Çocuğunuza kim bakıyor

Ne diyecekler ki zaten size? Görümce benim iki çocuğum var bir de seninkiyle uğraşamam demez. Babaanne de kafam kaldırmıyor demez.
 
Eşiniz kreşe niye sıcak bakmıyor? İnsanlar çocuğunuza bakmak zorunda değil. Çocuk bakımı kolay bir şey değil tahmin edersiniz. Maddi durumunuz iyi bile olsa muhakkak çalışın. Ekonomik güvenceniz olmalı, sigortanız yatmalı. Hal böyleyken geriye tek bir çare kalıyor, eşinizi ikna etmek. O niye ikna olmuyor, pandemiden dolayı mı?
 
Her kadının ekonomik özgürlüğü ve bunun getirdiği sosyal hayatı elbette olmalı. Ancak ben şu salgın zamanında yaşlı insanlara çocuk bırakılmasını doğru bulmuyorum. Üstelik çocuğunuz 3 yaşında tam kreşe ortamına ihtiyaç duyduğu yaşta. Kendim bile annemin evine girip çıkmıyorum çocuğum olsa bıraktığımı düşünemiyorum malum pandemi sürecinde. Belki görümceniz falan da bundan çekiniyordur? İşe sürpriz bir şekilde girmemişsinizdir, şimdi size eşinizin çocuğunla ilgilen demesi de tuhaf. İş başvurusundan önce konuşulmalıydı bunlar. Dediğim gibi çocuğunuzun kreş yaşı zaten gelmiş, eşinizi kreş istememe sebebi nedir? Salgın sebebiyle göndermemeyi anlarım ama onu düşündüğünüzü sanmıyorum.
 
Bu işin tek yolu eşinizi kreşe ikna etmek. Görümceniz bakmak zorunda değil zaten iki çocuğu varmış, babaanneler de yetersiz kalıyor sonuçta en son çocuğu kaç yıl önce büyütmüş. Çocuğun gelişimi için kreş daha iyi. Umarım ikna edebilirsiniz eşinizi.
 
Bakmak istemeyen ancak bunu nazikce ifade etmeye calisan hala ve babaanne hakli, zaten ben de krese vermek istiyordum diyen siz de haklisiniz ancak esiniz haksiz. Suan resmen ablasina zorla cocuk baktiriyor. Gonulsuz yapilan aş, ya karin agritir ya da baş..
 
3 yas kres icin uygun ancaak bu donemde krese verilmeli mi tartisilir?cocuk bakmaya pek gonulleri yok bu kesin ancak acik bir bicimde bikac ay idare edelim sonra krese verelim diyebilirsiniz. Zaten bi sure sonra esinizin basini yerler esiniz de ikna olur
 
Bunun için belki linç yicem ama ben çocuk bakma yaşını geçmiş büyüklerime hele bide mecbur değilsem, kendi dogrularimla ve prensiplerimle büyütmek istediğim çocuğuma baktirmaya karşıyım. Onlarada ister istemez yük oluyor, belli bir yaştan sonra rahatlamak istiyorlar hatta cocuga yetemiyorlar. Malum eskiden cocuk bakma şartlari filan farkliydi şimdi salsan salamiyosun ekran karşısına oturtma yediklerine dikkat et ilgilen derken büyüklerimizde epey yoruluyor. En azindan istekli yapabilen büyüklerimiz varsa insanin ici rahat eder. Ama anladığım kadari ile babaanne zorlaniyor gorumceye birakiyor. Anaokulu gibi bir alternarif varken bende yalan değil başkasının çocuğuna bakmak zorunda kalmayi istemem, hele ki annem zorlanacak ve önceden konuşmadığı halde cocugu bana getirecek benimde isim gücüm vardir sabrim olmayabilir. Yani bazisi ya ne var bakiversin der ama bakiversinle iş bitmiyor. Çocuğunuz anaokulu yaşındaymış, durumunuzda el verisli gibi duruyor isterseniz anaokuluna yazdırın, cocuk içinde güzel olur yaşıtları ile sosyallesie, sizde kimseye mecbur kalmazsiniz.( Burdaki sartlar farkli tabii, kimse 2-3 yasinda cocugu varken illa çalışmak zorunda degil dolayisi ile sistem farkli isliyor).

Bide kendimizi onlarin yerine koyun. Elti veya görümcenin durumu iyi olacak ama cani calismak isteyecek, is sizde bitecek siz kendinizi nasil oluyorsa cocuga bakmalla sorumlu bulacak hale geleceksiniz hemde anaokulu varken ve annenin calisma zorunlulugu yok iken. İster istemez siten edersiniz.

Benim annem en basindan dedi ben kimsenin cocuguna acil durum hastaliklar gibi bakamam hayatınızı ona göre kurun, çocuğu büyütün anaokul yaşına (2-3) gelince yazdirin sonra çalışmak mi istiyorsunuz napiyorsnaiz yapin, benim canim burnumda zaten ben bebek cocuk sorumluğu bu yaştan sonra alamam demişti.
 
''Annesi para kazanacak diye ben bakıcılık yapıyordum ve o yaştaki bir çocukla ilgilenmek ve onu oyalamak öyle zor ki. Para teklif ettiler fakat tabi ki kabul etmedim..''

açıksözlü olmanızı takdir ettim, her insan sizin gibi olamıyor. samimiyetiniz hep böyle devam etsin..
hep olmasını istediğim şeydir samimiyet.
N nomadd ; konu sahibi siz de olaya farklı bir çerçeveden bakarsanız, belki ''hala'' çalışmanızı istemiyor olabilir

kimseyi zan altında bırakmayayım şimdi, bence yaşı uygunsa kreşe veya anaokuluna verin, illa çalışmak istiyorsanız.
 
KAdının biri Üniversiteye hazırlanan iki tane çocuğu var zaten. Kvaliden de gidip onun üstüne atıyor. 2 kaşık çorba yedirip göz kulak olmak zor geliyor demek ki. Bakmak zorunda da değiller. Eşini kreş olayına ikna edeceksin. Edemezsen de kaderine razı olacaksın yapacak bir şey yok. Problem eşinde.
 
Ne diyecekler ki zaten size? Görümce benim iki çocuğum var bir de seninkiyle uğraşamam demez. Babaanne de kafam kaldırmıyor demez.
Babaannede diyorki çok üzülüyorum sabah 7.30 da geliyor 12 ye kadar uyuyır evde çok mu koşup yoruluyor diyor.
 
Eşim kreşe güvenmiyor daha çok küçük olduğunu söylüyor. Bende tam tersi düşünüyorum tam kreş çağı şuan evde benimle bile yetersiz kalacak. Kayınvalidem eşim istediği için bakıyor kabul ediyor sanırım. Ama görümcem patlak veriyor. Kayınvalidem de diyor sabah sıcak yatağından kaldırmayın çocugu eşimde böyle düşünüyor şuan kış olduğu için.
 
Bakın ben en başından kreşe verilmesi tarafındayım eşimin takıntıları yüzünden kreşe de veremiyorum. Diğer taraftan görümcem bu şekilde konusuyor.
 
Ben zaten görümcem veya kayınvalidem baksın demiyorum bakmak zorunda değiller. Eşim takıntılı kreşe sıcak bakmıyor. Hem çalışayım istiyor hem çocuk emin ellerde olsun. Hele ki şu kış ayında asla ikna olmaz kreşe. Diğer türlü de ben zorla baktırır gibi çocugumu göndermek istemiyorum. İşimi de kaybetmek istemiyorum şartları iyi iken. Olan yine bana oluyor, bu kadınların derdi sorumlulukları ne yazıkki bitmez.
 
Eşiniz neyine güvenmiyor kreşin onu anlamadım.
 
Evet sizinle aynı fikirdeyim, ama ne düşündüklerini bilmeden sormadan cocuga baktıran eşim.
 
 
Çocuk kendini ifade edemezmiş. Örnek veriyorum çocuga kızsalar yanlış bişey yapsalar anlatamazmış. Bundan dolayı istemiyor.
Bakıcı için de böyle düşünür o zaman. Bu düşünceyle eşiniz hayatta birçok alanda adım atamaz ki. Çocuk her yerde olumsuz şeylere maruz kalabilir. Böyle ekstrem örneklere bakarak önyargılı olmamak gerekiyor. İyi bir kreş araştırın, tavsiyeler alın, ikna etmeye çalışın.
 
Eşinizin kreşe olan önyargısını yıkmanız lazım. Kreşe başlatıp ilk birkaç gün eşiniz uzaktan gözetlese içine siner belki. Gelişimi için en iyisi kreş olacaktır. Babaanne ve hala ne dese haklı. Çocuk bakmak çok büyük bir sorumluluk, ben de olsam bakmak istemezdim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…