- 26 Ekim 2014
- 1.540
- 2.029
- 133
- Konu Sahibi Karmaprenses
-
- #121
ben de insan yavrusu sevmiyorum midemi bulandırıyor mide bulanması derken hakaret anlamında değil bir seferinde komşu kapıya geldi annemi bi şeye bakmak için çağırdı o ara çocuğu elime verdiler tenine dokununca midem kalkmıştı ıslak jelibon gibi kardeşimi de hiç kucağıma almadım sevmedim de
12-13 yaşındaki çocuklarla aram iyi
çocuğum olsun da istemiyorum bu bence şey gibi bazı insanlar hayvanları sevmezler ama zarar da vermezler hayvanlara dokunamazlar tüylü tüylü içlerinin bir garip olduğunu söylerler onun gibi
Senin ağzından çıkanı kulağın mı duymuyor? Nerden bileyim ben senin o etkinlikleri yaptığını başta dedin ki kendi kendine oynar benim özel güçlerin yok hayatınızı bileyim CANIMAy gülüyorum sana canım. Ben çocuğumu sevmiyorum deniyorum ki. Hatta kızıma aşığım. Onunla yeteri kadar geziyorum. Parka gidiyorum. Aynı yaş grup arkadaşlarıyla oynasın diye sosyal etkinliklere katılıyoruz.kızımda halinden çok memnun ve mutlu bir çocuk. Başka çocuklara tahammül edemiyorum. Sorun bu. Haftanın 3-4 günü 5-6 çocukla bi gün bi evde geçirirseniz o zaman konuşalım.
Senin ağzından çıkanı kulağın mı duymuyor? Nerden bileyim ben senin o etkinlikleri yaptığını başta dedin ki kendi kendine oynar benim özel güçlerin yok hayatınızı bileyim CANIM
Çocuğun olsun istemiyorum diye düşünme sakın. Kendi çocuğun bambaşka birşey annelik duygusunu tattığında anlarsın eminim.ben de insan yavrusu sevmiyorum midemi bulandırıyor mide bulanması derken hakaret anlamında değil bir seferinde komşu kapıya geldi annemi bi şeye bakmak için çağırdı o ara çocuğu elime verdiler tenine dokununca midem kalkmıştı ıslak jelibon gibi kardeşimi de hiç kucağıma almadım sevmedim de
12-13 yaşındaki çocuklarla aram iyi
çocuğum olsun da istemiyorum bu bence şey gibi bazı insanlar hayvanları sevmezler ama zarar da vermezler hayvanlara dokunamazlar tüylü tüylü içlerinin bir garip olduğunu söylerler onun gibi
Evet kendi kendine de oynuyor. Ayrıca herkes çocuğuna aynı olmak zorunda da değil. Sosyal etkinliğe katılıyoruz. Kızını bırakıyorum ben çayımı kahvemi içiyorum o arkadaş grubuyla oynuyo.Senin ağzından çıkanı kulağın mı duymuyor? Nerden bileyim ben senin o etkinlikleri yaptığını başta dedin ki kendi kendine oynar benim özel güçlerin yok hayatınızı bileyim CANIM
Bi ikinizsiniz canım rahat olTam 2 saattir takip ediyorum konuyu, tutarsızlığı fark eden tek ben miyim diye, neyse ki değilmişim.
Canım senin benim gibi kişilerin de sakin çocukları oluyor. Çünkü öyle alışıp öyle yetişiyorlar.Yorumları okumadım ama bu bizim eşimle çok konuştuğumuz bir konu. Biz sessiz sakin insanlarız, tv'yi bile çok yüksek izlemeyiz. Bebeğimiz de öyle. Benim bir kuzenim var, eşi de, kendi de, çocukları da bağırarak konuşur. Şamatacıdırlar. Onlar geldiğinde kafamız kazan olur, bir araya gelmemeye çalışırızonların yapısı böyle. Ne kadar uyarsan da değişmez.
Buna ek olarak; çocuğu bin kere ANNEAĞ diye bağırıp bakmayan, zile basma aşağıdan bağır deyip çocuğuna tüm siteyi ayağa kaldırtan ebeveynler ve onların çocukları farklı bir kategori. Ben de sevmiyorum onları, imkanım olsa dağ başına ev yapıp oraya taşınırım.
Canım senin benim gibi kişilerin de sakin çocukları oluyor. Çünkü öyle alışıp öyle yetişiyorlar.
Babasına çekmiştir diyelim o zamanbende sakin bir insanım. kalabalığı vs hic sevmem kafam kazan olur evimde rahat olurum sessiz sedasiz. bebeğe çocuğa iyi bakarim ama kisa sure yılmışim zaten 2 çocuğum var :)
ben bu kadar sakinken kizim cok hiperaktif oldu şaşıyorum da ona şaşıyorum :)
Hayır sevgisiz ve öfkeli değilim sadece tahammül sınırlarım yok. Ama vıcık vıcık da değilimÇocuk sevmemek, tahammül edememek bence normal. Ben de tahammül edemiyorum pek. Yalnız insan 8 yaşındaki kardeşini, sadece abla ilgisi istiyor diye nasıl böyle tersleyebilir, onu aklım almadı. Genel olarak öfkeli ve sevgisiz bir insansınız sanırım. Bu sorun.
Madem böylesin niye evlenip aile kurdun? Şimdi kendini bir çıkmaza sokmuşsun, iş hayatın var mı? O çocuk senin bir zaman sonra gözüne batmaya başlayacak. Herkes aynı olamaz ama nasıl bir insan olduğumuzu keşfedip hayatı buna göre kurmamız lazım. Şimdi sen kendine de bolca zaman ayır ki bunalma. Şu noktada tek çözüm bu.Bir derdim var kızlar.
Ya şöyle söyleyim ben çocuk sevmiyorum. Daha doğrusu tahammül edemiyorum. Mesela bi çocuğu sevmek için kucağıma alıyorum 2 dk sonra sıkılıyorum. Ne öpesim geliyor ne oynayasım.
Bu arada 1.5 yaşında kızım var. Ona karşı kötü değilim. Oynarım falan ama çok uzun değil. Genelde oda kendi kendine oynar.
Mesela dün annemlere gittim küçük kardeşim var 8 yaşında. Tepemde abla abla diye dolanıyo. Benimde sinir geldi kafama yeter seni mi dinlicem zır zır dedim. Çıktım evden. Sonra pişman oldum. Ama küsmemiştir bana çünkü ben hep böyleyim. Alışık annem falan bu huylarıma. Kalabalık bi ortam da duramıyorum. Bi düğün kadınlar arasında gün vs. Tek başıma takılmayı çok severim. Yalnız yemek yemeyi, yalnız gezmeyi.
Bu bir sağlık surunu mu? Yok sa benim kişiliğim mi?
Aranızda böyle olan var mı? Çok mu anormalim?
Canım o iki dk da sıkılıyorum kısmı başka çocuklar için. Sanırım konuyu tam anlatamadım k.b kendi kızımla aramda sıkıntı yokMadem böylesin niye evlenip aile kurdun? Şimdi kendini bir çıkmaza sokmuşsun, iş hayatın var mı? O çocuk senin bir zaman sonra gözüne batmaya başlayacak. Herkes aynı olamaz ama nasıl bir insan olduğumuzu keşfedip hayatı buna göre kurmamız lazım. Şimdi sen kendine de bolca zaman ayır ki bunalma. Şu noktada tek çözüm bu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?