Yazınızı okuyunca içimdeki gizli feminist kadın gün yüzüne çıktı,yine. Ben ev hanımı bir kadınım ama yine de konuya bir yorum yapacağım. Aslında eşiniz o zamanda söylediğiyle kendini belli etmiş ama siz görememiisiniz. Çalışıyor olmasan yapmazdım demiş eşiniz. Yani o erkek oturur ve kadın her işi yapar zihniyetini zaten derinlerde taşıyor, ailesinden yadigar kendisine bu duygu, bakış açısı. Merak etmeyin çalışmıyor olsanızda bu sefer gece geç saatlere kadar haftaiçi-haftasonu dahil 7/24 nöbetçi hizmetçi modunda bulurdunuz kendinizi ve hep şunu duyardınız: ben çalışıyorum önüme bi yemek koymuşsun, çay getirmiisin, meyve koymuşsun, kuruyemiş çekmiş canım, bi kahve istemişim, haftada 4-5 gece aşk-meşk istemişim, sabah kahvaltı demişim, evi temizlemişsin, bulaşık yıkamış, çamaşır asmışsın, ( çamaşır bulaşık kendi makinaya girip sonrada uçarak temizler yerine konduğundan zaten iştende sayılmıyor), alışverişe çıkmışsın, az gelmiş pazara çıkmışsın, ütü yapmışsın, misafir gelecek dediğimde sofra kurmuş fazla mesai yapmışsın ( 2 günü 1 güne sığdırmışsın), çocuklara yemek koymuşsun, yıkamışsın, hastayken başında beklemişsin, doktora göteümüşsün, ödevlerini yaptırmışsın, dişlerini fırçalayıp yatırmışsın, aileme yardım etmişsin çok mu? derler ve eklerler ben işe gidip para kazanıyorum sabah 8- akşam 6 ( kendi kocamdan örnek verdim saati
). Hiç olmazsa o işyerinde bir molan, belirli bir gün tatilin, mazeret iznin, bayram tatilin vs var. Ben bir ev hanımı olarak akşam 8 de mesaim bitti oturuyorum diyemiyorum. Erkeklerdeki bu zihniyet korkunç
. Bir de siz çalışıyorsunuz 2 işte çalışmak sizinkisi maalesef. Affınıza sığınarak ya bu deveyi güdersin, ya bu diyardan gidersin diyorum. Allah kolaylık versin. Kadın olmak başlı başına zor. İster dışarda çalışan, ister evde çalışan olun.