Boşanmalı mıyım, yorumlara ihtiyacım var.

Bence eşiniz aynı adam ama siz sinip her şeyi onun istediği gibi yapıyor olabilirsiniz
 
KARACAY .!.:
Konunuzda resmen kendimi gördüm ben de dokuz senelik evliyim iki çocuğumuz var. Benim eşim hiç fiziksel şiddet uygulamadı hep psikolojiden gitti. Eksiksin, yetersizsin. Hiçbir işimi beğenmez her hareketimi eleştirir insanların yanında sen ne biliyosun der beni susturmaya çalışırdı. Ailesi de aynı şekilde kusur arayıp laf sokup eşime de benim hakkımda söylenirlerdi. O da dolup dolup eve gelip bana kötü davranırdı. Boşanıp giden üç eltinin hırsını benden çıkardılar. Son 3-4 yıldır çok çok iyiler beni de artık eski gelinleriyle kıyaslamıyorlar ve ben de artık susmuyorum tabi. Ama duygularım eskisinden daha kuvvetli daha öfkeliyim. Hergün beynimde hep aynı sesler. Ben neden buradayım. Ben neden buradayım. O ses hiç susmuyor. Zamanla oluşan panik atak ve klostrofobi eşliğinde hayatıma devam etmeye çalışıyorum. Artık boşanma fikri de daha korkutucu geliyor özgüvenim sıfır. Gün içinde bile hep korkularımla mücadele içindeyim. Şimdi çıkıp gidemediğim kapıdan zamanında hala kendimdeyken çıkabilseydim keşke. Lütfen siz hala güçlüyseniz sizi gerçekten mutlu edecek yolu bulun.
Genişletmek için tıkla...
3 elti gitmiş. 3 oğlu boşanmış. En azından siz mutlu olun diye çaba göstermeleri gerekirken tam tersini yapmışlar.
Yazım şeklinizden anladığım kadarıyla eğitimli de bir kadınsınız. Nasıl manipüle ediyorlar insanı. Ben kendimde hatalar aradım yıllarca. Dayak yedim çünkü suçum varmış. Hiç haketmediğimiz şeyler yaşadık. Öyle kızıyorum ki kendime. Psikolojik şiddet de çok kötü onu da babamdan biliyorum.
Benim psikolojim de iyi değil sizin gibi. Panik atak yaşıyorum bazen geceleri özellikle çok daralıyorum sıkıntılar basıyor içimi uyuyamıyorum.
Ben şu kararı aldım artık.Bir daha el kaldırdığında herşeyi bitireceğim.
Ben korkmuyorum ayrılmaktan. O korkumu aştım. Ama haklıyken haksız duruma düşmemek için şu anda bişey yapmıyorum. Size de çok üzüldüm. Çocuklarımız için güçlü olmak zorundayız. Allah yardımcımız olsun.
 
Şuan herşey yolunda olduğu için eskiler aklınıza geliyor. Aslında şuan eşiniz düzelmedi siz hata yapmamak için elinizden geleni yapıyorsunuz sadece. Siz yoruldunuz. Amacının onu düzltmekti ve bunun için kendinizi susturdunuz ve amacınıza ulaştınız hepsi bu.. İyi düşün taşının. Hayat sizin karar sizin mutlu olun 🙂
 
Essilaam .!.:
Kızlar. Ben eşimle 12 yıldır birlikteyim ve 9 yıldır da evliyiz. Eşim herkes tarafından sevilen, gözü dışarda olmayan, kazandığını evine harcayan kendine özel bir masrafı olmayan, temiz, yakışıklı düzgün bir insan. İkimiz de 35 yaşındayız. 2 çocuğumuz var. Ben de çalışıyorum.
Benim meselem şu. Bazı şeyleri unutamamak ve affedememek. Okumuş bir cahilmişim ben.
Eşim daha sevgiliyken bir tartışmamızda tepsiyi duvara fırlatmıştı sinirlenip. Ben çok sinirlendirdim diye kendimi suçlayıp kalkıp temizlemiştim.
Evlendikten bi 5 ay sonra falan hamile kaldım. Eşim çok tembeldi hep kafasına göre uyumak kalkmak istiyordu. Ben çok yalnız kalıyordum. Bi gün kahvaltıya gelmesi için ısrar edince kalkıp beni tokatladı.

3. Şiddet olayı ailesinin evinde yaşandı. Annesi o zamanlar diğer gelini ne derse onu yapıyordu. Biz uzakta o yanında olmasına rağmen biz evlerine gittiğimizde hep bana bi tavırlar bi ilgisizlik vs. Neyse çok uzatmayım orda ailesinin halini görmeyip bana sinirlendi ve yine vurdu bana.

Ve en kötüsü bundan 3 yıl önce yaşandı. Ve yine aile meselesinden çok da küçük bir meseleydi. Öyle büyüttü ki delirdi resmen karşımda. Ve bu sefer zor bıraktı. Çok korktum. Ailemi çağırdım. Anlattım. Ama eskileri anlatmadım. Babam boşanın dedi ama boşanmadım seviyorum çocuklarım var diye.

Şimdi 35 yaşında kendime geldim ben bi aydınlanma yaşadım. Nasıl affettim bunları diye kendimi affedemiyorum pişmanlık içindeyim. İşin garip yanı eşim ve ailesi çok değişti. 3 yıl oldu her şey mükemmel. Ben sabrettim herkes çok değişti. Eşimden de ailesinden de çok değer görüyorum. Eşim de nihayet olgunlaştı belki de emin değilim öyle görünüyor şimdilik.

Eşim günlük hayatımızda çok sakindir. Evimizde hiç tartışma olmaz. Şakacıdır espriler yapar hepimizi güldürür. Tartışmayı evde sorun çıkmasını sevmez istemez. İşte böyle içinden çıkamadığım bi sorun. Adam kötü desem kötü değil. Ama öfke kontrolsüzlüğü var. Ve benim affedemediğim olaylar var. Siz olsanız ne yaparsınız benim yerimde.
Genişletmek için tıkla...
Boyle insanlar beni hep korkutmustur.yerinizde olsam ilk yasadigimda coktan bu isi bitirmistim.bazi huylar degismiyor. Evlilikte siddet ve aldatma kabul edilmemesi gereken iki sey bence
 
hafsa_su .!.:
Boyle insanlar beni hep korkutmustur.yerinizde olsam ilk yasadigimda coktan bu isi bitirmistim.bazi huylar degismiyor. Evlilikte siddet ve aldatma kabul edilmemesi gereken iki sey bence
Genişletmek için tıkla...
Haklısınız, Şiddet çok aralıklarla oldu. Üstüste devam ettiğini görsem daha rahat bitirirdim. Bir de beni manipüle ediyordu her seferinde. Ben suçlu çıkıyordum bir de şaka gibi. Aklım başıma geç geldi.
 
annesi tarafından pohpohlanarak büyütülen erkekler böyle oluyor annesi 25 yaşına kadar arkasından tuvaletine kadar temizleyince kadına değer vermiyorlar haliyle ve en ufak can sıkıntısında hizmetçisine yapamayacağı şeyleri en yakın partnerlerine yapıyorlar. sen yaşadıklarını çiğnemedin yani cevabını veremeden sindirmeye kalmışsın beyninde şimdi onları geri itiyor. seni çok iyi anlıyorum. ayrılmam duyorsan psikoloğa git çünkü yarın bir ğün patlayabilirsin ve eşunin öfke kontrolü yok sana zarar verir. ayrılmala karar verince ise yaşatığın yerden uzağa gitmen gerekli çünkü öfke kontrolsüz insanlar cinayeti çok kolay işlerler özellikle yıllardır hizmetçi gördükleri kadın varlığını zaten cansız gördükleri için öldürmek çok kolaydır onlar için ayrılmak için paranı biriktirmeli en az bir sene ortalarda görünmemelisin adresin gizli olmalı kimseye en yakınlarına bile adresini vermemelisin

yani yaşadığını unutmakta, kusmakta senun için zor olacak

ben öfke kontrolü olmayan benim kafama yumruk atan eski ilişkimden 1 buçuk yılda zor kurtuldum


annem ise eski eşinden halen kurtulamadı 2 vilayet değiştirdik tehditle yalanla geri döndürdü bizi şimdi gidicez yollar kapandı gidemiyoruz

yani kolay değil

zaten öfke kontrolü olmayan bir erkekle flört bile etsen çok zor kurtulunuyor sakırga gibiler iyiyken melek gibi kötüyken şeytan ortaları yok
 
Essilaam .!.:
Haklısınız, Şiddet çok aralıklarla oldu. Üstüste devam ettiğini görsem daha rahat bitirirdim. Bir de beni manipüle ediyordu her seferinde. Ben suçlu çıkıyordum bir de şaka gibi. Aklım başıma geç geldi.
Genişletmek için tıkla...
Essilaam .!.:
Haklısınız, Şiddet çok aralıklarla oldu. Üstüste devam ettiğini görsem daha rahat bitirirdim. Bir de beni manipüle ediyordu her seferinde. Ben suçlu çıkıyordum bir de şaka gibi. Aklım başıma geç geldi.
Genişletmek için tıkla...
sizin ve cocuklarniz icin en iyisi ne ise o olsun.
 
Essilaam .!.:
Sürekli alttan alma durumu değil. Dedim ya eşim günlük hayatta sinirli biri değil. Tartışmamız olmaz zaten. Çok önemli bir şey olması lazım. Mesela son şiddet olayında ben düşük yapmıştım ve bi süre mutsuzdum ve sürekli ağlıyordum. Buna tahammül edemedi.
Genişletmek için tıkla...
Iyi gunde herkes iyidir zaten.. hersey iyiken bunlari yapana deli derler yani.. es demek zaten zorlukta hastalikta destek olmak demek degil mi.. zor zamaninda bunlari yapmis sana

Demek hastalansan ne bileyim onemli ameliyat olup surekli yatmak zorunda kalsan hergun dayak yersin o hasta halinle bir de
 
Yasolin .!.:
Iyi gunde herkes iyidir zaten.. hersey iyiken bunlari yapana deli derler yani.. es demek zaten zorlukta hastalikta destek olmak demek degil mi.. zor zamaninda bunlari yapmis sana

Demek hastalansan ne bileyim onemli ameliyat olup surekli yatmak zorunda kalsan hergun dayak yersin o hasta halinle bir de
Genişletmek için tıkla...
Burda bana kızıyolar hala eşine toz kondurmuyorsun diye. Ama adamın tahammül edemediği şey orda benim mutsuzluğum. Surat asmaya, negatifliğe, bu tarz sıkıntılara tahammülü yok kendisinin. Psikolojik olarak kaldıramıyor. Hep pozitif güleryüzlü olmalıyız ona göre. Sözlü tartışmaya da hiç gelemiyor zaten. Basit bir konuda gereksiz yükselmeye başlıyor bakıyorum.Konuyu kapatıyorum. O da kapatıyor uzatmıyor. Öyle hallediyoruz.
 
Öyle her gün şiddet yok. 12 yılda bana 3 kez oldu. Eşya falan fırlatmışlığı var tabi duvarlara. Onu sayamadım.
 
Essilaam .!.:
Burda bana kızıyolar hala eşine toz kondurmuyorsun diye. Ama adamın tahammül edemediği şey orda benim mutsuzluğum. Surat asmaya, negatifliğe, bu tarz sıkıntılara tahammülü yok kendisinin. Psikolojik olarak kaldıramıyor. Hep pozitif güleryüzlü olmalıyız ona göre. Sözlü tartışmaya da hiç gelemiyor zaten. Basit bir konuda gereksiz yükselmeye başlıyor bakıyorum.Konuyu kapatıyorum. O da kapatıyor uzatmıyor. Öyle hallediyoruz.
Genişletmek için tıkla...
Ama bu çok tehlikeli farkındasınızdır umarım?
İnsan her an güleryüzlü olamayabilir, evlilik de böyle bir şey değil zaten, hasta olursun moralsiz olursun 7/24 evde sırıtarak mı dolaşacağız?

ben bu msjınızdan sonra düzelmiş bir eş değil her an uyanabilecek bir yaratık gördüm kusura bakmayın.
 
Öncelikle "ben onu kışkırtmıştım" lafını bi rafa kaldırın. Evet, insanın damarına basmak yumuşak karnına bilerek vurmak yapılacak en kötü şey. Asla yapılmamalı. Ben yaptım. Eşim bana söylese, satırla dalacağım cümleler söyledim. O anki mevzuda haklıydım ama o cümleleri söylemeye zerre hakkım yoktu. Buna rağmen aramızdaki en büyük şiddet o anki hararetle itişmek oldu. El kaldırmadı. Şayet kaldırsaydı ya da beni "dövseydi" evet buna zemin hazırlayan, onu kışkırtan ben olurdum. Ancak normal, şiddete meyli olmayan, sağlıklı bir insanı hiçbir sebep gözü dönecek hale getirmez. Hiçbir haklı sebep çıldırmış gibi saldırmayı normal görmemizi sağlamaz. Bu yüzden de kışkırtmış olsanız dahi, eşinizin öfke kontrolünün olmamasının sizinle bir ilgisi yok.

Bir de böyle durumlarda şunu soruyorum ben hep. Patronu eşinize söylediklerinizi ona söylese, yine aynı şekilde şiddet gösterir miydi? Babası ya da annesi? Cevap hayır muhtemelen. Bu durumda gayet de bilinçli şekilde size şiddet göstermiş başka alternatif varken. Nasılsa affeder demiş.

Şimdiki duruma gelirsek boşanma sebebiniz ne olacak? Yıllar önce affetiğiniz şiddet mi? Yapmanız gereken bu durumu eşinizle açıkça konuşmak. Ben kendi içimde bunları affettiğim için kendimi affedemiyorum. Aklımdan boşanmak geçiyor. Ya senin özrünü samimi bulmadım ya da bu konuda destek almalıyım deyin. 12 yıllık eşle nasıl bu hisleri paylaşamıyorsunuz ben de onu anlamıyorum. Gerekirse birlikte yardım alın gerekirse ayrı ayrı. Yine de bir sonuç alamazsanız boşanın. Şiddet yeni olsaydı bunları demez, boşanın derdim. Ancak madem affettiniz, çözüm bulun o vakit.
 
Essilaam .!.:
Burda bana kızıyolar hala eşine toz kondurmuyorsun diye. Ama adamın tahammül edemediği şey orda benim mutsuzluğum. Surat asmaya, negatifliğe, bu tarz sıkıntılara tahammülü yok kendisinin. Psikolojik olarak kaldıramıyor. Hep pozitif güleryüzlü olmalıyız ona göre. Sözlü tartışmaya da hiç gelemiyor zaten. Basit bir konuda gereksiz yükselmeye başlıyor bakıyorum.Konuyu kapatıyorum. O da kapatıyor uzatmıyor. Öyle hallediyoruz.
Genişletmek için tıkla...
Esin iyi gun dostu iste, ama evlilik oyle birsey degil her zaman iyi olamazsin kotu gun de vardir hastalik olur ameliyat olur bunlar kotu gun.. es dedihinde zaten kotu gunde destek olmasi alttan almasi lazim.. yarin birgun bir yataga dusup hastalansan yine dovecek demek ki seni.. böyle eş olmaz yani.. surekli pozitif gulen iyi davranan birine herkes iyi davranir zaten.. zor olan pozitif degilken, mutsuzken yada hastayken de iyi davranabilmek.. bilmiyorum dua etcen herhalde allahim beni sagligimdan etme ben hep pozitif ve guleryuzlu olayim ki bu adam da bana iyi davransin.. ama evlilik boyle birsey degil.. hasta da olabilirsin mutsuz da depresyonda da olabilirsin.. iyi gun dostundan eş filan olmaz yani
 
Gerçekten bilemiyorum. Hafta sonu bir sebepten tartıştık. Ben özellikle biraz uzattım. Tavrını ölçmek için. Ama kontrolü elden bırakamadım yine de kontrollüydüm. Birkaç saat konuşmadık. Sonra geldi özür diledi.
 
Bambisond .!.:
Geçmişte göz yumup herşey normal güzel bir seyre dönünce aklınıza gelmesi ilginç. madem bu kadar zaman müsamaha gösterdiniz şu an iyi gidiyorsa herşey bırakın aklınıza getirmeyin. Ayrıca eşiniz bu davranışlarına karşı ne düşünüyor bir çift terapisine gidebilirsiniz
Genişletmek için tıkla...

İlginç değil normal aslında. Hayatında herhangi bir stres kaynağı varsa her an tetikte oluyor insan. Kendini korumak adına planlı ve korkuyla yaşıyor. Dolayısıyla sorgulama, kırılma, üzülme gibi hisler erteleniyor. Ne zaman ki stres kaynağı ortadan kalkıyor, o vakit hisler açığa çıkıyor. Konu sahibinin aydınlanma dediği şey de bu tam olarak.

Ben evlendiğimde anne babama karşı inanılmaz bir öfkem hasıl oldu ki bekarken yoktu bu. Bende başta anlamadım. Hatta birkaç yıl kendimi suçladım ne biçim evladım, evlendim bağımı kopardım sanki diye. Sonradan anladım ki benim o evde hislerimi düşünecek kadar stabil bir halim hiç olmamış. O kadar stres yüklüymüşüm ki, olay anında sadece günü kurtaracak çözümler düşünmüşüm. Kendimi, hislerimi yok saymışım çünkü önceliğim delirmemek, kendimi korumak olmuş :) ne zaman onlardan uzak kaldım, kendi hislerimi ve yaşadıklarımı düşünecek fırsatım oldu o zaman öfkem açığa çıktı. Konu sahibinin yaşadığı da tam olarak bu.

Ben anlattığı kadarıyla eşinin düzeldiğine değil, konu sahibinin onu idare etmeyi öğrendiğine inanıyorum. Bu sebeptendir ki açıkça konuşması gerekiyor eşiyle.
 
Idrakyollariiltihabi .!.:
İlginç değil normal aslında. Hayatında herhangi bir stres kaynağı varsa her an tetikte oluyor insan. Kendini korumak adına planlı ve korkuyla yaşıyor. Dolayısıyla sorgulama, kırılma, üzülme gibi hisler erteleniyor. Ne zaman ki stres kaynağı ortadan kalkıyor, o vakit hisler açığa çıkıyor. Konu sahibinin aydınlanma dediği şey de bu tam olarak.

Ben evlendiğimde anne babama karşı inanılmaz bir öfkem hasıl oldu ki bekarken yoktu bu. Bende başta anlamadım. Hatta birkaç yıl kendimi suçladım ne biçim evladım, evlendim bağımı kopardım sanki diye. Sonradan anladım ki benim o evde hislerimi düşünecek kadar stabil bir halim hiç olmamış. O kadar stres yüklüymüşüm ki, olay anında sadece günü kurtaracak çözümler düşünmüşüm. Kendimi, hislerimi yok saymışım çünkü önceliğim delirmemek, kendimi korumak olmuş :) ne zaman onlardan uzak kaldım, kendi hislerimi ve yaşadıklarımı düşünecek fırsatım oldu o zaman öfkem açığa çıktı. Konu sahibinin yaşadığı da tam olarak bu.

Ben anlattığı kadarıyla eşinin düzeldiğine değil, konu sahibinin onu idare etmeyi öğrendiğine inanıyorum. Bu sebeptendir ki açıkça konuşması gerekiyor eşiyle.
Genişletmek için tıkla...
Çok teşekkür ederim. Ne güzel yazmışsınız. Olabilir doğrudur. Stresli dönemleri geride bırakınca bunları düşünmeye başladım sanırım. Bir de 2 küçük çocuk vardı. Onlar da biraz büyüdü. Anne kendine geldi:) son 3-4 aydır fazlaca düşünmeye başladım. Kendime hiç acımamışım. Kaynana, kayın, elti hepsi de ayrı problemdi zaten onları saymadım bile. Şimdi hiçbirini kaale almıyorum.
Benim için bir tek eşimin tavrı önemli artık. Bana şu anda çok değer verdiği için ben de aynı değeri gösteriyorum. Ama herşey aklımda. Evet bir de idare etmeyi öğrendim onu. Üstüne gitmiyorum.
 
Essilaam .!.:
Kızlar. Ben eşimle 12 yıldır birlikteyim ve 9 yıldır da evliyiz. Eşim herkes tarafından sevilen, gözü dışarda olmayan, kazandığını evine harcayan kendine özel bir masrafı olmayan, temiz, yakışıklı düzgün bir insan. İkimiz de 35 yaşındayız. 2 çocuğumuz var. Ben de çalışıyorum.
Benim meselem şu. Bazı şeyleri unutamamak ve affedememek. Okumuş bir cahilmişim ben.
Eşim daha sevgiliyken bir tartışmamızda tepsiyi duvara fırlatmıştı sinirlenip. Ben çok sinirlendirdim diye kendimi suçlayıp kalkıp temizlemiştim.
Evlendikten bi 5 ay sonra falan hamile kaldım. Eşim çok tembeldi hep kafasına göre uyumak kalkmak istiyordu. Ben çok yalnız kalıyordum. Bi gün kahvaltıya gelmesi için ısrar edince kalkıp beni tokatladı.

3. Şiddet olayı ailesinin evinde yaşandı. Annesi o zamanlar diğer gelini ne derse onu yapıyordu. Biz uzakta o yanında olmasına rağmen biz evlerine gittiğimizde hep bana bi tavırlar bi ilgisizlik vs. Neyse çok uzatmayım orda ailesinin halini görmeyip bana sinirlendi ve yine vurdu bana.

Ve en kötüsü bundan 3 yıl önce yaşandı. Ve yine aile meselesinden çok da küçük bir meseleydi. Öyle büyüttü ki delirdi resmen karşımda. Ve bu sefer zor bıraktı. Çok korktum. Ailemi çağırdım. Anlattım. Ama eskileri anlatmadım. Babam boşanın dedi ama boşanmadım seviyorum çocuklarım var diye.

Şimdi 35 yaşında kendime geldim ben bi aydınlanma yaşadım. Nasıl affettim bunları diye kendimi affedemiyorum pişmanlık içindeyim. İşin garip yanı eşim ve ailesi çok değişti. 3 yıl oldu her şey mükemmel. Ben sabrettim herkes çok değişti. Eşimden de ailesinden de çok değer görüyorum. Eşim de nihayet olgunlaştı belki de emin değilim öyle görünüyor şimdilik.

Eşim günlük hayatımızda çok sakindir. Evimizde hiç tartışma olmaz. Şakacıdır espriler yapar hepimizi güldürür. Tartışmayı evde sorun çıkmasını sevmez istemez. İşte böyle içinden çıkamadığım bi sorun. Adam kötü desem kötü değil. Ama öfke kontrolsüzlüğü var. Ve benim affedemediğim olaylar var. Siz olsanız ne yaparsınız benim yerimde.
Genişletmek için tıkla...
Terapi gorun. Kurtarilir bu evlilik.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

O
yeni evliyim boşanmalı mıyım
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
4K
Hayallerdeyim
H
B
  • Kilitli
Eşimle ilgili ne yapacağımı bilmiyorum
2 3 4
Yorumlar
65
Görüntüleme
3K
Vaalbara
Vaalbara
Nhessa
12 - 18 Mayıs 2025 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
39
Görüntüleme
1K
Nhessa
Nhessa
K
  • Kilitli
1 senedir eşimin ailesi ile konuşmuyoruz.Fikrinize ihtiyacım var ne yapmalıyım?
3 4 5
Yorumlar
96
Görüntüleme
3K
kedilikadn01
K
P
Döngü beni bitirdi
2 3
Yorumlar
43
Görüntüleme
2K
Spagettisever
S
Back
X