- 21 Ocak 2018
- 1.420
- 4.128
- 63
- Konu Sahibi bookermoon
-
- #121
Evlenmeden önce aşırı titizdim, yani öyle odada bişey yemek döküp saçmak asla tahammül edeceğim şeyler değildi ama yinede hep taviz verdim. Anlayışlı yaklaştım, bir süpürge tutmama bakar modundaydım. Belkide elimden geleni yaptığım için artık tükendi içim.Gerçekten evlilik sadece aldatma hAkaret ile bitmez ki
Birkere evliligi yurutmek cok zor
Hele kadinlar icin
Hele de kadin takintili ise titizse cok dusunceli ise ve esi bunun ziddiysa anlasmak gercekten cok zor.
Birde iki kisi arasinda iletişim bitmis olabilir
Sevgi saygi azalmissa o evlilik iskence olabiliyor
Ben evlenmeden once insanlar birbirine hep nasil katlanır evlilik cok zor gelirdi
Oyuzden evliligi oteleyebildigim kadar oteledim gec evlendim
Suan düşünüyorum da gercekten kadina yuk evlilik.
İki anlayisli insana ihtiyaç var evlilikte
Artik tolere edemiyorsunuz ki.normal benceEvlenmeden önce aşırı titizdim, yani öyle odada bişey yemek döküp saçmak asla tahammül edeceğim şeyler değildi ama yinede hep taviz verdim. Anlayışlı yaklaştım, bir süpürge tutmama bakar modundaydım. Belkide elimden geleni yaptığım için artık tükendi içim.
Gerçekten evliliği oyuncak gibi gördüğünüz çok belli saydığınız sebeplerin hiç biri de bir boşanma sebebi değildir ortada bir şiddet olur sözlü veya el kolla tabiki hemen boşanın ortada bir aldatma olur tabiki hiç durmayın ortada bir ilgisizlik olur veya bir sevgisizlik olur tabiki yine boşanın ortada bir ezilmek olur yine boşanın ama siz gelmişsiniz çorabını farklı renkte giyiyor kıyafetine dikkat etmiyor kilo aldı saçını başını dağıttı diyorsunuz ve buna ek olarak da ama sarılıp öper çocukla ilgilidir yorulmamam için de herşeyi yapar yemek seçmez olmasa bile dert etmez alışverişime gezmeme karışmaz diyorsunuz afedersiniz ama tam olarak ne istediğinizi ben anlamış değilim gerçektenSevgili arkadaşlar, burda öyle mantıklı mantıklı yazıyorum falan ama iş kendime gelince bir tık kafam durdu gibi.
Öncelikle gerçekten çok şanssız bir çocuk, gençkız ve kadın oldum. Parasını ailesinden başka heryere harcayan, karısını çocuklarını döven, despot ve kaba bir baba, kocasından eziyet görüp onuda çocuklarından(özellikle en büyük olan benden) çıkaran ama kocaya toz kondurmayan bir anne ile büyüdüm.
Başarılı olduğum için üniversiteye yolladılar zar zor, yoksa karşılar kızın okumasına. Ama ne okuma, yurt parası yatırılmadığı için valizlerimle sokakta mı kalmadım, 3 günü sadece 2 poğaça ile mi geçirmedim. Sonra çalıştım yine onlara verdim.
Derken bana deliler gibi aşık olduğu için eşimle evlendim. Babamın tam tersiydi çünkü. Rahat ve sakin. AMA şu son zamanlarda felaket soğudum. Çünkü, eve bir misafir gelir, evde her ne giyiyorsa onunla durur, uygunsuz olsa bile. Ona göre neysen o olmalısın başkaları için değişmemelisin. Misafirliğe gideriz çorabının biri başka biri başka, ona göre çorabın görevi ayağı sıcak tutmak sadece. Sonra şu sıralar ben cinsellikte aşırı istekliyim ama o enerjisini haftada bir kere toparlayabiliyor. Ayrıca aşırı kilo aldı, saçlarını falan saldı, zaten onu görünce iştahımda kaçıyor. Ama sanırım bunlar biraz bahane çünkü asıl sebep bencilliği.
Örneğin, ağzını şapırdatarak yediği için kardeşim onu eleştirmişti, oda "Farkındayım ama umrumda değil" demişti. Bunun gibi küçük görünen ama bana göre büyük örnekler çok. İyi yönleri yok mu? Elbette, gezmeme tozmama, alışverişime karışmaz. Yemek seçmez, yoksa dert etmez. Bebekle ilgilenir ve sürekli dinlenmeme olanak sağlar. Sürekli iltifat eder, sarılmak ve öpmek ister. Falan filan. Boşanmak istiyorum sanırım ama bekleyebilirim biraz. Araştırma görevlisi olmak istiyorum ama düzenimi bozup çalışmaya başlarsam çok zor olur. Biraz daha beklesem mi?
(5 yıllık evlilikte son 1 yıldır böyle, yoksa kesinlikle çocuk düşünmezdim.)
Hak verdim size, evlilik baba göre oyuncak, boşanıp düzenimi değiştirip, şuanki rahatımı bırakıp oğlumla zor bir hayata atılmak için can atıyorum. Yani sadece dayak mı yemem lazım ayrılmak için? Adamın bencilliğine hiç takılmamışsınız, size göre normal olabilir ama bana göre değil.Gerçekten evliliği oyuncak gibi gördüğünüz çok belli saydığınız sebeplerin hiç biri de bir boşanma sebebi değildir ortada bir şiddet olur sözlü veya el kolla tabiki hemen boşanın ortada bir aldatma olur tabiki hiç durmayın ortada bir ilgisizlik olur veya bir sevgisizlik olur tabiki yine boşanın ortada bir ezilmek olur yine boşanın ama siz gelmişsiniz çorabını farklı renkte giyiyor kıyafetine dikkat etmiyor kilo aldı saçını başını dağıttı diyorsunuz ve buna ek olarak da ama sarılıp öper çocukla ilgilidir yorulmamam için de herşeyi yapar yemek seçmez olmasa bile dert etmez alışverişime gezmeme karışmaz diyorsunuz afedersiniz ama tam olarak ne istediğinizi ben anlamış değilim gerçekten
Bencillik sadece kendini düşünmektir ama siz iyi yönlerini anlatıyorken hiç de bencil gibi anlatmamışsınız bu yorumu yapan sadece ben değilim farkındaysanız çünkü gerçek bu evlilik te herkes herşeyi yaşıyor ama iyi olan şeyler içinde bazen kötü şeyleri görmemek lazım ama siz sadece eşinizin kötü yönlerini ön plana çıkarıp boşanmayı düşünüyorsanız bence eşiniz değil siz bencilsiniz hayatta herşey sizin istediğiniz gibi olmuyor malesef evlilik iki kişiliktir bazı şeylere göz yummanız ve alttan almanız lazım huzur ve mutluluğunuz için veya en azından evladınız içinHak verdim size, evlilik baba göre oyuncak, boşanıp düzenimi değiştirip, şuanki rahatımı bırakıp oğlumla zor bir hayata atılmak için can atıyorum. Yani sadece dayak mı yemem lazım ayrılmak için? Adamın bencilliğine hiç takılmamışsınız, size göre normal olabilir ama bana göre değil.
Gerçekten kimse adamın söylediği "biliyorum ama umrumda değil" cümlesine takılmamış. Peki bunu söyleyen ben olsaydım burada bana ne derlerdi? Çalışmıyorum ama ev işi de yapmak istemiyorum, eskiden yemek yapıyordum ama şimdi hergün dışarıdan söylüyoruz, çünkü "Amaaan nolacak" dediğimi hayal edin. Burada kadınlar beni nasıl taşları.
Farkında mısınız hanımlar erkeklerin ortak özelliği böyle desek yeridir nerdeyse..
Yanı bu bencil haller, isine geldiği gibi takılmalar hepsinde var.
Bu kuralı bozanı azdır. Bulacak kadar şanslı olduğunuza inanıyor musunuz? :)
Şöyle dolu dolu anlaşıldığımı hissedince serin serin ferahlıyorum resmen. İşte bunu anlatmak istiyorum, bende becerikliyim, zayıfım güzelim diye evlenip ev işi yapmayan, yemeğe elini sürmeyen kilo alan kadına dönüşseydim burda idam edilirdim hemcinslerim tarafından. Adam 4 sene boyunca aşık olduğu için emek veriyordu tamam, ama şuan kafasına göre takılıyor diye ki başta böyle olsa asla evlenmezdim, macera arıyor oldum.adam aldatırdı ve sen haksız olurdun çünkü kendine bakmayan kadın aldatılmaya mahkumdur yani.
o laf benim oturduğum yerden sinirimi bozdu valla, sizi düşünemiyorum. bekarım bunu da belirteyim
çocuk varsa düşünmelisiniz boşanamazsın öyle diyenleri ben de anlamıyorum. asıl çocuk küçükken çekilmez bu adam. zaten küçük çocuk yetiştirmeye çalışıyorsunuz, bir de bu adamı yetiştirmeye çalışıyorsunuz ardından pisliğini temizleyip insana benzetmekle uğraşıyosunuz. bunun yerine ayrı olsaydınız çocuğunuzla çok daha verimli zaman geçirebilirdiniz hem sinirleriniz yıpranmazdı.
ayrıca apartman aidatı niye zamanında verilmez ki cidden? niye insanların ağzına laf vereyim, niye peşimden koşturayım yöneticiyi. adam zorunda mı? benim içim rahat etmez bir kere ya.
ben sizi çok iyi anladım ama dediğim gibi bekara karı boşamak kolay. siz de maalesef evlilikten kandırılan binlerce kadınımızdan biriymişsiniz. bilmeden tamamen uyumsuz biriyle evlenmişsiniz ama bu sizin suçunuz değil, adamlar kandırıyor. şu olayın ileride suç kapsamına girmesini istiyorum gerçekten.
Bu yazınıza göre bu adam boşanacak özellikler taşımıyor o önceden de aynıymış sizin gözünüze şimdi batıyor evlenmek kolay mı boşanmak yuva yıkmak kolay olsun ortak bir yol bulunurSevgili arkadaşlar, burda öyle mantıklı mantıklı yazıyorum falan ama iş kendime gelince bir tık kafam durdu gibi.
Öncelikle gerçekten çok şanssız bir çocuk, gençkız ve kadın oldum. Parasını ailesinden başka heryere harcayan, karısını çocuklarını döven, despot ve kaba bir baba, kocasından eziyet görüp onuda çocuklarından(özellikle en büyük olan benden) çıkaran ama kocaya toz kondurmayan bir anne ile büyüdüm.
Başarılı olduğum için üniversiteye yolladılar zar zor, yoksa karşılar kızın okumasına. Ama ne okuma, yurt parası yatırılmadığı için valizlerimle sokakta mı kalmadım, 3 günü sadece 2 poğaça ile mi geçirmedim. Sonra çalıştım yine onlara verdim.
Derken bana deliler gibi aşık olduğu için eşimle evlendim. Babamın tam tersiydi çünkü. Rahat ve sakin. AMA şu son zamanlarda felaket soğudum. Çünkü, eve bir misafir gelir, evde her ne giyiyorsa onunla durur, uygunsuz olsa bile. Ona göre neysen o olmalısın başkaları için değişmemelisin. Misafirliğe gideriz çorabının biri başka biri başka, ona göre çorabın görevi ayağı sıcak tutmak sadece. Sonra şu sıralar ben cinsellikte aşırı istekliyim ama o enerjisini haftada bir kere toparlayabiliyor. Ayrıca aşırı kilo aldı, saçlarını falan saldı, zaten onu görünce iştahımda kaçıyor. Ama sanırım bunlar biraz bahane çünkü asıl sebep bencilliği.
Örneğin, ağzını şapırdatarak yediği için kardeşim onu eleştirmişti, oda "Farkındayım ama umrumda değil" demişti. Bunun gibi küçük görünen ama bana göre büyük örnekler çok. İyi yönleri yok mu? Elbette, gezmeme tozmama, alışverişime karışmaz. Yemek seçmez, yoksa dert etmez. Bebekle ilgilenir ve sürekli dinlenmeme olanak sağlar. Sürekli iltifat eder, sarılmak ve öpmek ister. Falan filan. Boşanmak istiyorum sanırım ama bekleyebilirim biraz. Araştırma görevlisi olmak istiyorum ama düzenimi bozup çalışmaya başlarsam çok zor olur. Biraz daha beklesem mi?
(5 yıllık evlilikte son 1 yıldır böyle, yoksa kesinlikle çocuk düşünmezdim.)
Hayır sorun orda işte, eskiden böyle değildi.Bu yazınıza göre bu adam boşanacak özellikler taşımıyor o önceden de aynıymış sizin gözünüze şimdi batıyor evlenmek kolay mı boşanmak yuva yıkmak kolay olsun ortak bir yol bulunur
Eşinizle ilgili anlattıklarınızda kendimi okudum sanki. Son zamanlarda cok kilo aldım, saçım başım özensiz, ben de kıyafetin sadece çıplaklığı örttüğünü düşünüyorum çünkü aksini düşünecek fiziğim yok su an.. her konuda eşimin rahatını, mutluluğunu düşünürüm. Evcilmenim, iyi bi anne ve eş olmaya çalışırken kendimi tamamen saldım sanırım.. ama her nasıl olursam olayım esimi hala cok seviyorum ve o benim hakkımda böyle düşünse cok üzülürdüm..
Peki bunun haricinde etrafı kirletiyor musunuz? Annesi babası kardeşi geldiğinde yanlarında sütyenle oturuyor musunuz? Sizden birşey rica ettiğinde "Amaaan" deyip geçiyor musunuz? Sonra eşiniz gün boyu ev temizliği, yemek ve çocuk bakımı ile ilgileniyor mu?Eşinizle ilgili anlattıklarınızda kendimi okudum sanki. Son zamanlarda cok kilo aldım, saçım başım özensiz, ben de kıyafetin sadece çıplaklığı örttüğünü düşünüyorum çünkü aksini düşünecek fiziğim yok su an.. her konuda eşimin rahatını, mutluluğunu düşünürüm. Evcilmenim, iyi bi anne ve eş olmaya çalışırken kendimi tamamen saldım sanırım.. ama her nasıl olursam olayım esimi hala cok seviyorum ve o benim hakkımda böyle düşünse cok üzülürdüm..
Ben evin temizliğini yapmaya calışıp yemek yetiştirmek için uğrasırken ve aynı anda cocuklarla ilgileneyim diye çırpınırken mi kendimi saldım bilemiyorum, banyo yaparken bile cocukları da yanımda götürüyorum, son 1 senedir tek basıma bi kahve bile içmedim hep bi koşturma halimdeyim ama sürekli de kilo alıyorum cünkü yiyorum..sizin pisliğinizi eşiniz toplamıyor ama di mi? arada büyük fark var.
Ama benim eşim de yemek yoksa dert etmez,
HayırPeki bunun haricinde etrafı kirletiyor musunuz? Annesi babası kardeşi geldiğinde yanlarında sütyenle oturuyor musunuz? Sizden birşey rica ettiğinde "Amaaan" deyip geçiyor musunuz? Sonra eşiniz gün boyu ev temizliği, yemek ve çocuk bakımı ile ilgileniyor mu?
Bana göre sizin eşinizde anlayışsız, çocukları banyoya o sokarken yada gezdirirken kendinizle başbaşa kalasınız, bir fincan kahve içesiniz diye düşünmemiş hiç. Biz kadınlar mutsuzken daha çok yiyoruz.Ben evin temizliğini yapmaya calışıp yemek yetiştirmek için uğrasırken ve aynı anda cocuklarla ilgileneyim diye çırpınırken mi kendimi saldım bilemiyorum, banyo yaparken bile cocukları da yanımda götürüyorum, son 1 senedir tek basıma bi kahve bile içmedim hep bi koşturma halimdeyim ama sürekli de kilo alıyorum cünkü yiyorum..
Ama benim eşim de yemek yoksa dert etmez, temizlik yapamadıysam uygun zamanında kendi yapmaya calışır.. bilemiyorum ancak okuduğum yazıda sanki ben anlatılmışım -rahatlık hariç-
tek çare bunlardan birini evde beslemek mi gerçekten? bekar hayatı bu kadar mı korkunç geliyor?
çocuk diyorlar bu adamın çocuğa da hayrı yok aksine zararı var.
çocukların kafasındaki baba figürü "evde bi halta yaramayan ergen" olarak kodlanıyor
amacımız bu zinciri kırmak olmalıyken daha da devam mı ettireceğiz soruyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?