Linç yemeye hazır olarak yazıyorum, nasıl atlatırsın biliyor musun, "ben ana olmalıyım, doğurmalıyım, çoğalmalıyım vs.vs" kafasından çıkarak. Biliyorum, bu topraklarda kız çocukları "birey" olarak değil bir gün ana olacaksın, kocan çocukların olacak mentalitesiyle yetiştirilip "anne" olarak kodlanıyorlar daha ufacık yaşlardan..
Fakat 50 yıl öncesinde değiliz, anne olmak dışında da pek çok vasfa sahip olduğumuzun farkında olmamız gereken bir dönemde yaşıyoruz...herkes anne olacak, herkes ebeveyn olacak diye bir şey yok, tıpkı bu hayatta çok istediğimiz ama asla sahip olamadığımız, Allahın bize vermediği şeyler gibi.. bebek daha önce hiç sahip olmadığınız bir şey nasıl rüyalarınıza girip psikolojinizi bozuyor hakikaten anlamıyorum.. şey gibi bu, maseratim olmadığı için depresyondayım, havuzlu malikanem bir türlü olmadığı için ölmek istiyorum filan filan gibi..
Mesela şeyi hiç düşündün mü, "Neden Anne olmak istiyorum? Zorunda mıyım?"
Her şeyden önce bir kadın, bir bireysin. Anne olmasan da çok değerli bir eş,yol arkadaşı, hayırlı bir evlat, fakir genç kızlara maddi manevi yardımcı olan bir abla, başka çocuklara, hayvanlara, yardıma muhtaç her şeye ve herkese şefkatli olan yardım eden bir kadın, çalışan, üreten toplumun refahına katkı sağlayan muhteşem bir birey olabilirsin... Anneden ibaret değiliz biz, lütfen bu açılardan da düşün.. 1 kere geldiğimiz şu hayatta görevimiz sadece Anne olmak değildir, olmayabilir.
sizde ne problem vardı özel değilse
