- 10 Kasım 2013
- 6.311
- 13.004
- 298
- Konu Sahibi Mihail Zoscenko
-
- #41
Seninle mutluyum ama hep mapustasin sen lo. Sabika kaydin da var. Sicilin de bozuk. Yalniz birakiyosun hepBenimle mutlusu n sayın görümce bilmeyen mi var?
Seninle mutluyum ama hep mapustasin sen lo. Sabika kaydin da var. Sicilin de bozuk. Yalniz birakiyosun hep
Annem beni aglarken gördüğünde "niye onadam icin agliyorsun?" demişti.
"Iyi de ben onun icin aglamiyorum ki. Ben halime ağlıyorum. Ondan bosandigim icin degil,bosandigim icin ağlıyorum. Bunlari yasamak zorunda kaldigim icin ağlıyorum." demiştim.
Yani bu surecte yasadiklariniz agir gelebilir. Pismanliklariniz olabilir. Cok normal. Ama hepsi gececek/geciyor.
Su soruyu hep sorun kendinize,
"Ben nerede,kimlerle daha mutluyum?"
Benimle mutlusu n sayın görümce bilmeyen mi var?
Ben guvendigime göre sen de guvenirsin. Neler yasadim sorma gitsin..Aynı model anne benimki de, ben ağlayınca üzülmene bile değmez diyor. Şen şakrak olmam lazımmış. Anlıyorum onu ama bu süreçleri de yaşamam gerek sonuçta yani elimde değil ve bastırmak istemiyorum.
Bana sorsan onunla mutlu olmak isterdim ama olmadım. Zorlamanın alemi yok.
Ya saçma gelebilir ama, sanki bir daha sevip sevilmeyecekmişim gibi, güvenmeyecekmişim gibi geliyor. Güvenirim ya değil mi?
Cherry anam evde sen burda bi durun da iki dakka üzüleyim da :)
Evlenirken boşanacağım hiç aklıma gelmezdi kim boşanmak için evlenir ki.
İki yıl olacak neredeyse ve ben tamamen tükendim, yoruldum. Sağlıklı bir evlilik olsaydı bunları yaşamazdım, yani bitmesi gerekiyordu aslında. Bir gün olacaktı zaten, uzun zamandır biliyordum. Bir hafta önce gece yarısı ağlayarak evi terkettim, gecenin bir yarısı annem ve babam beni almaya geldi.
Çok sevdim onu çok bağlandım, lakin artık sevdiğim kadar sevilmediğime emin oldum. Sevse böyle olmazdı, ya da sevme anlayışı farklıydı bilmiyorum merak da etmiyorum. Sonuç olarak mutsuzdum. Veren, çabalayan ama hiç almayan hep ben oldum. Bu nedenle aşkımdan ölsem de geri dönmem, dönersem ne gururum kalır ne kendime saygım. Haftaya bir avukata gideceğim. Evdi eşyaydı arabaydı paraydı puldu hepsini önümüze serip paylaşacağız, belki onun görmediğim yüzlerini göreceğim bu sefer. Hepsine hazırladım kendimi.
Bir haftadır iyiydim, psikolojim zorlansa da üzerimde bir dinginlik bir huzur vardı. Şu an çökmüş hissediyorum. İki yılda haftanın yarısı ayrı şehirlerde olsak da yine de aynı yastığa baş koyduk, aynı sofrayı paylaştık. Şimdi aklıma iyi anılar geliyor. Yüzü gözümün önüne geliyor. Bu hisler de geçecek biliyorum, çok zorlanıyorum ama şu an.
Allaha şükür sağlığım sıhhatim yerinde, ailem yanımda, işimde gücümdeyim. Bunların kıymetini biliyorum. Yine de çok zormuş be eş diye seçtiğin adamın el olması.
Rabbim iyi günler göstersin inşallah bundan sonra. Onun da yolu açık olsun, benim de.
Öyle içimi dökmek istedim, bu da burada kalsın.
Geçen hafta açtığım konuda bahsettiğim gururlu kadın duruşu işte bu...Tebrik ederim ve yeni hayatınızda çok daha mutlu olmanızı dilerim.Evlenirken boşanacağım hiç aklıma gelmezdi kim boşanmak için evlenir ki.
İki yıl olacak neredeyse ve ben tamamen tükendim, yoruldum. Sağlıklı bir evlilik olsaydı bunları yaşamazdım, yani bitmesi gerekiyordu aslında. Bir gün olacaktı zaten, uzun zamandır biliyordum. Bir hafta önce gece yarısı ağlayarak evi terkettim, gecenin bir yarısı annem ve babam beni almaya geldi.
Çok sevdim onu çok bağlandım, lakin artık sevdiğim kadar sevilmediğime emin oldum. Sevse böyle olmazdı, ya da sevme anlayışı farklıydı bilmiyorum merak da etmiyorum. Sonuç olarak mutsuzdum. Veren, çabalayan ama hiç almayan hep ben oldum. Bu nedenle aşkımdan ölsem de geri dönmem, dönersem ne gururum kalır ne kendime saygım. Haftaya bir avukata gideceğim. Evdi eşyaydı arabaydı paraydı puldu hepsini önümüze serip paylaşacağız, belki onun görmediğim yüzlerini göreceğim bu sefer. Hepsine hazırladım kendimi.
Bir haftadır iyiydim, psikolojim zorlansa da üzerimde bir dinginlik bir huzur vardı. Şu an çökmüş hissediyorum. İki yılda haftanın yarısı ayrı şehirlerde olsak da yine de aynı yastığa baş koyduk, aynı sofrayı paylaştık. Şimdi aklıma iyi anılar geliyor. Yüzü gözümün önüne geliyor. Bu hisler de geçecek biliyorum, çok zorlanıyorum ama şu an.
Allaha şükür sağlığım sıhhatim yerinde, ailem yanımda, işimde gücümdeyim. Bunların kıymetini biliyorum. Yine de çok zormuş be eş diye seçtiğin adamın el olması.
Rabbim iyi günler göstersin inşallah bundan sonra. Onun da yolu açık olsun, benim de.
Öyle içimi dökmek istedim, bu da burada kalsın.
Teşekkür ederim. Güçlüyüm yıkılmam gibi beylik laflar kullanmaktan kaçınmaya çalışırım, mutlu olmak istiyorum sadece. İnşallah olurum.Geçen hafta açtığım konuda bahsettiğim gururlu kadın duruşu işte bu...Tebrik ederim ve yeni hayatınızda çok daha mutlu olmanızı dilerim.
Evlenirken boşanacağım hiç aklıma gelmezdi kim boşanmak için evlenir ki.
İki yıl olacak neredeyse ve ben tamamen tükendim, yoruldum. Sağlıklı bir evlilik olsaydı bunları yaşamazdım, yani bitmesi gerekiyordu aslında. Bir gün olacaktı zaten, uzun zamandır biliyordum. Bir hafta önce gece yarısı ağlayarak evi terkettim, gecenin bir yarısı annem ve babam beni almaya geldi.
Çok sevdim onu çok bağlandım, lakin artık sevdiğim kadar sevilmediğime emin oldum. Sevse böyle olmazdı, ya da sevme anlayışı farklıydı bilmiyorum merak da etmiyorum. Sonuç olarak mutsuzdum. Veren, çabalayan ama hiç almayan hep ben oldum. Bu nedenle aşkımdan ölsem de geri dönmem, dönersem ne gururum kalır ne kendime saygım. Haftaya bir avukata gideceğim. Evdi eşyaydı arabaydı paraydı puldu hepsini önümüze serip paylaşacağız, belki onun görmediğim yüzlerini göreceğim bu sefer. Hepsine hazırladım kendimi.
Bir haftadır iyiydim, psikolojim zorlansa da üzerimde bir dinginlik bir huzur vardı. Şu an çökmüş hissediyorum. İki yılda haftanın yarısı ayrı şehirlerde olsak da yine de aynı yastığa baş koyduk, aynı sofrayı paylaştık. Şimdi aklıma iyi anılar geliyor. Yüzü gözümün önüne geliyor. Bu hisler de geçecek biliyorum, çok zorlanıyorum ama şu an.
Allaha şükür sağlığım sıhhatim yerinde, ailem yanımda, işimde gücümdeyim. Bunların kıymetini biliyorum. Yine de çok zormuş be eş diye seçtiğin adamın el olması.
Rabbim iyi günler göstersin inşallah bundan sonra. Onun da yolu açık olsun, benim de.
Öyle içimi dökmek istedim, bu da burada kalsın.
1 gün ben, 1 kız 1 erkek arkadaş sohbet ediyoruz. Erkek eleman dedi ki aşk acısından büyük aci yok. Kiz da dedi ki sen hayatında sistit olmamışsınvalla doğru soyledi.
aynı şeyleri yaşıyoruz maalesef bendede bu duyguların zorlaması var.. Allah yardımcımız olsun..Öyle tabi, hep şükrediyorum bu halime de daha kötüsü olabilirdi. Vardır bunda da bir hayır.
Şimdiye kadar hep genç anne olmayı istemiştim, ama iyi gitmediği için çocuğa cesaret edememiştim evlilikte. Sadece annelik hissi, bir de yalnızlık duygusu biraz zorlayacak beni. İnşallah üstesinden geleceğim ama.
Kayınpederim boşanmaktan vazgeçirmek için bize "ömür boyu yalnız kalacak değilsiniz ikiniz de illa ki evlenirsiniz, ama hiç kimse insanın ilk eşi ilk göz ağrısı gibi olmaz" demişti. O söz aklıma geldikçe üzülüyorum çünkü eşim benim hakikaten ilk göz ağrımdı, yani ilk aşkım değildi ama en çok ona yakın olmuştum sonradan zarar görsem de.hepsi geçecek canım
gel gitlerin olacak
acılarını yaşa ve bitir
ben boşandım 6 sene bitti , ikinci evliliğimi yaptım üzerine
çok zor bir süreç insan cok duygusal çalkantılar yasıyor ama ınan hepsı gecıyor
Allah içine ferahlık versin sorunsuz kurtarsın inşallah
Sevmistim diosun :))) ben cokkk sevmstm 21yasmdaydm evlendm 24yasmda bosandm ve erkegn yapmasi gereken hersey benm uzerimdeydi maddi olarak yani... Annesi oldm babasi oldm esi oldm dostu oldm ama noldu koca 24yasndaki herifi 3 sene besledm buyuttm ona ailesnden iyi baktm inan brnm cebmde olmasn onda olsn dedm o guzel gynsn kendmi salmstm resmen hayatimi ona adamstm smdi bebegm var inan senin konunu okuyana kadar aklma gelmemisti bnlar ama bebegme baktigim gibi bakmstm ona gerisini siz dusunun....Annem de sizin gibi düşünüyor. Ben duygusal bir insanım, o yüzden ara ara ağlıyorum ağlamama bile kızıyor :) aslında ben de elimden geleni yaptığım için içim rahat ama herkesin bir yapısı var benim de yapım bu ne yapalım. Bir de sevmiştim çok onun da etkisi var.
şuan ben nerede kimlerle mutluyum diye soramaz ki insan kendisine şu acımla şahsen soramıyorum her yer anlamsız geliyor çünkü acın var ..elbette ben ona güvensizliğimin artmasından ve ilerde dağ olmasından dolayı yuvamı yıkma kararı aldım..ben bu hayallerle yarım kaldım nerde kimlerle mutlu olduğumun şu süreçte hiçbir anlamı yokAnnem beni aglarken gördüğünde "niye onadam icin agliyorsun?" demişti.
"Iyi de ben onun icin aglamiyorum ki. Ben halime ağlıyorum. Ondan bosandigim icin degil,bosandigim icin ağlıyorum. Bunlari yasamak zorunda kaldigim icin ağlıyorum." demiştim.
Yani bu surecte yasadiklariniz agir gelebilir. Pismanliklariniz olabilir. Cok normal. Ama hepsi gececek/geciyor.
Su soruyu hep sorun kendinize,
"Ben nerede,kimlerle daha mutluyum?"
dediği gbi olmayacakKayınpederim boşanmaktan vazgeçirmek için bize "ömür boyu yalnız kalacak değilsiniz ikiniz de illa ki evlenirsiniz, ama hiç kimse insanın ilk eşi ilk göz ağrısı gibi olmaz" demişti. O söz aklıma geldikçe üzülüyorum çünkü eşim benim hakikaten ilk göz ağrımdı, yani ilk aşkım değildi ama en çok ona yakın olmuştum sonradan zarar görsem de.
Acaba dediği gibi mi olacak?
Neden ayrıldın tam olarak anlamadım sorun neydıZaten ben sevgiyi iliklerimde hissetsem böyle bitkin ve hırçın olmazdım. Yani haklısınız.
Biz ayrı şehirlerdeydik iş nedeniyle, ben de acaba uzaklıktan mı falan diye düşünürdüm. İçin için bilirdim de aslında arada yeterince sevgi varsa uzaklık sorun olmaz. Hiç güvende hissetmedim ben.
Şimdi geriye döndüğümde kendime kızıyorum, neden bu kadar kendinden ödün verdin diye. Sonra bazen kendimi suçlarken buluyorum acaba ben şöyle yaptım da ondan mı diye, dönüp kendime bir daha kızıyorum :) daha ne yapacaktım, olmadı işte.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?