Çocuk bakmak çok mu zor?

Aynen ben de, ben oldum olasi cocuk oynatmayi pek beceremedim zaten, kendi cocuklarimi da oynatamiyorum. Onun yerine matematik ogretsem ya da turkce dilbilgisi sanirim daha cok keyif alacagim 😊
Bildiğim her şeyi öğreteyim, onunla tartışalım, hayaller kuralım ama oyun oynamayalım yahu :) Bizim gibilerin çocuğu 7,8 yaşında doğmalı bence :)
Ben de annemlere iteleyince çocuğu çok mutlu oluyorum. Eşimle başbaşa tatile gittik 4 günlük. Arkadaşlar nasıl gidersiniz onsuz çok özlersiniz dediler. Çocuk çok özler sizi dediler. Valla ben gidince kafam dinlendi, çocuğuma da değişiklik oldu anneannesigil hep gezdirmiş. Herkes memnundu sonuçtan. Arada şart böyle tenefüsler.
Ben de yazın bi ara annemlere bıraktım çocukları. Sanırsınız nükleer santral patlattım. Bazı arkadaşlarım nasıl bırakabildiğimi falan sordu hayretle. Eskiden aman çok sevme, şımartma derlermiş, şimdi de dibinden ayırırsan eleştiriliyorsun.
Annem 1 saatir kızımı hoplatıyor :KK70: sıkılmadın mı? bırak diyorum. Erindiğinden altına yapacaksın diyor :KK70:
:)) Güç mü kaldı, kafa mı bıraktılar insanda :)
 
Benim de ilk bebeğim olacak Allah izin verirse ve herkes bana çocuk bakmak çok zor,uykusuz kalicaksin,bla,bla,bla hiç susmuolar.Ben de bı gün patladım verdim herkesin ağzının payını .Uykusuzluk bana koymaz ben 10 yıldır siz bayramda,seyranda,haftasonunda,yılbaşında,hatta sıradan günlerde gece 2 de ailenizle uyurken ben o saatte kalkıp iki dirhem bir çekirdek hazırlanıp uçuşa gidiorum dedim.Ben hostesim 10 yıldır.Ve evet herkes evinde sıcacık yatağında İstanbul'un soğuğunda uyurken ben kalkıp 18 saatlik mesailere dünyanın öbür ucuna uçuyorum.Bi çocuğa bakmak üstelik de kendi evimde sıcacık yatağımda uyanıp yine sıcacık evimde bakmak mi zor gelicek😀Bence aldırmayın bu laflara.Ayrica çalışan anne olmak daha keyifli olucak bence.Birbirimizi ozlicez,kavuşmayı beklicez,yapışık olmicaz bence avantajliyiz🥰😍
:KK53::KK53::KK53::KK53::KK53:
 
Bildiğim her şeyi öğreteyim, onunla tartışalım, hayaller kuralım ama oyun oynamayalım yahu :) Bizim gibilerin çocuğu 7,8 yaşında doğmalı bence :)

Ben de yazın bi ara annemlere bıraktım çocukları. Sanırsınız nükleer santral patlattım. Bazı arkadaşlarım nasıl bırakabildiğimi falan sordu hayretle. Eskiden aman çok sevme, şımartma derlermiş, şimdi de dibinden ayırırsan eleştiriliyorsun.

:)) Güç mü kaldı, kafa mı bıraktılar insanda :)
Hayir ben anlamiyorum bazi anneler oyun falan uyduruyor. Ben mevcut oyunlari bile oynatamiyorum 😂😂😂
 
7 /24 her seyinden sorumlu oldugunuz,siz olmazsaniz yasamini surduremeyecek bir canli iste.Deli işi yani ama nasil bir hisse gayretini veriyor.25 aylik ikizlerim hala uykusuz gecelerim var.Kronik agrilarim da ayni sekilde ama anne diye gulunce sarilinca geciyor hepsi.
 
Çok çok zor ama ne zor degilki bu hayatta.
En azından zorluğun sonu güzellik .
Mesela şuan benim bebeğim 1 yaşına gelmek üzere başını yasliyir omzuma çok hosuma gidiyor.
İki dişiyle gülüyor çok tatlı😂
Aşırı yaramaz iki gündür çok hasta hep ağlıyor o kadar bunaldim ki o ağladıkça nereye kaçsam diye baktım bir ara baktım kaçış yok seveyim dedim😂
 
Valla çok zor. Hele çocuklarınızda sağlık sorunu vb varsa iyice zor. Düşünün benim tek dizim var, zar zor onu izliyorum, onda da Pazar günleri akşama kadar pertim çıkıyor da ondan yoksa ödev ders devam ederdim yatana kadar. Hafta sonu kurs, ders kostur, koştur.
Ama ev hanımlarına daha zor bence.
 
Merhabalar kızlar, anne olanlara daha doğrusu çalışan anne olanlara danışmak istediğim bir konu var. Evleneli bir sene oldu, artık yavaş yavaş bebek yapsak mı diye düşünmeye başladık. Ancak etrafımda çocuğu olan kim varsa burada da öyle “çocuk bakmak çok zor, mahvoldum bittim hayatım çok değişti gün içinde nefes alamıyorum” gibi bir çok yorum görüyorum. Gördükçe de korkuyorum. Çocukları çok seviyorum çok iyi bakacağıma da eminim. Mesleğim gereği zaten hergün onlarlayım, eğitimciyim. Yaşım 27, bir yandan erteleme nasıl olsa bir gün olacak diyorum bir yandan madem bu kadar zor bir kaç sene daha kafanı dinle diyorum. Sanırım biraz cesarete ihtiyacım var. Ne diyorsunuz cidden korkulacak bir şey mi? Bir de böyle negatif konuşanlar genelde ev hanımı oluyor ben aynı zamanda çalışıyorum da. Evimle temizlik yemek iş hepsiyle kendim ilgileniyorum. Ev hanımları bile zor diyorsa ben ne yapacağım :KK43:
Evet zor ama maddi imkan varsa bakıcı, temizlikçi ile gayet çözersiniz bu zorlu ilk yılları.
 
Bir senelik evlilik çocuk düşünmek için erken bence. Zorluğu bir yana çocuk büyük sorumluluk. Sizin hayatınız biter çocuğunuzun hayatı başlar, onun hayatını yaşarsınız artık. Çocuk doğduktan sonrasıyla öncesi bir olmaz. En sağlam evliliklerde bile fikir ayrılıkları, sorun demek çocuk. Önce evliliğinizin tadını çıkartın, daha yaşınız küçük.

Çocuk bakmak zor mu sorusuna gelince evet zor ama zorluk seviyesi kişiye, ortama, çocuğa göre değişir. Kolik Bebek bakımı çok zordur örneğin. Kimisi tek başına bakar eşi bile yardım etmez onun yüküyle evde yatılı yardımcısı olanın yükü bir değil mesela.
 
Ev hanımları için daha zor bence çünkü.

Çalışan kadının bir çevresi, farklı bir ortamı oluyor bebekle yapışık ikiz olmuyor. Akşam bebeğini görüyor sadece. Ama çalışmıyorsa benim gibi 7/24 yapışık ikiz oluyor bebekle ve bebeğim zor bir bebek olmamasına rağmen ben çok bunalıyorum. Benim hiç desteğim yok ama desteği olanlar biraz daha rahat olabiliyor. Üstüne korunurken hamile kaldım ikinci geliyor şimdi ay neyse ben daha fazla yazmiyim yoksa siz hiç çocuk yapmayacaksınız korkudan 😂
Ayni hisleri paylasiyoruz canim gel sarilalim :KK50: kiz ayni bensin yaa
 
Hayatınız tabi ki değişiyor ama değişince ille kötü olacak diye bir şey yok , sonuçta evlenince de hayatınız değişmedi mi bekarlıkla aynı yaşıyor musunuz?
Bence en önemli konu annenin ve babanın mutlu olması yani örneğin eşle, eş ailesi ile ya da iş hayatında sıkıntınız varsa tahammül seviyeniz düştüğü için zorlanıyorsunuz. Ya da genel olarak dışta stres yaratacak şeyler olmasa da çok mükemmelliyetçiyseniz ufacık bir şeyi bile büyütüyorsanız eş ailesinden veya kendi ailesinden beklentiniz büyükse zorluklar daha fazla oluyor. Sonuçta dünyaya yeni gelmiş bir birey ve ilkel beyinle hareket ediyor yani bir şey isteyince ağlıyor dünyayı keşfetmeye çalışıyor falan bazen insanı çok zorluyor. Psikolojik olarak hazırsınız, evlilik oturmuşsa ve bir bebek istiyorsanız gayet keyifli bir şey bence çocuk sahibi olmak.
 
Bunun cevabını en iyi siz verebilirsiniz uykudan sıcak yemekten ayaklarını uzatıp film seyretmekten gezmekten sinemadan ve bir çok çeşit sosyal hayatınızdan feragat edebileceksiniz eğer yapın ama 1 yıllık evlilik için çok erken gibi geldi bana da şahsen 7 yıllık evliyim hala cesaretim yok çok zor annelik gerçekten fedakarlık isteyen bir şey kendi hayatımızı bırakıp çocuğun hayatını yaşamak zorundayız demektir
 
Çok zor. Hasta olmak bile lüks. Tamamen ona endeksli yaşıyorsun . Ay sen çocuğa değil cocuk sana uyacak şekerim, her yere götürürsün vs hikaye. Maddi manevi zor. Bence erken. Çocuksuz, sadece siz olabileceğiniz, gönlünüzce gezip tozup keyif yapabileceğiniz bir an asla olmayacak çocuktan sonra.
 
Gerçekten istiyorsanız ve çocukları seviyorsanız zorlukları ikinci planda kalıyor. Ama naçizane tavsiyem en az 3 yıl evliliğiniz oturana ve birbirinizi iyice tanıyana kadar beklemeniz çünkü çocuk evlilik hayatının bambaşka bir yöne evrilmesine yol açıyor. Birbirlerini yeterince tanımadan çocuk sahibi olan çiftler daha sonra yaşanan sorunları çocuğun varlığına bağlıyor (çocuk oldu, eşim değişti vs gibi) Aslında değişen şey hayatın akışı. Yaşanılan olumsuzluklardan yine en çok çocuklar etkileniyor. Biz 4 sene bekledik ama keşke 1-2 yıl daha bekleseymişiz diyoruz bazen ;)
 
Ablacim o dedigin cocuktan çocuğa.gore degisir...bende iki tane afacan var birisi 27 aylik.birisi ilkokul 1.sinif.ikiside beni cok.ama.cok zorladi...gerek uykulari,gerek yemeleri ve bende su an ev hanimiyim ki bekarken aktif.is.hayatim vardi...ailelerimiz.uzak bazen evet mefes alamadigim cok bunaldigim birine birakip 2 saat kafa dinleyecegim.zamanim.olmuyor ama.o.gulusleri o sevgileri herseyi.unutturuyor...
 
Bildiğim her şeyi öğreteyim, onunla tartışalım, hayaller kuralım ama oyun oynamayalım yahu :) Bizim gibilerin çocuğu 7,8 yaşında doğmalı bence :)

Ben de yazın bi ara annemlere bıraktım çocukları. Sanırsınız nükleer santral patlattım. Bazı arkadaşlarım nasıl bırakabildiğimi falan sordu hayretle. Eskiden aman çok sevme, şımartma derlermiş, şimdi de dibinden ayırırsan eleştiriliyorsun.

:)) Güç mü kaldı, kafa mı bıraktılar insanda :)
Yaw hiç bir bebek kolay değil ama benim kızım inanılmaz hareketli🥲
 
Zor zor zorrr, destek de bi yere kadar. kimse annenin yerini tutmuyor. hele benim gibi illa emzircem diyorsanız ilk 2 yıl bitik. eşinizin yardımcı olması lazım, hatta yardım filan değil bu çocuk bizim, ortak o halde sorumluluklar da ortak demesi lazım,ve emzirme hariç herşeyi yapması lazım. yapmasa da geçiyor zaman ve çocuk büyüyor ama zor ve giderek bazı anlamlarda zorlaşıyor da zorlaşıyor. 3.5 yaştan bildirdim. sevgiler, hakkınızda hayırlısı olsun.
not: yatılı bakıcı alırsanız, geceleri o bakarsa, ve mama desteği alırsanız, hem siz hem eşiniz rahat eder. o vakit rahat olur. bir de uyku eğitimini araştırın, hayırrr söyle zararlı böyle zararlı diyenler olur, siz kendi araştırmanızı yapın. inanın en kötüsü uykusuzluk. ona çözüm bulursanız, bol bol da destek ile, ancak öyle rahat geçer.
 
Back
X