boş bakarsın..insanlar konuşur güler sen zadece bedenen orada olursun aklın hep onda olur...
neden ve niçin soruları kafanı kemirir..bunu hak etmemiştim dersin ve isyan edersin de bazen sonra tevbe eder tekrar Allah a sığınırsın..o sevdiğin senin için kul köle olan adam bambaşka biridir artık...o bir yabancı olur sana hatta daha da fazlası olur......
anlam veremezsin acımasızlığına...kendi içine atar da sığamazsın hiçbir yere..anlatırsın belki de tanıdık tanımadık herkese bi çare diye.........ama kimseler çare değil..sensin aslında çare...sadece kabullenmektir doğru olan....,
sapasağlam durabilmek yanında olanlar için şükretmek sadece....
Haklısın be ya. Gerçekten şükredecek o kadar şeyim varken derin arabeske boğulmak istemiyorum o yüzden. Acımı çekeceğim bitecek.
Hersey daha guzel olacak canim,zamanla unutacaksin hic uzulme. Sen once kendinle ilgilen ve unutma hikayenin kahramani sensin,sen olmazsan hikaye de olmazAllah razı olsun, hayat işte her şey olabiliyor. Şimdi çok zoruma gitse de olanlar geçecek inşallah. Çok dersler çıkardım bu evlilikten.
Ben hak etmedim diye düşünmüyorum, yani bir felaket ya da bir haksızlık değil bu. Zor bir süreç sadece. Geçecek ama, benimki de seninki de. Yeter ki geçmesini isteyelim.
Eşim de sevmişti beni ama kimse kimseyi sonsuza kadar sevecek diye bir olay yok malesef. Napalım kısmet böyleymiş. Allah daha iyi günler göstersin hepimize.
Zaten ben sevgiyi iliklerimde hissetsem böyle bitkin ve hırçın olmazdım. Yani haklısınız.Lütfen sizi üzen,mutsuz eden adamlardan kosarak uzaklasin. His pismanlik duymayin. Sevginiz sizi yanlis yönlendirmesin.
Bi sure once esimin kizkardesinin nisanlanmak uzere oldugu adamin 'sinava hazirlaniyorum' dedigi zamanlarda ne haltlar karıştırdığını öğrendik mesela.
Kiz buyuk yikima ugradi normal olarak.
Telefonda görüşürken ona "arada bi sevgisizlik oldugu belliydi zaten" dedim.
Bana "sevgisizlik degil de,ilgisizlik vardi" dedi.
Dusunebiliyor musunuz? Ilgisizligin kaynaginda sevgisizlik oldugunu kabullenmiyor. Adama karsi duydugu ask bu sekilde hissettiriyor.
Hani belki kanitlariyla önüne sunulmasa inanmayacakti hicbir seye. O cok sevdigi ve ilgilendigi icin ikisine de yeter modundaydi.
Yani demem o ki kendinizden ödün vermeye basladiysaniz o iliski ya ağır yaralidir ya da ölü.
Canım ikisi farklı ama. Senin anlattıkların vefadır, vefa bir erdemdir. Erdemli insan zor zamanda destek olmalıdır tabii ki. Sağlıklı bir evliliğin içinde de dediğin tüm zorluklara birlikte göğüs gerilir. Ama yoksa da zorlamamak lazım.Ben bu düşünceye kızabiliyorum canım...evlilik bu ben artık seni sevmiyorum senin ayağın kırıldı sen hastasın artık ben bakamam ilgilenemem sevmiyorum deyip kimse sıyrılamaz işin içinden...
evlilik hastalıkta sağlıkta..bu güzelliğimiz de geçici zamanla yaşlanıp yorulcaz nefesin de kokacak yeri geldi yer geldi doğum yapacaksın veremediğin kiloların olacak..kusura bakma arkadaşım da inan ben bu rahatlığa anlam veremiyorum..
Evlilik ciddi bir kurum..onun ciddiyetiyle kendini hazır hissedip evleniyorsun zaten...kendine güvenen ve kararından bir an pişmanlık duymayan kimseler evlensin artık..sorumluluk sahibi insanlar evlensin..
ayrılık olmasın..ayrılık aldatır ve aldatılırsanız haktır belki de boşanmak ..hatta bu raddeye getirmemek için bile sonuna kadar gidilir boşanma olmasın diye..dinimiz de budur gerçek..boşanma öyle kolay olmamalı canım
İnşallah canım inşallah. Ben sana çok dua ediyorum inan.Hakkında hayırlısı olsun canım benim,
Şu an seni çok iyi anlıyorum, benim durumları da biliyorsun,
İnsanı en çok ben bu yaşadıklarımı haketmemiştim düşünceleri yiyip bitiriyor... Güzel hayaller kurmaya çalış,
Hepimiz için hayırlı bir gelecek nasip etsin yaradan...
Annem beni aglarken gördüğünde "niye onadam icin agliyorsun?" demişti.Zaten ben sevgiyi iliklerimde hissetsem böyle bitkin ve hırçın olmazdım. Yani haklısınız.
Biz ayrı şehirlerdeydik iş nedeniyle, ben de acaba uzaklıktan mı falan diye düşünürdüm. İçin için bilirdim de aslında arada yeterince sevgi varsa uzaklık sorun olmaz. Hiç güvende hissetmedim ben.
Şimdi geriye döndüğümde kendime kızıyorum, neden bu kadar kendinden ödün verdin diye. Sonra bazen kendimi suçlarken buluyorum acaba ben şöyle yaptım da ondan mı diye, dönüp kendime bir daha kızıyorum :) daha ne yapacaktım, olmadı işte.
Zaten ben sevgiyi iliklerimde hissetsem böyle bitkin ve hırçın olmazdım. Yani haklısınız.
Biz ayrı şehirlerdeydik iş nedeniyle, ben de acaba uzaklıktan mı falan diye düşünürdüm. İçin için bilirdim de aslında arada yeterince sevgi varsa uzaklık sorun olmaz. Hiç güvende hissetmedim ben.
Şimdi geriye döndüğümde kendime kızıyorum, neden bu kadar kendinden ödün verdin diye. Sonra bazen kendimi suçlarken buluyorum acaba ben şöyle yaptım da ondan mı diye, dönüp kendime bir daha kızıyorum :) daha ne yapacaktım, olmadı işte.
Annem beni aglarken gördüğünde "niye onadam icin agliyorsun?" demişti.
"Iyi de ben onun icin aglamiyorum ki. Ben halime ağlıyorum. Ondan bosandigim icin degil,bosandigim icin ağlıyorum. Bunlari yasamak zorunda kaldigim icin ağlıyorum." demiştim.
Yani bu surecte yasadiklariniz agir gelebilir. Pismanliklariniz olabilir. Cok normal. Ama hepsi gececek/geciyor.
Su soruyu hep sorun kendinize,
"Ben nerede,kimlerle daha mutluyum?"
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?