Ee herkes de farkında oluyor gayet, kimse pembe bulutlar üzerinde gezinip uyuyan ağlamayan kendi kendine oynayan bir bebek çocuk hayal etmiyor. Yaşayacağınızı bildiğiniz o zorluklardan bahsetmiş herkes de, sizin bunca yazılan yorumdan farklı söylediğiniz şey nedir? Birebir aynısı işte. Neden yükseldiniz böyle saçma şekilde onu anlamadımHerkes uykusuzluktan, gazdan, ağlamadan, tuvalete gidememekten, banyo yapamamaktan, soğuk çay kahve içmekten bir sürü şeyden şikayet edip nasıl ikinciye doğuruyor ben de onu anlamıyorum. Benim çevremde böyle annelerle kaynıyor. Kimse bebek bakmanın, çocuk yetiştirmenin kolay olduğunu söylemiyor ki zaten. Daha bir tane pozitif bir şey söyleyene denk gelmedim. Bunu diyenin tek de değil iki çocuğu oluyor ama orası enteresan. Hani pişman olmuş da itiraf edemiyormuş gibi geliyor çoğu kişi bana. Ama nedense ikinciyi de yalnız kalmasın diye peşinden yapıveriyor. Belki de bu şikayet edip anneliğin ne kadar zor olduğundan yakınanlarda bir sorun var bilemiyorum. Ben gayet durumun başıma geleneceklerin farkındayım. Evet uykusuzluk çok zorlayacak, bazen ağlayacağım isyan edeceğim, yorgunluğa dayanamayacağım, eski hayatımı özleyeceğim bir sürü zorluk yaşayacağım ama hepsi bir gün geçecek. Sonsuza kadar sürmeyecek. Bu durumu ne kadar kabullenebildiğinizle alakalı. Başa gelen çekilir. İlla eski hayatımı yaşayayım derseniz olmaz tabi. Annelik dur ya iki gün yapmayayım bir yere tatile gidip kafa dinleyip gelirim diyebileceğiniz bir şey değil .Ayrıca sırf bebeklik zor değil ki çocuk yetiştirmenin her aşamasının kendine göre apayrı zorlukları var. Bunları bilip ona göre doğru kararı vermek lazım diye düşünüyorum. Aksi takdirde hayat hem anne için hem bebek için çekilmez olur.
çok teşekkürler az çok bir mantığı varmış demek ki ...ben de çocuğum olduktan sonra başkalarının çocuklarını daha çok sevmeye başladım...eskiden çocuk sevmeyen bir insandım galiba bu gözü dışarda olma olayı bende de oldu :)O tamamen şöyle, hayat zaten birincide kayıyor.
Eski hayat yüzde yetmiş oranında yok, e o zaman ikinci de olur deniyor.
Ama tekle iki çocuk arasında on çocuk falan var, haberleri yok.
İkiden sonrası zaten farketmiyor bence, ikinci ile hayat yüzde doksan dokuz bittiğinden, yaşamışım yaşamamışım ne fark eder 3 ya da 5 ile de en fazla birlik dilim kayıp olabilir mantığı devreye giriyor.
Çocuk konusu bir de bağımlılık, iki tane büyüttüm, büyüttüm dediğim büyük 5 küçük 4 yaşında
Gözüm hala dışarıda bebeklerde, arkadaşlarımın bebekleriyle mümkün mertebe ben ilgilenirim onlar rahat etsin diye.
Aklım az daha giderse yaparım üçüncüyü, hayat kayık zaten
Altına net bir şekilde imzamı atıyorum :)) tek fark ben bebeğe doydum, bakıp ilgilenmek tamam ama daha doğurmam..O tamamen şöyle, hayat zaten birincide kayıyor.
Eski hayat yüzde yetmiş oranında yok, e o zaman ikinci de olur deniyor.
Ama tekle iki çocuk arasında on çocuk falan var, haberleri yok.
İkiden sonrası zaten farketmiyor bence, ikinci ile hayat yüzde doksan dokuz bittiğinden, yaşamışım yaşamamışım ne fark eder 3 ya da 5 ile de en fazla birlik dilim kayıp olabilir mantığı devreye giriyor.
Çocuk konusu bir de bağımlılık, iki tane büyüttüm, büyüttüm dediğim büyük 5 küçük 4 yaşında
Gözüm hala dışarıda bebeklerde, arkadaşlarımın bebekleriyle mümkün mertebe ben ilgilenirim onlar rahat etsin diye.
Aklım az daha giderse yaparım üçüncüyü, hayat kayık zaten
Zor olan şeyler güzel olamaz mı? Güzelliği zorluğuna değer. Bu yazdığınız ne alaka? Evet uykusuz kalıyorsun, zorluğu var ama güzelliği çok daha fazla. Güzelliği var diye zorlukları yok mu sayalım? Ben de ikinciyi istiyorum. İstemem zor olduğu gerçeğini değiştirmiyor ki.Herkes uykusuzluktan, gazdan, ağlamadan, tuvalete gidememekten, banyo yapamamaktan, soğuk çay kahve içmekten bir sürü şeyden şikayet edip nasıl ikinciye doğuruyor ben de onu anlamıyorum. Benim çevremde böyle annelerle kaynıyor. Kimse bebek bakmanın, çocuk yetiştirmenin kolay olduğunu söylemiyor ki zaten. Daha bir tane pozitif bir şey söyleyene denk gelmedim. Bunu diyenin tek de değil iki çocuğu oluyor ama orası enteresan. Hani pişman olmuş da itiraf edemiyormuş gibi geliyor çoğu kişi bana. Ama nedense ikinciyi de yalnız kalmasın diye peşinden yapıveriyor. Belki de bu şikayet edip anneliğin ne kadar zor olduğundan yakınanlarda bir sorun var bilemiyorum. Ben gayet durumun başıma geleneceklerin farkındayım. Evet uykusuzluk çok zorlayacak, bazen ağlayacağım isyan edeceğim, yorgunluğa dayanamayacağım, eski hayatımı özleyeceğim bir sürü zorluk yaşayacağım ama hepsi bir gün geçecek. Sonsuza kadar sürmeyecek. Bu durumu ne kadar kabullenebildiğinizle alakalı. Başa gelen çekilir. İlla eski hayatımı yaşayayım derseniz olmaz tabi. Annelik dur ya iki gün yapmayayım bir yere tatile gidip kafa dinleyip gelirim diyebileceğiniz bir şey değil .Ayrıca sırf bebeklik zor değil ki çocuk yetiştirmenin her aşamasının kendine göre apayrı zorlukları var. Bunları bilip ona göre doğru kararı vermek lazım diye düşünüyorum. Aksi takdirde hayat hem anne için hem bebek için çekilmez olur.
aa bizimki de aynısı gece 4 ten sonra yatağa geliyor. :)Valla bizimki gecenin yarısı veya derin uykusanda bile olsa uyanip gelip aramıza yatıyor.. şikayetçi degiliz ama geçmişte kaldı bağzı şeyler.. Benxe siz 2 3 sene esinle beraber yatin, sonra bebe gelince yatamicaksiniz nasılsa
Ben de doğurdum doğuracam sağolsun etraftaki çocok bokmok cok zor'cular asla bitmiyor. Zorsa zor arkadaşım milletin hevesiyle, psikolojiyle oynamayın. Koca bakmak daha zor, elin oğlunu besleyip, nazını çekiyoruz.
Not: Evli, anne adayı, klinik psikolog
Ben başlı başına antihamile bir insanım. Asla sevemedim hamileliği. Hareket kısıtlılığı, yataktan yuvarlanarak kalkma, gün be gün kilo alma, nefes darlığı, sağdan soldan aaa yüzün mü şişmiş aaa burnun kocaman olmuş. Toton buyumus diyemeyenler yüzün büyümüş diyor.Her bebeğin durumu farklı olduğu gibi her birimizin zorlukları kaldırma süreci de farklı. O sebeple zor yada kolay diye net bir ifade kullanmak mümkün değil. Benim için hamilelik çok daha zordu sırf hamileliğin ürkütücülüğü yüzünden 2.çocuk fikrine mesafeliyim. Bazısının da hamileliği prensesler gibi geçiyor bebek uyumuyor vs... Bazısının hepsi kolay oluyor. Dilerim herkesinki kolay olsun
Ben başlı başına antihamile bir insanım. Asla sevemedim hamileliği. Hareket kısıtlılığı, yataktan yuvarlanarak kalkma, gün be gün kilo alma, nefes darlığı, sağdan soldan aaa yüzün mü şişmiş aaa burnun kocaman olmuş. Toton buyumus diyemeyenler yüzün büyümüş diyor.Tek güzelliği sonu sanırım. Bir 5 yıl düşünmüyorum.
Not: Bebek daha doğmadı.
Bunlar sonsuza kadar sürmediği için insan dinlenince tekrar aynı heyecanları yaşamak istiyor, Çocuğuma kardeş yoldaş olsun diyor, bir kardeş yaparsam büyük olan üstümden iner diyor. diyor da diyor…ger
bütün bunları yaşayıp 2.yi yapanları ben de anlamıyorum herhalde unutuyorlar ya da hormonlar bu kişileri zorla ele geçiriyor...ben tek çocukluyum iki çocuklular bizi aydınlatsın.
Aaa çok üzüldüm. Benim beslenme düzenim hiç değişmedi. Ne iştahım azaldı ne arttı. Kusma filan da hiç olmadı.Ben de doğurana kadar kustum, 6 ay sadece serumla sonrasında da çok kısıtlı beslenebildim bulantıdan. Üstüne bir de covid ve getirdiği hastalıklar parti yaptılar erken doğum yaptımdoğum kadar büyük bir nimet yoktu.
Aaa çok üzüldüm. Benim beslenme düzenim hiç değişmedi. Ne iştahım azaldı ne arttı. Kusma filan da hiç olmadı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?