canım sanki sende kendimi eşinde de eşimi gördüm gibi..bizde 5 yıllık flörtlüğün ardından evlendik bende hep kızıyorum kendime neden göremedim diye..ama dediğin gibi adamı öpünce kurbağaya dönüştü..bende o bi kere canım dese benim canımdan öte canım derim..herşeyiyle ilgilenirim..ailesine,cevresine,arkadaşlarına karşı hep onure ederim hep samimi davranırım hatta herkes her fırsatta söyler eşime ne kadar şanslı olduğunu...ama eşimden bi kere duymamışımdır ne güzel bi söz ne şanslı olduğuna dair cümleler...sürekli eleştirdiği bi şey vardır bende..halbuki kadınlık olarak onun da evimin de tüm ihtiyaçlarını en güzel şekilde yapmaya çalışırım..pazara gideriz mesala sebze secmeme bile bi şey bulur..üzerimde sürekli garip bi baskı..çoğu zaman anlamadığım şeyleri ona anlamadım diye soramıyorum neden sırf şimdi sinirlenecek kavga edecek diye..insanın eşine bi şey soramaması bu baskıyı hissetmesi çok kötü..iyiyken defalarca konuşmamda hep aynı şeyler..benimde haklı olabileceğimi,hataları yada eksikleri birlikte giderebilelim gibi bi düşüncesi yok..tek derdi onunla kavga etmemem..bende her anlamda ondan öndeyim.maddi,eğitim,olgınluk vs bende bi kere bile lanse etmedim ona ki zaten başından beri olan şeyler bunlar..bana da dediler altında eziliyodur aşağılık kompleksine kapılıyodur diye ama 5 sene boyunca hiç bu tür şeyler yaşamadık..aileme,çevreme,arkadaşlarıma,dışarıya herkese karşı iyi..aileme derdimi anlatsam nasıl anlatırım ne derler bilmiyorum..şiddet yok,ihanet yok, kumar yok,kv kp yok..rahatlık mı battı derler ama ben mutlu değilim ayarlarımla oynanmış gibi hissediyorum kendimi..şimdi bi çoçuğumuz olacak diyelim ki ayrıldık o alıp başını tek başına gidecek ama ben küçüçük bi çoçukla tek başıma kalıcam hayat benim için daha zor onun için daha kolay olacak..bu düşünce bile sinirimi bozuyor neden ben haketmediğim halde bunları yaşarken sonrasında da işler onun için daha kolay olacak diye...Bunun hamilelikle alakasi yok. Ben evlendikten 3 yil sonra hamile kaldim. O zamanlar da kotuydu hersey. Dogumdan sonra eski kilolarima dondum ama adam duzelmedi. Cocuk da duzeltmedi, olgunlastirmadi adami. Adamin derdi benimleydi sanki. Evladina herkese iyiydi. Biz 4 yil flort ettik. O zaman beyaz atli prensimdi evlendik adami opunce kurbagaya donustu. Oysa tam tersi olmaliydi. Evlilik olgunluk vermeli sorumluluk getirmeliydi. Ha evinin eksiklerini aliyordu ama derdi neydi benimle bilmiyorum. Sanki adsm benimle yaris halindeydi. Beni yenmek zorunds uste cikmak zorunda gibiydi. Bizim aramizda egitim farki da vardi. Ama fen sorun etnedim ona hic yansitmadim bunu. Herkes bunu kompleks yapiyor olabilir diyordu. Ben buna inanmiyorum. Adam hastaydi bence. o nasil isterse kavga cikmasin diye o yapiliyordu. Hatta evde kose kapmaca oynuyordum. Oda oda kaciyordum beni gorup kavga cikarmasin diye. Onun istedigi gibi oldum,onu da yaptim oda ise yaramadi ama. Ben onun istedigi gibi olunca da kendi kisiligimi yitirdim. Ben benlikten cikmistim. Oysa insan birini severse hatalarini gormez. Gul dikeniyle sevilir degil mi. Oysa sevmezsen sadece dikenleri gorursun, dikenler batar. Ben de adama batiyordum. Sevmemis beni diyorum ben. Sevseydi kaybetmek icin ugrasmazdi. Adam resmen beni kaybetmek icin ugrasti.
Evliligi mi kaldiramadi diye de dusundum. Onu da sanmiyorum. Evlendigimizde 30 lu yaslardaydik. Kucuk de degildik. Belki bekar hayatini ozledi bilmiyorum. Ne yaptiysam olmadi. Bitti de zaten. Simdi oglumla baska bir sehirde yeni bir yuva kurduk. Her 15 gunde bir taaa buralara oglunu gormeye geliyor. Halinden de memnun. Mutluymus simdi. Olan ogluma oldu. Yazik etti. Oysa ben anlasilmssi zor biri degilim. Bir cift guzel soz ugruna dunyalari verirdim ama dedim ya kurbagaya donustu adam, beni de bitirdi.
Bu arada sana bir link aticam. O sayfayi okumani isterim.
okudum..yazılanlarda bizi anlatan şeyler var evet ama çoğu uymuyor ya da henüz o kıvama gelmedik..daha yeni evliyiz nihayetindehttp://m.hurriyet.com.tr/Haber?id=22301633
bunu okumani tavsiye ederim. Okuyunca esini ve seni anlattigini goreceksin.
Merhaba benim eşimde aynı sizin eşiniz gibiydi.3,5 yıllık evliyiz kendini kavga esnasında bi şekilde HAKLI çıkarır ve küserdi.yeni evliyken 15 gün tek kelime konuşmadığını biliyorum mesela.bundan 6 ay önceki tartışmamızda yine küstü dedim ki içimden 1 sene devam etsen böle yine de dayanacağım Gör bak nasıl hissediyor insan kendini.tam 1 ay boyunca aynı odada bile bulunmadık bırakın Konuşmayı.en sonunda mesaj Attı bi gün hem bi kahve içelim hem konuşalım mı diye tamam dedim.o gün ona trip yapmanın naz yapmanın kız işi OLDUĞUNU tatlı bir dille anlatmaya çalıştım.sonrasında bi daha yapmadı hiç.yine yapar mı bilmiyorum ama aynı sizin eşiniz gibi hem kendisi küsüp hem de dünya Başıma yıkılıyor ne yapacağımı bilemiyorum senle böle aramız bozuk olunca Demişti.merhaba arkadaşlar.uzun zamandır bu siteyi takip ediyorum zaman zaman girip herkesin sorunlarını okuyup üzüldüğüm,dua ettiğim günlerim oldu..öyle bi durumdayım ki çok sağlıklı düşünemiyorum..bende üye olup sizlerle paylaşmak istedim derdimi..1,5 yıllık evliyim ve şu an 9 aylık hamileyim doğumuma 2 hafta var..eşimle 5 yıllık bir birlikteliğin ardından evlendik..zaman zaman kavgalarımız küslüklerimiz ayrılıklarımız oldu ama ayrı şehirlerde olunca araya da özlem girince hep yeniden başlamamız daha kolay oldu sanırım..sorunum şu..eşimle ne zaman tartışsam günlerce haftalarca küs kalıyor..ne zaman konuşmaya barışmaya çalışsam çabalarım hep nafile..aynı sofraya oturmuyo aynı yatağa girmiyor..ve bu küslüğü yeri geliyor 1 ayı buluyor..başka birileri gelince benimle mutlu aile tablosu oynuyo misafirler gidince kaldığı yerden devam..barıştığımızda gayet iyi..eşine yardım eden,düşünceli,ilgili bi adam ama tartıştığımızda da bi o kadar kötü..barışıp bu konuyu açtığımda da savunması hep şu..beni dağıtıyosun..senden gelen küçüçük bi şey beni etkiliyor..kendimi kapatıyorum herşeye ve bu ruh halimden sıyrılamıyorum diyo..çözüm ne diye sorduğumda benle kavga etme diyor..bende bu mümkün değil diyorum..ve kavga ettiğimizde artık saygıyı çoktan aşmaya başladı küfürler ,hakaretler diz boyu..sonra da onları sinirle söylediğimi biliyosun açıklamaları..ben aynı evin içinde küs kalmaktan nefret ediyorum o yüzden konuşup sorunu halletmeye çalışıyorum ama hiçbi çaba vermiyor..çoçuğumu da böyle bi ortamda büyütmek istemiyorum..inanın ne yapacağımı ne yapmam gerektiğini bilmiyorum..zor bi kocayla nasıl mücadele edilir bilmiyorum..barıştığımızda ne kadar mülayimse tartıştığımızda o kadar zor..1 ay barışık 1 ay küs bünyem kaldırmıyor artık...biraz uzun oldu kus bakmayın lütfen
merhaba arkadaşlar.uzun zamandır bu siteyi takip ediyorum zaman zaman girip herkesin sorunlarını okuyup üzüldüğüm,dua ettiğim günlerim oldu..öyle bi durumdayım ki çok sağlıklı düşünemiyorum..bende üye olup sizlerle paylaşmak istedim derdimi..1,5 yıllık evliyim ve şu an 9 aylık hamileyim doğumuma 2 hafta var..eşimle 5 yıllık bir birlikteliğin ardından evlendik..zaman zaman kavgalarımız küslüklerimiz ayrılıklarımız oldu ama ayrı şehirlerde olunca araya da özlem girince hep yeniden başlamamız daha kolay oldu sanırım..sorunum şu..eşimle ne zaman tartışsam günlerce haftalarca küs kalıyor..ne zaman konuşmaya barışmaya çalışsam çabalarım hep nafile..aynı sofraya oturmuyo aynı yatağa girmiyor..ve bu küslüğü yeri geliyor 1 ayı buluyor..başka birileri gelince benimle mutlu aile tablosu oynuyo misafirler gidince kaldığı yerden devam..barıştığımızda gayet iyi..eşine yardım eden,düşünceli,ilgili bi adam ama tartıştığımızda da bi o kadar kötü..barışıp bu konuyu açtığımda da savunması hep şu..beni dağıtıyosun..senden gelen küçüçük bi şey beni etkiliyor..kendimi kapatıyorum herşeye ve bu ruh halimden sıyrılamıyorum diyo..çözüm ne diye sorduğumda benle kavga etme diyor..bende bu mümkün değil diyorum..ve kavga ettiğimizde artık saygıyı çoktan aşmaya başladı küfürler ,hakaretler diz boyu..sonra da onları sinirle söylediğimi biliyosun açıklamaları..ben aynı evin içinde küs kalmaktan nefret ediyorum o yüzden konuşup sorunu halletmeye çalışıyorum ama hiçbi çaba vermiyor..çoçuğumu da böyle bi ortamda büyütmek istemiyorum..inanın ne yapacağımı ne yapmam gerektiğini bilmiyorum..zor bi kocayla nasıl mücadele edilir bilmiyorum..barıştığımızda ne kadar mülayimse tartıştığımızda o kadar zor..1 ay barışık 1 ay küs bünyem kaldırmıyor artık...biraz uzun oldu kus bakmayın lütfen
bizde de haklı olan hep o...hiç karşı tarafında haklı olabileceği düşüncesi yok adamda..ben de keşke sizin gibi iradeli olabilsem hiç konuşmadan durabilsem ama dayanamıyorum en fazla 3 gün hiç konuşmadan sus pus hiçbi iş yapmadan duruyorum sonra gene adım atan ben oluyorum..ama çok sıkıldım bu durumdan............Merhaba benim eşimde aynı sizin eşiniz gibiydi.3,5 yıllık evliyiz kendini kavga esnasında bi şekilde HAKLI çıkarır ve küserdi.yeni evliyken 15 gün tek kelime konuşmadığını biliyorum mesela.bundan 6 ay önceki tartışmamızda yine küstü dedim ki içimden 1 sene devam etsen böle yine de dayanacağım Gör bak nasıl hissediyor insan kendini.tam 1 ay boyunca aynı odada bile bulunmadık bırakın Konuşmayı.en sonunda mesaj Attı bi gün hem bi kahve içelim hem konuşalım mı diye tamam dedim.o gün ona trip yapmanın naz yapmanın kız işi OLDUĞUNU tatlı bir dille anlatmaya çalıştım.sonrasında bi daha yapmadı hiç.yine yapar mı bilmiyorum ama aynı sizin eşiniz gibi hem kendisi küsüp hem de dünya Başıma yıkılıyor ne yapacağımı bilemiyorum senle böle aramız bozuk olunca Demişti.
aminnnn demeden gecemicem....Ayyy ya Rabbim((( bu gel gitler be zordur hamile iken birde. Ben iki yıl boyle gel gitler yaşadık ama günlük... Uzun uzun degil yani. Sana birsey diyeyim mi, su sınırlıyken olayı yalan... Cok iyi biliyorlar ne dediklerini. Oh ya söyle söyle sonra sinirliydim de. Allah onları bildiği gibi yapsın.
Anamm yalancılık hariç benim kocamı da anlatıyor bu yazıhttp://m.hurriyet.com.tr/Haber?id=22301633
bunu okumani tavsiye ederim. Okuyunca esini ve seni anlattigini goreceksin.
aynen de dediğin gibi..ev temiz yemek hazır...misafirimiz vardı mesala 3 gün kaldılar..3 gün boyunca gayet iyiydi..gezerken el ele tutuşmalar hatta bi ara evde müzik dinlerken beni dansa filan kaldırmalar..dedim heralde siniri öfkesi geçti çok şükür normale döndük..dün onlar gitti gene aynı..bi sorun mu var dedim yok mu dedi..nasıl yani oyun muydu hepsi dedim...benden uzak dur konuşmayalım dedi..bende sinirlendim tabi konuştukça konuştum çıktı gitti..susabildiğim kadar susmak hatta o konuşmak istediğinde ben konuşmamak istiyorum ama yapamayınca kendime de sinir oluyorum
sürekli sinir krizleri geçirecek durumdayım..etkilenmemem mümkün değil..hiçbi şey yapamıyorum hiçbi yere gidemiyorum..konuş konuş aynı ha duvarla konuşmuşsun ha benim kocamlaSen neden onu bekliyorsunki iyi bir derse ihtiyacı var ailenin yanına gitsen bu ne böyle. Hayat böyle geçer mi kendine de sanada zarar veriyor .En kıymet görmen gereken zamanlar bebisini hiç mi düşünmüyor. Yazık yavruya oda olumsuz etkileniyor .Çocuk doğun cada değişmez bu adam sütünü keser sinirini bozar yavrum çift eziyet. Bunları bir şekilde söyle çocuk gibi kusmeler çok tuhaf ya.Yerinde olsam hiç bişe yapamıyorsam bile o pes edene kadar konuşmazdım biri varsa da aynı davranirdim
öyle bile olsa herşeyin bi adabı bi üstrubu vardır..onun da çoçuğunu taşıyorum...inan hamile olmasam ne halin varsa gör cehennemin dibine kadar yolun var dicem...hep sabır sabır diyorum...çatlamama ramak kaldı amaEşinizin bu hareketi normal bir hareketmi sizce? Resmen kin tuttuğu için falan değil küs kalmak işine geldiği için kalıyor..benim burnuma iyi kokular gelmedi..
Şimdi ayyy sizde herşeyden şüpheleniyosunuzcu polyişler toplanır :)
değişen bi şey yok.dün 9 da geldi..biraz önce de bi erkek arkadaşını aradı plan yaptılar sanırım çıktı gitti..bende sende insanlık adına hiçbi şey kalmamış,ben akşama kadar evde tek başımayım hiç mi düşünmüyosun dedim..bana çıkmak istiyosan arabanın anahtarı orda dedi..senin beyin yapın bu işte dedim..bugün kaçta gelir Allah kerim....Son durum nedir ?akşam 8 gibi evden çıkmıştı en son yanlış hatirlamiyorsam
kaybetme korkusu yaşamadığından eminim ona o duyguyu nasıl yaşatıcam bilmiyorum..39 haftalık hamileyim cıkıp gezmeye cesaret edemiyorum bi şey olur diye..hamile olmasam zaten burnundan fitil fitil getirirdim..her an evdeyim ben..düşünsene o her geldiğinde evdeyim her zile bastığında kapı açılıyor ohh ne ala........Sinirimden oturup ağladım ne kadar beddua varsa ettimBence sen de gez emin ol kafanı dağıtıcı o kadar takmayasin sadece kendinle ilgilen kendine yemek yap temizlik falan hiç yapma arkadaşlarını eve çağır yani kendini oyalayacak şeyler bul bak gör nasil pes ediyor yada evden uzaklaşın size eziyet hoşuna gitmiş besbelli!!!Birde kaybetme korkusu yaşamıyor sanırım nasıl olsa bebek var diye bence o korku verilmeli .Hiç muhattap olma ona ihtiyaç duyduğunu belli etme.canim ya hormonlar zaten ayakta baba olucak adama bak !Allah ıslah etsin
o da bitsin diye elinden geleni yapıyo sanırım....En nefret ettigim erkek tipi kusen erkek erkek kusermi yahu
Kadin olsun erkek olsun evlilikte 1 ginden fazla kusluk oluyorsa evliligi Zamanla bitirir bence
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?