- 4 Mayıs 2011
- 24.320
- 45.697
- 798
- Konu Sahibi kurk mantolu madonna
-
- #21
Eksikligini hissediyorum o sevgisizliginin kesinliklePeki şuan güçlü hissedebiliyor musunuz, tamam genel olarak guclusunuzdur belki ama bazı anlar gelir ki o gozunuzu korkutan güç tuzla buz olur. Ben annemden sevgi sevkat ilgi alaka hiç gormedim. 19 yazımda neler yasadigimi neler sakladigimi bilmez mesela.. Belki benim anneme gore de öyledir, ama oyle bir anne olmayacağım ben..
Ahah seni çok iyi anladim suan. Bu annelerin ev derdi nedir anlayamıyorum. Bak bunca borcun harcın içinde evi düşünüyor, evin cok da lazım olmayan kapilarini yeni yaptırdı, boya yapıldı eve falan. Bir suru gider, hatta sırf bu yüzden babamla çok kötü birbirine girdiler. Heh bir de su var, babamla ne geçiyorsa aralarında hep bize yansıdı su güne kadar. Ama hanfendi şunu düşünmedi hiç benim 3 çocuğum var ve okuyorlar, masraflaridir giderleridir, suyu buyu.. Eve imkân var bize yok iste..Ben normalde çok severim sarılmayı özellikle. Arkadaşlarımla buluştuğumda onlar bırakırlar ben bırakmam önce.. Dursalar 10 dk sarılabilirim insanlara. Ama annem bana sırnaşınca karşılık veremiyorum, sinir oluyorum bazen. Kendime de kızıyorum ona da. Bazı dedikleri hep bende ağır yaralar bıraktı. Ona baktığım zamanların 3te 2sinde aklıma bunlardan biri geliyor. Onun yüzünden güzellik kompleksi yaptığım zamanları hiç unutmam. Hala kompleksliyim, eskisi gibi olmasa da.
Birde annem yoksulbir hayat sürmüş. Şuan hemşire maaşı var, babam da doktor ama çok cimri. Hani dışardan bakan ne güzel şuyun buyun var der. Onları aldırmadan önce olay olur halbuki, zor aldırırım. Bana tek kelime etmeden aldığı şey bir tek makyaj çantasıydı, şaşkınlıktan küçük dilimi yutuyordum, çok gerekli bir şey değildi ama tek kelime etmeden parasına bakmadan alalım demişti. Tek hayat amacı ev almak,yahu alamıyoruz işte, bari hayatı güzel yaşayalım dimi. Yok ama.
Hay hayy vizelerden önce az bir zamanım varken degelerndirecegim hiç şüpheniz olmasınSeni anliyorum, su aralar sana kafa dagitabilecegin bir film onereyim o halde "into the wild" sevecegine eminim... :)
Lutfen ama lütfen kirin gerekirse uzmandan yardım alin, ben oyle düşünüyorum. Sanirim şuan hamilesiniz şimdiden başlayın :)Eksikligini hissediyorum o sevgisizliginin kesinlikle
Anneanem de onun gibiymis o da boyle olmayi secti...
kirarsam bu donguyu anca ben kirarim cocuguma karsi...
Kesinlikle, su yasimda dahi eksikliğini hissediyorum, ötesi yok bunun..Çocuk doğurmakla anne olabilmek çok farklı şeyler. Bir kere anne sevgisi, bir çocuk için en büyük ihtiyaç.
O zaman siz evladiniza o goremediginiz, sevgiyi alakayı verin ne olur.. Beni en iyi siz anlarsınız, insanlar dışardan bakarlar ne mükemmel anne derler, ama..
Evet sizi cok iyi anladim, sevgisizligin yanına bir de yalnızlık eklenince çok zor.. Benim şansım su, kardeslerimi cok severim, ortanca kardesimle arkadaş gibiyim. Çoğu zaman onun omzunda ağladım annem herşeyden bi haberken..inş kendi çocuklarım olursa bütün sevgimi göstericem çünkü kimsenin verdiği sevgi anne sevgisinin yerini tutamıyor arkanda bir annenin olduğunu bilmemek başkalarının benim canım annem melek annem derken sizin aranızda anneyle sarılıcak kadar bile bir yakınlık yoksa çok zor bir sıkıntın oldugunda dizlerinde ağlayamamk . Sizin yine kardeşleriniz var ben tekim birde içimde hep kalıcak bir burukluktur anne sevgisi
Ahah seni çok iyi anladim suan. Bu annelerin ev derdi nedir anlayamıyorum. Bak bunca borcun harcın içinde evi düşünüyor, evin cok da lazım olmayan kapilarini yeni yaptırdı, boya yapıldı eve falan. Bir suru gider, hatta sırf bu yüzden babamla çok kötü birbirine girdiler. Heh bir de su var, babamla ne geçiyorsa aralarında hep bize yansıdı su güne kadar. Ama hanfendi şunu düşünmedi hiç benim 3 çocuğum var ve okuyorlar, masraflaridir giderleridir, suyu buyu.. Eve imkân var bize yok iste..
Bak benim annem de evine cok duskundu biliyormusun...Lutfen ama lütfen kirin gerekirse uzmandan yardım alin, ben oyle düşünüyorum. Sanirim şuan hamilesiniz şimdiden başlayın :)
Son paragrafina katılmakla beraber su sene özelikle çok zorlanıyorum part time iş aradim saatlerim uymuyor diye kimse istemedi. Burs falan da çıkmıyor. Krediyi de annem istemedi, almadım. Belki 24 den önce alcan eline özgürlüğünü kim bilirBende bi türlü anlayamıyorum ev işini. Güzel bi sitede oturuyoruz, satın alsak alamayacağımız bi dairede. Niye illa benim evim olsun diye dandirikten bi ev almaya çalışalım ki? Kirada olunca ölmedik ya yıllardır.
Benim en özendiğim şey, hani annelerle kızları alışveriş yapar ya, annesi der kızım şunu da dene , aa bu çok yakıştı kızım alalım der. Benim annem etiketini görünce beni kıyafetten uzaklaştırmaya çalışır. Her alışverişe çıkışımızda kavga ederiz. Almıyor kadın yahu almıyor inatla. En sonunda alıyor isteklerimin bir kısmını ama ya madem alacaksın sonucunda, biz niye 10 saat tartışıyoruz. Kendi huyunu da biliyor. İlerde çalış kendi paranla al diyor. Tıptan soğudum 6 sene diye, 2 sene daha ekstradan onun eline bakacağım. Başka bölümler falan araştırmaya başladım o derece. Babama aldırsam, birşey aldırdım ya, bir süre başka birşey aldırmamaya çalışır, yine aynı hesaba geliyor. 24 yaşıma geldiğimde maddi özgürlüğe kavuşsam nolur ki, ergenliğim, ilk gençlik dönemimde dilediğim gibi giyinememişim gezinememişim.
Valla kendi derdimi anlattım senin konunda ama deşarj oldumkendi maddi özgürlüğümüzle, kendi yolumuzu çizeceğimiz zaman istediğimiz gibi bir birey olacağız sanırım. Öbür türlü kurtuluş yok..
Küçük kardesim baya bir seneden sonra oldu, üzerine çok düşüyor çocuğun özgüveni sarsiliyor, ama annem anlamıyor. Anneme birşey anlatinca ciddiyetten uzak bir şekilde he yaheee diye gecistiyor. Üzülüyorum bu duruma. Sorgulamaya basladim artık. İnsallah biz sevgisini gösteren anneler olcagiz :)Kıyamam sana ben, içim acıdı.
Annen geçmişte yaşadığı acılardan nasır tutmuş anlaşılan.
Bir de erken anne oldu ise bazı anneler sevgi göstermeyi bilmiyor olgun anneler gibi olamıyorlar. şimdi 2 ye giden kardeşine farklı davranmasından onu anladım
Benim annem de geleneksel annelerden. Beni sevdigini söylediğini hiç duymadım ama hep belli ederdi, severdi bilirim.
Yalnız 20 küsür sene üstünden zaman geçmiş olmasına rağmen beni 12. yaşımda iken yatılı okula verdiklerinde, ilk akşam " beni burada bırakma anne ne olursun terketme " diye ağladıgım halde çekip gidişini bir türlü aklımdan çıkaramıyorum.
Sonradan pişman olmuş ama içimde ukde kaldı.
İnşallah bende annemin yaptığı hataları yapmam...
İnsallah aslında bunu farketmek bile bir adım, hatta en büyük adım. Oyle samimi hissedememe nedeniniz de zamanında bu duygunun eksik olması, ve zamanında olmamış ki şimdi mi olcak hissi veriyor..Bak benim annem de evine cok duskundu biliyormusun...
Kadin her cumartesi bayram temizligi yapiyordu bildigin...
son 5 yildir saldi kendini...evini de....
ve ilgi sevgi dertlesmek birlik gibi kavramlari yeni yeni algiliyor
ama yok....o kadar yuzeysel kaliyor ki hersey....mumkun degil derdimi anlatamam ona...cunku anlatsam da kadin ozde ayni seyler yapiyor eninde sonunda....yazik cok sey kacirdi bence ...
o yuzden kesinlikle onun gibi olmayacagim ....
Canisi o yüzden burdan gitme kararı aldım, özellikle ekonomik özgülüğü elime aldığımda yine burda kalırsam, annemin özgürlüğü olcak o benim değil. Ben güçlü bir kadın olmak istiyorum ya, tirsak, her düştüğünde aglayip yardım isteyen küçük bir kız çocuğu değil..Ne denebilir ki
Benim de annemle ilgili konum var
anne olmaya hazır olmadan olmasalar keşke
bu akar yıpranıyoruz sevgisizlikten ..
Bu arada C Cikita Muz annem de aynısını yapmıştı.Ben ortaokulda birgün okula süslenerek gitmek istmeiştim toka filan takıp saçımı yapmaya çalışıyordum.Boşuna uğraşma onlar gibi olamazsın dedi...Onlar dediği sınıfımızdaki güzel kızlar
Hep beni bir alt kademede görürdü.Kendi özgüvenimi kendim kazanmam gerekti...Hala da ama o kendine güvenme eksikliğini bazı durumlarda net hissediyorum..
Off ya çok kötü oldum, gozlerim doldu. Bir anne nasıl çocuklarını bırakır gider hadi koca, ev vs neyse, çocuk ya kendi canin kanin..Annesi gibi olmayacak biri daha var
Bende de bi anne yarası var ki 24 yasında olmama rağmen geçmedi geçmiycek de.
Ben daha 12 13 yaşlarında iken bıraktı beni abilerimi ve babamı...
Çok Küçüğüm daha napıcamı hiçmbilemedim psikolojik darmadağın oldu koca eve annelik yapmak zorunda kaldım
Becerebildiğim kadar hepimizin hayatını mahvetti o gitti bizi beni istemedi. Bi süre dedemlerde kaldıktan sonra duyduk ki evlenmiş
Niye anlattım bilmiyorum ama bende kesinlikle onun gibi olmıycam kızım var ve çok seviyorum hergün defalarca söylerim sevdiğimi daha uç buçuk dört yaşlarında asla bırakmıycam onu...
Sana gelirsek konu sahibi uzak olmak daha iyidir çok doğru düşünüyosun bi an önce açıl uzaklara kendi hayatını kur...
Ne denebilir ki
Benim de annemle ilgili konum var
anne olmaya hazır olmadan olmasalar keşke
bu akar yıpranıyoruz sevgisizlikten ..
Bu arada C Cikita Muz annem de aynısını yapmıştı.Ben ortaokulda birgün okula süslenerek gitmek istmeiştim toka filan takıp saçımı yapmaya çalışıyordum.Boşuna uğraşma onlar gibi olamazsın dedi...Onlar dediği sınıfımızdaki güzel kızlar
Hep beni bir alt kademede görürdü.Kendi özgüvenimi kendim kazanmam gerekti...Hala da ama o kendine güvenme eksikliğini bazı durumlarda net hissediyorum..
Biliyor musunuz, bunu dusundugume inanamiyorum :) su ana kadar kısa sureli olarak hariç hiç ailemden ayrı kalmadim. Ama böyle kalirsam, hep çocuk kalcagim. Hep annem tarafından azarlanan, zorluk nedir bilmeyen, en küçük bir zorlukta ağlayan zirlayan bir kız olarak kalcagim. Sonrasinda ise hedeflediğim hayata ulaşıncaya dek, çekeceğim zorluklar inanın su yasa kadar hissettiklerimden yaşadıklarımdan, zor olamaz.
Son paragrafina katılmakla beraber su sene özelikle çok zorlanıyorum part time iş aradim saatlerim uymuyor diye kimse istemedi. Burs falan da çıkmıyor. Krediyi de annem istemedi, almadım. Belki 24 den önce alcan eline özgürlüğünü kim bilir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?