çalışmak berbat bir şey, evet isyanlardayım

sedase .!.:

nasıl bir mantık bu ya anlayamadım, çalışan kadınlar anne olamaz diye bir kural mı var ya da eşinin maaşıyla geçinemeyecek kadınlar? Pardon?

Genişletmek için tıkla...

laale hanım , çalışan anneler çocuklarına yazık olmasın die ona en az çalışmayanlarınkı kadar mutlu olsunlar
iyi yetişsinler die en güzel ortamı ayarlarlar , en azından ben bunun için kendimi paraladım,
ve allah a şükür başarılı oldum, yani senin mantığını ben de anlamadım vallaha
çalışodunuz nie bebek yaptınız yazık die bişi var mı yaaa
benim şu an 70 yaşında olan belki 80 amcamın karısı da vakti zamanında doğudunun köyünde öğretmenmiş
iki oğlan büyütmüş gül gibi ikisi de torunları var kendisinin, yazık mı olmuş bu bebelere emsal misal
bakıcımızı anlattım okumamışsın sanırım, kızıma canı gibi baktığına eve koyduğum ses kayıt cihazlarından defalarca
şahit oldum da utandığımdan kaldırdım ses kayıt sistemini
ne sandın ki sen çalışan kadın bebeği doğurup annesine bilmemkime atıp gidiyo mu?
Nice ev hanımları tanıorum çocuğunun daha huyun suyunu bilmeyen neyden hoşlandığını neye sevindiğini anlamayan,
nice çalışan biliyorum annesine atmış bebeyi asla ilgisi olmayan bebekle emzirmeyen sırf gece uyanmasın die
2 sene emdi kızım şükür sabahlara kadar memem onun ağzında müthiş bir maneviyattı
kimin bebeğine yazık olduğunu burda birbiriizin hayatlarını neler yaptıklarımız görmeden yargılayamayız
anne bilinçliyse ister gece bekçisi olsun ister ev hanımı çocuğu ile ilişkisini süper yapar
çalışanlarınkine yazık çalışmayanlarınkı harika die bir kesin kriter yok
ben bankada nicelernii görüyorum süper anneler, o eksikliği hiç hissettirmemişler
çocuk annesinin çalıştığını içselleştirmiş
anne ile çocuk arasında bağ güçlüyse illa dipdibe olunması gerekmiyor,
yetiştirmek önemli ,

Sanırım çalışmanın ve bu arda evli ve çocuk sahibi olmanın insana
yaşattırdğı bunatıyı anlatmakla hata ettim

yorumlar kızıma karşı olmaya başlamış
anlatmaya çalıştım ama
tabe kızımı bilmiyosunuz beni de bakıcımızı da ,
çok küçük bi yerde yyaşıorum ben çarşıda bakıcımızla kızımı nerdeyse esnaf tanır,
her an bi aktive halindeler yok boya yok yapboz olmadı gezme tozma
yok gelirim eve bunlar hamur açmış falan
yani çok şükür çalışıp da çocuğumun mutlu olması beni de mutlu ediyor,
ben bunalıp da kızıma bunu yansıtmıyorum ki
kızılcak şeye yine kızıyorum iyiyi kötüyü ayırt etcek sonuçta
yani normal bir anne gibi davranıyorum
ama benim içimde çalışmanın verdiği bunaltı patlamasını kendim yaşıorum
yıpratıor evet beni çürütüyor ben de sizinle bunu paylaştım
ama kızıma yazık dienler oldu nie bebek yaptın dienler oldu

haa akıl verin , tecrübelerinizden yararlandırın beni , hatalısın kendine gel yıpranma
kızına bunu yansıtma vs deyin
ama burda birbirimizi direk yargılamak nedir yaani
tanımıyoruz etmiyoruz görmüyoruz hayatlarımızı
kızmıyorum hiçkimseye hakkım yok , herkes istediğini yazar ama anlatma gereği duydum dedikleriniz önemli olduğu için benim için

Laale .!.:

Allahım,bende mi problem mi var karşımdakinde mi?
Siz fedakar anne değilsiniz,kötü annesiniz ya da madem tek maaşınız size yetmeyecek bebe yapmak hakkınız değil mi dedim?? İsterseniz karı koca çalışmayın,10 tane daha doğurun bana ne? Benim haddime mi sanki?
Ben sadece sıkıntı çekeceğinizi başından beri biliyormuşsunuz,bebenize de kendinize de yazık etmişsiniz dedim.
Anne değilim ve olmaya da niyetim yok.
Ama sadece bebem olsun diye de kendine maddi manevi sıkıntı çektiren,bebesinin öpücüklerine,oyunlarına tahammül edemeyen anneleri de hiç bir zaman anlamayacağım.
Yanlış anlamayın belki de annelik böyle bir şey. Ben olmadığım bir duyguyu bilemem,hissedemem di mi?
Sadece annenin kutsallığı,annenin sonsuz sabrı vs. derler ya o açıdan yazdım.
Hiç kimseyi incitmek,kırmak değildir niyetim.

Genişletmek için tıkla...

asıl yanlış anlaşılan benim, sanılmış ki her an öpücüklere oyunlara tahammülüm yok die bişi sanılmış sanırım,
zevkle isteyerek o istemese bile hatta bazen benim dürtmemle biz her an bir oyun oynama sevişme halindeyiz kızımla
her normal anne gibi

genellemeye ben meydan verdim ama ,
zaten bu konuyu açtığım an, kızıma biraz dinleneyim annem dediğim o anlardan biriydi ama hala kızımın
oyun istemesi ve gerçekten müthiş yorgun olduğum o anlardan biriydi ki
ben de ne dinlenmemiz var ne kendimize zaman ayırmamız hepsi çalışmaktan kaynaklı lanet olsun die konuyu açtım
yani nediyim daha
ha eşim de akşamları onların kikirdeşmeleri benim en büyük zevkim,
bu konuyu açtım die kızıma mnasıl davrandığımı düşünüyosunuz ki gülüyorum sadece yani :)
arkadaşlar ben 9 yaşında annemi kaybettim bir kızın annesine ne derece ihtiyaç duycağını ben kendim bilirim
aradaki bağı Allah hep güçlü tutsun inşallah
burda kimseye bişi ispat etmek zorunda da değiliz ama yargılarken dikkatli olalım lütfen
ben burda kimseyi yargılamıyorum , ha sorun direk bana sorun yani böle mi şöle mi die ama kimsenin kimseyi direk yargılamaya hakkı yok bence

eylul.yn .!.:

Kızınız 7-8 yaşına gelene kadar biraz sıkıntı yaşarsınız ama okula başladığı anda sıkıntılarınızın azalacağını düşünüyorum. Bende çalışıyorum ve bir senedir bebeğim olmasını çok istiyorum ki gebelik bölümlerine bir göz atarsanız orada anne olmayı isteyen yüzlerce kadın görürsünüz. Allah(c.c) size iş, eş ve çocuk vermiş sizin yapmanız gereken tek şey ise bir kaç sene sabretmek. Ayrıca hayatlar insanların kendi seçimleriyle şekilleniyor evliliği ve çocuğu siz istemişsiniz, bekar olsaydınız bu sorumlulukların altına girmemiş olurdunuz.Kazancınızla istediğiniz filmleri izler, kitapları okur ve gezerdiniz. Belki o zaman neden bir eşim ve çocuğum yok sıkıldım derdiniz. Yaşam böyledir işte isteriz alırız sonra da burun kıvırırız.

Genişletmek için tıkla...

tabe ki canım insanoğluyuz sahip olduklarımıza şükrederken bazen haddimizi aşarız işte,
dayanma gücümüz kalmayınca koyuveririz kendimizi
ama çok şükür toparlanırız falan filan

doğruyum demiyorum zaten
çalışmaya bile olsa isyanın haklı doğru bi yanı yok
ama paylaştıkça azalcağını düşündüm bu bunalmanın işte

Merhaba,
Evet ben de tam da bu nedenden dolayı çocuk yapmak istemiyorum evlenince.Peşin hüküm vermek gibi olmasın ama madem hazır değildiniz neden çocuk yaptınız?
Bir de evli ve çocuklu,bakanlıkta çalışan bir abla bana şöyle demişti:";İlerde kocana her işe yetişebildiğin izlenimini sakın verme.Bırak temizliğin birazı kalsın,çocuğu bırak biraz kendi başına o ilgilensin.Eğer bütün işlere yetişebildiğin izlenimi verirsen bir erkeğe asla sana yardımcı olmaz."
Sana bekar biri olarak tavsiyem ancak bu kadar olur:)Ama sevgilimle bir süredir aynı evde yaşıyoruz.Ben okulun yoğunluğundan yetişemiyorum zaten;hiçbir kadın da yetişemez ki.İllaki kendimize zaman ayırmalıyız.Test ettim gerçekten bana çok yardımcı oluyor,aşkım benim:)

mutluluk84 .!.:

Bende aynı şeye takıldım,sadece ev hanımlarına mı mahsus bu anne olma durumu?
ben çalışan bir annenin çocuğuydum,tamam özlemlerimiz oldu ama çok da güzel yetiştirildim.
Hatta ve hatta iyi ki çalışan bir annem varmış ki;büyümek ve olgunlaşmak için pohpohlanmaya,
gereksiz şımartılmaya ihtiyaç duymadan yetişmişim.
Annemle kısıtlı da olsa çok özel ve kaliteli zamanlar geçirdim.Evlendim annem çok genç emekli oldu ve hala çalışıyor.
Ve bizim hala mükemmel bir anne_kız ilişkimiz var.
Yani lafın kısası ''annelik içgüdüsü''bambaşka bir duygu.Bunun eğitimi,lisansı,kariyeri yok!!!
Şu an deli gibi anne olma isteğimden değil bu hassasiyetim.Genel olarak böyle düşünüyorum.
Malesef her kadının için de olmayan bir duygu bu.Belki de iyi ki yok ve mutsuz çocukların sayısı fazlalaşmıyor.
Konu sahibi arkadaşım;sizi çok iyi anlıyorum ve inanın çocuğunuz da günün birinde sizi anlıycak.
Hatta emin olun ki gelecek de aynı tercihi kendisi de kullanıcak.
Eğer gerçekten Anne iseniz,gelecek kaygısı taşıdığınız kısıtlı şartlarda ev de oturmayı tercih ettiyseniz,evladınıza karşı suçlu hissederek
ilerleyemezsiniz emin olun.Siz ''çocuk da yaparım kariyer de''demiyorsunuz ki!!!
Siz ''evladı için iyi bir gelecek oluşturmaya çalışan fedakar bir annesiniz''
Hıı şartlarınız çok çok iyi olurdu,eşinizin maaşı çocuğunuzun geleceği için birikim yapmaya ve evi çekip çevirmeye yeterdi,
siz bütün bunlara rağmen çalışmayı seçerdiniz o zaman bencillik olurdu.
Bütün bu koşturmacanın sizin için ne kadar yorucu olduğunu çok iyi anlıyorum ama bu yorgunluğun çok da özel bir nedeni var.
Yanlız değilsiniz!!!İnanın bunun karşılığı paha biçilemez.

Genişletmek için tıkla...

ahah eşimin tek maaşı dediğiiniz gibi olsaydı gerçekten emin olun iki dakka durmazdım
çalışmazdım
en azından ilkokul çağına kadar çalışmazdım kesinlikle, ha ondan sonra da olmassa olmazdı iş güç illa ki zorunlu değildi,
asla zaten aman lüks yaşayım die çalışmaya başlamadım ki , yav vezne memuru olsam yeter bana derdim bankaya girdik işte
işsizlik içinde kapak attık çok şükür sonra da gerçekten kadının çalışmasının nasıl üstünde bir baskı oluşturduğunu anladım
işte, ama ben kızıma sahip olduysam nasılki her bebek kendisine manevi anlamda süper bir anneye ihtiyacı varsa benim kızımın da
var , çalışıorum die onu bundan yoksun bırakamam kaygısı ile onunla her annenin yaptığı gibi ettiği gibi ilgilenip
normal bir anne kız olma yolunda ilerlemeye çalışıorum,
dediğin çok doğru anne annedir okumuşu cahili çalışanı çalışmayanı bilmemne anne annedir bilinçli olduktan sonra bebeğine yazık etmez

mutluluk84 .!.:

Bende aynı şeye takıldım,sadece ev hanımlarına mı mahsus bu anne olma durumu?
ben çalışan bir annenin çocuğuydum,tamam özlemlerimiz oldu ama çok da güzel yetiştirildim.
Hatta ve hatta iyi ki çalışan bir annem varmış ki;büyümek ve olgunlaşmak için pohpohlanmaya,
gereksiz şımartılmaya ihtiyaç duymadan yetişmişim.
Annemle kısıtlı da olsa çok özel ve kaliteli zamanlar geçirdim.Evlendim annem çok genç emekli oldu ve hala çalışıyor.
Ve bizim hala mükemmel bir anne_kız ilişkimiz var.
Yani lafın kısası ''annelik içgüdüsü''bambaşka bir duygu.Bunun eğitimi,lisansı,kariyeri yok!!!
Şu an deli gibi anne olma isteğimden değil bu hassasiyetim.Genel olarak böyle düşünüyorum.
Malesef her kadının için de olmayan bir duygu bu.Belki de iyi ki yok ve mutsuz çocukların sayısı fazlalaşmıyor.
Konu sahibi arkadaşım;sizi çok iyi anlıyorum ve inanın çocuğunuz da günün birinde sizi anlıycak.
Hatta emin olun ki gelecek de aynı tercihi kendisi de kullanıcak.
Eğer gerçekten Anne iseniz,gelecek kaygısı taşıdığınız kısıtlı şartlarda ev de oturmayı tercih ettiyseniz,evladınıza karşı suçlu hissederek
ilerleyemezsiniz emin olun.Siz ''çocuk da yaparım kariyer de''demiyorsunuz ki!!!
Siz ''evladı için iyi bir gelecek oluşturmaya çalışan fedakar bir annesiniz''
Hıı şartlarınız çok çok iyi olurdu,eşinizin maaşı çocuğunuzun geleceği için birikim yapmaya ve evi çekip çevirmeye yeterdi,
siz bütün bunlara rağmen çalışmayı seçerdiniz o zaman bencillik olurdu.
Bütün bu koşturmacanın sizin için ne kadar yorucu olduğunu çok iyi anlıyorum ama bu yorgunluğun çok da özel bir nedeni var.
Yanlız değilsiniz!!!İnanın bunun karşılığı paha biçilemez.

Genişletmek için tıkla...

çok doğru demişsin annelik anneliktir, okumuş da olsan cahil de çalışıo da olsan evde de dursan
bilinçli isen o bağı güçlendirebiliyosan yaparsın ,
biz de bunu başarmaya çalışıyoruz,
inan eşimin geliri dediğin gib olsaydı zaten bi dakka durmazdım, e ben veznede memur olmaya razıydım
bankaya kapak attık çok şükür ama üstünde kadının nasıl bir baskı oluşturduğunu anladım
kızım olunca da isteyerek ve bilerek, nasılkı her bebeğin manevi yönden annesine ihtiyacı varsa benim
bebeğim de sırf çalışyorum die bundan yoksun olamaz die kısa zamanları dolu dolu geçirmeye başladım,
eşim de öle onların kikirdeşmeleri akşam bana zevk veriyor,
uzun değersiz değil kısa değerli zamanlarımız var ve hiçbir maneviyattan yoksun yetişmemesi amacımız
bilinçliyiz o yönden çok şükür,
ve dediğin gibi milyonlarcası böle, milyonlarca ev hanımının de çocukları çalışanlarınkinden daha mutlu değil
böle bi kriter yok yani,
ana anadır

eceekin .!.:

Merhaba,
Evet ben de tam da bu nedenden dolayı çocuk yapmak istemiyorum evlenince.Peşin hüküm vermek gibi olmasın ama madem hazır değildiniz neden çocuk yaptınız?
Bir de evli ve çocuklu,bakanlıkta çalışan bir abla bana şöyle demişti:";İlerde kocana her işe yetişebildiğin izlenimini sakın verme.Bırak temizliğin birazı kalsın,çocuğu bırak biraz kendi başına o ilgilensin.Eğer bütün işlere yetişebildiğin izlenimi verirsen bir erkeğe asla sana yardımcı olmaz."
Sana bekar biri olarak tavsiyem ancak bu kadar olur:)Ama sevgilimle bir süredir aynı evde yaşıyoruz.Ben okulun yoğunluğundan yetişemiyorum zaten;hiçbir kadın da yetişemez ki.İllaki kendimize zaman ayırmalıyız.Test ettim gerçekten bana çok yardımcı oluyor,aşkım benim:)

Genişletmek için tıkla...

nerde hazır değildim die bi ibare geçiyo yav ??
ben isteyerek yaptık dıorum
hazır ol ister olma bunu yaşıosun çalışınca bu baskıyı üstünde
iyiki de yapmışım 24 yaşınıda anne oldum genç kafayla
işim gereği erken yapmam daha iyi oldu şartlar zorlaşıor daha çok
ya isyanım kızıma değil tövbe YARABBİM HANGİ ANNE ÇOCUĞU VAR DİE İSYAN EDER

çocuğumu büyütürken kısmında bir konu var

işten gelen yorgun bir anne onu özleyen minik kızım die
onu bir okumanızı istiyorum,
konu sahibi arkadaş da çalışmaktan müzdarip,
kızını tv ye itelemiş olmaktan dertli

çok şükür kızım sadece kayu sevior ve izliyor geri kalan ya parkta ya oyundayız ya da beraber mutfakta
ha konu sahibi arkadaş da eminim devamlı kızını tv nin karşısına koyup keyif yapmıyordur
yine bunaldığı bir an yazmış belli ki

papatyam_83 .!.:

....arkadaşlar ben 9 yaşında annemi kaybettim bir kızın annesine ne derece ihtiyaç duycağını ben kendim bilirim
aradaki bağı Allah hep güçlü tutsun inşallah
burda kimseye bişi ispat etmek zorunda da değiliz ama yargılarken dikkatli olalım lütfen
ben burda kimseyi yargılamıyorum , ha sorun direk bana sorun yani böle mi şöle mi die ama kimsenin kimseyi direk yargılamaya hakkı yok bence

Genişletmek için tıkla...

başınız sağolsun, çok üzüldüm. peki kendinizin anne olması size annenizin acısını unutturdu mu biraz olsun?

cnm çok haklısın çalışıyor olsakta bizlerden beklenilen o kadar çok şey varki. bende eşimde memuruz ev kredisi ödüyoruz eşimin maaşı direkt oraya tek maaşla geçiniyoruz zaten. eve git yemek yap bulaşık etrafı topla yorgunluktan sızıp kaldığım günler oluyor birde iş stresi çok fazla. üzerine kaynanamın huzur bozmaları. hayat bizim gibiler için çok zor. burada eşlerinin durumu iyi olupta çalışanlar var bakıcıları var temizlikçileri var bakıcıya biraz fala verip yemeğini yaptıranlar var. onlar için ne güel hayat. bizlerinde hayat sınavı bu güzelim sabır herşeyin ilacıdır zamanla düzelir.

pimiento .!.:

başınız sağolsun, çok üzüldüm. peki kendinizin anne olması size annenizin acısını unutturdu mu biraz olsun?

Genişletmek için tıkla...

9 yaşında kaybettim annemi hakkaten bir öz anne ile kız arasındaki bağı yaşayamadım
haa üvey demeye dilim varmaz babam evlendi ikinci annem derim ben ona, sağolsun baktı etti ama bi yerde hep
kopukluk vardı, bi eksiklik
o bağı hissedemedim hissettiremedi,
Allah razı olsun büyüttü etti bişi diyemem dayak atmadı vs ama o öz anne bağı çok farklı bişi
bunu hep etrafımdaki arkadaşlarımda gördüm
dayak bile yese hiç kırılmıyosun öz annene o da sana iki dakka sonra gözler bakışıyor yine
öz anne korumacı öz anne kanatları altına alan oluyor ama maalesef kan abğı olmayınca bunu yaşayamıyosun
sadece iyi oluyosun işte iyiydik evet ama sadece iyi,yine Allah razı olsun ondan

onun için kızımı çok yoruldum falan die biraz benden gitsin de kendi kendime bişi yapabileyim bi oturayım diyemiyorum
dolu dolu o öz anne öz kız olayını yaşamak istiyorum , ama normal anneler gibi içten içe çalışmak beni tükettiği için kızıma hissettirmesem de
bu nasıl hayat çalış çalış çalış dedittirebiliyor işte

balımnur .!.:

cnm çok haklısın çalışıyor olsakta bizlerden beklenilen o kadar çok şey varki. bende eşimde memuruz ev kredisi ödüyoruz eşimin maaşı direkt oraya tek maaşla geçiniyoruz zaten. eve git yemek yap bulaşık etrafı topla yorgunluktan sızıp kaldığım günler oluyor birde iş stresi çok fazla. üzerine kaynanamın huzur bozmaları. hayat bizim gibiler için çok zor. burada eşlerinin durumu iyi olupta çalışanlar var bakıcıları var temizlikçileri var bakıcıya biraz fala verip yemeğini yaptıranlar var. onlar için ne güel hayat. bizlerinde hayat sınavı bu güzelim sabır herşeyin ilacıdır zamanla düzelir.

Genişletmek için tıkla...

eşlerinin durumu iyi olup çalışmayıp bi de bize çalışmayın canım oturun evinizde diyenler var

Allah sadece çocuklarımıza eksiklik hissettirmesin olmadığımız saatlerin

Canım kızın artık 3 yaşına gelmiş yani bence artık kreş yaşı gelmiş. Evde bakıcıyla bir yere kadar sıkılıyordur bence. Bence sen onu kreşe ver bütün gün öbür çocuklarla koşturmaktan yorulur enerjisini harcar akşam sakin oturur belki.

seloş .!.:

canım kızın artık 3 yaşına gelmiş yani bence artık kreş yaşı gelmiş. Evde bakıcıyla bir yere kadar sıkılıyordur bence. Bence sen onu kreşe ver bütün gün öbür çocuklarla koşturmaktan yorulur enerjisini harcar akşam sakin oturur belki.

Genişletmek için tıkla...

onu da düşünüyorum da canım orda da böyle samimi içten bakarlar mı
emin değilim işte,
birebir ilgilenirler mi ki
yarım gün ona oyun katar diğer yarısı yine bakıcımızla olur ama bilmiyorum
onda hiç emin olamadım

Dğer konuyu okuyunca gördüm buraya konu açtığını okuyuncada hayretler içinde kaldım doğrusu yaptığın tek hata var o da bu hassas konuyu bir derdim var başlığı altındaaçmak. Burası aslında hiç bir derdi olmayan sadece buraya gelip çaresizce derdini paylaşan insanlara saldırgan,saçma sapan, ön yargılı ve tavırlı mesajlar yazarak derdin edert katan yada kendi hayatındaki dertleri senin hayatına uyarlayan insanların uğrak mekanıdır. Hiçte sevmem bir derdim var bölümünü.. Keşke konunu çocuğum büyürken kızmına açsaydın orda seni gerçekten anlayacak gerçekten dertleşecek gerçek anneler bulurdun.. Bence editörlerden iste bu konu o başlığa taşınsın.. Burda yazık olur bu güzelim konuya...

Ben hem çalışmış hem ev hanımı bir anneyim..
ikisininde avantajını dezavantajını yaşadım ama koşıllar iştee ahh o koşullar..
Şimdi bebeğim doğduğunda en başından bıraksaydım keşke işi diyorum.. Bazende maddi sıkıntılar bi konuda engel çıkartınca bu defa neden çalışmayı bırakım keşke o zaman kreşe versem alışırdı şimdi ne yapıcam nasıl iş bulucam ne zaman çalışmaya başlıycam birr dünya soru soru kafamı tırmalayıp duruyor..

Ama sen yine çokkk çokk çokk sabırlı bir annesin bunu bil öncelikle, ben bu yükü kaldıramadım psikolojik destek aldım ve son karar işi bırakmam oldu..Maddi olarak tek maaşla geçinecek durumda değliz kıt kanaat yaşıyoruz ay sonu zor geliyor ve her ay yavaş yavaş içeriye giriyoruz..Şimdiden ohh ne iyi yaptımda işten çıktım diyemiyorum. TEkrar işe dönmekte çok korkutuyoır beni.. Daha çokk yazmak dertleşmek isterdim ama bu başlıkta yazmaktan ürker korkar oldum.. Allah yardımcın olsun seni o kadar iyi anlıyorum ki tahmin edemezsin..

pimiento .!.:

günümüz dünyasının hem kadın hem de erkeklere kariyer, para, hırs diye diye pompaladığı iş hayatı tamamen zenginler daha zengin olsun diye ortaya atılan bir kandırmacadan ibaret (bana göre). kadınları da iş hayatının zorlu ve entrika dolu, menffatçi yollarına çekmek için atılan 'daha çok çalış, hayatının kontrolünü eline al', 'çalışmıyorsan bir hiçsin', 'bak çalışan kadın ne kadar da güzel ne kadar da özgür' diye bilinçaltına yerleştirilen safsatalar ta-ma-men tüketim ekonomisinin çarklarının dönmesi ve zenginlerin ucuz işgücü bulmasına hizmet ediyor. neden mi? çünkü, emek arzı ne kadar fazla olursa emeğiniz de o kadar değersiz olur da ondan. ben günde 10 saat bu kadarcık paraya çalışamam dese herkes, işverenler kimi çalıştıracak? ayrıca, kadınların binlerce uyaranla sürekli güdülendiği daha güzel ol, daha ince ol, daha çok modaya uy saçmalıkları da tıkır tıkır işleyen bu ekonominin bir parçası. kadın akşama kadar çalışıyor, sonra parasını kuaförlerde, diyetisyenlerde, internet mağazalarında ya da normal mağazalarda harcıyor, bitiriyor. düzenin başını tutanlar daha ne ister ki?

takım elbiseleri içinde gayet seksi gayet alımlı, çekici görüntüler sergileyen özgür!, başarılı! genç insanların resimleri iş dünyasına girmek isteyen herkesin aklını çeliyor. insan sanıyor ki çalışınca işte ben de bu olacağım. özgürlüğünün esnek çalışma saatleri ile elinden alınacağını, şehir hayatının stresi ve kirliliğinin saçını, cildini, sağlığını mahvedeciğini (bu yüzden ekstra bakımlara ihtiyaç duyacağını), yerinde oturarak iş yapmaktan sağlığının, ölçülerinin bozulacağını (bu yüzden diyetler yapması gerekeceğini) bilmiyor ki insan çalışmadan. tabi ki mecburen çalışacağız çünkü tek maaş yetebilecek gibi bir imkan da sağlanmıyor bize. çocuğumuza daha iyi bir gelecek sağlamak için uğraşacağız, uğraşırken maaşımızın 1/3'ini bakıcıya, kalanın bir kısmını yola, bir kısmını giyime... vereceğiz. bu düzen de arkamızdan ellerini ovuştura ovuştura sinsi sinsi gülecek.

bu arada ben kadının çalışmasına kesinlikle karşı değilim, çalışmayan kadın neleri çekmek zorunda kalabiliyor biliyoruz. benim karşı olduğum şey, bu düzen, saydığım her şey. ben kendi adıma biraz daha çalışıp, birikim yapıp kendi işimi yapmak istiyorum. gözüm yükseklerde değil benim, bana yetsin yeter. ama kimse istiyor diye saçma sapan işler yapmayım, kendi işimi yapayım, gerekirse alayım çocuğumu iş yerime götüreyim, içerideki odada uyutayım, bileyim ki yanımda. inşAllah çok şey istemiyorumdur.

Genişletmek için tıkla...

İşte konunun özeti budur aynı şeyleri düşünüyorum.. Sömürge toplumunda yaşıyoruz ve kadınlar olarak sömürülmeye çok müsaitiz (yanlış anlaşılmasın duygusal olduğumuz için). Bende aynı hayalin peşindeyim. Bir daha asla gidip o saçma sapan iş görüşmelrine girmek evlisin(şimdi birde çocuğum var) diye olumsuz cevaplar almak, kendime güvenimi yitirmek en sonunda istediğimden eğitimimden hayalimden vazgeçip ne olursa olsun diye saçma sapan bir işe girmek,Sadece az da olsa para kazanmak için canıma tak dediği için hiç istemediğim, sevmediğim bir işi yapmak, uzayan mesailer, sosyal hayatın 0 a düşmesi bir yana, evine ailene en önemlisi çocuğuna zaman ayıramamak kabusa dönüşen bir hayat..
Off offf bunları düşününce,otur evinde diyorum çocuğun seninle mutlu.. Şimdi kendi işime yapabilecek cesaret ve zamanı belirlemeye çalışıyorum..En güzeli bu..
Bence eğer çalışacaksan.. Özgür çalışakcaksın az kazanacaksın ama kuralları sen belirleyeceksin. yada öğretmen olucaksın veya memur en temizinden gecen gündüzün belli olucak entrika az olacak iş hayatında kimse senden büyük başarılar beklmeyecek.. Huzurla yapacaksın işini..

Laale .!.:

Allahım,bende mi problem mi var karşımdakinde mi?
Siz fedakar anne değilsiniz,kötü annesiniz ya da madem tek maaşınız size yetmeyecek bebe yapmak hakkınız değil mi dedim?? İsterseniz karı koca çalışmayın,10 tane daha doğurun bana ne? Benim haddime mi sanki?
Ben sadece sıkıntı çekeceğinizi başından beri biliyormuşsunuz,bebenize de kendinize de yazık etmişsiniz dedim.
Anne değilim ve olmaya da niyetim yok.
Ama sadece bebem olsun diye de kendine maddi manevi sıkıntı çektiren,bebesinin öpücüklerine,oyunlarına tahammül edemeyen anneleri de hiç bir zaman anlamayacağım.
Yanlış anlamayın belki de annelik böyle bir şey. Ben olmadığım bir duyguyu bilemem,hissedemem di mi?
Sadece annenin kutsallığı,annenin sonsuz sabrı vs. derler ya o açıdan yazdım.
Hiç kimseyi incitmek,kırmak değildir niyetim.

Genişletmek için tıkla...

Problem kesinlikle sende canım..
Önceki mesajında üzeri kapalı söylediklerini bu mesajında sert br uslup ile sorulmuş soru cümlesine çevirmişsin..
Bu kadıncağız nerden bilecekti ? hangimiz geleceğ görebiliyoruz ki hele birde daha önce anne olmamış birisi çocuk büyütmenin nasıl birşey olduğunu nerden nasıl bilecek. Hakikaten bazen sadece yorum yazmak için yazıyorsunuz..pesss doğrusu pesss.

eceekin .!.:

Merhaba,
Evet ben de tam da bu nedenden dolayı çocuk yapmak istemiyorum evlenince.Peşin hüküm vermek gibi olmasın ama madem hazır değildiniz neden çocuk yaptınız?
Bir de evli ve çocuklu,bakanlıkta çalışan bir abla bana şöyle demişti:";İlerde kocana her işe yetişebildiğin izlenimini sakın verme.Bırak temizliğin birazı kalsın,çocuğu bırak biraz kendi başına o ilgilensin.Eğer bütün işlere yetişebildiğin izlenimi verirsen bir erkeğe asla sana yardımcı olmaz."
Sana bekar biri olarak tavsiyem ancak bu kadar olur:)Ama sevgilimle bir süredir aynı evde yaşıyoruz.Ben okulun yoğunluğundan yetişemiyorum zaten;hiçbir kadın da yetişemez ki.İllaki kendimize zaman ayırmalıyız.Test ettim gerçekten bana çok yardımcı oluyor,aşkım benim:)

Genişletmek için tıkla...

Hazır değilseniz neden çocuk yaptınız nasıl bir sorudur yaww..?
Neye nasıl hazırlanıcaktı ki anlamadım? Sizin bir çocuk nasıl büyüyor bu konuda bir fikriniz varmı? Daha doğrusu sizin nasıl bir beyniniz var ki böyle bir mantık böyle bir bakış açısı böyle fikirler üretiyor..
Şimdi sizden ricam çalışan bir bayanın evlilik ve çocuk konusunda ki yapması gereken psikolojik hazırlıklar nelerdir bunları bize açıklayabilirmisiniz hadi biz hazırlıksız yaptık çocukalrı da bari bizden sonrakiler faydalansın bilgilerinizden..
Bakanlıkta çalışan ablanız çok doğru bir tespit yapmış ama bunu her erkek yemez.. Sizinki yemiş helal olsun benim eşim birde yetişmeyen işlerin benden hesabını sorar.. Amatabi hata bende değil mi? Evlenmeden önce ön hazırlık yapmam gerekiyordu sizin gibi.. Yoksa maazallah bu durumdan dert yanmaya bile hakıkım olmaz.. Nİye çünkü evlenmeye hazır olmadan evlenmiş olurdum ben nedenlede başıma ne gelirse kabul etmem gerekirdi.. Hayy allahımyaa kafayı tozutacam ben burdaki yorumlardan..

innuk .!.:

Dğer konuyu okuyunca gördüm buraya konu açtığını okuyuncada hayretler içinde kaldım doğrusu yaptığın tek hata var o da bu hassas konuyu bir derdim var başlığı altındaaçmak. Burası aslında hiç bir derdi olmayan sadece buraya gelip çaresizce derdini paylaşan insanlara saldırgan,saçma sapan, ön yargılı ve tavırlı mesajlar yazarak derdin edert katan yada kendi hayatındaki dertleri senin hayatına uyarlayan insanların uğrak mekanıdır. Hiçte sevmem bir derdim var bölümünü.. Keşke konunu çocuğum büyürken kızmına açsaydın orda seni gerçekten anlayacak gerçekten dertleşecek gerçek anneler bulurdun.. Bence editörlerden iste bu konu o başlığa taşınsın.. Burda yazık olur bu güzelim konuya...

Ben hem çalışmış hem ev hanımı bir anneyim..
ikisininde avantajını dezavantajını yaşadım ama koşıllar iştee ahh o koşullar..
Şimdi bebeğim doğduğunda en başından bıraksaydım keşke işi diyorum.. Bazende maddi sıkıntılar bi konuda engel çıkartınca bu defa neden çalışmayı bırakım keşke o zaman kreşe versem alışırdı şimdi ne yapıcam nasıl iş bulucam ne zaman çalışmaya başlıycam birr dünya soru soru kafamı tırmalayıp duruyor..

Ama sen yine çokkk çokk çokk sabırlı bir annesin bunu bil öncelikle, ben bu yükü kaldıramadım psikolojik destek aldım ve son karar işi bırakmam oldu..Maddi olarak tek maaşla geçinecek durumda değliz kıt kanaat yaşıyoruz ay sonu zor geliyor ve her ay yavaş yavaş içeriye giriyoruz..Şimdiden ohh ne iyi yaptımda işten çıktım diyemiyorum. TEkrar işe dönmekte çok korkutuyoır beni.. Daha çokk yazmak dertleşmek isterdim ama bu başlıkta yazmaktan ürker korkar oldum.. Allah yardımcın olsun seni o kadar iyi anlıyorum ki tahmin edemezsin..

Genişletmek için tıkla...

evet ben de anladım buraya bi daha konu açmamam gerektiğini vallaha
ben de yavaştan psikolojik destek almaya doğru gidiyorum sanki kendimi telkin edemessem
ALLAH HEPİMİZİN YARDIMCISI OLSUN
OOOOF

Laale .!.:

Allahım,bende mi problem mi var karşımdakinde mi?
Siz fedakar anne değilsiniz,kötü annesiniz ya da madem tek maaşınız size yetmeyecek bebe yapmak hakkınız değil mi dedim?? İsterseniz karı koca çalışmayın,10 tane daha doğurun bana ne? Benim haddime mi sanki?
Ben sadece sıkıntı çekeceğinizi başından beri biliyormuşsunuz,bebenize de kendinize de yazık etmişsiniz dedim.
Anne değilim ve olmaya da niyetim yok.
Ama sadece bebem olsun diye de kendine maddi manevi sıkıntı çektiren,bebesinin öpücüklerine,oyunlarına tahammül edemeyen anneleri de hiç bir zaman anlamayacağım.
Yanlış anlamayın belki de annelik böyle bir şey. Ben olmadığım bir duyguyu bilemem,hissedemem di mi?
Sadece annenin kutsallığı,annenin sonsuz sabrı vs. derler ya o açıdan yazdım.
Hiç kimseyi incitmek,kırmak değildir niyetim.

Genişletmek için tıkla...

Valla konu sahibi ve çoğunluk aynı tepkiyi verdiği için,bence bizde bir problem yok
Hem şu cümle ile nasıl yanlış anlaşılmış olabilirsiniz ki;
''neden anne olmaya kalkıştınız?''
siz bu cümle ile konu sahibinin ''anne olma isteğini''sorguluyorsunuz!
Ayrıca çok merak ediyorum ne sanıyorsunuz bu anne olma durumunu?
Düşünmediğiniz için çok farklı anlamlandırdığınız belli.
Anne olmak için bütün şartların olgunlaşmasını beklemek diye bir kural mı var ki?

Konu sahibi çalışıyor ,evladına daha iyi bir gelecek bırakmak için,bebeğini çok güvendiği bakıcısına bırakıp,
her normal kadın gibi yaşıyor.Evet çok bunalmış buraya anlaşılabileceğini umarak içini dökmüş.
şart mıdır anneliğini sorgulamak,hakkımız mıdır?
Bence ''anne olmaya kalkmakla'' çok da güzel yapmış,evde oturup çocuklarının eline bir parça ekmek verip sokağa salan
''anne''lerin olduğu bir toplum da,eğitimli,ayakları yere sağlam basan,evladının geleceği için çalışan kadınlar asıl''anne''olmalı zaten.
Sanmıyorum konu sahibinin sizin bakış açınızla''sadece bebem olsun diye anne olduğunu''
öyle olmuş olsa,kocasının maaşıyla idare eder,o çocuğu kıt kanaat büyütürdü.
Bence gayet de sorumluluk sahibi konu arkadaşımız.
konu açma sebebi de gayet insani,gayet normal sıkıntılar.
Anne olunca insan doğa üstü bir varlık olmuyor,çelik gibi sinirlere sahip değiliz hiçbirimiz.
Hem iş hayatının keşmekeşi,ev hayatının nankör düzeni,eşine karşı sorumlulukları ve hiç bitmeyen annelik mesaisi...
Bütün bunlara tepki veren kadın ruhu ve bedeni.
Bence çok doğal bu tepkisi.Bizlerin anne olma hakkını sorgulayabileceğimiz son gruptan bir kadın.
Kırmak,incitmek istemiyorsunuz ama,buraya sıkıntısını yazan bir kadına çok sert bir üslupla ''anlamıyorum böyle insanları,ne diye anne olmaya kalkıştınız''diye
hesap soruyorsunuz.Bu da ayrı bir ironi...