- Konu Sahibi duvarklima
- #1.441
Arkadaşlar yıllardır burayı farklı konularda takip ederim, ama iş boşanma konusuna gelince ilk defa bende bir şeyler yazma gereği hissettim belki de midasın eşek kulakları gibi kendi kendime bağırma isteği duyduğumdan ve etrafımda kimse olmadığından bende benimle aynı şeyleri yaşayan sizlere yazayım dedim. 4 yıllık evliyim ve 1,5 yaşında kızım var. Mutsuz evliliğimde bile bile doğurdum ki asla mutsuz evlilikte çoçuk doğurmam derdim. Eşim doktordu bende üniversite mezunu 2 dille işsiz bir ev hanımıyım. Evliliğimde buna rağmen önce maddi ve psikolojik daha sonra fiziksel şiddet gördüm en son ki çoçuğumun gözü önünde gerçekleşince bitirme kararı aldım. Pişman değilim ama kendimi endişe nöbetlerinin içinde buluyorum çünkü ailemden maddi ve manevi olarak çok az destek görüyorum hatta bazen psikolojik olarak eşimde yaşadıklarımı arattırmıyorlar bana. Anladım ki bu süreçte en önemlisi aileden destek görmekmiş. En büyük temennim kızımla uzakta kendimize yepyeni bir hayat kurabilmek.
yaaa insanlık çok okumakla gelişmiyo malasef bizde hep okumuş ya gün görmüş insan deriz ya malasef insanlıktan nasibini almayanlar kaç yıl okusalar da almıyolar malasefff
gerçekten çok üzüldüm ama gerçektenn içim yandı resmen fiziksel şiddett Allah nasıl biliyosa öyle yapsın eşinizii
üzülmeyin ne olurr Allah size bir kapı açacaktır hazır da bi yer de duruyodur o kapı hiç ummadığınız anda karşınıza çıkacaktır sadece sabredin
bende 2 çocukla boşandım çok şükür ailem yanımdaydı 9 ay oldu ama şimdi kızıma bakamadıklarını okula vermem gerektiğini söyleyip duruyolar ki ben tek başıma ev tuttum çok zor geçiniyorum kızımı kreşe vericem 600 tl diyolar hiç bişey yiyip içmicem sanırım bakalım allaha sığınıyorum inşallah bir kapı açar bana da