- 17 Aralık 2018
- 387
- 126
- 33
- 27
- Konu Sahibi mavihayall
-
- #41
teşekkür ederim evet sanırım gereksiz yere takıntı yapıyorum sonuçta iş hayatındada herkes yaşıt olmayacak ki
teşekkür ederim evet sanırım gereksiz yere takıntı yapıyorum sonuçta iş hayatındada herkes yaşıt olmayacak kiHer yaştan üniversitede sınıf arkadaşı olan biri olarak yazıyorum. Ben ilk başladığımda da benden 4_5 yaş büyük sınıf arkadaşım vardı. Şuan aynı iş yerinde beraber çalışıyoruz. Yıllar sonra lisans okumaya karar verdim. Bu sefer benden küçük sınıf arkadaşlarım oldu. Gerçekten çok güzel bir şey her yaş grubundan insanlarla beraber okumak. Bence okumanın kendisi bizzat çok güzel zaten. Hiç moralinizi bozmanıza gerek yok. Keyif almaya bakın.Bölümünüz çok güzel. Severek seçtiyseniz, çok başarılı olursunuz. Güzel bir işiniz olacak inşallah. Bu arada yaşınız çok genç daha. Ben 35 - 36 yaşımda lisansı okudum ve çok keyifliydi.
gencim ama 23 yaşında olacam yakında 27 28 yaşında mezun olmak koyuyor banaSanırsın 70 yaşında bir ayağı çukurda.. başarırsın inşallah hem yaşında ne var ki genceciksin daha ne
evet oluyor ama nadir 27 28 yaşında mezun olmak da beni üzüyorBence sen depresif olmak için bahane arıyor gibisin k.bakmada. bende 22 yaşındaydım üniye başladığımda. Ve hemen hemen bu yaş ve üstü bir çok insan oluyor ünide. Bu kadar büyütecek ne var anlamadım. Allah başka dert vermesin.
teşekkür ederim bu yazı için ama işte üzülüyorum bu kadar yıl kaybetmiş olmaya ablamlar kuzenlerim 22 de mezun olup 1 yıl kpss hazırlanıp 23 de iş başı yaptılar 26 27 yaşında mezun olmak üzüyor beniBundan 10 sene sonra 22 yaşın ne kadar genç bir yaş olduğunu anlayıp kafanızı duvarlara vuracaksınız okumazsanız. Hatta 25 yaşına gelince bile okusaydım şimdiye kaçıncı sınıftım vs diyeceksiniz, geç olduğunu sanıp yine okumayacaksınız sonra 27 olduğunuzda şimdiye çoktan işe girmiştim diyeceksiniz, sonra 30 olacaksınız şimdiye iki kere okuyup bitirmiştim, 27 de başlasam bile bitmişti diye düşüneceksiniz, sonuç olarak sırf 18 yaşında üniye başlamadınız diye 30 yaşınıza geldiğinizde elinizde koca bir sıfır olacak. He 30 da başlasanız 35te bitmiş olur mesela okul 35 e gelince de 30 da başlayaydım keşke diyeceksiniz. Yani zaman ilerledikçe geç kaldığınızı sandığınız 4 senenin önemsizliğini görüp pişmanlıkla kendinizi yiyip bitireceksiniz. Ne için sizden 4 yaş küçüklerle okumamak için. Yaşınızı söylemediğiniz sürece sizin büyük olduğunuzu bile anlamayacak çoğu. Benim bi arkadaş vardı 2 yaş küçük benden. Benle yaşıtlara abla diyordu bana ismimle hitap ediyordu. Bi gün sordum niye bana abla demiyorsun diye sjjsjs dediki sen ciddi misin ben seni kendimden küçük sanıyordum dedi. Ben yaş mevzusunun birazda psikolojik olduğunu düşünüyorum. Aynı sınıfta olduğunuz insanlarla arada ciddi bi fark yoksa 10 yaş gibi sizle yaşıt sanacaksınız. Kardeşim bu sene hazırlıkta sınıflarında bi çocuk varmış 26 yaşında. Düşünün 8 yaş büyük ordakilerden. Diyoki yaşını öğrendiğimde şok geçirdim ben sınıfın en küçüğü felan zannediyordum herkes şaşırdı diyo. Yani yaşı geçiniz lütfen, sonra pişman olursunuz.
Olsun olsun bisey olmaz mesleğini eline algencim ama 23 yaşında olacam yakında 27 28 yaşında mezun olmak koyuyor bana
yüksek lisans yapsaydım belki dert olmayacaktı bu kadar bana yaş mevzusu ama işte bakıyorum ablam abim kuzenlerim 23 gibi atandılar ben 27 yaşında mezun olmak beni üzüyor benden 5 yaş küçük kuzenimde bu yıl başladı üniye bana koyuyor herkes ailede sana 10.yıl marşı çalacaz diyorlar ailem beni sevmiyor baskı yapıyor küçük görüyor para kazanmayı bu yüzden çok istiyorum onların eline bakmak işkenceLisans üstü eğitim alıyorum ve arkadaşlarımın hepsi 30-35 yaş civarındalar. Ben 25’im gayet iyi anlaşıyoruz. Üniversitede yaş mevzuları problem olmuyor. Ama başka bir konu var öncelik olan. Ailenizden bir an önce kurtulmaya bakın anlattığınız gibi kötü davranıyorlarsa. Böyle bir çevrede ne kadar ilaç kullansanız da düzelemezsiniz.
Buda dertmi. Silkelen kendine gel.. nillet 30undan 40indan sonra uni okuyor. Ne var bunda...hepinize meraba tekrardan özür dileyerek başlıyorum hep neden depresif konular açıyorsun diyeceksiniz ama 22 yaşında hayatını düzeltmeye çalışan bi genç kızım ve çok takılıyorum yardım alacak bana yol gösterecek kimse yok burdan başka.Spora başladım kitap okuyorum sorunlarımı aşmak için zaten 4 yıldır ilaç kullanıyorum psikolog imkanım yok hem yaşadığım şehir hem maddi.Sorunuma gelecek olursam annem bana bakmadı anneannem teyzem beni döverek büyüttü aşağılayarak silik bir karaktere sahip oldum okul hayatım çok sıkıntılı geçti hiç pes etmedim herşey düzelecek dedim.Üniversite için çok çalıştım çabaladım 20 yaşında 2 yıl önce mühendislik kazandım gittim ama sadece 1 dönem okudum 2.dönem saçma bi kararla bıraktım ertesi yıl başka bi yere geçiş yaptım psikolojik sorunlarımdan orda devam edemedim eve dönüp tekrar hazırlandım bu yıl yaşadığım şehirde 2 yıllık sağlık bölümü okuyorumbabam başka şehirde artık okutmam dedi hedefim dgs ile hemşireliğe geçmek.Ama bakıyorum sınıfımdakiler benden 5 yaş küçük kardeşim kuzenimle üniversiteye başlayacak seviyeye düştüm kendimi affedemiyorum bıraktım diye hergün ağlıyorum hayatım boyunca kendi yaşıtlarımla birlikte üni okuma şansını kaçırdım canım çok yanıyor en büyük hayalimdi başka şehirde üniversite okumak kendi ayaklarım üstünde durmak arkadaşlıklar eğlence dersler kendimi geliştirmek ama çoktan kaçırdımahmaklığım yüzünden
ya öylede 27 28 yaşında mezun olmak beni üzüyor22 yaş ne ki?
35 yaşındayım hala okuyorum. Sen gerçekten istedikten sonra her şeyi başarırsın. Geçmişte yaşadıklarına üzüldüm. Ben de uzun süre ilaç artı psikolog desteği aldım. En sonunda öğrendiğim her şey sen de bitiyor. Takılma, unut ma ama hayatına da devam et. YouTube de mistikyol, evrim balıkçı gibi bir çok meditasyon kanalları var. Gece yatarken kulaklıkla dinle hayatının değişeceğine İnan ve değiştir.hepinize meraba tekrardan özür dileyerek başlıyorum hep neden depresif konular açıyorsun diyeceksiniz ama 22 yaşında hayatını düzeltmeye çalışan bi genç kızım ve çok takılıyorum yardım alacak bana yol gösterecek kimse yok burdan başka.Spora başladım kitap okuyorum sorunlarımı aşmak için zaten 4 yıldır ilaç kullanıyorum psikolog imkanım yok hem yaşadığım şehir hem maddi.Sorunuma gelecek olursam annem bana bakmadı anneannem teyzem beni döverek büyüttü aşağılayarak silik bir karaktere sahip oldum okul hayatım çok sıkıntılı geçti hiç pes etmedim herşey düzelecek dedim.Üniversite için çok çalıştım çabaladım 20 yaşında 2 yıl önce mühendislik kazandım gittim ama sadece 1 dönem okudum 2.dönem saçma bi kararla bıraktım ertesi yıl başka bi yere geçiş yaptım psikolojik sorunlarımdan orda devam edemedim eve dönüp tekrar hazırlandım bu yıl yaşadığım şehirde 2 yıllık sağlık bölümü okuyorumbabam başka şehirde artık okutmam dedi hedefim dgs ile hemşireliğe geçmek.Ama bakıyorum sınıfımdakiler benden 5 yaş küçük kardeşim kuzenimle üniversiteye başlayacak seviyeye düştüm kendimi affedemiyorum bıraktım diye hergün ağlıyorum hayatım boyunca kendi yaşıtlarımla birlikte üni okuma şansını kaçırdım canım çok yanıyor en büyük hayalimdi başka şehirde üniversite okumak kendi ayaklarım üstünde durmak arkadaşlıklar eğlence dersler kendimi geliştirmek ama çoktan kaçırdımahmaklığım yüzünden
ikinci okuduğunuz bölüm uluslararası ilişkilerden mi işe girdniz ne güzel sizde benim gibi talihsizlik yaşamışsınız82 yaşında öleceğini varsayalım. 60 yılın var. 5 sene geç okumuş olman hiçbir şey değiştirmez. Ben uluslararası ilişkiler okudum, kpss mağdurluğu falan derken ikinci üniversitemi 25 yaşında okumaya başladım ve o mesleği yapıyorum. Yapmışsın bir hata, zamanı geri alamazsın, önüne bakacaksın. Hataların için kendini affetmeyi öğren.
dert aramıyorum kendime 22 yaşındayım 23 oluyorum yakında bi ortamda en büyükleri ben oluyorum o an ölüyorum ah diyorum keşke kendi yaşıtlarımla okusaydım benden büyüklerin olduğu dönem okumak ne güzeldi hayata geç kalmış gibi hissediyorum böyle oluncaKendinize dert arıyorsunuz belli ki.
Ben ilk okuduğum lisansı bırakıp evlendim.
Diğer lisansa başladığımda benimle aynı sınıfta olan arkadaşlarımın hepsinden büyüktüm,
ne var bunda?
Oğlum 19 yaşında; ilkokula 7 yaşında başladı ortaokul-lise 4'er yıla çıkınca da 18 yaşında mezun oldu.
Geçen yıl üniversiteye yerleşemedi,
nasipse önümüzdeki Eylül'de 20 yaşında üniversiteli olacak ve buna dertlenmek bizim aklımızdan bile geçmedi.
Geç olsun güç olmasın,
bir yere yetişmeyecek evladım.
Talihsizliğin tillahını yaşadım ben. 4 sene uluslararası okuyup, kpss 91 puanıyla dış işleri bakanlığı sınavına çağrılmadım. Torpilsizlikten atanmadım, bütün hayatım alt üst oldu. 6 ay ağır depresyon tedavisi gördüm. İşsiz kalıp 2. üniyi okudum. Zararın neresinden dönersen kar.ikinci okuduğunuz bölüm uluslararası ilişkilerden mi işe girdniz ne güzel sizde benim gibi talihsizlik yaşamışsınızumarım bende kendi paramı kendim kazanabilirim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?