Olur mu ne kusuru bende öyle yazıyorum zor bi süreçten geçiyoruz aslında esinin seni ikna etmesi çok kolay olur ama bi bayanın erkeği ikna etmesi daha zor çünkü biz bayanlar her yönden bakıyoruz bu olaya onlar ise dümdüz bakıyorlar bizim işte tam tersi oldu ben yapıcı oldum o olmadı hala ben yapiciyim o değilBaştan boşanmak istemedi, onlarda boşanma yokmuş demişti babası da. boşanmayı benim istememi yenilgi gibi gördü kabullenemedi. Zaten çocuklu kadın boşanmaz bu diye doldurdu ailesi gördüğüm kadarıyla. Çünkü kız kardeşi bana çok umursamaz konuştu. Abim nasılsa evlenir sonra, sana ve çocuğa yazık olur dedi. Nasıl bir vicdansa bir de hemcinsiz, dayak da yesem susup oturmalıyım, erkek ne yapsa kadın sabretmeli dediğine göre...
Eşimi baştan sürekli doldurdular, normalde iyi bir babaydı, ben hasta olsam benimle ilgilenir, haftasonlarını bize ayırır vs ama işte ailesi resmen seçim yaptırttı, o da ailesini seçti.
Ben özür beklerken, eşim ailesiyleydi umursamadı, özür dilediğinde bende ipler koptuğu için ben sert konuştum. Sakinleşince konuşmak istedim, o istemedi. Şimdi çocuk büyüyünce bunun hesabını nasıl vereceksin diyip, yuvayı yıkan benmişim gibi vicdan azabı yaşatmaya çalışıyo. Boşanmayı zorlaştırıp ama hala yapıcı davranmayarak da intikam alıyo benden. Çok acımasız ve ben şimdi kendimi çok yorgun ve güçsüz hissediyorum. İnşallah toparlanabilirim
İş için de şükür işim var ama para iyi kötü kazanılır, iş iyi kötü bulunur. Allah huzur versin, özellikle de çocuklarımıza. Onları mutlu görsek mutlu oluruz zaten.
Çok doluyum, uzun ve karışık yazıyorum kusura bakmayın
Ben baştan çok öfkeliydim, kesin boşanıcam diyodum ama eğer ondan ve ailesinden yapıcı bir adım olsaydı yumuşardım. Hatta olmadığı halde yumuşar gibi oldum ama şu an aileler bile karıştı. ben de 2ayın sonunda dava açtım. Dava dilekçesinde her şeyi de döktüm. Şimdi o dilekçedekileri bile nasıl yazdın diye hesap soruyo. Oysa yanlış bi şey yazmadık bile. Hal böyleyken benim alışmaktan başka çarem yokOlur mu ne kusuru bende öyle yazıyorum zor bi süreçten geçiyoruz aslında esinin seni ikna etmesi çok kolay olur ama bi bayanın erkeği ikna etmesi daha zor çünkü biz bayanlar her yönden bakıyoruz bu olaya onlar ise dümdüz bakıyorlar bizim işte tam tersi oldu ben yapıcı oldum o olmadı hala ben yapiciyim o değil
Sen bnm karsimdaki insan gibi olmussun başta bnmkide öyle dedi ama bi türlü acmadi davayi sence bosanmak isteyen bi insan her ne olursa olsun acmaz mi dava yi bende kabul etmiştim zaten ölüme bile alisiliyor bunada alisir iz elbetBen baştan çok öfkeliydim, kesin boşanıcam diyodum ama eğer ondan ve ailesinden yapıcı bir adım olsaydı yumuşardım. Hatta olmadığı halde yumuşar gibi oldum ama şu an aileler bile karıştı. ben de 2ayın sonunda dava açtım. Dava dilekçesinde her şeyi de döktüm. Şimdi o dilekçedekileri bile nasıl yazdın diye hesap soruyo. Oysa yanlış bi şey yazmadık bile. Hal böyleyken benim alışmaktan başka çarem yok
Eşinizdeki durumu bilemiyorum ama ben baştan artık ne olursa olsun bitti dedim. Ayaklarıma bile kapansa olmaz diye düşündüm. Ama karşımdaki gurur yapıp üste çıkmaya çalıştı. Sonrasında çocuğu sana bırakmam vs diye korkutmaya çalıştı. Ben önce anlaşmalı boşanma olsun istedim o istese ne düşünürdüm bilmiyorum ama benim kararlı olduğumu hissettiğinde onun da öfkesi geçmiş gibiyken ben geçmişteki güzel anıları ve çocuğumuzu düşünüp üzülmeye başladım. İlk zamanlar o doğru adımlar atsaydı ben son kez şans verip barışırdım bile belki ki şiddet vardı ona rağmen.Sen bnm karsimdaki insan gibi olmussun başta bnmkide öyle dedi ama bi türlü acmadi davayi sence bosanmak isteyen bi insan her ne olursa olsun acmaz mi dava yi bende kabul etmiştim zaten ölüme bile alisiliyor bunada alisir iz elbet
doğru3 aydır ailemin yanındayım, aileler bile yüz göz oldu nerdeyse. Bu 3ay boyunca doğru düzgün yapıcı bir adım görmedim, sadece ben öfkeliyken yarım ağız bir özür diledi. Ona rağmen ben acaba bu evlilik kurtulur mu diyorum zaman zaman. Ki artık bittiğini çok iyi bildiğim halde. Sizin durum çok daha iyiyken iyi düşünün derim. Gerekirse kendiniz duygularınızı anlamlandırabilmek için bir psikoloğa gidin.
3 aydır ailemin yanındayım, aileler bile yüz göz oldu nerdeyse. Bu 3ay boyunca doğru düzgün yapıcı bir adım görmedim, sadece ben öfkeliyken yarım ağız bir özür diledi. Ona rağmen ben acaba bu evlilik kurtulur mu diyorum zaman zaman. Ki artık bittiğini çok iyi bildiğim halde. Sizin durum çok daha iyiyken iyi düşünün derim. Gerekirse kendiniz duygularınızı anlamlandırabilmek için bir psikoloğa gidin.
Bende bosaniyorum arkadaslar 3 bucuk yillik evliyim ikizlerim var erken dogdular hep kayinvalide ve ailesiyle ugrastim evlenince ilk gunden altinlari bile istediler ama yilmadim esimi seviyordum. Hep sabrettim neyse ki esim iyi seviyorum cocuklarim var dedim. Ara sira sinirli oluyordu aldirmadim yeni evliyiz bocaliyo dedim ama malesef subat ayinda kendi itiraf etmek zorunda kaldi meger eve haciz gelicekmis evlenirken alinan evi arabasini altinlarimizi bahiste kumarda kaybetmis yetmemis bir ton borc yapmis bankalara icralik olmus hic biseyimiz kalmamis odemiycem maasa haciz gelicek diye tutturdu. Yine mucadele ettim psikologa zorla goturdum kumar oynamasin artik diye iki cocugumuza aci dedim. 1 ay gittim onunla psikologa ama en sonunda psikologun dedigi hic biseyi yapmayinca psikolok bile gelme artik dedi. Benim kredi kartimi da doldurmus bi kartimi kontrol edeyim dedim ki masaj salonlarina da gidip durmus onu da kabul etti simdi bosaniyorum ama hazmedemiyorum beni kandirmasini aldatmasini
16 yaşında tanıştım esimle. 1.5 yil askerlikten snra 20 yasinda evlendik. Çok kavga ettik cok yıprandım. Ilk.yil bosanacaktim ama vazgecirdi beni cok seviyor çünkü. Bende dul olucam.toplum gözünde falan diye kaldim. Simdi 9 yillik evliyim 2 tane oglum var. Ve ben hayatımı kaçırdığımı düşünüyorum. Hicbirzaman cok âşık olmadim esime. Başından beri saygı duydum sevdim hayatimda olsun istedim ama ask yoktu ve bunu anlayamamisim onceleri. Sonrada cocuk oldu.
Sanirim 30 yasina gelince hayati sorgulamaya başladım. Esime cinsel anlamdada bisey hissedemez oldum. Bitsin biran once diye bakıyorum olaya. Ama cook iyi bi insan beni cok seviyor. Aldatmayi fakan aklindan gecirecek biri degil. Sirf bu yüzden evlendim onunla zaten güvendiğim icin. Guven veridigi icin siginacak liman gördüğüm icin. Cunku annem vardi sadece baska hickimsem yoktu. Deliriyorum 2 aydr napicam bilmiyorum. O kadar pismanimki evlendigime.. keske o kadar erken evlenmeseydim hangi akla hizmet yaptim bilmiyorum. Hadi evlendin niye evli kaldin. Cocuklar olmasa suan bosanirim.
Allahim kalbime ask sevgi koy yarabbim
Cocugunuz yok degilmi. Tesekkurler evet sanirim mutlu olmaya çalışmak lazim. Rabbim herkese sevgi saygı huzur versinSadık, güvenilir ve iyi bir eşiniz varmış. Ve 2de evladınız Allah bağışlasın. Aşık olsaydınız bile bikaç sene sonra zaten eski heyecanı, tutkusu kalmayacaktı. Ben severek evlendim güya. Ailesinin çok zor çok farklı kültürü olmasına rağmen, onu seviyorum ona güveniyorum dedim ve evlendim. 3yıllık evliliğimiz boşanma aşamasında şu an. Anlaşmalı boşanmayı bile kabul etmiyor üstelik. Bana iftiralar atıyor, kız kardeşinden, erkek kardeşinden saygısızlık gördüm, şiddet gördüm, maaşımı evin geçimi için harcadım hep, iyi niyetli davrandım hep ama ailesi gibi entrikacı olamadığım için kötü olan da ben oldum. Hiç sevmeseydim ama iyi bir insan olsaydı eşim ve ailesi diyorum şimdi ben de.
Kendi içinizde mutlu olmaya çalışın, çocuklarınızla mutlu olun. Kimse kimseyi mutlu edemez çünkü, böyle evhamlar yapıp kendinizi daha fazla mutsuz etmeyin. Çok ihtiyaç duyarsanız psikolog desteği alın. Yok eşinizin bir özelliği gözünüze batıyorsa onu çözmeye çalışın.
Allah huzur versin.
Çocuğum var hem de henüz 1 yaşında. Zorlu günler bizi bekliyor. Ayrılmayı bile medenice yapmayan, bana acı çektirmek için çocuğu kullanan bir adama dönüştü üstelik eşim.Cocugunuz yok degilmi. Tesekkurler evet sanirim mutlu olmaya çalışmak lazim. Rabbim herkese sevgi saygı huzur versin
inancın ve kararlılığından dolayı seni tebrik ederim canım...inanki zorluklar karşısında ayakta durup savaşırsan hayat sana yolu açıyor...umutsuzluğa sakın kapılma...Çocuğum var hem de henüz 1 yaşında. Zorlu günler bizi bekliyor. Ayrılmayı bile medenice yapmayan, bana acı çektirmek için çocuğu kullanan bir adama dönüştü üstelik eşim.
Daha kötüsü olamaz dediğim anda daha çok daha kötülerini yaşadım. O yüzden her koşulda şükretmek gerektiğini anladım.
inancın ve kararlılığından dolayı seni tebrik ederim canım...inanki zorluklar karşısında ayakta durup savaşırsan hayat sana yolu açıyor...umutsuzluğa sakın kapılma...
Cok üzüldüm. Keske boşanmalar cocuk olmadan olsa. Yani cocuk olmadan anlasak bişeyleri. Cocukla cok zorBugün avukattan geldim de. Çekişmeli boşanmada yazılı iddiaları verme aşamasındayız. Aslında evliliğimizin ilk yılında bitmesi gerekiyormuş da ben utancımdan, korkumdan görememişim bile bu gerçeği. Bir de üstüne çocuk yapmışım ne akla hizmetse. Gerçi plansız oldu ama. Çünkü şiddet nedeniyle bitti evliliğimiz. Severek evlendiğim adam. 2eğitimli, meslek sahibi insan. Yaşadıklarımı anlatımca bile yabancı gibi geliyo, sanki o yaşananlarda ben yoktum gibi.
Gerçi medeni bir ayrılık da olsaydı. Evliliğin başından değil çocuktan sonra da olsaydı gelecek korkusu ve bu yıkım olacaktı ama...
Güçlü olmaya çalışıyorum ve bunu en az çocuğum reşit olana kadar sürdürmeliyim. Allah kimseye yaşatmasın, çocuklu aileleri ayrılığın eşiğine getirmesin.
canım yazdıklarından kararlılığın ve emin duruşun sana hayatta aradığın mutluluğu getirecektir,inanki mutsuz bir yuvada bir çocuğun yetişmesi o çocuğunngeleceğine yapılacak en büyük ihanet olacaktı, bu şekilde olması daha sağlıklı bence.Bugün avukattan geldim de. Çekişmeli boşanmada yazılı iddiaları verme aşamasındayız. Aslında evliliğimizin ilk yılında bitmesi gerekiyormuş da ben utancımdan, korkumdan görememişim bile bu gerçeği. Bir de üstüne çocuk yapmışım ne akla hizmetse. Gerçi plansız oldu ama. Çünkü şiddet nedeniyle bitti evliliğimiz. Severek evlendiğim adam. 2eğitimli, meslek sahibi insan. Yaşadıklarımı anlatımca bile yabancı gibi geliyo, sanki o yaşananlarda ben yoktum gibi.
Gerçi medeni bir ayrılık da olsaydı. Evliliğin başından değil çocuktan sonra da olsaydı gelecek korkusu ve bu yıkım olacaktı ama...
Güçlü olmaya çalışıyorum ve bunu en az çocuğum reşit olana kadar sürdürmeliyim. Allah kimseye yaşatmasın, çocuklu aileleri ayrılığın eşiğine getirmesin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?