• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk Olmaması Eksiklik mi

Cocugum yok eksik hissetmiyorum kendimi.Ama ne yalan soyleyim evlimisinden baslayip,yasin kacla konuya daliş yapan,bilmiş tavirla Çocuk varmi diye soran,yok deyince gozlerini portleterek aaa yoksa olmuyormu diyen bilmislere icimden fena sövuyorum.Cunku disa vurcak olirsam agzimdan cikacaklara hakim olamam diye susuyorum.Sustukcada icimde patliyorum
Bugune kadar da icime en cok oturan "cocuksuz ev mobilyasiz ev gibidir" sozu olmustu.
Ben inancli biriyim Allah vermiyorsa vardir sebebi diyorum.Hayirlisa olsun,degilse hic olmasin diye dua ediyorum
Ben boylede mutluyum golge etmesinler yeter ki
 
Çocuk sahibi olmak bir artı değil, çoçuğunun olmaması da bir eksi değil. Ben mesela istemiyorum, çok sebebim var. Böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum gibi beylik laflar söylemicem, tamamen keyfi sebeplerden istemiyorum. Gürültüsü olsun, sorumluluğu olsun, masrafı olsun. Bir film izlemeye kalksan en az 10 defa durdurup çocukla ilgilenmek zorunda kalırsın, filmden zevk almazsın. İşten eve koştur koştur gelirsin, hep aklının bir köşesinde o olur "iyi mi, karnı aç mı, tok mu, hasta mı" vs vs. düşünürken yoruldum. Ben pragmatist bir insanım, işten eve geldiğimde ayaklarımı uzatıp keyif çatmak istiyorum. Kesintisiz dizi, film keyfi, deliksiz uyku istiyorum. Kitabımı okurken sadece o an, o hikayeye konsantre olmak istiyorum. Üniversitede metal müzik dinleyen ben artık sabahları kuş sesini kafam almıyor, sadece biraz sessizlik huzur istiyorum. Öldüğümde arkamda hiçbir şey bırakmak istemiyorum. İnsanlar ortalama 70-80 yıl yaşar, tek bir canımız var onu da doya doya sadece kendime, kendi sevdiğim aktivitelere, kendimi geliştirmeye, daha çok okuyup daha çok öğrenmeye adamak istiyorum. İşte bu gibi sebeplerden dolayı da asla çocuk istemiyorum.
 
Cocugum yok eksik hissetmiyorum kendimi.Ama ne yalan soyleyim evlimisinden baslayip,yasin kacla konuya daliş yapan,bilmiş tavirla Çocuk varmi diye soran,yok deyince gozlerini portleterek aaa yoksa olmuyormu diyen bilmislere icimden fena sövuyorum.Cunku disa vurcak olirsam agzimdan cikacaklara hakim olamam diye susuyorum.Sustukcada icimde patliyorum
Bugune kadar da icime en cok oturan "cocuksuz ev mobilyasiz ev gibidir" sozu olmustu.
Ben inancli biriyim Allah vermiyorsa vardir sebebi diyorum.Hayirlisa olsun,degilse hic olmasin diye dua ediyorum
Ben boylede mutluyum golge etmesinler yeter ki
Bana da meyvasiz agac oduna benzer diyorlardı. Bende hepsi meyve verirse olur mu . Arada benim gibi odunlar da lazım diyordum:KK45::KK53:
 
Bu zamanda bir cocugu yetistirmek oyle zor ki
Calissaniz bir dert calismasaniz bir dert
Uykusuz, gazli geceler
Yeme problemleri
Kardes kavgalari
Insanlarin kotulugunden herkesten suphe etme
Cok zor yonleri var herkesin kaldirabilecegi seyler degil
Rabbim nasip etmiyorsa vardir bir nedeni
Boyle sizin gibi cocugu olmayan arkadasim var yani olamayan cok uzuluyor ama yapacak bisey yok hersey Allahtan
Cocugunuz yokken de keyifle yapabileceginiz seyler var mesela dunyayi gezmek
Kendinize vakit ayirmak
Istediginiz an uyuyup uyanmak
Allaha sukur elbet cocuklarimdan sikayetci degilim ama burasi sinav dunyasi, dunya da neyi cok istersen o senin sinavindir derler
Olmayanlarin sinavi da bu demekki
 
Cocugum yok eksik hissetmiyorum kendimi.Ama ne yalan soyleyim evlimisinden baslayip,yasin kacla konuya daliş yapan,bilmiş tavirla Çocuk varmi diye soran,yok deyince gozlerini portleterek aaa yoksa olmuyormu diyen bilmislere icimden fena sövuyorum.Cunku disa vurcak olirsam agzimdan cikacaklara hakim olamam diye susuyorum.Sustukcada icimde patliyorum
Bugune kadar da icime en cok oturan "cocuksuz ev mobilyasiz ev gibidir" sozu olmustu.
Ben inancli biriyim Allah vermiyorsa vardir sebebi diyorum.Hayirlisa olsun,degilse hic olmasin diye dua ediyorum
Ben boylede mutluyum golge etmesinler yeter ki

Bana da çocuklu bir arkadaşım, çocuk yapmak konusunda ısrar ederken; "meyvesiz ağaca kimse gelmez" demişti :KK70:
 
Hiç içim yana yana istemedim:)
Bir ara yaşım geçiyor diye bir telaşa kapıldım hatta evlat edinmeyi düşündüm ve bunun için başvuru yaptım ama sonra geçti. Doktorum tedavi için bir umut doğdu dediğinde o umudu değerlendirmedim bile, hala değerlendirmiyorum. Çocuklara bakınca ah benimde olsaydı diye geçmiyor içimden ve böyle hisseden çok tanıdığım var evet bence de matah bir şey değil:)İste medim diye sanırım Rabbim vermedi
Istemiyorsanız gönlünüze göre olmuş :)
Bende çevremde hep ah bir an evvel bir çocuğa kavuşsam diyen kadınlar tanıdım uzun yıllar tedavi gören ve etrafımda istediği halde çocuk sahibi olamayan çok kişi var herkes gördüğü kadar yorum yapıyor iste .
Mutlusanız , istemiyorsanız sorun yok tabi ki eksiklik değil Allah herkesin gönlüne göre versin :)
 
Benim de çocuğum yok, olsun diye uğraşıyorum. Hatta dün gece uykuya dalmadan önce bu konuyu düşündüm, epey ağladım. Hissettiğim eksiklik değil, hayatta her şeyi yapıyorum, çocuk olmadığı için özgürüm, geziyorum, tozuyorum vs. çocuk olsa tüm bunlar kısıtlanacak, ağır sorumluluklar gelecek ama; ama işte kendime bunu anlatamıyorum. Evimizde yumuk yumuk elleri olan mutlu olunca gülen, derdi olunca ağlayan, benim derdini geçireyim diye kendimi paralayacağım bir bebek olsun istiyorum. Gün gün bizim evimizde büyüsün, her anını, her anısını beraber yaşayalım istiyorum. İhtiyaç mı, istek mi ayrımı vardır ya bu koskocaman bir istek. Diğer yandan biraz bana biraz eşime benzeyen bir bebek olsun istiyorum. Yok diye eksik değilim ama neden bizim olmuyor diye kırgınım. Evcil bir hayvan ya da evlatlık alınan bir bebeğin benim doğurup büyüteceğim, bana benzeyen bir bebeğin yerini tutabileceğini düşünmüyorum.

Diğer yandan bu dert dünyada başıma gelecek en büyük dert gibi düşünmüyorum. Daha büyük dertler bana göre çok sevdiğim birinin ya da kendimin büyük sağlık sorunları ya da çok sevdiğim birinin ölmesi olurdu.
 
Benim de çocuğum yok, olsun diye uğraşıyorum. Hatta dün gece uykuya dalmadan önce bu konuyu düşündüm, epey ağladım. Hissettiğim eksiklik değil, hayatta her şeyi yapıyorum, çocuk olmadığı için özgürüm, geziyorum, tozuyorum vs. çocuk olsa tüm bunlar kısıtlanacak, ağır sorumluluklar gelecek ama; ama işte kendime bunu anlatamıyorum. Evimizde yumuk yumuk elleri olan mutlu olunca gülen, derdi olunca ağlayan, benim derdini geçireyim diye kendimi paralayacağım bir bebek olsun istiyorum. Gün gün bizim evimizde büyüsün, her anını, her anısını beraber yaşayalım istiyorum. İhtiyaç mı, istek mi ayrımı vardır ya bu koskocaman bir istek. Diğer yandan biraz bana biraz eşime benzeyen bir bebek olsun istiyorum. Yok diye eksik değilim ama neden bizim olmuyor diye kırgınım. Evcil bir hayvan ya da evlatlık alınan bir bebeğin benim doğurup büyüteceğim, bana benzeyen bir bebeğin yerini tutabileceğini düşünmüyorum.

Diğer yandan bu dert dünyada başıma gelecek en büyük dert gibi düşünmüyorum. Daha büyük dertler bana göre çok sevdiğim birinin ya da kendimin büyük sağlık sorunları ya da çok sevdiğim birinin ölmesi olurdu.
işte bn de gezmeyi tozmayı aşırı seven haftasonları hep programı olan bundan aşırı zevk alan biriyim ama bu kaygı bu zevklerin önüne geçecek gibi de ilerde aslında eşimle vakit geçirmekten de aşırı mutluyum ama işte...bebek gelince bu rahatlık da bozlulacak ama olmaması da ürkütüyor ömür boyu rahatlık da keyif vermez sanki sürekli..bnde içimde bir bebek büyütmek onu doğurmak ve emzirmek istiyorum ..siz ne kadardır bu süreçtesiniz tüp bebek vs tedavi gördünüz mü
 
işte bn de gezmeyi tozmayı aşırı seven haftasonları hep programı olan bundan aşırı zevk alan biriyim ama bu kaygı bu zevklerin önüne geçecek gibi de ilerde aslında eşimle vakit geçirmekten de aşırı mutluyum ama işte...bebek gelince bu rahatlık da bozlulacak ama olmaması da ürkütüyor ömür boyu rahatlık da keyif vermez sanki sürekli..bnde içimde bir bebek büyütmek onu doğurmak ve emzirmek istiyorum ..siz ne kadardır bu süreçtesiniz tüp bebek vs tedavi gördünüz mü
Biz 4 yıldır evliyiz, ilk 2,5 yıl kendimiz istemedik. Son 1 buçuk yıldır istiyoruz, 2 kez tüp bebek yaptık, olmadı. Sıkıntı eşimde şu an spermlerin düzelmesi için tedavi görüyor.
 
Olmamasi bir bireyi eksik yapmaz elbette ki, olmasi da tamamlamadigi gibi.
Evlat sevgisi ve adanmisligi cocuk sahibi olduktan sonra olusan bir sey.
Canini yakana dunyayi dar ederim, kucuk bir mutlulugu icin omrumu adarim gibi bi sevgi ve adanmislik oyle az bisi degil :)
Allahim isteyen, hayirli evlatlar yetistirecek olan herkese nasip etsin.
 
Ben de dünyanın kaynaklarını tuketmedeki israri anlamıyorum. Çocuksuz eksik hissedersem yetim bir evlat edinebilirim.
 
Çok istiyorum anne olmayı belkide herşeyden daha çok. Sanırım çocuğu olmayanlar olarak neyi çok istersen onunla sınanırsının en kesin kanıtıyız. Başka bir açıklama bulamıyorum. İstediği an hamile kalabilmiş arkadaşlarımı görünce içerliyorum kırılıyorum çok üzülüyorum. Ama farkettim ki bu şekilde de imanımı zedeliyorum. Onun oluyor benim olmuyor suçum ne diyorum hiç olmayacakmış gibi geliyor umudum sönüyor. Yakın bir arkadaşım var lise bitti üniversitede ilk yılda istediği bölümü kazandı ben 3. Senemde kazandım ben kazanana kadar o bitirdi. Üniversitede ilk ayda sevgili olduğu adamla mezuniyetten bir sene sonra evlendi. Tabi okul biter bitmez dünyaca ünlü bir firmaya başladı. Evlendikten 1 sene sonra bebek kararı aldı, aldığı ayda hamile kaldı. Birde kendime bakıyorum hep çaba hep hüsran tırnaklarımın kanaması gerekiyor birşeyin olması için. Çok istiyorum anne olmak nasip edermi yaradan bilmem kimbilir kaç sene beklerim ruhum daralıyor
 
Ben çocukları çok severim ve küçüklüğümden beri anne olmayı istiyordum. Rabbim nasip etti oldum.

Evet anne olmak harika bir duygu, evladın için canını bile hiç düşünmeden verirsin ama bunun yanında da çok büyük bir sorumluluk biniyor üzerine. Bu sadece besleyip büyütebilir miyim diye değil onu iyi kötü herkes yapıyor. İyi ahlak sahibi, özgüvenli, mutlu, huzurlu bir birey yapabilmek zor olan.

Bence yeterli sabrı ve ilgiyi gösteremeyecek, çocuğu sırtında bir yük olarak görecek insanlar çocuk sahibi olmamalı. (Konu sahibi sözüm size değil yanlış anlamayın.) Gerçekten büyük bir sorumluluk.

Çevremde çok çocuk isteyen, tek çocuk yeter diyen ya da ben o sorumluluğu alamam diyen tanıdıklarım var bence bu herkesin kendi kararı. Kimsenin karışmaya hakkı yok. Çocuk sahibi olmadı veya istemedi diye kimse eksik bir insan olmaz benim gözümde. Hatta bakamayacağını bilip mutsuz bir çocuk yetiştirmemek için çocuk sahibi olmayan insanlara sadece saygı duyarım.
 
işte bilsem gerçekten öyle mi herkese göre öyle ama bir süredir mücadele ediyorum istiyorum evet olmucaksa var bir hayır diyorum ama adımımı attığım her yerde bebek sorusu demekki insan doğurmayınca bir birey olamıyor öyle tamamlanıyorsun

Öyle cahillerle iletişimi koprcaksın
Kafan rahat..
 
geçmedim cnm aralıkta aşılama yapmıştım.kendimi psikolojik olarak rahatlatıp yaz sonu tüp bebeğe geçmeyi düşünüyorum ..artık oluruna bıraktım tüp de olmazsa kendime hobiler edinirim napim sen ne aşamadasın??bizim eşimle aramızda şükür hiç problem yok çok iyiyz ama aile olmadığımızı ima eden çok oldu bu da üzüyor
Neden aile olmuyormuşsunuz,bence pek te güzel bir ailesiniz.Allaha şükür çocuklarım var,Allah eksikliklerini göstermesin,ama olmasaydı da 10000 türlü etkinlik bulurdum yapacak,toplum beyin yıkıyor böyle,evli olmayan eksik,çocuğu olmayan diye,alakası yok
 
Evlat sahibi olmadan anlayamıyor insan nasıl bir duygu olduğunu. Hiç çocuğum yokken olmasada olur diyordum şimdi onsuz hayat düşünemiyorum.
 
Back
X