Boşanmış anneler , burada toplanalım, hayatı paylaşalım !

Cok tesekkur derim..size ozelden mesaj yazdim..yazdiklarijiz beni umutlandirdi evliligime dair..umarim cevap verirsiniz..sevgiyle kalin
 
Offf uzun bir zamandan sonra tekrar yazıyorum daha önce hamileydim buraya yazdığımda boşanma aşamasındaydık şimdi oğlum 1 yaşında ve biz yine boşanma aşamasındayız bu kez kurtarılacak bir evlilik kalmadı ilerde pişman olur muyum bilmiyorum kafam çok karışık. Sürekli kavga ediyoruz. Eşim sürekli bana bağırıyor artık tahammülüm kalmadı. Ya ilerde çocuğum beni suçlarsa niye boşandın diye çok kötüyüm çok
 



Ayni zamanda ayni seyleri yasamisiz sanirim bosandim ve oyle mutluyum ki bunca zaman kendimi yiprattigma kiziyorum
 
Ayni zamanda ayni seyleri yasamisiz sanirim bosandim ve oyle mutluyum ki bunca zaman kendimi yiprattigma kiziyorum
Teşekkür ederim cevap verdiğin için diyorlar ki dayak Yoksa boşanma peki kavga etmek yeterli değil mi Yani boşanmak için sürekli bağrışmak yeterli değil mi anlamıyorum. Ailesi de garip ayrıca çok yalancı insanlar birşey olduğunda onları tutması benim yanımda olmaması yeterli değil mi anlamıyorum kafam çok karışık. Yine devam kararı aldık ama bu şekilde ne kadar sürer bilmiyorum. Siz kaç sene evli kaldınız?
 



Koskoca 10 yilimi heba etti bu adam hep affettim sonuc yine ayni...
Sunu iyi analiz et her evde tartisma kavga olabilir bunlar normal ama hic uyumlu degilsenz evliliginin birlikteliginin devam edecegini aklin kesmiyorsa kendini omrunu heba etme...cok iyi dusun size karsi sorumluluklarini yerine getirebiliyor mu sahipleniyor mu hepsini iyi dusun
 
Sorumluluklar konusunda hiç sıkıntı Yok fazlasıyla yerine getiriyor. bizim sıkıntımız ailesi onlara inanıyor daima onlar haklı onlar iyi ben kötüyüm. Ve işte evin içinde olan şeyler çok büyüyor kalbim çok kırılıyor söyledikleri karşısında. Çok ağır konuşuyor eskiden küfür vardı küfür ederdi oğlum doğduğundan bu yana etmiyor artık ama işte çok bağırıyor o sesine hakim olamıyor. Zaman ne gösterir bilmiyorum ama kendisi de diyor ama 2 gün sonra ama 5 yıl sonra bu evlilik bitecek belli diyor ama ikinci çocuğu da istiyor aynı zamanda ilginç biri Yani
 
Mrb arkadaşlar.ben 1.5 yıllık evliyim ve 8 aylık hamileyim.evliliğin ilk zamanlarından itibaren sürekli tartışmalarımız oluyor.sosyal hayatımda yaşadığım sorunları anlattigimda hepsinde her zaman beni suclayip hatanın bende olduğunu söylüyor.bütün kavgalarimizda da hatalı benim.onun akrabaları bana istedikleri herseyi söyleyebilir ama ben söylersem yine hatalı benim.ailesi 1.5 saat uzakta oturuyor ayda 1 yada 2 defa gidip kaliyoruz ama benim annem tek başına yasidigi halde en fazla 1 2 saat durup hadi kalkalim diyor.bütün akrabalarim ile bağlantıyı kestim.gidelim dersem hep surat yapıyor senin yüzünden gorusmuyoruz dediğimde Hayır ben herseyi yapıyorum hayatımı sana verdim deyip hiç birzaman kabullenmiyor(ailesinin yanından taşınıp yanima gelmesinden bahsediyor).oturup defalarca konuştum her seferinde tamam haklısın deyip en fazla 3 gün sonra benzer bişey yaşıyoruz sonrada hep sen kavga cikartiyorsun oluyor. Kısacası 10 yıldır babasız tek başına hayatta duran biriyim ve evlenmeden önce herseyi kendim başardım. Simdi Plansız bebek sahibi oluyorum ve ayrılık asamasindayim. Ayrilip babasiz bi cocuk yetistirmek mi? Yoksa tartismalar icinde mutsuz bir ailede cocuk yetistirmek mi?Aklımı kaçırmak üzereyim ya bebeğim ilerde beni suclarsa ya annesiz babasız psikolojik sorunlar yasarsa. Ne yapacağımı bilemiyorum lütfen yasadiklarinizdan yardım edin.
 
Can'ım valla bende bu sorunun cevabını arıyorum bizde hiç anlaşamıyoruz bir gün iyiysek 6 gün kavgalıyız yani eşim sorumluk sahibi biri filan ama beni sürekli tersliyor ve bağırıyor benim de tahammülüm kalmadı artık bu akşam sinir krizi geçirdim resmen ne yapıcam bende bilmiyorum
 
Aynen canım hamileyim bide bi çocuğumu düşünüyorum onu babasız bırakmak bi kendimi düşünüyorum nasıl olacak diye. Cok bencil, bisey istediğim zaman hep surat hep isteksiz, ev disindaki butun islerde bende. Evlenmeden once zaten ben hepsini yapiyordum yoruldum artik.Istersen ac dava dovmuyorum sövmüyorum bagirmiyorum karımı Seviyorum ayrılmak istemiyorum derim bosanamazsin diyor. Zamana bıraktım artık Allah hakkımızda hayırlısını versin belki çocuk olunca değişir
 
Ben de çocuğum için 3 senedir mutsuz bir evliliği sürdürüyordum ama artık dayanamıyorum eşime bitirdiğimi söyledim. Çok üzüldü ama artık nefes alamaz hale gelmiştim ama bir yandan da çk korkuyorum çocuğum babasına çok düşkün.
 
Merhaba, bende 7 yıllık evliyim, ikli evladım var, öğretmenim. Annem ve babam boşanalı 15 sene oldu. Dayımın yanında kalıyorduk annemle. Üniversite bittiği sene görücü usulü evlendim. Severek, aşık olarak değil. Mecbur gibi oldu sanki. Evlendim, kayınvalide kayınbaba birde yaşlı babaanne ile 3 sene yaşadım aynı evde. 3 yıl sonra babaanne öldü ama kayınvalide kayınbaba beraber yaşıyoruz hala. 7 yaşında oğlum 3 yaşında kızım var. 4 yıl boyunca evde oturdum. Atama olmadı, böylesi bi evde sınava hazırlanmak mümkün değil zaten. 3 sene önce özel rehabilitasyon merkezinde işe başladım herşey güzel benim açımdan. Eşim tutturdu, hiçbir işe yetişemiyorsun çık evinde otur, demeye. Şimdi ev alacağım kredi çekip, sende çık işten diyor. Bizdeki en büyük problem iletişim eksikliği. Konuşamıyoruz. Ben bişey söylemeye kalktığımda hemen cephe alıyor, kavga ediyoruz. Daha hiç seni seviyorum cümlesini duymadım. Güzel iki söz etmez, bi hediye bi sürpriz dışarıda yemek gezelim dolaşalım hiç yok. Hafta sonları köyde bağ evi var oraya iş yapmaya gideriz. Aşırı derece kıskançlığı var, onun yanında hiç kendim gibi davranamıyorum. Hemn bi laf sokar bi eleştirir. Benim ailemden sadece annem var zaten gidip geldiğim, ona bile laf söyler, yılda ya bi kez ya iki kez ankaraya annemin yanına giderim. Ağzımdan burnumdan getirir mutlaka ağlatır. Çok afedersiniz sadece yataktayken gaza gelip aşkım canım der, o zaman daha çok sinir oluyorum. O zaman bile kendi istekleri, benim ne istediğim önemli değil. Duygu olarak bende tamamen bitti herşey. Boşanmak konusunu düşünüyorum. Ancak çocuklarım babaya dedeye babaanne çok düşkün. Onları ayıramam. Böyle sevgisiz, ilgisiz, bu saçma şeyi evlilik diye sürdüreceğim...
 
bence sürdürülecek bir evliliğiniz yok kendinize eziyet olacak ne diyeyim sabırlar dilerim. belki bir gün cesareti bulursunuz. Ailenşz destek olmaz mı ayrılsanız?
 
Annem sonuna kadar arkamda. Sağlığımı kaybettiğim için çok üzülüyor. Kıymetini bilmiyorsa başımın tacizin diyor. Ah çocuklar yok mu.. elimi kolumu bağlıyor... ne yapacağım bilmiyorum...
 
tamam ama ben mutsuz bir annenin mutlu çocuklar yetiştireceğini düşünmüyorum. Sevmeyi sevilmeyi hep yanlış öğrenicekler böyle bir ailede. Ayrılın yarım hafta onlarda yarım hafta sizinle olurlar. seni seviyorum demeyen eşe eş denir mi bilemedim.
 
Sevmesem evlenir miydim söylemek mi lazım illa diyor. İnan çocuklarıma çok üzülüyorum. Mutlu bi tablo yok önlerinde. Sürekli asık yüzlü sigara içen bi baba, sinirli tahammülsüz bi anne.. dayanacak gücüm kalmadı.. ilk yıllarda kimse kocasını böyle sevemez derdim içime sokasım geliyor seni derdim karşılığında iki güzel söz duyamazdım.. bilmiyorum...
 
Sizin için de çocuklarınız için de üzücü, birlikte aile terapistine gitssniz belki sevgi sözlerinin önemini o zaman aanlar.
 
Bunu önerebileceğim bi karaktere sahip değil malesef. Bana kalsa dünden giderim. Birbirimize dua edelim.. bu aralar çok çıkmazdayım.. bu evlilik biter de ne zaman bilmiyorum. Çünkü kalbimde ve zihnimde bitti..
 
kalbinde bittiyse ne yazık ki bitmiş zaten o evlilik. sen sadece aynı evde yaşıyorsun ama iyi açıdan bak olaya, öğretmensin gelirin var ailen sana destek oluyor istediğin zaman değiştirebilirsin hayatını. İnşallah evli ya da boşanmış daha güçlü ve mutlu olacağın günler uzun sürmeden gelir canım.
 
Çok teşekkür ederim iyi dileklerin için. Dün akşam film koptu evde. Bağırıp çağırdık iyice döküldü etekteki taşlar. Git annenin evine dedi. Gitmem dememi bekliyordu sanırım. Giderim, canımdan bezdirdin zaten dedim. Resti çekmek gerekiyormuş bazen. Bir saat sonra odaya yanıma geldi. Git odadan istemiyorum artık seni dedim. Diz çöktü, ağladı yarım saat. Senden başka kimsem yok, özür dilerim asla bi daha söylemeyeceğim, lütfen beni yalnız bırakma, bana yardım et falan dedi.. bende bi daha git dersen ardıma bile bakmam dedim. Hallettik gibi bakalım ilerleyen günlerde ne olacak
 
Evliliğinizin başından beri böyleyse mizacı budur. Sevgisini gösteremiyordur. Mesleki ve eğitim seviyesi sizden düşük olup çalışmanız durumunda kendini aşağı görmekten korkuyodur, kompleksi vardır. Ya da tam tersi egosu çok yüksektir. Onu tanıdığınızdan emin olun bence, yarın öbür gün yine bu konuşma geçerse karar vermeniz zor olur. Yuvanın yıkılması gerçekten çok zor, hele de çocuk varsa. Boşanma aşamasında olan biri olarak iyi düşünün derim. Aile terapisi olmasa bile kendiniz bi psikologa gidin imkanınız varsa. Bazen biz kadınlar fazla ve gereksiz fedakarlık yapıyoruz ve karşı taraf bunu görevimiz gibi algılamaya başlıyo. Sonra da problem çıkıyo.
Hayırlısı olsun inşallah ama evliliğinizi kurtarmaya çalışın derim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…