Boşanmış anneler , burada toplanalım, hayatı paylaşalım !

Merhaba.benzer seyler yasiyormusuz.nasil ustesinden geldiniz, fikre ihtiyacim var.biz cocuklarimiza hic bisey belli etmiyoruz.yani onlar mutlu.onlari nasıl kirabilirim? Ama biz mutsuzuz.
 

merhaba arkadaşım bende senle aynı durumdayım teknik öğretmenim kamuda çalışıyorum bebeğim 10 aylık. davayı açıcam mesaj eski ama sen neler yaşadın şu an nasılsın?
 
Merhabalar bende bosanma asamasindayim oglum var 2.5 yasinda ailemin isleride cok karisik annnem vefat etti babam evlendi kadin hamile ustune bide 14 yasindaki kizinida getiriyor ablam kardesim var hepimiz ayni evde kafayi yicem o kadar zorki anlatamam size evli kalsam esim herseyden kusku ediyor guvensiz bir adam hep boyle yaptigim bisey olsa uzulmem ama yok anlicaniz iki tarafta kotu benin icin
 
Merhaba, ben de boşanma davası açmak üzereyim. Ailemin yanına geldim. Beni kabul ettiler ve oğluma da kendi çocukları gibi bakıyorlar. Yine de bu süreci nasıl geçirmeliyim bilemiyorum. Anlaşmalı olacak boşanma. İçimde zerre sevgi yok.. Oğlum 8 aylık.. Babası sahip çıkacağım vs diyor ama bilmiyorum.
 
Bir yıl sonra aynı noktaya geldim yine bende. Artık tahammülün t si kalmadı. Bir öncekinde tehditleri ve oğlumun baskısı sonucu döndüm ama değişen bir şey yok tabiki.Hastalıklı ruh yapısı,paranoyak düşünceler,şiddetin her türlüsü ve yine ardı kesilmeyen tehditler. Memurum,3 yaşında oğlum var.Bunun böyle devam etmeyeceğini biliyorum ama kurtulamıyorum.Ev arkadaşı gibi yaşayacakmışız çocuğumuz için.
 
ben de bebeğimle annemin evine geldim. 1.5 yıl oldu.
bu süreci yeni atlatmış biri olarak sana tavsiyem.
tek odaklanacağın şey: senin ve oğlunun mululuğu.
eski eşinin seni üzmesine yıpratmasına izin verme.
hiç bişeyi kafana takma.
ve asla ama asl ama asla aslaaa üstüne basa basa söylüyorum geçmişteki günlerine bakıp üzülme.
emin ol sen doğru bi insansan Allah hep geçmişten milyon kat daha güzel zamanlar bahşediyor.!
 
Allah bir kapı açtı diyebilirim.Tayin hakkı verdiler.Ailemlede konuştuk bu mesele burada bitiyor ve ben tayin istiyorum gidiyorum. Korkuyorum nedense,oğlum için ilerisi için fena korkuyorum hemde.Ya başaramazsam ayakta durmayı,ya oğlum dahada mutsuz olursa diye ama yaşadıklarım yenilir yutulur ve unutulur cinsten değil ne yazıkki.Oğlumda çok fazla etkilenmeye başladı evdeki huzursuzluktan.Haziran ayını beklememe gerek kalmadı.İnşallah herseyin üstesinden gelebilirim.Bana cesaret verin hanımlar.Güzel örnekler verin.
 
Merhaba kamuda calisiyorum,13 haftalik hamileyim ve ne yapcami bilmiyorum inanın nefes alamiyorum.Esimle zorlu bir surecten sonra evlendik beni yari yolda birakmisti,aile baskisi bunun verdigi yeminler sozler vs vs inandım.Aslinda bugune kadar olan tartismalar her zaman olabilecek turdendi,bebegi ben istemedim o da ona guvendigim icin oldu ve hamileligim suresince simdiye kadar iyiydi ama yaklasik iki haftadir o ilk beni biraktigi haline dondü bebegimle ne yapcami bilmiyorum, butun aileme rezil oldum gerci birazda onlar dusurdu beni bu hale ama su iki haftadir sanki baska insan isim geregi sehir disindayim simdi rapor alip ankaraya donecektim ama napcami bilmiyorum,bosanmak istedigimi soledim, o istemiyorum diyor ama hicbisede yaptigi yok bebekle ortada kalmis hayatim mahvolmus gibi hissediyorum.Bebegi tek buyutmek istemiyorum tek basima bi sekilde tayinimi ister yeniden hayatima baslardim ama simdi napcam nolur yardim edin
 
Merhaba arkadaslar bende esimden ayrilmak istiyorum benim durumum cok farkli biz 7senelik evliyiz ve 5 tayinimiz ve kotu yerlere gidiyoruz gidilen yerlerin guzelligini gectim fakat hep yeni insanlar tanimaktan hayati sifirlayip yeniden olusturmaktan biktim.Esimle zaten arkadas gibi de eegiliz devamli isle mesgul sevmuyorum da esimi sadece iyi bir insan kizimin babasi artik basimi alip gidesim var yoruldum artik gocebe gibi ne yapsa gozumebatiyor bi sevgisizlik hali ayrilayim o da mutlu olsun ben de modundayim soyle de bir durum var ayri kalalim biraz diyorum asilaklimdaki fikir bu tecrubeli arkadaslarim lutfen yardim
 
Merhaba bende bosanmis bir anneyim kızım 9 aylik.eşimin ilgisizliği beni sindirmeyee çalışmasi sonuçu gözümü karartıp haziran ayinda davayı açıp bosandim.27 yaşındayım ve hayatı o kadar erteledim ki.şimdi iş bulup kizima ve kendime ayrı ev açıp düzen kurmam lazım. Babaevinde olmuyor.işi gücü olan anneler çok şanslısınız.en azından benim gibi sudan çıkmış balık değilsiniz. Dua edin lutfen hepimize iş güç ayakta kalma direnci ve mutlu bi gelecek icin
 
Biz eşimle üniversitede bir arkadaş sayesinde tanıştık ve kendisi dizilerde filmlerde olan romantik karakterdi adeta. Şiir okumalar, roman okumalar falan filan. Evlendik ilk 1 yıl gayet güzeldi hamile kaldım sonra bebeğim öldü bana hep destek oldu falan. Sonra sürekli kavga eder olduk. Hatta ben tekrar hamile kaldığımı öğrenmeden 1-2 hafta önce avukatlarla görüşüyorduk boşanmak için. E hamile kalınca da ertelemek zorunda kaldık. Şu an evliyiz ama aynı yatakta bile yatmıyoruz o derece. Zaten şu anda da avukatlarla tekrardan görüşüyoruz 2-3 aya boşanırız herhalde. Nasıl bu hale geldiğimizi düşününce aklıma severek izlediğim bir dizinin repliği gelir,
  • Biraz Oğuz Atay, Bi tutam Cemal Süreya. Önce ayakların yerden kesilir, sonra bir bakmışsınız baş aşağı düşüyorsunuz.
 
Herkesin durumu zor zaten durum zor hepimize allah kolaylık versin. Ben de hep yanlış bir evlilik yapmışım derken buluyorum kendimi . Nasıl en az hasarla atlatırım bilemiyorum. Ne zaman boşanmak istediğimi eşime söylesem cinnet geçiriyor resmen her seferinde de kendine zarar verecek korkusuyla geri adım atıyorum. Anlaşmalı boşanan çiftlerin hayranıyım. Benim durumum biraz karışık ya da ben mevzuatı iyi bilmediğim için öyle hissediyorum eş durumundan onun yanına dağ başına geldim ve 2017 temmuzda onun tayin Hakkı var, ben boşanırsam 2018 e kadar burdan ayrılamam. Üstüne üstlük birde hamileyim bulunduğum yerde ulaşım sıkıntılı,hastane sağlık ocağı yok, bakıcı yok komşuluk yok.kendimi kapana sıkışmış gibi hissediyorum. Ahh bir de millet ne der aklı var hala ben de.
 
Faydalı bilgiler bulacağınız psikoloji ile ilgilibir blog.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Merhaba . Benim de esim boşanmak istiyor. 10 yillik evliyim.Ailesine aşırı düşkün.köydeki abisinin çocuklarını bizim yanımızda okuttu.Ben yeni evliydim, istemedim.
Işlerin bu noktaya varacağını bilsem sesimi çıkarmaz,4-5 yıl idare ederdim.
O zaman istememekte sonuna kadar haklı olduğumu düşünüyordum. Yine haklı olduğumu dusunuyorum ama haklı olmak hiç bir ise yaramıyor bazen. Ben kendimi yiirttim adam yine yapacağını yaptı.
Eşimi tam tanımadığım için damarına basmisim.
Bu olaydan sonra beni hiç affetmedi. Çok kinci.
3 yıl önce evi terk etti. Bir kaç sokak ileriye taşındı. Çocuklarımın her akşam babam niye gelmedi sorularinadayanamayip çocukları alıp onun yanına yerleştim. onceleri mutluluktan havalara uctu.sonra yine ayrılacağını söylemeye başladı. Ev aldı,2 yıldır tadilat yapıyor, bitmek üzere. 2-3 ay içinde gidecek.8 ve 6 yaşında 2 oğlum var. Şimdiden beni dinlemiyorlar.Esim bu cocuklar ilrde seni hiç saymaz, çocuklar benim yanımda kalsin diyor.
Tekrar evlenip cocuk yapacakmış. Bunu söyleyince kıskançlıktan oluyorum.
Evlenmeden önce 4 çocuk istiyordu, ben şaka saniyodum.buda aramızda çok sorun olmuş. Yeni yeni anlıyorum. Şu an hamile olsam havalara uçar.
Hepsini birden anlatınca çok saçma, şaka gibi geliyor.yıllarca beynimin içinde kendi kendimle konuşmaktan o kadar yorulmuştu ki,
Dün gece buraya biraz bir şeyler yazdım müthiş rahatladım.
Sacmada olsa ben 12 yıl içinde bütün bunları yasadim.birlikte olmamız ilk günden sacma geliyordu.bazen dizi izlerken nikah masası sahnesinde hep o ani tekrar hatırlıyorum.
Ben o masadan kaçıp gitmenin en doğru hareket olacağını dusunerek imzayı attım.

Bu arada memurum. Maasimla çocukları ve kendimi idare edebilirim, luks merakim yok ama bosanmaktan ödüm kopuyor. Yukarıda bir arkadaş yazmış, millet ne düşünecek kaygısı hat safhada.
Sanırım inat için evlenmisim, kendime yeni yeni itiraf edebiliyorum.
12 yil içinde eşimi biraz tanidiysam evi terk ederse asla geri donmez.
Çocuklari çok iyi yetistireceginden eminim. Tekrar evlenicem demese çocukları ona verip ayrılmak mantıklı görünüyor.
Içim kan aglasada doğrusu bu. 2 erkek cocuk beni şimdi dinlemiyor, ilerde hiç baş edemem.
Çocuklarımı üniversiteye yerlestirene kadar disi mi sikmam lazim.
Benim yerimde olsanız siz ne yapardınız ?
 

Canım. Bu konunun devamı olarak değilde kendin bir konu aç. Yorumlar o zaman gelir.
 
Konuyu takip eden yok mu

Konunu okudum. Kocan ne olursa olsun iki küçük çocuğu terk etmeyi düşünüyorsa iyi bir baba değildir. Ya senden ayıracak. Ya da kendinden. Ortada bir sorun yok gibi. SADECE SİZİ SEVMİYOR. Kafasına koymuş. Üzülme. Çocuklarını verirsen yaın çok üzülebilirsin. Kaç yaşındasın?
 
36 yaşındayım.
Kocam çok farklı sıradışı düşünceleri olan bir insan.
Çok zor bir insan. Çocuklarımın mutlu olmadığı yerde ben
Hiç mutlu olamıyorum. Ayrılmayı düşünmüyorum. Ben bu çocukları sokakta bulmadım. Elimden gelen en iyi şekilde yetiştireceğiz.
 
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…