Canım bak arkadaş ne demiş önceki mesajında, ona yemek yicek misin diye sorma, ona yemek hazırlama, arayıp nerde diye sorma. böyle akşamın körü çıkıp giderse ''cehennemin dibine git gelme'' falan de suratına çarp kapıyı. bırakın hiçbişeyini temizlemeyin onun.. sakın tartışıp kıymetlendirme bak psikolojik baskı yapıyo sana. ayrıca annen gidince al bebeğini annenin evine git 1 ay kadar kal orda bu adama can mı dayanır bebeğe yazık. anneliğini anlayamazsın bak...M mevzey bugün 17.00da geldiler annemi bırakıp hemen çıktı.saat 7 gbi aradım yemek için 1-2 saate gelirim dedi..saat 9 da geldi ekmek istemiştim gelirken kapıdan ekmeği verdi döndü..nereye gidiyosun gene dedim işim var gelirim yarım saate dedi.bu arada annem de sorup durdu tabi hep idare ettimm.her gün böyleyse çekme dedi sanki hissetmiş gibi..bekle bekle gelmedi akşam yemeğimiz de zehir oldu..beyfendi saat 11 de geldi..annem de o arada yorgunluktan uyudu tabi.gelince tekrar tartıştık.senin yüzünden annemin üzülmesini istemiyorum,annem gidince nasıl davranmak istiyosan öyle davran umrumda değil dedim..en son arkadaşları burdayken benimle aşk oyunu oynamıştı bende dalga mı geçiyosun diye kızmıştım şimdi onu benim başıma kalkıyo..tamam oynamıyoruz işte herşey senin istediğin gibi neysek o dedi.annemin üzülmesini istemiyorum,garibim hemen süzülüverdi..ben geldim diye mi eve gelmiyor dedi kendi üzerine alındı..şimdi ona muhtacım ya daha da istediği gibi davranıyor.ben bu pislik herifle napıcam gerçekten bilmiyorum ama ne beynim,ne ruh halim ne de sinirlerim kaldırmıyor artık
başka bi kadın mı var yani?varsa benimle devam etmek zorunda değil bu kadar zulme de gerek yok.adam gibi sevmiyorum seni,bu evliliği devam ettirmek istemiyorum desinAnnenlere neden gitmiyorum canim sen annene söyle olan biteni üstüne alınmasın yazık kadına o üzülecek diye herseyi sineye çekme bence esin başka bir boyuta geçmiş annen gelince de rol yapması lazımdı burnuma kötü kokular geliyor böyle herseyi göze alması hayra alamet değil .Ne bileyim ben mi fesatim .....2 gün kus dursak esimde ben de mahvoluyoruz 1 ay nedir üstelik annemgillerin yanında hiç yapamayız unuturuz yani ..herkes aynı değil tabiki ama ben bir inat uğruna bunların yapılabileceğine inanmıyorum. Yerinde olsam annemin yanin da dogurucam derim milletinde ağzını kapatır net yaniii
haklısın..dayanamıyorum zaten..sinirlerim alt üst olmuş durumda..konuşmasam da tartışmasam da napıp edip tahrik edecek beni yıpratacak bi şey buluyor.şimdi de annemle vurmaya çalışıyor.bu kadar adi bu kadar zavallı işte..hayatta annemden başka kimsem olmadığını biliyo çünkü..kendimden nefret ediyorum nasıl böyle bi adam müsveddesini sevdim diye?şimdiye kadar onun tarafından kim gelirse gelsin yada arasın samimiyetimden,sıcakkanlılığımdan geri kalmadım hiç..şimdi yaptıklarımın karşılığına bakıyorum da canım yanıyo..bebeğim doğunca yasal prosüdürleri filan hallettikten sonra annemle dönmeyi düşünüyorum..bi süre uzak kalmak iyi olur belki de..gerçi bu durum onun işine gelir sanırım bi haltlar yiyosa daha rahat yer..ama ben bu adamın acı çektiğini görmeden ölmek istemiyorum..hani şu an boğazını sıkıp öldürsem gözüme gelmeyecek o kadar kızgın o kadar kırgınım..Canım bak arkadaş ne demiş önceki mesajında, ona yemek yicek misin diye sorma, ona yemek hazırlama, arayıp nerde diye sorma. böyle akşamın körü çıkıp giderse ''cehennemin dibine git gelme'' falan de suratına çarp kapıyı. bırakın hiçbişeyini temizlemeyin onun.. sakın tartışıp kıymetlendirme bak psikolojik baskı yapıyo sana. ayrıca annen gidince al bebeğini annenin evine git 1 ay kadar kal orda bu adama can mı dayanır bebeğe yazık. anneliğini anlayamazsın bak...
o masum bebeğin ahı mahvedecek onu merak etme. ama çektiğini görücem diye o evde kalma çok büyük hata olur. gittiğini bile söyleme. bi gün yine baktın çekip gidiyo, ''nereye gidiyosun'' de, yine işim var bik bik derse o gittikten sonra al bebeğini çık git o evden. geldiğinde bulamasın. sakın sinme, sakın yılma, içindeki öfkeyi kus artık. yoksa kanla irin olup içine içine akacak boşanana kadar. tahrik olma, hiç umursama yurt arkadaşı gibi düşün. bebeğinin odasına yat kalk. bırak defolsun ne halt yiiyosa yesin onun gözyaşlarına kanma yalancının biri çünkü o. utanmadan hamile karısıyla rol yapıyo. çok sinsi ve soğukkanlı senin kocan, çok çakal. hamile olmasan tebrik ederdim adamı öyle soğukkanlı.haklısın..dayanamıyorum zaten..sinirlerim alt üst olmuş durumda..konuşmasam da tartışmasam da napıp edip tahrik edecek beni yıpratacak bi şey buluyor.şimdi de annemle vurmaya çalışıyor.bu kadar adi bu kadar zavallı işte..hayatta annemden başka kimsem olmadığını biliyo çünkü..kendimden nefret ediyorum nasıl böyle bi adam müsveddesini sevdim diye?şimdiye kadar onun tarafından kim gelirse gelsin yada arasın samimiyetimden,sıcakkanlılığımdan geri kalmadım hiç..şimdi yaptıklarımın karşılığına bakıyorum da canım yanıyo..bebeğim doğunca yasal prosüdürleri filan hallettikten sonra annemle dönmeyi düşünüyorum..bi süre uzak kalmak iyi olur belki de..gerçi bu durum onun işine gelir sanırım bi haltlar yiyosa daha rahat yer..ama ben bu adamın acı çektiğini görmeden ölmek istemiyorum..hani şu an boğazını sıkıp öldürsem gözüme gelmeyecek o kadar kızgın o kadar kırgınım..
domuzluğundan gelmiyo deM mevzey bugün 17.00da geldiler annemi bırakıp hemen çıktı.saat 7 gbi aradım yemek için 1-2 saate gelirim dedi..saat 9 da geldi ekmek istemiştim gelirken kapıdan ekmeği verdi döndü..nereye gidiyosun gene dedim işim var gelirim yarım saate dedi.bu arada annem de sorup durdu tabi hep idare ettimm.her gün böyleyse çekme dedi sanki hissetmiş gibi..bekle bekle gelmedi akşam yemeğimiz de zehir oldu..beyfendi saat 11 de geldi..annem de o arada yorgunluktan uyudu tabi.gelince tekrar tartıştık.senin yüzünden annemin üzülmesini istemiyorum,annem gidince nasıl davranmak istiyosan öyle davran umrumda değil dedim..en son arkadaşları burdayken benimle aşk oyunu oynamıştı bende dalga mı geçiyosun diye kızmıştım şimdi onu benim başıma kalkıyo..tamam oynamıyoruz işte herşey senin istediğin gibi neysek o dedi.annemin üzülmesini istemiyorum,garibim hemen süzülüverdi..ben geldim diye mi eve gelmiyor dedi kendi üzerine alındı..şimdi ona muhtacım ya daha da istediği gibi davranıyor.ben bu pislik herifle napıcam gerçekten bilmiyorum ama ne beynim,ne ruh halim ne de sinirlerim kaldırmıyor artık
Bir benzeri de benim kocam. Bizde şuan küsüz. Ne varki 8 yıllık evliliğim sonucu küslük boyutumuz çok değişti. Şu an umrumda değil küfürünü etti bende karşılığını verdim. 4 yıldır küssem bile yemek hazırladım öncesinde küsünce hazırlamamamdan yakınırdı çünkü dün yemek yemedi bende bugün hiç ona yemek hazırlamadım. Yatağa yatıyorum valla gidecek biri varsa buyursun gitsin o yataktan. Arada bir uyanınca onun huzurla uyduğunu görüp uyuz oluyorum zıplıyorum yanlamasına hıyyy diye sıçrıyor noldupunu anlamıyor ama. :)))merhaba arkadaşlar.uzun zamandır bu siteyi takip ediyorum zaman zaman girip herkesin sorunlarını okuyup üzüldüğüm,dua ettiğim günlerim oldu..öyle bi durumdayım ki çok sağlıklı düşünemiyorum..bende üye olup sizlerle paylaşmak istedim derdimi..1,5 yıllık evliyim ve şu an 9 aylık hamileyim doğumuma 2 hafta var..eşimle 5 yıllık bir birlikteliğin ardından evlendik..zaman zaman kavgalarımız küslüklerimiz ayrılıklarımız oldu ama ayrı şehirlerde olunca araya da özlem girince hep yeniden başlamamız daha kolay oldu sanırım..sorunum şu..eşimle ne zaman tartışsam günlerce haftalarca küs kalıyor..ne zaman konuşmaya barışmaya çalışsam çabalarım hep nafile..aynı sofraya oturmuyo aynı yatağa girmiyor..ve bu küslüğü yeri geliyor 1 ayı buluyor..başka birileri gelince benimle mutlu aile tablosu oynuyo misafirler gidince kaldığı yerden devam..barıştığımızda gayet iyi..eşine yardım eden,düşünceli,ilgili bi adam ama tartıştığımızda da bi o kadar kötü..barışıp bu konuyu açtığımda da savunması hep şu..beni dağıtıyosun..senden gelen küçüçük bi şey beni etkiliyor..kendimi kapatıyorum herşeye ve bu ruh halimden sıyrılamıyorum diyo..çözüm ne diye sorduğumda benle kavga etme diyor..bende bu mümkün değil diyorum..ve kavga ettiğimizde artık saygıyı çoktan aşmaya başladı küfürler ,hakaretler diz boyu..sonra da onları sinirle söylediğimi biliyosun açıklamaları..ben aynı evin içinde küs kalmaktan nefret ediyorum o yüzden konuşup sorunu halletmeye çalışıyorum ama hiçbi çaba vermiyor..çoçuğumu da böyle bi ortamda büyütmek istemiyorum..inanın ne yapacağımı ne yapmam gerektiğini bilmiyorum..zor bi kocayla nasıl mücadele edilir bilmiyorum..barıştığımızda ne kadar mülayimse tartıştığımızda o kadar zor..1 ay barışık 1 ay küs bünyem kaldırmıyor artık...biraz uzun oldu kus bakmayın lütfen
Allah yardımcınız olsun..ben 1,5 yılda tükendim..siz 8 yıldır evliymişsiniz iyi sabır varmış vallaBir benzeri de benim kocam. Bizde şuan küsüz. Ne varki 8 yıllık evliliğim sonucu küslük boyutumuz çok değişti. Şu an umrumda değil küfürünü etti bende karşılığını verdim. 4 yıldır küssem bile yemek hazırladım öncesinde küsünce hazırlamamamdan yakınırdı çünkü dün yemek yemedi bende bugün hiç ona yemek hazırlamadım. Yatağa yatıyorum valla gidecek biri varsa buyursun gitsin o yataktan. Arada bir uyanınca onun huzurla uyduğunu görüp uyuz oluyorum zıplıyorum yanlamasına hıyyy diye sıçrıyor noldupunu anlamıyor ama. :)))
Dedim ya çok yöntem denedim ben. Barışma için ısrar ettiğim dönem egosunu okşamaktan başka bir işe yaramadı. Bizimkide sinirlenince küfür eder. İnsan küfür etmez hemde sevdiği kadına en küçük denilebilecek küfürü bile etmez. Artık ben o sinirli iken ağzımdan çıkıyor lafına hiç itibar etmiyorum. Adamlığı bukadar mış diyorum . Gerçek karakter sinirlenince çıkar çünkü meydana
sakın vazgeçme canım, bak seni değiştiremedi işine gelmedi bu yüzden ayrılalım diyo. senin ağlayacağını yalvaracağını sanmıştı çünkü. eminim kendine diyodur nası değişti neden ikna etmeye çalışmadı neden yalvarmadı diye.. yavrunu bu ortamda büyütme ona da haksızlık.. doğuma girecek kadına söylediklerine bak.... inancı kalmadı çünkü seni kendi istediği gibi yönlendiremedi.dün gece 11 de geldi gene tartıştık..sabaha kadar uyumadım..beni sürekli kaybetmek için uğraşan adamın hayatında kalıp daha fazla yüzsüz olmamaya ve ne kadar seversem seveyim hayatından gitmeye karar verdim..birini sevince malesef bitmiyo hemen..sevdiğimiz için bunca ağır şeylere tahammül etmemizin nedeni bu sanırım..sabah annem sitem etti haliyle..annemle bile doğru dürüst konuşmadı evde bi huzursuzluk hakim tabii..anneme kıyamadım..eşime dışarı çıkmak istediğimi ve konuşmak istediğimi söyledim..1 aydır da defalarca konuşma çabalarım oldu ama bu kez farklı olacaktı oldu da çünkü herşeyi geceden en ince ayrıntısına kadar düşündüm..dışarda 2 saat oturup konuştuk ve ayrılmaya karar verdik..daha doğrusu ben ona iki seçenek sundum..bi kızımız olacağını,6.5 yıldır birbirimizi tanıdığımızı ya çeki düzen vermek gerektiğini yada bitirmek gerektiğini, bu şekilde olmayacağını söyledim..o da evliliğimizde değerlerin yıkıldığını,inancının kalmadığını ve ayrılmanın ikimiz içinde en mantıklısı olduğunu söyledi..tamam dedim uzatmadım..böyle diyeceğini biliyodum, sırf ilerde kızıma "bak yavrum ben elimden geleni yaptım,senin babasız büyümemen için doğumuna bi kaç gün kala evliliğimizi kutaralım teklifinde bulundum" demek içindi...annem henüz bilmiyor..biraz zamana yayalım, doğumunu yap, bazı şeyler ikimiz içinde daha kolay olsun dedi..ona da tamam dedim..
Ve şimdi nedendir bilmiyorum kendimi hafiflemiş hissediyorum..üzerimden bi yük kakmış gibi...şimdi içimden zerre gelmiyo konuşmak..sinirli değilim,gergin değilim,suratım asık değil,yüzüne bile bakasım gelmiyo...rahatım kısaca...
Bana bu kadar saygısızca davranmasının,aşağılamasının,hakaret etmesinin,konuşmamasının 2 nedeni olabilirdi..ya kafasında bitirip sevmediği için yada başka bi kadın olabilirdi...bunun nedenini de öğrenmiş oldum bugün...umarım benim için en hayırlı karar olmuştur...
Yani sonunda ya o sabır tükenecek yada eşine nasıl davranması gerektiğini öğrenecek. Evlilikte kavga olmaz diye birşey yok ama mühim olan kavgayı bile kaliteli yapmak. Yani aynı yatağa yatınca insan irkiliyorsa söylediği sözler akla geldikçe o evlilikten Hayır beklemek gerek.Allah yardımcınız olsun..ben 1,5 yılda tükendim..siz 8 yıldır evliymişsiniz iyi sabır varmış valla
allah onu bildiği gibi yapsındün gece 11 de geldi gene tartıştık..sabaha kadar uyumadım..beni sürekli kaybetmek için uğraşan adamın hayatında kalıp daha fazla yüzsüz olmamaya ve ne kadar seversem seveyim hayatından gitmeye karar verdim..birini sevince malesef bitmiyo hemen..sevdiğimiz için bunca ağır şeylere tahammül etmemizin nedeni bu sanırım..sabah annem sitem etti haliyle..annemle bile doğru dürüst konuşmadı evde bi huzursuzluk hakim tabii..anneme kıyamadım..eşime dışarı çıkmak istediğimi ve konuşmak istediğimi söyledim..1 aydır da defalarca konuşma çabalarım oldu ama bu kez farklı olacaktı oldu da çünkü herşeyi geceden en ince ayrıntısına kadar düşündüm..dışarda 2 saat oturup konuştuk ve ayrılmaya karar verdik..daha doğrusu ben ona iki seçenek sundum..bi kızımız olacağını,6.5 yıldır birbirimizi tanıdığımızı ya çeki düzen vermek gerektiğini yada bitirmek gerektiğini, bu şekilde olmayacağını söyledim..o da evliliğimizde değerlerin yıkıldığını,inancının kalmadığını ve ayrılmanın ikimiz içinde en mantıklısı olduğunu söyledi..tamam dedim uzatmadım..böyle diyeceğini biliyodum, sırf ilerde kızıma "bak yavrum ben elimden geleni yaptım,senin babasız büyümemen için doğumuna bi kaç gün kala evliliğimizi kutaralım teklifinde bulundum" demek içindi...annem henüz bilmiyor..biraz zamana yayalım, doğumunu yap, bazı şeyler ikimiz içinde daha kolay olsun dedi..ona da tamam dedim..
Ve şimdi nedendir bilmiyorum kendimi hafiflemiş hissediyorum..üzerimden bi yük kakmış gibi...şimdi içimden zerre gelmiyo konuşmak..sinirli değilim,gergin değilim,suratım asık değil,yüzüne bile bakasım gelmiyo...rahatım kısaca...
Bana bu kadar saygısızca davranmasının,aşağılamasının,hakaret etmesinin,konuşmamasının 2 nedeni olabilirdi..ya kafasında bitirip sevmediği için yada başka bi kadın olabilirdi...bunun nedenini de öğrenmiş oldum bugün...umarım benim için en hayırlı karar olmuştur...
evlendiğimizden beri bu 4.kavgamız ve her birinde küsmesi,barışması bu kadar uzun bu kadar sancılı oldu..her kavgadan sonra barışmamızda hep konuştum güzellikle...hiçbi işe yaramadı..hiç üzülmedi bugün o konuşmalarda..evliliğini,bizi çoktan bitirmiş kafasında..tavırları kendinden emin,realist tarzındaydı...başka birinin olduğuna ihtimal vermiyorum hoş olsa da onu bile kaldırabilirim şu an..duygu olarak çok yıprandığını,bundan sonra herşeyin daha kötü olacağını,hayatının bertaraf olduğunu filan söyledi..kimsenin hayatında eğreti duramam ben..sadece ben bu aile kavramına çok anlam yüklemişim..herşey kurduğum şimdilik 2 kişilik ailenin üzerineydi..işteyken bile akşam ne yemek yapacağımı düşünürdüm ben,çarşambadan başlardım hafta sonu planını yapmaya,aylar öncesinden başlardım düşünmeye ona ne hediye alacağımı...hiç tek başıma çıkmadım dışarı..herşeyime heryerime onu ortak ettim..birine ne kadar çok değer verirsen o kadar çabuk kaybedersin hayatın değişmez kuralı....Canım benim ya çok üzüldüm inan şok oldum bu rafdeye nasıl geldiniz öncesi varmı ydi kusluk ler olup bitiyor ama bu kadarına pes.... hiç uzulmedi mi ?sen ne diyorsun falan?sen ce ilişki yiprandigin dan mi yoksa başka birimi ?ikincisi ise allah bildiği gibi yapsın. ...Rahatlamaniza sevindim bunun lohusa ligi da var canim bol bol güç topla rabbim sabriniza kolayı versin inş. Eşşek herif çok sinirlendim yahu niyetin ayrılmak nedir aylardır gebe kadına işkence seni bezdirip bu konuşma yi yapmaya zorlama adı ...Ordan durabilecekmisin peki bu sürede ?şimdiki tavrı nasıl? Gerçekten bitti yani
düşündüğün gibi olduğunu sanmıyorum canım..çünkü şimdiye kadar hep adım atan,bu kavgayı bitirmeye çalışan,haklı olduğumdan emin bile olsam hep özür dileyen ben oldum..hatta derdim ki sana verdiğim değer egomdan daha önemli, o yüzden özür dilemekten gocunmuyorum derdim...bu da bana saygısını yitirdi sanırım..kendinden emin,ne istediğini bilen ,güçlü insanlara saygı duyulur çünkü..aslında öyle biriydim ben ama 1.5 yılda bu adamın küslüklerini devam ettirmemesi için hep alttan aldım, sindirildim tabiri caizse sünepe gibi bi şey oldum...en çok zoruma giden de doğuma yakın yaşadıklarım zaten..sanırım hiçbi hamile kadın bunları hak etmez hatalı bile olsa...sakın vazgeçme canım, bak seni değiştiremedi işine gelmedi bu yüzden ayrılalım diyo. senin ağlayacağını yalvaracağını sanmıştı çünkü. eminim kendine diyodur nası değişti neden ikna etmeye çalışmadı neden yalvarmadı diye.. yavrunu bu ortamda büyütme ona da haksızlık.. doğuma girecek kadına söylediklerine bak.... inancı kalmadı çünkü seni kendi istediği gibi yönlendiremedi.
bizde öyleydik iyiyken abartılı iyi kötüyken de abartılı kötü..ve bizimde tartışmalarımız incir çekirdeğini doldurmayacak cinsten..siz yine aynı yatağı paylaşmaya devam etmişsiniz biz hiçbi kavgamızda birlikte yatmadık..biz beceremedik ayrılıyoruz..umarım sizin için herşey daha farklı olur ve düzelirsinizYani sonunda ya o sabır tükenecek yada eşine nasıl davranması gerektiğini öğrenecek. Evlilikte kavga olmaz diye birşey yok ama mühim olan kavgayı bile kaliteli yapmak. Yani aynı yatağa yatınca insan irkiliyorsa söylediği sözler akla geldikçe o evlilikten Hayır beklemek gerek.
Bizim iyi halimiz çok iyi abartılı iyi kötü halimiz çok kötü abartılı kötü. Ve konu incir çekirdeğini doldurmayacak birşeyken birde üstüne küfür duymak beni sinir ediyor. Valla hala konuşmuyorum şuan. Bugün otobüste sarıldı falan. Yani şöyle oldu otobüs çok kalabalık olunca yanımda çocuk var diye şöför çocuk ve bayan bu tarafa gelsin dedi. Birazda genç biri. Adam sürekli bizi korumacı davrandı kalabalık ta eşim normalde uzakta durur öyle aman dibinde olayım demez. Hemen geldi sarıldı bu benim dermişçesine. Kalabalık ortamda bişey de diyemedim yol boyunca öyle devam ettik. Arabadan indik konuşmamaya devam ettim. Beni bana dokunmasına tahammül edemeyecek duruma getirip gelip bana sarılması daha itici geliyor artık. Ama bu küfür olayını halletmek zorundayım. En büyük sorunumuz bu. Hem kendi gururum hemde evde var olan çocuğum için. Yoksa kavga etmişsin küsmüşsün bunlar evliliğin tadı tuzu cilvesi birazda. Yeterki tiksindirme ye neden olacak şeyler olmasın arada. Allah sizinde yardımcınız olsun
bunu yapabilmek için her iki tarafın bu durumdan rahatsız olması ve bunu istemesi lazım..malesef bizde isteyen tek kişi bendim..onun tek isteği onunla kavga etmemem..evlilikte kavga etmeden evliliğini sürdüren biri va mıdır bilmem ama benimkinin tek istediği buydu..yani onda sınırsız yetki olmalıydı..istediği gibi davranmalı,istediğini yapmalı ve ben çenemi bile açmamalıydım..neden? kavga olmasın diye...Rahmeli babm anlatmisti.Gercektir.
Annem cok küsermis.Her küsmesinde de 15 gün falan küs aklirmis..Babamin canina bir gün tak etmis..Sen misin küse küslük oyle olmaz böyle olur demis ve tam bir ay öyle bir küsmüs ki.Bir gün eve dösndügünde annemi kapida beklerken bulmus.Annem babama seninle konusmamiz lazim demis.O gün sabaha Kadar konusmuslar.ve aralarinda bir karar almislar.
Asla küs kalmayacaklarina ve birbirlerine ne Kadar korkunc olursa olsun yalan söylemeyeceklerine dair..Ondan sonra da kavga bile etseler mutlaka sakinlestikten sonra konusurlar ve birbirlerindn hic bir seyi saklamazlarmis.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?