- 8 Haziran 2010
- 2.802
- 8.293
- 158
- Konu Sahibi choccywhoccydoodah
-
- #61
Bundan önce evimin kapısının önünde çocuklu bir bayan öyle paldır küldür geldi beni tanır gibi bindi. Bir sokak yukarı bıraktım. Bizim siteden sandım. Hadi dedim çocuk yürumesin yokuştu gideceği yer. Meğer cocuğun bakicısıymış,o zaman kendime de kızmıştım,kadına ayrı kızmıştım annesi bilse ne kadar üzülür ,çocuğumu tanımadığı insanların aracina bindiriyor diye. O gün dedim bir daha almak yok. Sorumluluk yani,kaza olsa birşey olsa onun vicdan azabı öldürür.
Ya kadın öyle bir geldiki,tanıyorum sandım. O dönem,kansızlık,demir eksikliği ile mücadele ediyordum zaten,unutuyordum bazen yüzleri,özellikle dalgınsam,arabaya binipte azıcık konuşunca aha dedim,iyi halt ettin kızım. Birde bakıcı olduğunu öğrenince iyice kötü hissettim. Dedim kadındaki cesaret bundan olsa gerek. Kendi çocuğu olsa dan dun binmez kimsenin arabasına.o daha da tuhafmis. Sizin yanınızda bir sey olmasa bile sonra baska bir yerde olsa valla ustunuze bile kalirdi ben diyeyim. Muge anli icimize islemis
Ben zaten teklif etmem kimseye,kimsenin arabasına da binmem, ama bu bambaşka birşey oldu. Artık camlarda kapatılacak ,kapı kilitlemek yetmezmiş,bunuda tecrübe etmiş oldum.yoldan tanımadıgımız insanları arabaya almak yada binmek eskide kaldı canım yaaa ,
şimdi ki zamanda insan amcasına bile güvenemiyor allah başa vermesin boşver iyi yapmışsın
risk alınacak zamanda değilizMerhaba,
Konuyu uzun tutmamaya çalışacağım ama uzun olursa kusura bakmayın.
Sabah trafik ışıklarında yaşadığım bir olayı anlatıp fikir almak istiyorum sizlerden.
Marketten dönerken,kırmızı ışıkta durdum,önümdeki aracın arkasından 40 yaşlarında bir kadın çıktı, işaret yaptı,yol istediğini düşündüm,bende geçin der gibi işaret yaptım. Camlar aralıktı,kadın geldi sağ ön kapıyı açmaya yeltendi ,çantam vardı koltukta ona baktı ,içeriyi kolladı sanki ama açamadı kapı kilitliydi ve benide x'e bırakırmısınız dedi. Bende oraya gitmiyorum dedim. Kadın acil ama dedi.Bahsettiği yer yolumun üzeri değil,dondurma vb birkaç parça bozulacak ürün var yanımda,yani o an oraya gidip eve dönemezdim bozulmadan. Tavrıda hoşuma gitmedi zaten ,gidemem dedim tekrar. Para vermeyi düşündüm ,taksiyle gitsin diye ama yeşil yandı o ara,korna sesleri eşliğinde ilerlemek zorunda kaldım,kadınıda göremedim nereye gitti diye.Yanımda birşey olmasa dahi tanımam etmem,amacıni bilemem diye kendimi telkin ediyorum şu an. Bir yandan da ya gerçekten ihtiyaç sahibi birini geri çevirdiysem diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi.
Ben çocukken şehir merkezine nispeten uzak bir yerde yaşiyorduk,hatırlarım babam durup yoldan hiç tanımadığı insanları alırdı,köprüde yürumesinler yolumun üstü diyerek. Biz yürürken insanlar dururdu,almak için. Hiçte kötü olaylar olmazdı,iyi niyetliydi herşey karşılıklı ama şimdi öyle değil ki.
Nasıl güvenebilirim ki?
Siz olsanız bu durumda ne yapardınız?
Başınıza geliyordur muhakkak. Risk alıyormusunuz merak ediyorum.
Merhaba,
Konuyu uzun tutmamaya çalışacağım ama uzun olursa kusura bakmayın.
Sabah trafik ışıklarında yaşadığım bir olayı anlatıp fikir almak istiyorum sizlerden.
Marketten dönerken,kırmızı ışıkta durdum,önümdeki aracın arkasından 40 yaşlarında bir kadın çıktı, işaret yaptı,yol istediğini düşündüm,bende geçin der gibi işaret yaptım. Camlar aralıktı,kadın geldi sağ ön kapıyı açmaya yeltendi ,çantam vardı koltukta ona baktı ,içeriyi kolladı sanki ama açamadı kapı kilitliydi ve benide x'e bırakırmısınız dedi. Bende oraya gitmiyorum dedim. Kadın acil ama dedi.Bahsettiği yer yolumun üzeri değil,dondurma vb birkaç parça bozulacak ürün var yanımda,yani o an oraya gidip eve dönemezdim bozulmadan. Tavrıda hoşuma gitmedi zaten ,gidemem dedim tekrar. Para vermeyi düşündüm ,taksiyle gitsin diye ama yeşil yandı o ara,korna sesleri eşliğinde ilerlemek zorunda kaldım,kadınıda göremedim nereye gitti diye.Yanımda birşey olmasa dahi tanımam etmem,amacıni bilemem diye kendimi telkin ediyorum şu an. Bir yandan da ya gerçekten ihtiyaç sahibi birini geri çevirdiysem diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi.
Ben çocukken şehir merkezine nispeten uzak bir yerde yaşiyorduk,hatırlarım babam durup yoldan hiç tanımadığı insanları alırdı,köprüde yürumesinler yolumun üstü diyerek. Biz yürürken insanlar dururdu,almak için. Hiçte kötü olaylar olmazdı,iyi niyetliydi herşey karşılıklı ama şimdi öyle değil ki.
Nasıl güvenebilirim ki?
Siz olsanız bu durumda ne yapardınız?
Başınıza geliyordur muhakkak. Risk alıyormusunuz merak ediyorum.
ben liseye giderken yaşlı bir kadına rastlamıştım yolda elinde çok eşyası vardıMerhaba,
Konuyu uzun tutmamaya çalışacağım ama uzun olursa kusura bakmayın.
Sabah trafik ışıklarında yaşadığım bir olayı anlatıp fikir almak istiyorum sizlerden.
Marketten dönerken,kırmızı ışıkta durdum,önümdeki aracın arkasından 40 yaşlarında bir kadın çıktı, işaret yaptı,yol istediğini düşündüm,bende geçin der gibi işaret yaptım. Camlar aralıktı,kadın geldi sağ ön kapıyı açmaya yeltendi ,çantam vardı koltukta ona baktı ,içeriyi kolladı sanki ama açamadı kapı kilitliydi ve benide x'e bırakırmısınız dedi. Bende oraya gitmiyorum dedim. Kadın acil ama dedi.Bahsettiği yer yolumun üzeri değil,dondurma vb birkaç parça bozulacak ürün var yanımda,yani o an oraya gidip eve dönemezdim bozulmadan. Tavrıda hoşuma gitmedi zaten ,gidemem dedim tekrar. Para vermeyi düşündüm ,taksiyle gitsin diye ama yeşil yandı o ara,korna sesleri eşliğinde ilerlemek zorunda kaldım,kadınıda göremedim nereye gitti diye.Yanımda birşey olmasa dahi tanımam etmem,amacıni bilemem diye kendimi telkin ediyorum şu an. Bir yandan da ya gerçekten ihtiyaç sahibi birini geri çevirdiysem diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi.
Ben çocukken şehir merkezine nispeten uzak bir yerde yaşiyorduk,hatırlarım babam durup yoldan hiç tanımadığı insanları alırdı,köprüde yürumesinler yolumun üstü diyerek. Biz yürürken insanlar dururdu,almak için. Hiçte kötü olaylar olmazdı,iyi niyetliydi herşey karşılıklı ama şimdi öyle değil ki.
Nasıl güvenebilirim ki?
Siz olsanız bu durumda ne yapardınız?
Başınıza geliyordur muhakkak. Risk alıyormusunuz merak ediyorum.
Canım sen iyi niuyetini hep koru az sadaka çok bela defeder hiçbirimiz bilemeyiz yanlış yada dogru kişiye gittiğini .Önemli olan niyetinizidir.Verirken de hep Allah rızası için veriyorum diyin o zaman isterse parayı pavyonda yesinler.Yine siz iyiniyetinizden kaybetmiyorsunuz.O kişiyle alakalı bir durum.ben liseye giderken yaşlı bir kadına rastlamıştım yolda elinde çok eşyası vardı
evine kadar taşıdık kuzenimle hava yağmurluydu evi çok uzakmış ve gidene kadar ıslandım okula geç kaldım
tam kadının evine geldik şurası dedi ben elimdekileri ona uzatırken ordan bir tanıdığı çıktı bu çocuklar kim dedi
kadın hamallarım demesin mi o çocuk aklıyla üzüldüm bozuldum ıslandığımı geçtim yürüdüğümü geçtim o kelime çok incitti.
derken geçen ramazan bayramında hepimiz boynumuzun borcu diye fitre verdik durumu iyi olmayan
bir tanıdığım vardı iş yerinde çoğu arkadaşa ya bir tanıdık var nasıl olsa hepimiz vereceğiz en azından yazık
yeni evli durumu kötü birleşip ona verelim dedim kimisi sadaka istiyormuşum gibi şahsıma istyrmuşum gibi davrandı kimisi yardımcı oldu derken topladım güzel bir rakam oldu en azından kendisi için neredeyse bir maaş kadar
bayramdan önce götürüp verdik eşimle.
sonra duydum ki bu arkadaş o parayla bayram tatiline gitmiş ben borcu var yiyecek ekmeği yok diye insanlara dil döküp istedim o kişi içi rahat şekilde tatilini yapmış.
hayatımda insanlara yararım dokunsun diye çırpınmaktan elimden geleni yapmaktan nefret ettim soğudum günlerce
üzüldüm yazık o kadar kişiden istedim belki ben engel oldum doğru insana gitmedi o para diye günlerce üzüldüm içim içimi yedi allahım affet dedim doğru yere gitmesine engel mi oldum ben durumu çok kötü biliyrdum yardımcı olmak istedim kendim dahil herkesten alıp verdim.
konuyla çok alakalı olmadı belki ama ben artık yaparken birçok kez düşünüyrm sizin yerinizde olsaydım aynı ikilemde kalırdım ama yaşadıklarımdan sonra almazdım arabaya heralde
Üzücü bir tecrübe olmuş sizin için. Bende bir gün okul çıkışı yaşlı bir teyzeye yardım etmiştim poşetlerini taşıması için. Evine kadar götürdüm,yolda sohbet ettik,evimi sordu,babamın ne iş yaptığı falan derken, bir kaç ay sonra o kadın gelip beni buldu,Almanyada yaşıyormuş,yazlığa gelmiş,bana 1 torba dolusu hediye getirmişti. Anneme teşekkür etmişti. Annem bilmiyordu tabi bu olayı,sağlam fırça yemiştim. Evine kadar niye gidiyorsun diye. Kapıda bıraksaydın,yardım etmende güzel ama kızdım sana demişti.ben liseye giderken yaşlı bir kadına rastlamıştım yolda elinde çok eşyası vardı
evine kadar taşıdık kuzenimle hava yağmurluydu evi çok uzakmış ve gidene kadar ıslandım okula geç kaldım
tam kadının evine geldik şurası dedi ben elimdekileri ona uzatırken ordan bir tanıdığı çıktı bu çocuklar kim dedi
kadın hamallarım demesin mi o çocuk aklıyla üzüldüm bozuldum ıslandığımı geçtim yürüdüğümü geçtim o kelime çok incitti.
derken geçen ramazan bayramında hepimiz boynumuzun borcu diye fitre verdik durumu iyi olmayan
bir tanıdığım vardı iş yerinde çoğu arkadaşa ya bir tanıdık var nasıl olsa hepimiz vereceğiz en azından yazık
yeni evli durumu kötü birleşip ona verelim dedim kimisi sadaka istiyormuşum gibi şahsıma istyrmuşum gibi davrandı kimisi yardımcı oldu derken topladım güzel bir rakam oldu en azından kendisi için neredeyse bir maaş kadar
bayramdan önce götürüp verdik eşimle.
sonra duydum ki bu arkadaş o parayla bayram tatiline gitmiş ben borcu var yiyecek ekmeği yok diye insanlara dil döküp istedim o kişi içi rahat şekilde tatilini yapmış.
hayatımda insanlara yararım dokunsun diye çırpınmaktan elimden geleni yapmaktan nefret ettim soğudum günlerce
üzüldüm yazık o kadar kişiden istedim belki ben engel oldum doğru insana gitmedi o para diye günlerce üzüldüm içim içimi yedi allahım affet dedim doğru yere gitmesine engel mi oldum ben durumu çok kötü biliyrdum yardımcı olmak istedim kendim dahil herkesten alıp verdim.
konuyla çok alakalı olmadı belki ama ben artık yaparken birçok kez düşünüyrm sizin yerinizde olsaydım aynı ikilemde kalırdım ama yaşadıklarımdan sonra almazdım arabaya heralde
Kimin ne düşündüğü,düşüneceği açıkçası önemli değil benim için. Kendi adıma her zaman ihtiyacı olan tanıdık,tanımadık yardım etmeye çalışıyorum. Ben sadece acaba gerçekten zor durumda birini mi geri çevirdim diye düşünmüştüm,yorumlar beni bu anlamda rahatlattı. Genel olarak aynı şekilde davranılacağına dair geri dönüşler aldım. Demek ki olması gereken bu,risk almaya değer bir durum değilmiş.Bu zamanda kimse kimseyi arabasına almadı diye taşlayamaz ya da hakkında kötü düşünemez zaten merak etmeyin.
Keşke insanların alnında neci olduğu yazsa ama bilemiyoruz.
Haliyle kendimizi düşünmekten daha doğal bir şey yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?