Benim öfke kontrol problemim yok.. kim karşısında avazı çıktığı kadar bağıran,onu devamlı eleştiren,beni başına aldığı bela gibi gören ve bunu her tartışmada dile getiren,yolda ise hız ile tehdit edip,evde isek apartmanda bağırarak sağa sola rezil eden,kılık kıyafetine,seçimlerine saygı duymayan bir insana karşısında ses tonunu en ufak yükseltmeden bu kadar sakinlikle konuşabilir? O bana bağırıyor,ben ona “lütfen bağırma bak,bu kadar asabileşecek ne var ortada” diye telkin ediyorum.. onun karşısından ben de onun gibi bağırsam ne olur düşünemiyorum.. bağırmasıyım halde biraz sonrası pişman olup bir gönül almak nedir bilmiyor,bağırsam eminim bana bir tokat indirirdi...Tabi Eşiniz ve siz öfke kontrolünüz için terapi almalisiniz ona katılıyorum. Huzur her şeyden önemli.
Eşim buna yanaşmadı ve ayrılığı seçti..ben ona yalvar yakar ikna etmeye hiç uğraşamam... bu evlilik tek kişilik Mi hep ben çözüm önerileri sunacağım..Öfke kontrolü için ben ve eşim terapi almıştık çok işe yaramıştı , şimdi ayrıyız ben tekrar başladım size EMDR tedavisini tavsiye ederim. Zor bir süreç ancak bu EMDR tedavisi emin olun çok işe yarıyor. Hakkınızda hayırlısı olsun. Kendimden biliyorum cok zor bir dönem bol bol dua edin ve muakkak psikolojik destek alın başka türlü üstesinden gelemezsiniz.
siz yetişkin değil misiniz, neden anlaşamadığınız öğrencinin velisini çağırır gibi ana babasını arıyosunuz?
Eşim buna yanaşmadı ve ayrılığı seçti..ben ona yalvar yakar ikna etmeye hiç uğraşamam... bu evlilik tek kişilik Mi hep ben çözüm önerileri sunacağım..
Amin inşallah.. bu evlilikte benim de hatalarım oldu..Ne güzel aklı basında bir insansın, helal olsun sana
Çocuk sahibi olmak isleri iyice çıkmaza sokar. Böyle adamlarım düzeleceğine asla inanmıyorum
Allah sana istikamet versin. Inşallah hayrli olur
Buna ben de katiliyorum.Amin inşallah.. bu evlilikte benim de hatalarım oldu..
Eşim değil tek hatalı,onu üzdüğüm kırdığım zamanlar oldu.
Ama işte ben hep şartlar iyi olmadığı, onun bu tarz davranışlarıyla bir arada olan bir bebeği düşündüğümde bir bebekten hep çok korktum..
Onun da son dönemde bu konuda değiştirilemez,yoruma kapalı katı düşünceleri vardı,hiçbir yola yanaşmadı.. ve ayrılık süreci kaçınılmaz oldu..
Karşılıklı yapılan hatalar,söylenen sözler,kırılan kalpler,azalan tahammül bu evliliğin sonunu hazırladı...Buna ben de katiliyorum.
Hayatta hic bir seyin garantisi yok bu tamam
En basindan maddi manevi dort dortluk evliliklerde bile cocukla cogu sey degisirken
Daha olmasi gereken sartlar ortada yokken yapilan cocuk o evlilige asla hayir getirmez. Bile bile lades demenin anlami yok.
Sizin gibi evlilik sorunlari yasayan cogu kisi cocuk olunca duzelir mantigiyla cocuk sahibi oluyor. Kulak asmayin.
Bence siz ayarlamışsınız herşeyi korunduğunuz halde geri çekil demeniz onu çıldırtmış onu çünkü deli gibi çocuk istiyor niye istediğini anlamadım ama çevre baskısı olabilir yaşının geçmiş olduğunu düşünebilir.ikincisi cahil ve ortalığı düzeltmekten çok daha da kötüleştireeğini bildiğiniz halde anne babasını konuya dahil etmeniz .zaten bu evliliği bitirmeye yönelik bir hamledir.bi de terapiste herkes sıcak bakmaz.eşimle biz de gittik mesela ama onun ailesine söylemedik.çünkü istemedi bende saygı duydum benim ailem biliyordu hatta masrafımızı karşıladılar.yani siz sanki yapıcı taraf gibi duruyorsunuz ama vicdanınızı rahatlatmak için ben elimden geleni yaptım demek için yapılmış şeyler.İyi akşamlar hanımlar..
Bu defa bitti...
Dün son kozlarımızı paylaştık..
Beni iş yerime almaya geldi,ve eve dönüyorduk.. yolda giderken afedersiniz birlikte olmak istediğini söyledi,ben de “tamam ama geri çekilme yöntemiyle dedim.. (ben korunuyorum,ama ona rağmen içe boşalma durumundan çok korkuyorum,korunduğumu kendisi bilmiyor)..
Açtı ağzını yumdu gözünü.. avazının çıktığı kadar bağırıyor “lan ben çocuğum da olsun istiyorum,böyle nasıl çocuk oluur” diye.. ben ılımlı şekilde “bağırma,sana olmayalım mı dedim,sadece o aşamaya gelmesin iş dedim diyorum.. gayet sessiz,sakin ses tonuyla.. avazı çıktığı kadar bağırıp,dar sokaklarda o kadar süratli gidiyor ki ilk defa yaptığı bir şey değil bu..benim hayatımı da başka hayatları da tehlikeye atıyor..
Eve çıktık, senin okulun olduğu sürece ve bu öfke kontrol problemin olduğu sürece ben çocuk istemiyorum dedim.. o zaman ben ayrılırım dedi,emin misin dedim ayrılırım dedi.. tamam dedim,babanları arayacağım gelsin konuşalım,aradım,babası da nazlana nazlana biz ne yapalım diyor.. sonra oğulları anam babam senin oyuncağın mı ayağına gelsinler diyor.. bu nasıl bir şey ya aile büyükleri araya girip düzeltmeye çalışmaz mı zaten normalde..
Neyse geldiler,her şey konuşuldu.. okulundan bahsettim,nasıl geçineceğimizden bahsettim.. sadece Ankara İçin tercih yapacağım dedi,ama öyle bile okurken geçinmek çok zor ki,hadi onu geçtim..
Kıyafetim yüzünden camdan atlamaya kalktığını,ele güne rezil ettiğini,herhangi bir tartışmada saçını başını yolup kafasını yumrukladığını.. vs anlattım.. böyle bir aile ortamına çocuğun nasıl düşünülebileceğini söyledim.. babasının dediği laf “ o çocuğu olmadığı İçin öyle davranıyo,çocuğu olunca düzelir.. ben neye güvenebilirim dedim,kendisine zarar veren biri kalkıp ilerde bana da verebilir dedim...
Yani oğullarına kalkıp ta nasıl iş bu yaptıkların diyemediler..
Sonra kendisi okulumu bırakmam ben ayrılıyorsan ayrıl,ama Ankara İçi yazarım dedi... bu evliliği hiçe saydı burda..
Sonra dedim ki madem öyle birlikte terapiste gidelim dedim,bu evliliği kurtarmaya çalışalım dedim.. anası babası ordan deli doktoruna gidecek kadar nesi var diyorlar,onun yanında...
Arayı düzeltmeye çalışmak yerine.. sonra oğulları ben deli miyim ki psikoloğa gideyim diyor..
Sonra dedim ki öyle mi o zaman kendi kendini törpüle.. öfkeni yenmeye,olaylara sakinlikle yaklaşmaya çalış,çaba harcadığını gördüğüm ve sendeki değişimi hissettiğimde ben zaten çocuk düşünürüm dedim,buna da “ben kimsenin gözetimi altında olamam,sen beni göz hapsine mi alacan yani” dedi.. bunu da kabul etmedi ve ayrılığı seçti...
Ben elimden geleni yaptığımı sanıyorum...
Annesi babası kalktı gittiler,kendisi ben eşyalarımı toplayıp yarın gelirim dedi.. o odada uyudu,ben salonda .. sabah kalktı gitti işe,ben de iş çıkışı annemlere geldim ki ,o eşyalarını toplarken karşılaşmak istemedim...
Şimdi babannemleri aradım,araba hala evin önündeymiş,ayakkabısı da kapının önünde değilmiş,evde değil Yani.. annesigildedir muhtemelen.. bugün onu görmemek için gitmemiştim halbuki..
İçim paramparça,kalbim yaralı..
Üzgünüm,gözyaşlarım içime akıyor..
Ne yapayım bu süreçte,nasıl daha iyi hissedebilirim .. Allah razı olsun okuyanlardan..
Bence siz ayarlamışsınız herşeyi korunduğunuz halde geri çekil demeniz onu çıldırtmış onu çünkü deli gibi çocuk istiyor niye istediğini anlamadım ama çevre baskısı olabilir yaşının geçmiş olduğunu düşünebilir.ikincisi cahil ve ortalığı düzeltmekten çok daha da kötüleştireeğini bildiğiniz halde anne babasını konuya dahil etmeniz .zaten bu evliliği bitirmeye yönelik bir hamledir.bi de terapiste herkes sıcak bakmaz.eşimle biz de gittik mesela ama onun ailesine söylemedik.çünkü istemedi bende saygı duydum benim ailem biliyordu hatta masrafımızı karşıladılar.yani siz sanki yapıcı taraf gibi duruyorsunuz ama vicdanınızı rahatlatmak için ben elimden geleni yaptım demek için yapılmış şeyler.
Bu aşamada sizi suçlamıyorum çünkü evliliği bitirirken hep geçerli bir neden aranır suçluluk hissetmemek adına.
Ne yalan söylüyeyim benim de kimseyle anlasamayacak dediğim dedik olgun olmayan inatçı bir kadın resmi canlandı gözümdeEşiniz okumak istiyor neden bu kadar sıkıntı yapıyorsunuz? Belki yapamayacak..Belki sonuçları güzel olacak.
Eşinize çocukmuş gibi davranıyorsunuz neden kararlarında yanında değilsiniz? Yoksa eşiniz okuyup daha iyi yerlere gelecek diye kıskançlık mi yapıyorsunuz?
Çalışmayı bahane etmişsiniz ama hiç inandırıcı değil. .
Çocuk diyor çılgın gibi karşı çıkıyorsunuz sakin bir şekilde neden şimdi değili anlatın o da istemesin..Birlikte kararlar almayı öğrenin. Siz çalıp siz oynuyorsunuz..Haklı da olsanız adil değilsiniz!
Yani bana siz pek masum gelmediniz.Eşinize sürekli muhalif sert bir çizgi çekiyorsunuz. Evlilik böyle bir şey değil..Siz hiç olgun değilsiniz, hiç mi tanımadan evlendiniz, hiç mi huyunu bilmiyorsunuz adamın..Tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır derler..
Burda adamı öyle öyle kötülemissiniz ki ister istemez konuyu okuyan sizi destekliyor.
Ama bence siz çıldırma sebebisiniz. Ortamlarınız da kimseyle anlaşamayacak bir karaktere benziyorsunuz.
Okulundan dolayı belli bir düzenimiz olmayacağı İçin haklı olarak endişelendiğim için mi ?Ne yalan söylüyeyim benim de kimseyle anlasamayacak dediğim dedik olgun olmayan inatçı bir kadın resmi canlandı gözümde
Neden bilmiyorum ben eşine de üzüldüm.tabi sana da kolay değil gerçekten ikinizd de hayal kırıklığı yaşıyorsunuz şu bir gerçek ki birbirinize göre değilsiniz inşallah onun da senin de karşınıza sizi tamamlayan ,sevdiğiniz,anlaştığınız birileri çıkar.Eşim Benim düşüncelerimi endişelerimi hiç tam manasıyla dinlemedi bugüne kadar..
Bağırıp çağırıp bir şeyleri yerlere fırlatıp,çekip giderdi ben konuşmaya başlayınca.. çünkü hoşuna gideceği tarzda konuşmadığım İçin..ailesi gelince başka Kişiler olduğu İçin ortamda beni dinleyecekti,o yüzden böyle bir yola başvurdum.. ayrıca korunduğumu kendisi bilmiyor,ayrıca tam doğurganlık dönemimdeydim,onu reddetmemek adına geri çekilme ile olmasını istediğimi söyledim.. çünkü evet bir çocuktan çok korkuyordum,ve hamilelik dönemimde olduğum İçin de extra korktum..
Ben annesi babasının ortalığı daha da karıştıracağını düşünmedim,haksız birinin olduğu bir ortamda ben susamam,sen burda hatalısın derim ,herkesi kendim gibi sandım belki de . Sen böyle böyle yapıyorsun bak bu kız o yüzden çocuk istemiyor,kendine çeki düzen ver demelerini bekledim..
Ben gerçekten terapiste gidelim dese denemeyi çok isterdim,en azından bunu da denedik derdim..
Ama hiçbirini istemedi,ben vicdanımı rahatlatmak İçin tüm yolları sundum evet doğrudur..
Şöyleki hepimizin evliliği dört dörtlük değil. Önce bunu bilin bunlar ancak filmlerde masallarda. Neden derseniz insan olarak hatalarımız günahlarımız eksilerimiz var. Yani evlilik denen şey mükemmel olmayacak hiçbir zaman. Ben şuna inanıyorum. Eğer birisiyle bir sorun yaşıyorsak bunun nedeni kendimiziz. Kendini sorgula. Ki sorguluyoraun. Sevmeden evlenmişsin hatalarının farkındasın. Söyle düşün yasattığını yasıyorsun. İlk baslarda esine nasıl davrandıysan esin de su an sana öyle davranıyor. Basına gelen olayların sorumluluğunu alırsan hangi hatadan kaynaklandığını anlamaya çalısırsan hayatın daha da kolaylasır. Hiçbiriniz peygamber değilki suçsuz yere birşeyler yasayalım.ben eşimle ne zaman kavga etsem hep onu suçların ilk. Sonra sakinlsşince kendimde suç aramaya başlarım. Siz de daha olgun davranmalısınız. Zihniyetinizi değiştirin. Adam sizi dinlemiyorsa bunun sebebini bir düşünün. Herkesi dinlerken neden sizin konuşmanıza tahammül edemiyor. Suçlayıcı küçümser mi konuşuyorsunuz. Anne babasının yanında evlilik terapisti konusunu açarsanız tabi gitmem der. Bınlar başbaşa ve sakinken konuşulacak şeyler. Ve gerçek iletişim kurmak istiyorssanız önce kendi hatalarınızdan karşınızdakine bahsedin. Ben şunları şunları yaptım seni kırdım çok üzgünüm seni seviyorum diye söze başlayın. Tabi eşinizi seviyorsanız bunları yapın. Sevmiyorsanız da boşanmak en mantıklısı olur. Bir de okulu söylememesi büyük hata evet ama kendine güveniyorsa hem okuyup hem çalısabiliyorsa sorun etmeyin. Bu konuyu da anlayamadım gerçi 2 yıllık mı okuyor. Okuyacak mı mimarlık nerden çıktı. Sakince bir düşünün onsuz mu mutlu olacaksınız. Yoksa obla birlikte mi mutlu olmak istiyorsunuz. Hangi seceneği seçiyorsanız ona göre adım atın.Hakkınızda hayırlısı olsunOkulundan dolayı belli bir düzenimiz olmayacağı İçin haklı olarak endişelendiğim için mi ?
Maddi olarak sıkıntı yaşayacağımızdan emin olduğum,ve bebek için gerekli imkanlara sahip olmadığımız İçin istemediğimden mi?
Acil bir ihtiyaç halinde kenarda hiç paramız olmadığı İçin gelecek kaygısı çektiğimden mi?
Eşim en ufak bir tartışmada çıldırıp sağı solu yumruklayıp,bağırıp çağırdığı beni rezil ettiği için mi yoksa? Sırf kendi fikirlerimi söylediğim için,onunla aynı düşünmediğim.. onu ben öyle kabul etmem,bence böyle dediğim için..
Bugün sinir krizi geçiren,kendisine zarar veren tartışma anında üslubunu ayarlayamayan insan ilerde çocuk olduğunda benim ayrılmayacağımı aklı kestiğinde kalkıp bana da vurabilir..
Ben bütün bunlarla yaşadım, benim de hatalarım var bu evlilikte.. sevmeden evlendim mesela,sonradan sevmeye başlamıştım.. sevmediğim dönemde her hareketi gözüme batar,iyi bir şey de deyip düşünse sinirime dokunurdu,ona sert,Agresif,hırçın davranırdım..
Ama artık öyle değilim,zaman zaman da öyle olduğum durumlar varsa onun buna sebebiyet verdiği içindi..
ben tüm bunlardna dolayı geçimsiz,kimseyle anlaşamayacak biri olarak algılanıyorsam öyledir tamam.. bir şey de demiyorum..
Şuan 2 yıllık okuyordu,bu sene sınava girecek ve kazanırsa 3 yılı daha var..Şöyleki hepimizin evliliği dört dörtlük değil. Önce bunu bilin bunlar ancak filmlerde masallarda. Neden derseniz insan olarak hatalarımız günahlarımız eksilerimiz var. Yani evlilik denen şey mükemmel olmayacak hiçbir zaman. Ben şuna inanıyorum. Eğer birisiyle bir sorun yaşıyorsak bunun nedeni kendimiziz. Kendini sorgula. Ki sorguluyoraun. Sevmeden evlenmişsin hatalarının farkındasın. Söyle düşün yasattığını yasıyorsun. İlk baslarda esine nasıl davrandıysan esin de su an sana öyle davranıyor. Basına gelen olayların sorumluluğunu alırsan hangi hatadan kaynaklandığını anlamaya çalısırsan hayatın daha da kolaylasır. Hiçbiriniz peygamber değilki suçsuz yere birşeyler yasayalım.ben eşimle ne zaman kavga etsem hep onu suçların ilk. Sonra sakinlsşince kendimde suç aramaya başlarım. Siz de daha olgun davranmalısınız. Zihniyetinizi değiştirin. Adam sizi dinlemiyorsa bunun sebebini bir düşünün. Herkesi dinlerken neden sizin konuşmanıza tahammül edemiyor. Suçlayıcı küçümser mi konuşuyorsunuz. Anne babasının yanında evlilik terapisti konusunu açarsanız tabi gitmem der. Bınlar başbaşa ve sakinken konuşulacak şeyler. Ve gerçek iletişim kurmak istiyorssanız önce kendi hatalarınızdan karşınızdakine bahsedin. Ben şunları şunları yaptım seni kırdım çok üzgünüm seni seviyorum diye söze başlayın. Tabi eşinizi seviyorsanız bunları yapın. Sevmiyorsanız da boşanmak en mantıklısı olur. Bir de okulu söylememesi büyük hata evet ama kendine güveniyorsa hem okuyup hem çalısabiliyorsa sorun etmeyin. Bu konuyu da anlayamadım gerçi 2 yıllık mı okuyor. Okuyacak mı mimarlık nerden çıktı. Sakince bir düşünün onsuz mu mutlu olacaksınız. Yoksa obla birlikte mi mutlu olmak istiyorsunuz. Hangi seceneği seçiyorsanız ona göre adım atın.Hakkınızda hayırlısı olsun
Çok iyi bir karar çocuk yok bu adam düzelmez ona yok buna yok eee çocuk olsa ne olacak kimse istemez yuva yıkmak ama karşındakinde de bi toparlama olur o da yok 1-2 gün üzülürsün önüne bakarsın işinde var,boşver böyle adamı.hııı ailesine ne demeli fitnelik oğullarının önündeİyi akşamlar hanımlar..
Bu defa bitti...
Dün son kozlarımızı paylaştık..
Beni iş yerime almaya geldi,ve eve dönüyorduk.. yolda giderken afedersiniz birlikte olmak istediğini söyledi,ben de “tamam ama geri çekilme yöntemiyle dedim.. (ben korunuyorum,ama ona rağmen içe boşalma durumundan çok korkuyorum,korunduğumu kendisi bilmiyor)..
Açtı ağzını yumdu gözünü.. avazının çıktığı kadar bağırıyor “lan ben çocuğum da olsun istiyorum,böyle nasıl çocuk oluur” diye.. ben ılımlı şekilde “bağırma,sana olmayalım mı dedim,sadece o aşamaya gelmesin iş dedim diyorum.. gayet sessiz,sakin ses tonuyla.. avazı çıktığı kadar bağırıp,dar sokaklarda o kadar süratli gidiyor ki ilk defa yaptığı bir şey değil bu..benim hayatımı da başka hayatları da tehlikeye atıyor..
Eve çıktık, senin okulun olduğu sürece ve bu öfke kontrol problemin olduğu sürece ben çocuk istemiyorum dedim.. o zaman ben ayrılırım dedi,emin misin dedim ayrılırım dedi.. tamam dedim,babanları arayacağım gelsin konuşalım,aradım,babası da nazlana nazlana biz ne yapalım diyor.. sonra oğulları anam babam senin oyuncağın mı ayağına gelsinler diyor.. bu nasıl bir şey ya aile büyükleri araya girip düzeltmeye çalışmaz mı zaten normalde..
Neyse geldiler,her şey konuşuldu.. okulundan bahsettim,nasıl geçineceğimizden bahsettim.. sadece Ankara İçin tercih yapacağım dedi,ama öyle bile okurken geçinmek çok zor ki,hadi onu geçtim..
Kıyafetim yüzünden camdan atlamaya kalktığını,ele güne rezil ettiğini,herhangi bir tartışmada saçını başını yolup kafasını yumrukladığını.. vs anlattım.. böyle bir aile ortamına çocuğun nasıl düşünülebileceğini söyledim.. babasının dediği laf “ o çocuğu olmadığı İçin öyle davranıyo,çocuğu olunca düzelir.. ben neye güvenebilirim dedim,kendisine zarar veren biri kalkıp ilerde bana da verebilir dedim...
Yani oğullarına kalkıp ta nasıl iş bu yaptıkların diyemediler..
Sonra kendisi okulumu bırakmam ben ayrılıyorsan ayrıl,ama Ankara İçi yazarım dedi... bu evliliği hiçe saydı burda..
Sonra dedim ki madem öyle birlikte terapiste gidelim dedim,bu evliliği kurtarmaya çalışalım dedim.. anası babası ordan deli doktoruna gidecek kadar nesi var diyorlar,onun yanında...
Arayı düzeltmeye çalışmak yerine.. sonra oğulları ben deli miyim ki psikoloğa gideyim diyor..
Sonra dedim ki öyle mi o zaman kendi kendini törpüle.. öfkeni yenmeye,olaylara sakinlikle yaklaşmaya çalış,çaba harcadığını gördüğüm ve sendeki değişimi hissettiğimde ben zaten çocuk düşünürüm dedim,buna da “ben kimsenin gözetimi altında olamam,sen beni göz hapsine mi alacan yani” dedi.. bunu da kabul etmedi ve ayrılığı seçti...
Ben elimden geleni yaptığımı sanıyorum...
Annesi babası kalktı gittiler,kendisi ben eşyalarımı toplayıp yarın gelirim dedi.. o odada uyudu,ben salonda .. sabah kalktı gitti işe,ben de iş çıkışı annemlere geldim ki ,o eşyalarını toplarken karşılaşmak istemedim...
Şimdi babannemleri aradım,araba hala evin önündeymiş,ayakkabısı da kapının önünde değilmiş,evde değil Yani.. annesigildedir muhtemelen.. bugün onu görmemek için gitmemiştim halbuki..
İçim paramparça,kalbim yaralı..
Üzgünüm,gözyaşlarım içime akıyor..
Ne yapayım bu süreçte,nasıl daha iyi hissedebilirim .. Allah razı olsun okuyanlardan..
Ben söyledim, ilk defa ailesinin yanında değil birlikte yalnızken de söyledim.. “ yok benim ihtiyacım yok,bu evlilik senin yüzünden bu halde senin gitmen lazım,psikoloğun bana diyeceği şey beyfendi biraz daha sakin olun olur dedi.. gitmeden ne diyeceğini bile biliyor, ve 2 gün önce birkaç defa dile getirdim aile terapistine gidelim birlikte diye tek sözü hayır oldu..beni yanlış anlamayın lütfen dayak kötü alışkanlık aldatma gibi seyler olmadan sadece anlasamamaktan kaynaklı boşanmalar olunca üzülüyorum. Çünkü düzeltilebilcek şeyler bunlar. Ve siz yazdıgınız için size bunları aöyledim yoksa erkek tarafından dinleyip ona da söylencek şeyler var. Keşke terapiste gidebilseydiniz birlikte
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?