beni neden atladınhoş tanım yapayım dedim de kendi durumum için tek bir cümleye sığdıramadım ben de ben sahiden ne yaşadım:26: hala anlamlandıramıyorum şaka bir yana nasılsın, dünkü hüzün bulutu dağıldı mı benimki sanki çığ gibi büyüyor bekliyorum ki iyice dibe vurayım sonra yükselişe geçerim herhalde:44: ( duygularım karmakarışık fark ediliyordur)
selam kızlar çok moralim bozuk balığım ölüyor..
Hepinize merhabalar hanımlar.
Tanıdık isimler görünce şöyle bi okuyum başlığı dedim de, sadece isimlerin değil hikayelerin de çok tanıdık olduğunu farkettim.
Bence asıl sorun şu ki; miadı dolmuş, can çekişen ilişkilere hayat öpücüğü sunuyoruz inatla.
Adamlar "beni bırak, kendini kurtar" diye hayrkırırken, yok diyoruz, illa senin sırtımdaki bıçağını hissedicem, ömrümün kayde değer bir bölümünü ayakların altına paspas edip zerre haketmediğini anladıktan sonra vazgeçicem bu sürüncemeden.
Çıkmaz yol tabelasını gördüğümüz halde inatla ilerlemeye çalıştığımız bir yol içindeyiz çoğumuz.
Kaza yapmadan da geri dönmeyi dşünmüyoruz sanırım.
Çoğunuz, çok kere "bu defa son, asla affetmem, o artık bitti benim için" gibi cümleler kurmuşsunuz.
Ama bitmediğini, gitmediğinizi en çok kendiniz biliyosunuz.
O yüzden değişen hiçbir şey olmuyo işte.
Biliyosunuz ki kurduğunuz bu cümleleri unutucaksınız.
Affetmem dediğiniz adamları zaten aslında hiç suçlamadınız.
Bunları söylüyorum, çünkü sevgiden, hele de şefkatten dünyamın merkezine oturttuğum adama ben de aynılarını yaptım.
Ne zaman ki gözümle gördüm onun benden çoktan vazgeçip de yerime başkalarını koyduğunu,
"Seni kaybedersem ölürüm" diyen adamın, bana kurduğu cümleleri başkasına kurduğunu,
Unuttuğunu,
İşte o zaman silip attım.
Çok canı yanıyo insanın.
Ben gitmelerin provasını onlarca kez yaptım, olduramadım.
Başkasının varlığını tahmin ettim, hayal ettim o anı, yine vazgeçemedim.
Ne zaman ki ciğerlerime kadar yandım, işte o zaman neyin ne olduğunu anladım.
Bu bi başarı değil tabi.
Ne kadar zavallıca hatta değil mi?
Sırf bu sebepten kendime olan öfkemi dibine kadar yaşamadan affedemiyorum kendimi.
Nefretimden besleniyorum sanki.
Koca bi evde yapayalnız günlerce bktım o fotoğraflara, her karesini kazıdım zihmime.
Tablo tıpatıp aynıydı.
Esas oğlan, mekan, söylenen sözler, bakışlar hatta.
Değişen tek şey resimdeki figüran hatun.
Mutfağa yemek yapmaya gidip dolabın kapağını açtığım,sonra yere çöküp hıçkıra hıçkıra ağladığımı bilirim.
Gözyaşımı silecek kimsecikleri bulamayınca, gözlerimi kndi ellerimle silip "üzülme bak, hepsi geçicek" diye kendi kendimi teselli ettiğimi.
Ağlıyo elbet insan, sindiremiyo ama neyin acısı geçmiyo ki bu hayatta?
Neye alışılmıyo ki?
Hayatımda tertemiz bi sayfa açtım şimdilerde.
Hatalarımdan dersler çıkardım.
Emeğimi, ilgimi çok daha faydalı şeylere yönelttim.
En çok da kendime.
Bi arkadaşımla konuşmuştum geçenlerde,
Bana şöyle bi örnek verdi.
Çok etkilendim.
"Diyelim uzun süre para biriktirip bi araba aldın
Sonra büyük bi kaza yaptın.
Arabayı almak için çok çalışmıştım diye üzülmeyeceksin.
Canım sağ diye sevineceksin.
Çalışır yine alırım diyeceksin.
Bu işler böyle."
Sizlere tavsiyem, tabelayı gördüyseniz, en az yarayı almak için geri dönün arkadaşlar, kazadan yara almayı beklemeyin.
Sevdiğim ve aylar geçirdiğim adam evli çıktı. Daha acı bir hikayesi olan var mı?
Çok zor bir durum Allah bol bol sabır versin kızlar sizlere
Benim hikayem en basitiymiş sanırım :44: :26:
ay kiyamam noldu yaaa :26:
Allah cok yardim etti, cok sükür rabbime,
ben zaten cok asiri duygusal olan bir insan degilim, kova burcuyum :) mantigim agir basiyor genel olarak.
tabiiki kolay olmadi,
ben onu (o istemedigi halde) terkettigimden 2 hafta sonra onun nisanlisiyla resimlerini görmek beni inanilmaz yikti,
güzel günleri düsünerek ayakta kaldim,
onu unutmaya calistim, kolay olmadi ama basardim, cok daha iyiyim allaha sükür
konunu okudum ve çok üzüldüm, yaşadığın şoku tahmin edebiliyorum. ilk yazdığın mesajda tahmin etsem de insan sevdiğine konduramıyor, yalanlarını bile kendi içinde rasyonalize edip onu haklı görmeye ve saf sevgisini korumaya çalışıyor çok normal. yalanla başlayan bir ilişki maalesef asla sağlam bir zemine oturmuyor, evli çıkmasa idi bile o yalan yine de size ilerki zamanlarda daha büyük problemler yaşatacaktı. belki şimdiden bu gerçekle yüzleşmen ona dönmen ya da onu affetmenin yolunu tamamen kapadığı için şükretmelisin. hepimiz öyle acılar gördük ki tek tesellimiz "bu kadarı ile kurtulduk" oluyor sadece. bütün mesajları okuyamadım haliyle ama kendini suçlu hissettiğinden söz etmişsin. sakın bu yanılgıya düşme, sen bilerek evli bir adamla görüşmedim, o onun günahı, bir de onun günahını yüklenme. elbet çıkar acısı bir yerinden, hayat ona sonsuza dek gencecik kızları kandırabilme imkanı sunmaz.
ya yem vermeyi unutmuşum2-3 saat önce bi baktım suyun yüzünde yan dönmüş öldü sandım tıklattım kaba baktım canlı ama hareketsiz kalıyor bi süre sonra yem vermediğimi hatırlayıp yem verdim yedi onları sonra biraz daha hareketlendi.. ama kuyruğu hareketsiz yüzüyor bir süre sonra yine yan dönüp suyun yüzüne çıkıyor
bir iki daha yem ver bari canlansin balik ac kalmis
kiz ne hassas hayvanmis onlar, hemen ölüyor filan,
ben pek anlamamda canim hayvanlardan
Ah yavrularım ya kıyamam :)
Rabbe teslim olmak lazım herşeyden evvel aslında.
Biz hep önceliği başka varlıklara veriyoruz, putlaştırıyoruz onları.
Sonra kendi yarattığımı putları kendi ellerimizle parçalamak zorunda kalıyoruz.
Derler ya, insan en sevdikleriyle imtihan olur diye.
Sevgi sıralamasında hatalar yapıyoruz esasında.
Geçen bi kitapta okuyup altını çizmiştim.
Diyor ki yazar;
"Yağmurun fazlasının sel olduğunu bilmeyecek ne var? Işığın fazlasının görmeye engel olduğunu... Sevginin fazlasına bak, Tanrılaştırıyor insanı. Sonra insan olduğunu fark ediyor bir gün, hata yaptı çünkü Tanrısı."
Bi yerde titreyip kendine gelebilmeli insan.
"Bununla atlattım şükür." diyip enerjisini, sevgisini hakeden makamlara sunabilmeli.
Burdan bi arkadaşla konuştuğumuzda benim durumum için şöyle bi cümle kurmuştu.
"Ona verdiğiniz şansın onda birini sizi bugünlere getiren, bu işi nasip eden Allaha verseniz, ona döndüğünüz yüzünüzün tek uzvu olan dilinizle dudağınızla O'na seslenseniz ihya eder sizi, düğümlerinizi açar, bakın ibaretlerinizi, imanınızı bilmeden ne kadar kesin konuşuyorum, neden, Budist bir rahip bile umursamazlığını, aymazlığını, saymazlığını bu denli açıkça ifade eden bir adama hala beslediğiniz duygular kadar bağlı değildir kendi inandığı şeye"
Hoşbuldum Hürrem Sultan, birlikte hoşluklar bulalım
Allah yardımcın olsun canım. Evet, evet hatırladım konunu hatta yorum da yazmış olmam lazım sizden çok nişanlısına acıdım diye... Bu kadar zor olmamalı unutmak böylesine nefret ederken. Ben hiçbir acı hissetmiyorum şu an. Sadece Allah biliyor ya ondan çok vicdan azabı çekiyorum evindeki kadın için.
Allahından bulsun diyorum sadece. Ondan vicdan denen bir parça kalmış ise. Hukuki işlerle uğraşmayayım değil mi kızlar? Bir an aklıma geldi de. Çok sağ ol desteğin için. Yazdığınız şeyler önemli benim için gerçekten çünkü rezil olmamak için kimseye anlatamam bunları...
Ben onu hala seviyorum..
hic birsey degismesin.. yalnizca 1-2 saat beraber kalalim.. hic konusmadan sarmas dolas bir film seyredelim. Gonlum dinlensin. Sonra yine bitsin? olmaz mi?
ben de dünden beri aynılarını söylüyorum kendime, gelse diyorum sarılsak, gezsek, gülsek eğlensek yine, saatlerce telefonda konuşsak, sabah onun sesiyle uyansam vs.
sonra da yine korkuları olsa, beni suçlasa, yeniden terk edip gitse, kafası karışsa, ben daha büyük acılar çeksem bu kez, artık bu ayrılığa dayanamaz mutlaka gelir diye bekledikçe onun gününü gün ettiğini görsem, bir kez daha hiçbir kıymetim olmadığını anlayıp yıkılsamaşılmayacak hiçbir sorun olmadığı halde beni hayatından çıkarabilmiş bir insana özlem duymak ne acı hak etmediğini bile bile...
Kızlar merkür retro başladı. Merkür geri hareketinde iletişimde aksamalar, teknolojik aletlerin bozulması, randevuların gecikmesi, kişilerin yanlış anlama sebebiyle gerginliği, zihnin tam olarak odaklanamaması vs gibi durumlara yol açar. Başka olarak ise karşısına eskiden kalan kişileri aniden çıkarır. Eski aşkların canlanması söz konusudur. Yeni kişiler çıksa da bu kişiler retro bittiğinde kaybolacaktır. 28 Kasıma kadar yeni işlere vs başlamayın. İmza vs atmayın elektronik eşya vs sorunlu olabilir, pahalıya almış olabilirsiniz. Rutin işlerinizi devam ettirin bu dönemde.
Kızlar, ben de beni asla bırakmayacağını söyleyen, benim aşkımdan ölüp biten adam tarafından hiçbir açıklama yapılmadan terk edildim. Aramızda tartışma, soğukluk falan hiçbir şey yoktu. 1 gün önce gece 12'de aramıştı, tel sessizdeydi duymamışım ertesi gün aradığımda cevap vermedi. Sonra 1 hafta boyunca ara ara aradım, mesajlar çektim hiçbirine cevap alamadım. 2 haftadır bir şey yapmıyorum. Hatta son mesajımda "Bitirmek istiyorsan hiç olmazsa mesaj atıp söyle" yazmıştım buna bile cevap alamadım.. Ki ayrılmak istese benim üzerine düşmeyeceğimi, üzüntüden ölsem bile onu bir daha aramayacağımı çok iyi bilen biriydi. Ve bu kişi evlilik vaatleriyle peşime düşmüş, 5 senedir tanıdığım bir insan. Ailece de tanışıyoruz ve her fırsatta ilişkimizi aileme anlatmamı istiyordu.
İnanın en kötüsü size ciddi vaatlerde bulunan biri tarafından hiçbir açıklama yapılmadan terk edilmek. Küfredip ayrılsa bile daha iyiydi ama o beni korkunç bir belirsizliğin içinde bıraktı. Açıkçası kendimi hayvan yerine konulmuş gibi hissediyorum. Hiç suçum yokken gururum ayaklar altına alındı ve buna rağmen suçu kendimde arıyorum hala. Etrafımdakilere anlatmaktan yoruldum, onlar da dinlemekten bıktı. Neden diye düşünmekten kafayı yiyeceğim. Üstelik ayrı şehirlerdeyiz, karşısına çıkma imkanım da yok. 3 haftadır gözyaşlarım dinmek bilmiyor, bütün gün aklımda ondan başka hiçbir şey yok. Sokakta ağlamamak için zor tutuyorum kendimi.
Ben bu haldeyken o nasıl vicdanı sızlamadan, beni hiç aklına getirmeden hayatına devam ediyor bilmiyorum. Ya hafızasını yitirdi ya da melek yüzlü bir şeytanın yalanlarına inanmışım bunca zamandır. Bu insan 1 ay önce omzuma yatıp beni çok sevdiğini söyleyen, evlenince nerede yaşayacağımızın muhabbetini yapan biri düşünün... Daha önce de ayrılıklarım oldu ama bu ayrılığın acısı hiç geçmeyecek gibi geliyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?