- 10 Temmuz 2014
- 19.710
- 17.813
- 248
- Konu Sahibi Duka Tesla
-
- #61
Aynen canm kendime zarar veriyorum resmen ve sadece sağ elim çok acıyor uyanıyorum o yüzdenayy buda kötü..
dr a sormak lazım canım..Aynen canm kendime zarar veriyorum resmen ve sadece sağ elim çok acıyor uyanıyorum o yüzden
hepimiz dr a gitmeliyiz durumlarımız vahim görünüyorBen de dudaklarimi yemege basladim 6-7 aydir.Paramparca resmen.
Hayirlisi..
Onu da hep erteliyoruz işte. .dr a sormak lazım canım..
canım bazen uzun otobüs yolculuğu yaptığımda bacaklarımın nasıl sızladığını hatırlamaya çalışıyorum:)sonra oh mis gibi yatak diyorum..
ben alıştım artık diş sıkma olayına,aslında normal hayatta hafif dişlerimi aralık bırakmaya çalışıyorum sıkmayayım diye:)Onu da hep erteliyoruz işte. .
bende iki büklüm dudururm hepay çok kötü bir şey ya , bende omuzlarımı dik tutmaya çalışırken alışkanlık oldu , şimdi omuzlarımı çeneme kadar yukarıya çıkartıyorum sonra yine mi diyip salıyorum kendimi , kasılmaktan yukarıya çıkıyor te allam ya
Gece plagi yaptırmadin mi?ben alıştım artık diş sıkma olayına,aslında normal hayatta hafif dişlerimi aralık bırakmaya çalışıyorum sıkmayayım diye:)
dişim kırıldığında dra gittim o dolgu yaptı ama hiç bahsetmedi,raştırayım gerekirse yaprırırım kalan dişleri kurtarmak adına:)Gece plagi yaptırmadin mi?
Evet evet git mutlakadişim kırıldığında dra gittim o dolgu yaptı ama hiç bahsetmedi,raştırayım gerekirse yaprırırım kalan dişleri kurtarmak adına:)
bende iki büklüm dudururm hep
ülkemizde yaşamanın yan etkileri:))hepimizin tedaviye ihtiyacı var
imkanınız varsa gidin onlar anlattırıyo zatrn kimbilir nerden ne çıkacak ihmal etmeyinMeditasyon mu yapsam chill out kafasında, derin nefes al diyince öyle çağrıştım :)
Doğru bir açıdan yaklaşmışsınız ben dişimi sıktığımı da kabul etmiyordum. Psikolojik destek almak mantıklı geliyor ama psikoloğa açabilecek bir derdim olmadığını düşünüyorum şu an diş/el sıkma dışında.
bende dişlerimi sıkıyorum, uyumaya çalışırken,uyurken, düşünürken,.. çare mi? varsa alırım bi dal :))Hamlet’te ne güzel diyor “Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu. Katlanmak mı iyi zalim kaderin oklarına, yumruklarına, yoksa çılgın denizlere karşı gelip bir son vermek mi? Ölmek uyumak hepsi bu kadar, yalnızca uyumakla bitebilir bütün acıları yüreğin ve çektiği bütün kahırları bedenin...” (copy paste yaptım, çeviride bir hata varsa karışmam)
Shakespeare iyi diyor hoş diyor da yılların bu meşhur tiradını, bu içli tespitini çürüten bir sorunla karşı karşıyayım. Benim bedenimin kahırları uyumakla son bulmadığı gibi bilakis uyumakla başlıyor. Sıkıyorum. Neyi? Diş, el, ayak...Vücutta sıkma yetisine sahip ne kadar organ varsa aktive oluyor. Yani basit bir diş gıcırdatma probleminin ötesinde parmaklarım eline geçirdiği şeyi sıkmaktan (bu yastık, çarşaf yorgan ile vuku bulduğu gibi bizzat öteki elimi sıkmak şeklinde de olabiliyor) uyuşmuş bir şekilde acıyla uyanıyorum. Ya da bileğimi tümden bükmüş vaziyette buluyorum kendimi ki açılıp oynatana kadar belli bir süre cansız manken Vahe Kılıçarslan tadında yaşıyorum dakikalarımı.
Bu sorunu bir sabah yeni uyanıp hunharca esnemeye çalışırken fark ettim. Çalışmak diyorum, esneyemedim çünkü çenem açılmadı ağrıdan. Doktora gittim tabii akabinde ve bana “Sen dişlerini sıkıyorsun, sana dişlik yapalım” önerisinde bulundu. Kendimden emin şekilde “Yok sıkmıyorum, sıkmam ben!” dedim. Bilinç dışı gerçekleşen bir eylemle ilgili bu kadar kesin konuşmama sebep olan özgüvenin kaynağı neydi bilemiyorum ama dişlerimi sıkmadığıma inancım tamdı. “O zaman bugün gözlemleyin yarın ikna olunca gelirsiniz” dedi doktor hanım bana. Gece eşime bu ulvi görevi atadım “Beni izleyeceksin, sıkarsam söyleyeceksin” dedim. Tamam demesini takriben 7 dakika içinde horlamaya başladı. Dürtüklesem de işe yaramadı. Benim de gözlerim kapanmaya başladı, doktor saçmalıyor zaten yaa ne sıkması diye düşünürken yavaş yavaş kendimden geçtiim, derin uykuya daldımm, tatlı tatlı bir rüya görüyorduum derken dehşet içinde uyandım. Eşim çenemi tutmuş ve “Sıkıyorsunn sıkıyorsunn!!” diye bağırarak kendine doğru çekiyordu. Dışarıdan görünen manzaranın eşimin çenemi çıkarmak suretiyle değişik bir cinayete imza atmayı denediği şeklinde olduğuna emindim. Velhasılı kelam gidip paşa paşa dişliği yaptırdım ve taktım. Peki diş sıkmaktan vaz geçtim mi? Hayır.
Az önce fark ettim ki sadece uyurken değil bir işle meşgulken de sıkıyorum ben ne bulsam. Bu yazıyı yazarken çalan telefonun sesine kulak verdim ve telefon elimde maillerime döndüm, kapattığımda yüzümde ahize izi vardı resmen.
Yok mu bu işin bir çaresi? Çok stresli de değilim, mutsuz da değilim, siyasi olaylar dışında canımı sıkan bir şey de yok. Neden sıkıyorum ve daha önemlisi bundan nasıl kurtulabilirim bir önerisi olan var mı? Yazarken klavyenin tuşlarına bile sert basıyorum, sıkılabilir şeyler olsa onları da sıkacağım.
Çok uzattım, yazamıyorum ben kısa yazı
yada tatile,düşün,sahildesin ince kumlar şezlongta yatıyorsun beyninde düşünecek hiç bir şey yok,hava çok güzel oh...hepimizin tedaviye ihtiyacı var
çare yok maalesef:)bende dişlerimi sıkıyorum, uyumaya çalışırken,uyurken, düşünürken,.. çare mi? varsa alırım bi dal :))
haklısın canım yaptırıcam karar verdim..Evet evet git mutlaka
Gece takılan şeffaf bi şey zaten canm
Amaç birbirine değmesin dişler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?