- 8 Mart 2015
- 25.150
- En iyi cevaplar
- 1
- 81.389
- 798
Her kelimesine katiliyorum yorumunuzun..Yazının her satırında ayrı ayrı utandım bir kadın olarak. Kadınlar evlenip kanat altına alınması gereken aciz yaratıklar değildir. Sahiplenilmesi gereken sokak köpekleri de değildir kadınlar. Nikah kazanılması gereken bir zafer değildir diğer kadınlara karşı. Evlenmeyen kadın da evde kalmaz sadece evlenmemiş olur. Evlilik iki insanin birbirini sevip hayatlarını birleştirmesidir. Senin tabirinle evde kalmamak için evlenilmez. Biz kadınlar bu tip ilkel ortaçağ fikirleriyle kendimize yaklaştıkça erkekler bize ne yapsa az. Sen evde kalmamak için evlen güzelim. Seni sevmeyen, senin de sevmediğini adamın koynuna gir. Gerekirse dayağını yer kocandan. Kocamdır döver de sever de dersin. Aldatsın seni ama sen peşinde koş. Çünkü sinek kadar koçan olsun başında dursun. Aman diyeyim sahipsiz kalma. Çünkü Allah o ayakları sana kendi ayakların üzerinde durasın diye vermedi. Aman diyeyim kendini geliştirmeyi, hayatını yaşamayı falan boş ver. Çünkü kadın dediğin evlenecek, yavrulayacak ve ölecek. İnsana resmen derdini öpeyim dedirtiyorsunuz. Tamam evlenmek isteyebilirsiniz de bunu düzgün dile getirin bari genç kızlara yanlış örnek olmayın.
"Sevgililik yasamis olsa, onlari sevmemis bana nikah kiymis, ben kazandim derim" gibi biseyler demis ya, orda bile bazi skntilar kendini belli etmis.. Ne sacma bi düşünce yapısı..Bu yazdiklarinin hepsi yanlış ve cok dar perspektiften bakilarak yazilmis
Dunyaya daha genis bir gozle bakmani tavsiye ederim
Simdi yas olarak 30 oldugum icin rahatlikla yorum yapabilirim (eleştirine maruz kalmam en azindan 30 ol da gör diye)
Ben de yalniz yaşıyorum ve hayatimda kac yildir kimse yok, bu sehirde yalnizim ailem uzakta, cevrem de yok erkeklerle calisiyorum ama birkac komsu ve arkadas bana fazlasiyla yetiyor, hatta oyle ki evde yalniz kalmanin keyfi daha cazip geliyor. Evde kaldin laflarini duymuyorum çünkü insanlara bunu soyleme sansi bırakmiyorum ya da soylense de takmiyorum hee evde kalcam tabii sokakta mi kalayim diye geyige vuruyorum hic de canim yanmiyor gayet de rahatim. Birinin nikahina/kanatları altina girmeye gerek yok, kendi saltanatimda yasiyorum senin düşüncelerini cok ezik buldum gercekten. Kendini seven biri olarak sunu diyecegim ki:
Isrardan, kiyastan hoslanmam ve el ne dere cok takmam. Faturalarimi kirami o el mi ödüyor da hayatım hakkinda karar verebilsinler? bekar ve tek basina yasayan bir kadin olarak gayet de mutlu bir hayatim var sana da tavsiye ederim
ay gören de 30 degil de 45ine gelmis, menapoza girmek uzere oldugun icin hemen evlenip kendini cocuk dogurmak zorunda hisseden birisin sanir
Gercekten on sene sonra belki ben de böyle düşünürüm ama simdi daha genciz ya 30 yas sendromuna girmis, bu yas mevzuunu abartmissin gibi geldi
Bir de erkekler seni lütuf olarak görmeli, bu yasina kadar dogru insani beklemis diye :) erkek basima kakar mi demissin evet canim kakar çünkü sen boyle dusunuyorsun, dusunduklerin hayatini belirler - iyi düşün iyi olsun
Sen karsindakine "ben özgüveni düşük, azarlanmayi, hor gorulmeyi hak eden bir kadinim" enerjisini yayiyorsun bu yazdiklarinla aslinda
Bence ev kızı, calismiyor, bir cevresi yok. Cevreden de burada yazdığı gibi seyler duyuyor ister istemez onların soylediklerini kaniksamis, kendini evde kalmis görüyor
ne aci dimi guzel heyecanlarla, omur boyu mutlu olacagin hayaliyle kuruyorsun yuvani ama sonra geriye kalan yasadigin sıkıntılar oluyorufacik yaşadığın mutluluklar, acilarin yaninda solda sıfır kaliyor oyle degil mi?
Ben konu sahibinim dusuncelerini cok ince ve hastalikli buldum. Bu kadar detaylara takilirsa degil bu adamla, kimseyle mutlu olamaz. Bekar biri olsa, ilk aşık oldugu kiz kimdi, onu ne kadar sevdi, elini tuttu mu, öptü mü diye kurgular gibime geldi
Bosanmis diye kotu degildir elbette, kimse bosanmak.icin evlenmiyor"Sevgililik yasamis olsa, onlari sevmemis bana nikah kiymis, ben kazandim derim" gibi biseyler demis ya, orda bile bazi skntilar kendini belli etmis.. Ne sacma bi düşünce yapısı..
Ayrica adam ilk esiyle severek evlenmis olablr.. Ama berbat bi evlilik yasayip nefret eder hale gelip bosananlar yok mu? Bkz. Lavanta..
Ikinci esine asik olamaz mi simdi kimse? Bu ne sığlıktır.. Bosananlara vebali gibi hissettiren zihniyet bu iste.. Hic bi seye hakki yok gibi bi muamele.. Neyse daha fazla bsy demeyim.. Kotu konuscam yoksa..
siz ilk eşinizi düşünüyorsunuz o adam açısından bakarsam son şansım diyen bir kadın var sanki zaruriyetten dolayı evlenmek için evlenen birisi bence sizinki daha kötü onlar evlenmiş anlaşamamış boşanmış eğer birbirlerine tutnucak kadar aşık olsalardı o evlilik bitmez o ilişkiye ailelelr karışamazdıMerhaba herkese. Ben maalesef yuva kurup bebek yapma konusunda geç kalmış biriyim. Yaş 30 oldu ve yalnız yaşlanmaktan, ölmekten korkmaya başladım. Yaşın ilerlemesinin bir dezavantajı şu oldu: hiç evlenmemiş bekar erkek yok artık. Yalnız ölmekten korktuğum için, komşumuzun benimle boşanmış 38 yaşında mühendis olan bir erkeği tanıştırmasına evet dedim. Geçen gün görüştük. Ve ben karmakarışık oldum arkadaşlar. Oturur oturmaz zaten hemen ilk evliliğinin neden bittiğinden bahsetti, eski karısının ailesi çok karışmış ondan bitmiş, çocuğu yok. Ama ben bir tuhaf oldum. Sonuçta bu adam geçmişte bir kadını sevmiş, öyle çok sevmiş ki o kadına nikah kıymış, o kadını nikahının altına kanatlarının altına almış, korumasına almış. O kadınla bir gelecek düşlemiş, onu öpüp okşamış, yatağına almış.
Tamam evlilik yürümemiş olabilir ama bütün bu heyecanları yaşamış onunla, düğün heyecanını yaşamış, gelinliğiyle almış onu evine götürmüş.. İşte hep bunlar aklıma geldi kötü hissettim. Bir de kendimi ezik hissettim, sonuçta adam evliliği deneyimlemiş benimle olursa 2. turunu yapmış olacak bense erişemedim. Eğer hiç evlenmemiş olsa ama geçmişinde sevgilileri olmuş olsa bunu dert etmezdim, sonuçta bana nikah kıyacaksa kazanan ben oluyorum, "eskileri sevmemiş ki evlenmemiş" diye düşünürüm ama işin içinde eski eş olunca, evlilik olunca, düğün olunca içim çok acıyor. Görücü usulü tanıştığım boşanmış adamda böyle hissediyorsam, gerçekten aşık olsam nasıl olur kimbilir. Gerçi 30'dan sonra olmaz artık aşk meşk.Burda illa ki vardır boşanmış adamla evlenen bayanlar sormak istiyorum, bu duyguları yaşadınız mı, yaşadıysanız nasıl aştınız ? Eşinizin geçmişinde eski eş olması gerçeğiyle, bu kıskançlıkla nasıl başa çıktınız ? Siz gelinlik heyecanı yaşarken adam için 2. defa oluyor ve sönmüştür heyecanı, bu içinizi acıttı mı ? Sizin ilk evliliğinizken onun 2. karısı olmak nasıl bir his ? Hiç başınızıa kaktımı şaka olsa da "ben almasam evde kalırdın, ben sonuçta evliliği tattım" diye ?
İhtiyacım var görüşlere. Adam iyi birine benziyor ama bu düşünceleri atamıyorum.Öte yandan evlilik için belki de son şansım bu adam,son çırpınışlarım evlilik için yaş 30.
ben 33 yasındayım ya nerden bu kanıya vardın ama ille de bosanmıs vbirini seviosan ve istiosan ama en önemlisi cocugu yoksa bence sorun yok tabi sen cok seviosan körkütük gözünü kararttıysan yok öyle deilse daha nasibin cok cıkar dua et yeterMerhaba herkese. Ben maalesef yuva kurup bebek yapma konusunda geç kalmış biriyim. Yaş 30 oldu ve yalnız yaşlanmaktan, ölmekten korkmaya başladım. Yaşın ilerlemesinin bir dezavantajı şu oldu: hiç evlenmemiş bekar erkek yok artık. Yalnız ölmekten korktuğum için, komşumuzun benimle boşanmış 38 yaşında mühendis olan bir erkeği tanıştırmasına evet dedim. Geçen gün görüştük. Ve ben karmakarışık oldum arkadaşlar. Oturur oturmaz zaten hemen ilk evliliğinin neden bittiğinden bahsetti, eski karısının ailesi çok karışmış ondan bitmiş, çocuğu yok. Ama ben bir tuhaf oldum. Sonuçta bu adam geçmişte bir kadını sevmiş, öyle çok sevmiş ki o kadına nikah kıymış, o kadını nikahının altına kanatlarının altına almış, korumasına almış. O kadınla bir gelecek düşlemiş, onu öpüp okşamış, yatağına almış.
Tamam evlilik yürümemiş olabilir ama bütün bu heyecanları yaşamış onunla, düğün heyecanını yaşamış, gelinliğiyle almış onu evine götürmüş.. İşte hep bunlar aklıma geldi kötü hissettim. Bir de kendimi ezik hissettim, sonuçta adam evliliği deneyimlemiş benimle olursa 2. turunu yapmış olacak bense erişemedim. Eğer hiç evlenmemiş olsa ama geçmişinde sevgilileri olmuş olsa bunu dert etmezdim, sonuçta bana nikah kıyacaksa kazanan ben oluyorum, "eskileri sevmemiş ki evlenmemiş" diye düşünürüm ama işin içinde eski eş olunca, evlilik olunca, düğün olunca içim çok acıyor. Görücü usulü tanıştığım boşanmış adamda böyle hissediyorsam, gerçekten aşık olsam nasıl olur kimbilir. Gerçi 30'dan sonra olmaz artık aşk meşk.Burda illa ki vardır boşanmış adamla evlenen bayanlar sormak istiyorum, bu duyguları yaşadınız mı, yaşadıysanız nasıl aştınız ? Eşinizin geçmişinde eski eş olması gerçeğiyle, bu kıskançlıkla nasıl başa çıktınız ? Siz gelinlik heyecanı yaşarken adam için 2. defa oluyor ve sönmüştür heyecanı, bu içinizi acıttı mı ? Sizin ilk evliliğinizken onun 2. karısı olmak nasıl bir his ? Hiç başınızıa kaktımı şaka olsa da "ben almasam evde kalırdın, ben sonuçta evliliği tattım" diye ?
İhtiyacım var görüşlere. Adam iyi birine benziyor ama bu düşünceleri atamıyorum.Öte yandan evlilik için belki de son şansım bu adam,son çırpınışlarım evlilik için yaş 30.
Ben de öyle hissediyorum, kıyas yapmaktan korkuyorum. Keşke tanışabilsem ama herkes erkenden yuvasını kuruyor. 30 üstü sıfır erkek bulmak çok zor.
Hiç öyle düşünmeyin.Herkes severek evlenmiyor maalesef.Belli ki o da aile kurmak istiyor ki niyetlenmiş böyle bir şeye.Bence son şansınız olabilir.Neden öyle diyorum şu an kimse evlenmek istemiyor erkekler istemiyor resmen.Devir değişti artık gezip tozmak kusura bakmayın ama yatıp kalkmak istiyorlar.Böyle evlilik niyetinde birini bulmuşken iyi değerlendirin bence.İyi bir insan olduğunu düşünüyorsanız tabi..Hayat ötelemeye gelmez.Sizinde anne olmaya eş olmaya sevmeye ve sevilmeye hakkınız var..Merhaba herkese. Ben maalesef yuva kurup bebek yapma konusunda geç kalmış biriyim. Yaş 30 oldu ve yalnız yaşlanmaktan, ölmekten korkmaya başladım. Yaşın ilerlemesinin bir dezavantajı şu oldu: hiç evlenmemiş bekar erkek yok artık. Yalnız ölmekten korktuğum için, komşumuzun benimle boşanmış 38 yaşında mühendis olan bir erkeği tanıştırmasına evet dedim. Geçen gün görüştük. Ve ben karmakarışık oldum arkadaşlar. Oturur oturmaz zaten hemen ilk evliliğinin neden bittiğinden bahsetti, eski karısının ailesi çok karışmış ondan bitmiş, çocuğu yok. Ama ben bir tuhaf oldum. Sonuçta bu adam geçmişte bir kadını sevmiş, öyle çok sevmiş ki o kadına nikah kıymış, o kadını nikahının altına kanatlarının altına almış, korumasına almış. O kadınla bir gelecek düşlemiş, onu öpüp okşamış, yatağına almış.
Tamam evlilik yürümemiş olabilir ama bütün bu heyecanları yaşamış onunla, düğün heyecanını yaşamış, gelinliğiyle almış onu evine götürmüş.. İşte hep bunlar aklıma geldi kötü hissettim. Bir de kendimi ezik hissettim, sonuçta adam evliliği deneyimlemiş benimle olursa 2. turunu yapmış olacak bense erişemedim. Eğer hiç evlenmemiş olsa ama geçmişinde sevgilileri olmuş olsa bunu dert etmezdim, sonuçta bana nikah kıyacaksa kazanan ben oluyorum, "eskileri sevmemiş ki evlenmemiş" diye düşünürüm ama işin içinde eski eş olunca, evlilik olunca, düğün olunca içim çok acıyor. Görücü usulü tanıştığım boşanmış adamda böyle hissediyorsam, gerçekten aşık olsam nasıl olur kimbilir. Gerçi 30'dan sonra olmaz artık aşk meşk.Burda illa ki vardır boşanmış adamla evlenen bayanlar sormak istiyorum, bu duyguları yaşadınız mı, yaşadıysanız nasıl aştınız ? Eşinizin geçmişinde eski eş olması gerçeğiyle, bu kıskançlıkla nasıl başa çıktınız ? Siz gelinlik heyecanı yaşarken adam için 2. defa oluyor ve sönmüştür heyecanı, bu içinizi acıttı mı ? Sizin ilk evliliğinizken onun 2. karısı olmak nasıl bir his ? Hiç başınızıa kaktımı şaka olsa da "ben almasam evde kalırdın, ben sonuçta evliliği tattım" diye ?
İhtiyacım var görüşlere. Adam iyi birine benziyor ama bu düşünceleri atamıyorum.Öte yandan evlilik için belki de son şansım bu adam,son çırpınışlarım evlilik için yaş 30.
Son şansın tabiki degil....ve yaşında geç degil....Merhaba herkese. Ben maalesef yuva kurup bebek yapma konusunda geç kalmış biriyim. Yaş 30 oldu ve yalnız yaşlanmaktan, ölmekten korkmaya başladım. Yaşın ilerlemesinin bir dezavantajı şu oldu: hiç evlenmemiş bekar erkek yok artık. Yalnız ölmekten korktuğum için, komşumuzun benimle boşanmış 38 yaşında mühendis olan bir erkeği tanıştırmasına evet dedim. Geçen gün görüştük. Ve ben karmakarışık oldum arkadaşlar. Oturur oturmaz zaten hemen ilk evliliğinin neden bittiğinden bahsetti, eski karısının ailesi çok karışmış ondan bitmiş, çocuğu yok. Ama ben bir tuhaf oldum. Sonuçta bu adam geçmişte bir kadını sevmiş, öyle çok sevmiş ki o kadına nikah kıymış, o kadını nikahının altına kanatlarının altına almış, korumasına almış. O kadınla bir gelecek düşlemiş, onu öpüp okşamış, yatağına almış.
Tamam evlilik yürümemiş olabilir ama bütün bu heyecanları yaşamış onunla, düğün heyecanını yaşamış, gelinliğiyle almış onu evine götürmüş.. İşte hep bunlar aklıma geldi kötü hissettim. Bir de kendimi ezik hissettim, sonuçta adam evliliği deneyimlemiş benimle olursa 2. turunu yapmış olacak bense erişemedim. Eğer hiç evlenmemiş olsa ama geçmişinde sevgilileri olmuş olsa bunu dert etmezdim, sonuçta bana nikah kıyacaksa kazanan ben oluyorum, "eskileri sevmemiş ki evlenmemiş" diye düşünürüm ama işin içinde eski eş olunca, evlilik olunca, düğün olunca içim çok acıyor. Görücü usulü tanıştığım boşanmış adamda böyle hissediyorsam, gerçekten aşık olsam nasıl olur kimbilir. Gerçi 30'dan sonra olmaz artık aşk meşk.Burda illa ki vardır boşanmış adamla evlenen bayanlar sormak istiyorum, bu duyguları yaşadınız mı, yaşadıysanız nasıl aştınız ? Eşinizin geçmişinde eski eş olması gerçeğiyle, bu kıskançlıkla nasıl başa çıktınız ? Siz gelinlik heyecanı yaşarken adam için 2. defa oluyor ve sönmüştür heyecanı, bu içinizi acıttı mı ? Sizin ilk evliliğinizken onun 2. karısı olmak nasıl bir his ? Hiç başınızıa kaktımı şaka olsa da "ben almasam evde kalırdın, ben sonuçta evliliği tattım" diye ?
İhtiyacım var görüşlere. Adam iyi birine benziyor ama bu düşünceleri atamıyorum.Öte yandan evlilik için belki de son şansım bu adam,son çırpınışlarım evlilik için yaş 30.
ya kusura bakmayında saçmalamışsınızEvet ama düğün günü erkekler de heyecan yaşıyorlar kadınlar kadar olmasa da. Başa kakmak derken, hani adamın 2. evliliği,zamanında evliliği tatmış heyecanını yaşamış benimle 2. turuna başlıyor. Hani yoğurdu yeyip posasını bırakmak deyimi vardır onun gibi. Benimse ilk heyecanım ilk gelinlik giyişim olucak. "Ben seni almasam evde kalmıştın, ben evliliği tatım sen tadamamıştın sayemde beyaz gelinliği giydin" vs. diye kafama kakar mı
Evet 30 genç olabilir ama evlilik için çok da genç değil maalesefinsanlar 25-28arası yuvasını kuruyor gözlemlerime göre. 30 sonrası kalan bizler de çerez tabağında sona kalanlar olarak görülüyoruz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?