- 1 Eylül 2021
- 5.187
- 19.479
- 198
aksine, asıl tavırları hep o bana yaptı. en ufak hoşuna gitmeyen bişeyde "böyle yapacaksan evine geç" demeler, rica ettiği şeyi yerine getirdiğimde bi memnuniyetsizlik, saçma sapan hal ve hareketler. aslında dolup taşan bendim. en ufak bişeyde tersleyen kendisiydi, ben de acısına, ağrısına verdim yine de üzerinde durmadım. bunaldığım zamanlar oldu ama işimle alakalı sıkıntı yaşamaya başladığımda ister istemez yansıttım ve paylaştım. yine de onu suçlamadım, şöyle bişey oldu canımı sıktılar dedim geçtim. ama benim nefes almak için bahçeye çıkmam bile ona dert oldu. saçma sapan davrandığında çok alınganlık ettiğini söylesem de nafile.
Kendisine yanlış düşündüğünü, gerçekten kendimde o sabah enerji bulamadığım için öyle yaptığımı anlattım. Alınganlık ettiğini de söyledim. Gelebilsem iyi olurdu ama gelemedim de dedim. Yani kötü niyetle yapmadığımı açıkladım kendisine ama kesinlikle geri adım atmadı. Ben de üstelemedim.o zaman ailesinden kimse olmamasına içerlemiş olabilir bi de üzerine hastalık psikoloji de eklenince... Siz yine de gidişata bakın bence geçmişinizde güzel bir arkadaşlığınız varsa kaybetmeyin dost zor günde belli olur.
Evet ben de sonradan keşke ilk tavır yaptığında peki gidiyorum o zaman deyip gitseymişim diye düşündüm.Ay yakin arkadas falan dinlemeyip ilk 'boyle yapacaksan evine gec' tribinde tamam deyip eve gecmediginiz icin dozunu asmis, hicbir siniriniz kalmamis. Bu kadar nazi sadece kiz kardesim icin cekebilirim, cok sinir bozucu biriymis.
Ayy çok nankormüş ciddenuzak durun ama bi mesaj atin anan baban yoktu ben vardım terbiyesiz deyin iciniz sogusunHanımlar merhaba,
Çok sevdiğim ve yakın olduğum bir arkadaşım ayın başında hastaneye yatırıldı. Ciddi bir durum değildi ama doktorlar yatarak tedaviyi uygun gördü ve o an acile birlikte geldiğimiz için (akşamında da beraberdik) yanında refakatçi olarak ben kalabileceğimi söyledim. Arkadaşın bu şehirde ailesinden kimse yok. Doktorlar 2-3 gün dediği için ben bu süre zarfında idare ederim diye düşündüm, ilk 3 gün yanında kalmak sorun olmadı. Lakin sonraki süreçlerde ne annesi diğer şehirden kalkıp geldi yanına ne de çevresinden refakat edebilecek başka biri çıktı. Hal böyle olunca ben hastaneye kısıldım kaldım, arkadaşı da bırakıp gidemedim. Bir hafta kadar yanında ben kaldım gece gündüz. Bir haftanın sonunda bi eve gidip gelmem gerektiğini söyledim. O da bana, gece evde kal istersen deyince kabul ettim ve öyle yaptım. Ertesi gün sabahtan gelmemi istedi ancak ben uykusuz ve yorgun olduğum için sabah değil akşamüzeri gelebileceğimi söyledim. Bunun üzerine tartıştık ve bana, bir daha gelmemi istemediğini söyledi. Benim de ağrıma gitti ve tamam gelmem o zaman dedim. Bu sebeple bana inanılmaz tavır aldı ve bir haftamı onunla geçirmiş olmamı anında silmiş oldu bu insan. Söylediğim zaman ise ben neticeye bakarım gibi bir cevap verdi. Saçma tavrına rağmen vicdan yaptığım için, fikrin değişirse söylersin, gelirim dedim. Ona da olumsuz cevap verdi. O günden beri de konuşmuyoruz. Sizce kim haklı? Ben iletişimi kestim artık kesinlikle ilgilenmiyorum. Karşımdakinin nankör olduğunu düşünmekte haksız mıyım sizce?
Okurken sinirlendim. Terbiyesize bak. Niye ailesinden tek bir kişinin bile gelmediği çok açık. Demek ki ailesine de böyle davranıyor. Nankör birine hiç tahammül edilmiyor. Siz elinizden geleni yapmışsınız. Normalde de mi böyleydi peki?Hanımlar merhaba,
Çok sevdiğim ve yakın olduğum bir arkadaşım ayın başında hastaneye yatırıldı. Ciddi bir durum değildi ama doktorlar yatarak tedaviyi uygun gördü ve o an acile birlikte geldiğimiz için (akşamında da beraberdik) yanında refakatçi olarak ben kalabileceğimi söyledim. Arkadaşın bu şehirde ailesinden kimse yok. Doktorlar 2-3 gün dediği için ben bu süre zarfında idare ederim diye düşündüm, ilk 3 gün yanında kalmak sorun olmadı. Lakin sonraki süreçlerde ne annesi diğer şehirden kalkıp geldi yanına ne de çevresinden refakat edebilecek başka biri çıktı. Hal böyle olunca ben hastaneye kısıldım kaldım, arkadaşı da bırakıp gidemedim. Bir hafta kadar yanında ben kaldım gece gündüz. Bir haftanın sonunda bi eve gidip gelmem gerektiğini söyledim. O da bana, gece evde kal istersen deyince kabul ettim ve öyle yaptım. Ertesi gün sabahtan gelmemi istedi ancak ben uykusuz ve yorgun olduğum için sabah değil akşamüzeri gelebileceğimi söyledim. Bunun üzerine tartıştık ve bana, bir daha gelmemi istemediğini söyledi. Benim de ağrıma gitti ve tamam gelmem o zaman dedim. Bu sebeple bana inanılmaz tavır aldı ve bir haftamı onunla geçirmiş olmamı anında silmiş oldu bu insan. Söylediğim zaman ise ben neticeye bakarım gibi bir cevap verdi. Saçma tavrına rağmen vicdan yaptığım için, fikrin değişirse söylersin, gelirim dedim. Ona da olumsuz cevap verdi. O günden beri de konuşmuyoruz. Sizce kim haklı? Ben iletişimi kestim artık kesinlikle ilgilenmiyorum. Karşımdakinin nankör olduğunu düşünmekte haksız mıyım sizce?
Bence arkadaşınız kesinlikle nankör, sizin hatanız yok, elinizden geleni yapmışsınız. 16 gün yattı demişsiniz, annesi neden gelmedi?Hanımlar merhaba,
Çok sevdiğim ve yakın olduğum bir arkadaşım ayın başında hastaneye yatırıldı. Ciddi bir durum değildi ama doktorlar yatarak tedaviyi uygun gördü ve o an acile birlikte geldiğimiz için (akşamında da beraberdik) yanında refakatçi olarak ben kalabileceğimi söyledim. Arkadaşın bu şehirde ailesinden kimse yok. Doktorlar 2-3 gün dediği için ben bu süre zarfında idare ederim diye düşündüm, ilk 3 gün yanında kalmak sorun olmadı. Lakin sonraki süreçlerde ne annesi diğer şehirden kalkıp geldi yanına ne de çevresinden refakat edebilecek başka biri çıktı. Hal böyle olunca ben hastaneye kısıldım kaldım, arkadaşı da bırakıp gidemedim. Bir hafta kadar yanında ben kaldım gece gündüz. Bir haftanın sonunda bi eve gidip gelmem gerektiğini söyledim. O da bana, gece evde kal istersen deyince kabul ettim ve öyle yaptım. Ertesi gün sabahtan gelmemi istedi ancak ben uykusuz ve yorgun olduğum için sabah değil akşamüzeri gelebileceğimi söyledim. Bunun üzerine tartıştık ve bana, bir daha gelmemi istemediğini söyledi. Benim de ağrıma gitti ve tamam gelmem o zaman dedim. Bu sebeple bana inanılmaz tavır aldı ve bir haftamı onunla geçirmiş olmamı anında silmiş oldu bu insan. Söylediğim zaman ise ben neticeye bakarım gibi bir cevap verdi. Saçma tavrına rağmen vicdan yaptığım için, fikrin değişirse söylersin, gelirim dedim. Ona da olumsuz cevap verdi. O günden beri de konuşmuyoruz. Sizce kim haklı? Ben iletişimi kestim artık kesinlikle ilgilenmiyorum. Karşımdakinin nankör olduğunu düşünmekte haksız mıyım sizce?
O zaten aileden degersizlik gordugu icin senin verdigin degeri sindirememis .oda icinden gecirmistir merak etme benim anam babam kardesim nerde diye , asil sinir oldugu durum bu .sende yaranmaya calisma gereksiz fedakarlik yapma daha o nankorluk etmis iletisimi kes gitsin .anan baban gelmedi bir hafta ben baktim , simdi kal orda de gecHanımlar merhaba,
Çok sevdiğim ve yakın olduğum bir arkadaşım ayın başında hastaneye yatırıldı. Ciddi bir durum değildi ama doktorlar yatarak tedaviyi uygun gördü ve o an acile birlikte geldiğimiz için (akşamında da beraberdik) yanında refakatçi olarak ben kalabileceğimi söyledim. Arkadaşın bu şehirde ailesinden kimse yok. Doktorlar 2-3 gün dediği için ben bu süre zarfında idare ederim diye düşündüm, ilk 3 gün yanında kalmak sorun olmadı. Lakin sonraki süreçlerde ne annesi diğer şehirden kalkıp geldi yanına ne de çevresinden refakat edebilecek başka biri çıktı. Hal böyle olunca ben hastaneye kısıldım kaldım, arkadaşı da bırakıp gidemedim. Bir hafta kadar yanında ben kaldım gece gündüz. Bir haftanın sonunda bi eve gidip gelmem gerektiğini söyledim. O da bana, gece evde kal istersen deyince kabul ettim ve öyle yaptım. Ertesi gün sabahtan gelmemi istedi ancak ben uykusuz ve yorgun olduğum için sabah değil akşamüzeri gelebileceğimi söyledim. Bunun üzerine tartıştık ve bana, bir daha gelmemi istemediğini söyledi. Benim de ağrıma gitti ve tamam gelmem o zaman dedim. Bu sebeple bana inanılmaz tavır aldı ve bir haftamı onunla geçirmiş olmamı anında silmiş oldu bu insan. Söylediğim zaman ise ben neticeye bakarım gibi bir cevap verdi. Saçma tavrına rağmen vicdan yaptığım için, fikrin değişirse söylersin, gelirim dedim. Ona da olumsuz cevap verdi. O günden beri de konuşmuyoruz. Sizce kim haklı? Ben iletişimi kestim artık kesinlikle ilgilenmiyorum. Karşımdakinin nankör olduğunu düşünmekte haksız mıyım sizce?
Bence daha kotu bir sekilde sonuclanacak bu arkadaslik. Arkadasiniz tamamen kotu biri sizi kullanip ustune trip atiyor. Gereksiz bir fedakarlik yaptiginiz. Karsidaki kisi anlayabilcek kapasitede degil. Yinede siz bilirsiniz hayat sizin.hanımlar tüm yorumları tek tek okudum. yani şu olay benim başıma 20-21 yaşında gelse, insanlara iyilik yapmak çok gereksiz şeklinde kafama kazınacak ve öyle bir insan olarak yetiştirecektim kendimi.
ama 20'li yaşlarımın sonlarında yaşadığım için kendi karakterimden, kendi doğru bildiklerimden ödün vermiyorum elbette.
son zamanlarda artık patlama noktamdayken arkadaşa bişey yansıtmamaya çalıştığım dönemde beni ailem teselli etti telefonda. kızım demek ki gelecek kimsesi yok, sana da bişey diyemiyor, parayı pulu düşünme biz sana göndeririz, arkadaşın ne istiyorsa yap, ihtiyacını gör şeklinde telkin etti.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?