- 6 Kasım 2014
- 374
- 463
- 23
- 41
- Konu Sahibi esesrara84
-
- #101
yanliz degilim. ohhh cok sevindim
yanliz degilim. ohhh cok sevindimsenın gıbı kadınlar az da olsa var,ben yıllar evvel açtım bu konuyu,bak ne dıcem,eskıden daha öcü bakılırdı,neyseki sesler çoğaldıkça anlayışla karşılayanda var,canım benım aramıza hoşgeldın
Kesinlikle hiç bir cümlenize katılamıyorum. Baştan sona yanlış mantık kurmuşsunuz bence. Tabi bu sizin düşünceniz saygı duymak lazım.
evet ben de ayni seyleri dusunuyorum ve mucadele ile gecen hayatimin bundan sonraki kisminda maddi manevi biraz rahat olmak istiyorum. ama iste garip karsilaniyor bu istek. allah rizkini verir diyorlar iyice cildiriyorum. sorun rizk degil ki zengin de olsam aklim hep onda olucak. esimle gezmek istiyorum gencligimi yasayamadim yasim 31 ama kendimi 31 hissetmiyorumgayet doğal bir düşünce...ben anneliğin gerçekleşene kadar iç güdüsel bir şey olduğuna inanmıyorum. bir bebek dünyaya getirdikten sonra hem hormonal hem psikolojik olarak anneliğe hazır hale geliyorsun tamam. fakat hiç sahip olmadığın bir şeyi deli gibi istemek, ne bileyim, çocuğum olmuyor diye dövünmek, tedaviler olmak, kendini üzmek bunlar bana doğal gelmiyor. tamamen toplumun dayattığı şeyler, çevre ne der, benim eksik olduğumu düşünürler korkusundan dolayı anne olunmak isteniyor bence ve belki de çoğu kadın bunun farkında bile değil. yaşım geldi hormonlarım bırakmıyor anne olmak istiyorum lafı doğru gelmiyor hiç. yaşım geldi etrafımdakiler bekliyor, arkadaşlarımın bir bşr çocukları oluyor o halde geri kalmamalıyım korkusu sadece bu. belki de bu yazdıklarım çoğu kişiye ters gelecek ama ben kesinlikle böyle düşünüyorum.
kimi de ilerde yaşlanınca bize bakar diye çocuk sahibi olmak istiyor, hep bu yaşımızda kalmayacağız deniyor. bnu da çok oportunistik bir yaklaşım olarak görüyorum. çocuk bir yatırım aracı hiç değildir. çocuğu ilerde bize bakma beklentisiyle büyütmek son derece yanlış. bunun için bakım evleri var. ben 26 yaşındayım ve yeni evliyim. uzun zamandır düşüncelerim bu yönde, büyük konuşmayı sevmem ama çocuklara karşı özel bir sevgi duymuyorum, bir bebek görüce acaba benim olsa nasıl hssederdim diye düşündüğümde aklıma tek gelen ona bakmanın maddi manevi ne kadar zor olacağı. bebekleri severim ama benim olsunlar istemem. yalnız değilsin....
sizin dedikleriniz de dogru. bu konuda herkes hakli aslinda... size de haksizsiniz diyemem. insanin cocugu olmasi da mumemmel ki insanlar ne zorluklara katlaniyor .sonucta kanin canin. benim annem bizi cok zor buyuttu tek basina. ama iyki yapmisim hayatimin en dogru kararisiniz der. en yakin arkadasim suan annem. ve ablam. ama gel kor ki ben de o g. t yok. isin dogrusu buBu sizin tercihiniz tabiki istememe en doğal hakkiniz ki esinizde destek olmussa kimse karismaz fakat isinize karismiyorum ama yaş gectikce doğum oranı düser ki sizin herhangigibir engelinizde yok ama söyle düşünün gezin eğlenin ama nereye kadar sürebilir evet cok zorluklari vardir elbelt sürekli uykusuzluk hasta oldumu korkusu okula gitmesi hepsi ama hepsi cok büyuk sorumluluk peki yaslandikdan sonra bir bayram ziyaretine yaniniza gelen bir evlat olması annemmm diye sarilması belki hastalandıgınizda elinizden tutması bakin ben anne olmadım henüz Rabbim nasip etmedi bana o güzel duyguyu belkide oyle olması daha iyidir ben bilemem ama sunu cok iyi biliyorum annemin gözünden yas aktimi icim sızlar babamı kıramam onlarin hep uzun ömrü olsunlar basimizda dursunlar derim sonra annem hastlandimi hemen yanina kosarim babamın bir isi oldumu esime söylerim yapalım diye esimin ailesine ayni sekilde davranir ileride böyle güzel seylerde olacak hayatinizda ve siz o güzel duygulardan uzak olacaksınız ben kimseye karisamam sizin karariniz sadecr biraz düşünün hemen kararinizi vermeyin güzel yillar bebeginiz belki sizi bekliyor
Haklı olduğunuz, değinilmemiş bir çok nokta var. Çoğu kadın(özellikle kadın) çevre baskısı, eksiklik duygusu gibi nedenlerle çocuk sahibi olma isteği taşır. Bunun yanında hem yeterlilik hem de olayın sosyolojik boyutu konusunda çok az bilgi ve tecrübeye sahip anne babaların çoğunlukta olduğu bi evrendeyiz. Gerçek anlamda kendini anneliğe hazır hisseden, sorumluk sahibi adaylara sevgiler, başarılar:)gayet doğal bir düşünce...ben anneliğin gerçekleşene kadar iç güdüsel bir şey olduğuna inanmıyorum. bir bebek dünyaya getirdikten sonra hem hormonal hem psikolojik olarak anneliğe hazır hale geliyorsun tamam. fakat hiç sahip olmadığın bir şeyi deli gibi istemek, ne bileyim, çocuğum olmuyor diye dövünmek, tedaviler olmak, kendini üzmek bunlar bana doğal gelmiyor. tamamen toplumun dayattığı şeyler, çevre ne der, benim eksik olduğumu düşünürler korkusundan dolayı anne olunmak isteniyor bence ve belki de çoğu kadın bunun farkında bile değil. yaşım geldi hormonlarım bırakmıyor anne olmak istiyorum lafı doğru gelmiyor hiç. yaşım geldi etrafımdakiler bekliyor, arkadaşlarımın bir bşr çocukları oluyor o halde geri kalmamalıyım korkusu sadece bu. belki de bu yazdıklarım çoğu kişiye ters gelecek ama ben kesinlikle böyle düşünüyorum.
kimi de ilerde yaşlanınca bize bakar diye çocuk sahibi olmak istiyor, hep bu yaşımızda kalmayacağız deniyor. bnu da çok oportunistik bir yaklaşım olarak görüyorum. çocuk bir yatırım aracı hiç değildir. çocuğu ilerde bize bakma beklentisiyle büyütmek son derece yanlış. bunun için bakım evleri var. ben 26 yaşındayım ve yeni evliyim. uzun zamandır düşüncelerim bu yönde, büyük konuşmayı sevmem ama çocuklara karşı özel bir sevgi duymuyorum, bir bebek görüce acaba benim olsa nasıl hssederdim diye düşündüğümde aklıma tek gelen ona bakmanın maddi manevi ne kadar zor olacağı. bebekleri severim ama benim olsunlar istemem. yalnız değilsin....
cocuk yapmamakla vicdansizlik ne alaka insanlarimiz neden baskalarinin gorusune saygi duymuyorlar anlamiyorumiste ben de ayni tipki sizin gibi dusunuyorum. ama beni vicdansizlikla sucluyor genelde bazi insanlar
Sırf sevip oynamak için hiç düşünmeden allah rızkını verir diye çocuk yapanlar daha vicdansız bence.iste ben de ayni tipki sizin gibi dusunuyorum. ama beni vicdansizlikla sucluyor genelde bazi insanlar
Neden tuhaf çünkü çocuk isteyip çocuk sahibi olamayan çok insan varken senin istememen pek anlaşılamayabilir. İstemiyorsan yapma. Ama benim bi akrabam da senin gibi düşünuyorsu. Almanyada yaşıyordu. Hiç istemedi. Sevmiyorum derdi hatta çocuklara çok kızardi. Şimdi 60 yaşlarında. Ahh ahh diyor. Düşün taşın ilerleyen yaşlarda da istemezsen sırf millet istiyor diye yapma.biraz once okudugum bir konudan yola cikarak aklima geldi ve sormak istedim sizlere de..
Ben de esim de cocuk istemiyoruz. ben aklim erdi ereli cocuk sevmedim. sevmedim derken nefret edip dovmuyordum cocuklari. ama konusulur ya kucukken benim 2 cocugum olsun erkek olsun kiz olsun vs. ben hep istemedim. hic kimsenin cocuguna agucuk gugucuk minikmtontik hanimis falan yapamadim. kiyamam tabiki allah herkesin cocugunu bagislasin uzun omurlu saglikli olsun herkesin evladi. ama ben gercekten hic istemedim. evlenince istersin dendi hep dogru olabilir dedim. ama evlendim yine istemiyorum. pinpirikli bir insanim. yigenime baktim annemle beraber 3 sene. univ yeni bitirip ankaraya dondugumde ablam dogum yapip ise baslamisti. mamasini yedirdim altini degistirdim hasta oldu ablam uyurken ben uyanik saniye uyumadan basinda bekleyip saga dondu ustunu orttum sola dondu ustunu orttum. uzerini degistirirken kurutma makinesiyle isitip giydirdim. yatagina kurutma makinesi tutup isitip oyle yatirdim.kisaca sevmeyip iskence yapmiyorum cocuklara bunun icin acikladim.ama omrumce birinin sorumlulugunu almak istemiyorum.buyuyecek hep kalbim agzimda aman hasta oldu mu aman dustu mu aman biri itti de bi yerini kirdi mi. sonra okul..aman univ okunsun aman is bulsun. sonra baslayacak evlenecegi insanlar nasil olucak bilmemne derken omrum boyu hep onu dusunecegim.ben zaten zor bir hayat yasadim ( herkesin derdi kendine buyuk kimse yanlis anlamasin kimse pamuklar icinde buyumuyor ) ama artik kafa dinlemek esimle gezmek esime bakmak istiyorum sadece. o bana yetiyor. asla tahammulum yok artik cocuk aglamasina simarmasina. anne olmak istemiyorum.ama insanlar bezdiriyor. benim ailem biliyor istemedigimi saygi da duyuyorlar. esim de istemiyor. ama onun ailesi ozellikle eltilerim beni bezdiriyor. simdi olmuyor sanacaklar oysaki korunuyoruz hem de hem hapla hem kondomla.ama insanlar istiyor diye cocuk yapamam. zerre istemiyorum ve 31 yasindan sonra da isteyecegimi sanmiyorum.hamile gorunce bile elim duvara gidiyor allahim sen koru diye. istemek dogal da istememek neden degil? esim mutlu ben mutlu insanlara ne ? ozur dilerim uzattim ama gercekten bezdiriyor insanlar. bekarlara derler ne zaman evlilik evliye derler ne zaman cocuk diye. iste o misal ....
Inan oda dogal ama daha hala anlayamiyorlar, kapasite olusacak zamanla belki bir 10 - 20 sene sonraistemek dogal da istememek neden degil?
Bize korkunc geldigi icin.istememen tabiki kendi tercihin ama hamile gorunce elinin duvara gitmesi Allahım sen koru diyecek kadar istememende normal gelmedi bana bu derece korkunc birsey oldugunu neden dusunuyorsun
Aman dikkat uslup sebebiyle ban yeme benim gibi koyun sürüsü diyinceHiç tuhaf değil, neden olsun ki. Bekarım, ne evlenmek istiyorum ne çocuk. Hiç bir zaman böyle hayaller kurmadım. Her şeyin hayırlısı derim hep. Niye illa ki evlilik? Niye illa ki çocuk? Koyun sürüsü değiliz biz...
aramızdaki çatışmaları burda ifşa etme olivia kib le geç : p giderken benide götürme geneInan oda dogal ama daha hala anlayamiyorlar, kapasite olusacak zamanla belki bir 10 - 20 sene sonra
Bize korkunc geldigi icin.
Aman dikkat uslup sebebiyle ban yeme benim gibi koyun sürüsü diyinceefide diye bir üye hemen üzerine aliniyor.
Bak birsey diyeyim mi suan hamile oldugumu ogrensem heralde dunyalar benim olurdu ama gel gör ki Rabbim imtihanlari türlü türlu ondan gelen herseye raziyim cok şükür diyorum ama suan yok herhangibir sey onun icin Rabbim sana belki guzeller güzeli cocuk nasip edecek ve sen ilk hamile olduğunu öğrendiğinde annelik duygun olusmaya baslayacktir tavsanlara bak kuslara hepsinin bir fitrati var doğa gereğidir bence erteleme derim bence hamile kaldigin an o duygu fazlasiyla olusacaktirsizin dedikleriniz de dogru. bu konuda herkes hakli aslinda... size de haksizsiniz diyemem. insanin cocugu olmasi da mumemmel ki insanlar ne zorluklara katlaniyor .sonucta kanin canin. benim annem bizi cok zor buyuttu tek basina. ama iyki yapmisim hayatimin en dogru kararisiniz der. en yakin arkadasim suan annem. ve ablam. ama gel kor ki ben de o g. t yok. isin dogrusu bu
Iste bende neden korkunc geliyor bu kadar diye merak ettim:) yoksa bende cocuk yapin baskilarini destekleyen biri olmadim hicInan oda dogal ama daha hala anlayamiyorlar, kapasite olusacak zamanla belki bir 10 - 20 sene sonra
Bize korkunc geldigi icin.
Aman dikkat uslup sebebiyle ban yeme benim gibi koyun sürüsü diyinceefide diye bir üye hemen üzerine aliniyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?