Çocuk Sevmemek Büyük Kayıp Mı?

SahGizem · 28 Mayıs 2013

cocuk sahibi olmak tercih meselesi.cevremde cok insan var cocuk sahibi olmayi red etmis olan.kimisi hic denememis bile cocuk sahibi olmayi.birisinin 40 yasina geldiginde aklina gelmis aslinda bir cocuk istedigi simdi doktor doktor geziyor.cocuksuz cok mutlu olanda var.ama cok mutsuz olanda var.vakti zamani geldiginde cocuk yapacaksan zaten icgüdülerin seni esir alir.ama bir kipirti yoksada yapicak birsey yok.herkes anne olmak zorunda diye birsey yok.birde cevrende anlattigin kötü örneklerde seni etkiliyordur.benim cevremde öyle örnekler olsa her birini ayri ayri döverdim sanirim.dogurdugun cocugun sorumlulugunu almak zorundasin sonucta.

velhasil kelam kendini zamana birak.belki birgün cok isticeksin nasip olmucak, belki nasip olcak Allah ömür vermicek.bilemezsin bunlarin hicbirini.herseyin hayirlisini istemek lazim . mesleginde basarilar.

zeymuran0 · 28 Mayıs 2013

h0ly .!.:
Katı düşüncelerim yok aslında ama şu an için evlensem de çocuk istemiyorum diyip dolaşıyorum. Misal çocuğum olduğunda gidip aldıracak kadar katı değilim bu konuda. Hani demişsiniz ya suçsuz,günahsız melek gibi geliyor, bebekler için evet ama artık okul çağına geldiklerinde ben böyle düşünemiyorum. Hepsi gözümde birer küçük insan. Onlar da arkadaşlarını rencide ediyor, yalan söylüyor, çalıyor, huysuzluk yapıyor vs...
Bir keresinde okuldaki özürlü bir öğrencimi ortalarına alıp halka olmuş bir grup haşarı. Çocuk yerde kafasını koruyor, bunların her biri birer tekme atıyor. Yanlarına nasıl gittim her birine nasıl tokat attıysam yüzlerinde elimin izi kaldı Belki yetiştiriliş, belki kendi karakterleri ama ben melek gibi düşünüp aşırı anlayışlı davranamıyorum maalesef

Yazın 28 bitecek, küçük de değilim ki. Benim yaşımdaki arkadaşlarım 2. çocuklarını doğurdu

/COLOR]

canım olumsuz örneklerden fazlaca etkileniyorsun.öğretmen olduğun için bu örneklerden kaçman mümkün değil.hertürlüsü ile karşılacacaksın mutlaka.tabiki anlattığın örnekteki çocuklara karşı da safça bir anlayış göstermen düşünülemez.melek gibi de göremezsin tabiki o anda:))gereken müdaheleyi de yapmışsın zaten mecbur kaldığın için

küçük değişmişsin evet:))

h0ly .!.:
Etrafımda o kadar garip karşılanıyor ki çocuk sahibi olmak istememem.
Özellikle annem evlenmek isteyip çocuk istemememi çok anlamsız buluyor. İnsan başka ne için evlenir ki, hayatın anlamı çocuk. Hatta bütün kadınlar evlenip çocuk yapsınlar sonra da kocalarından boşansınlar, onların dertlerini de çekmesinler diyor. Sanki kendi bizi çok sarıp sarmalayarak büyütmüş gibi
Bilemiyorum çocuk istemiyorum, sevmiyorum dediğimde; sen ne biçim öğretmensinden, merhametsiz, sevgisize kadar bir çok şey duyduğum için diyorum acaba büyük kayıpta mıyım

neden çocuk istemiyorum diye dillendirme gereği duyuyosun canım.şimdiden böyle tartışmaların içine girmen gereksiz olmuş bence.
olumsuz örneklerden fazlaca etikileniyosun anlıyorum ama her çocuk bir değildir.eminim güzel örnekler de vardır etrafında.
herçeşit aile ortamından gelen öğrencileriniz var eminim.kimi ailelelerin yetiştirme tarzı diye bi durumu bile yok.öyle salıyorlar hayatın içine.artık şansa ne olursa okursa okuyor, okumazsa birer serseri mayın gibi hayata atılıyorlar.
malesef idealize bi hayat yok.ideal aileler de yok.her aile de iyisi de var kötü sü de var.
yani ben çocuk sahibi olursam onu dört dörtlük mükemmel yetiştireyim diye bi şey de yok.bunu başarmamız imkansız.
bunu kabul etmelisin baştan.ancak elinden geldiğince iyisini yapabilir -elinden geldiğince dürüst -temiz ahlaklı-medeni bir evlat yetiştirebilirsin.
herkes kendi evladından mesuldur canım bir de bu yönden düşün.
şu an başka ailelerin yetiştirdiği çocuklar yüzünden bu korku ve endişeleri yaşıyorsun ancak sen bir öğretmen olarak bir yere kadar müdahele edebilirsin o çocukların gelişimine.senden sonra da eğitim hayatları devam edecek-okuyacaklar belki yollarını doğrultacaklar- ya da kayıp birer insan olarak hayata karışacaklar.buna müdahele etme şansın tek bir birey-tek bir öğretmen olarak sınırlıdır.
öğrencilerin üzerinden düşünüp evlat sahibi olmayacağım demek ne kadar sağlıklı biraz daha düşünebilrsin bu konuda:))
sağlıklı derken yanlış anlamanı istemem seni doğruya götürüp götürmeyeceği açısından sağlıklı dedim.

elagam · 28 Mayıs 2013

melekyavrum .!.:
AYNEN katılıyorum
aynı videoya bende küfürler yagdırdım altında bir sürü hakaret içeren yorum var zaten
minicik cocuğa ögrettikleri seylere bak

bir de marifetmiş gibi gülüyor,
kendi elleriyle bir sapık yetiştiriyor bu dünyaya...
hani annesiz babasız çocukları topluyorlar ya,yetiştirme yurtlarında daha iyi bakılır,eğitilir diye?
işte böyle annelerinde elinden alınmalı o çocuklar zira annesizlikten daha da tehlikeli o anne müsfetteleri.

CakmaLaraCroft · 28 Mayıs 2013

kendizi bilmeniz ve bilincli olmanizi cok takdir ettim
keske herkes sizin gibi olsa
cocuk sevmeyen bir sürü insan cocuk yapiyor ve cocuklarin hayati mahvoluyor
bu düsünceleriniz devam ettigi sürece en dogru olani yapiyorsunuz
cocuk sevmemek büyük kayip mi derseniz bence evet
ama herkesin icin hayatin vazgecilmezi degil

Cekirgee · 28 Mayıs 2013

Benim ablam da çocukları pek sevmezdi
Herkes şaşırırdı
Teyze olunca biraz olsun sevmeye başladı
Şimdio bi anne, herkesten çok düşkün çocuklarına

İnşallah ilerde siz de öyle olursunuz
Ben şahsen otobüste gördüğüm bebekleri bile seviyorum
Uzaktan göz kırparım, gülerim, dil çıkarırım çaktırmadan
Onlarda hemen gülücük atıyolar

encokkendimiseverim · 28 Mayıs 2013

h0ly .!.:
Öğretmenim ve çocuk sevmiyorum, garip olan öğrencilerimi seviyor olmam ve onlara karşı anlayışlı olmam ama başka çocuklara karşı tahammülsüzüm. Sırf bu tahammülsüz olmam sebebiyle anne olmayı hiç düşünmüyorum. Etrafımdaki çocuklar, anne babaların sorumsuzlukları beni çocuklardan tamamen soğuttu. Büyük kayıp mı acaba çocuk sevmemek ve istememek

Ben de öğretmendim, çocukları sevmediğim için bu işi daha fazla yapmak istemedim. Öğrencilerimle iyi anlaşırdım aslında.
ama o kadar sıkılıyorum ki bir çocukla aynı ortamda kaldığımda. Bir çocukla nasıl zaman geçirilir bilmiyorum. Kuzenlerimin falan çocukları var görmek istemiyorum. özellikle 3-4 yaş civarını falan hiç sevmiyorum. Ben de çocuk sahibi olmayı düşünmüyordum.
Ama eşim istiyor, 3-4 sene sonra. Ben de ona benzeyen bir canlı dünyaya getirmek istiyorum, umarım insan kendi çocuğunu çok sevebiliyordur. Yoksa işim çok zor.

Cekirgee · 28 Mayıs 2013

Bişeyi unutmuşum
Çocukları sevmeyen ablam vardı ya
Onun ikizleri oldu
Ama mükemmel bi anne artık

Darısı istediniz zaman, başınıza inşallah

Chelzy · 28 Mayıs 2013

Bende yine farklı bir durum oluştu.Öğrencilerimi de cocukları da çok severim.Benim durum küçük cocuklarla.Geçen seneye kadar her bebeği çok severdim kucagıma alır öper bakardım ilgi gösterirdim.Ne zaman yeğenim doğdu.Sanki dünyada bir o var.Tamam ben dahil çevremdekiler yegenıme karsı fazla hatta abartı düşkün oldugumu düşünüyor ama durum bende de bu başka kucuk cocugu sevmek içimden gelmiyor hiçBu sanırım kendi cocugum olunca törpülenecek biraz.

Sizin içinse herkes cocuk sahıbı olacak diye bır durum söz konusu olamaz.Belki yük geliyor gözünüze belki başka bir durum.Sizin tercihiniz.Ama eşiniz isterse nolacak ??

Koalina · 28 Mayıs 2013

umuts76 .!.:
canım olumsuz örneklerden fazlaca etkileniyorsun.öğretmen olduğun için bu örneklerden kaçman mümkün değil.hertürlüsü ile karşılacacaksın mutlaka.tabiki anlattığın örnekteki çocuklara karşı da safça bir anlayış göstermen düşünülemez.melek gibi de göremezsin tabiki o anda:))gereken müdaheleyi de yapmışsın zaten mecbur kaldığın için

küçük değişmişsin evet:))

neden çocuk istemiyorum diye dillendirme gereği duyuyosun canım.şimdiden böyle tartışmaların içine girmen gereksiz olmuş bence.
olumsuz örneklerden fazlaca etikileniyosun anlıyorum ama her çocuk bir değildir.eminim güzel örnekler de vardır etrafında.
herçeşit aile ortamından gelen öğrencileriniz var eminim.kimi ailelelerin yetiştirme tarzı diye bi durumu bile yok.öyle salıyorlar hayatın içine.artık şansa ne olursa okursa okuyor, okumazsa birer serseri mayın gibi hayata atılıyorlar.
malesef idealize bi hayat yok.ideal aileler de yok.her aile de iyisi de var kötü sü de var.
yani ben çocuk sahibi olursam onu dört dörtlük mükemmel yetiştireyim diye bi şey de yok.bunu başarmamız imkansız.
bunu kabul etmelisin baştan.ancak elinden geldiğince iyisini yapabilir -elinden geldiğince dürüst -temiz ahlaklı-medeni bir evlat yetiştirebilirsin.
herkes kendi evladından mesuldur canım bir de bu yönden düşün.
şu an başka ailelerin yetiştirdiği çocuklar yüzünden bu korku ve endişeleri yaşıyorsun ancak sen bir öğretmen olarak bir yere kadar müdahele edebilirsin o çocukların gelişimine.senden sonra da eğitim hayatları devam edecek-okuyacaklar belki yollarını doğrultacaklar- ya da kayıp birer insan olarak hayata karışacaklar.buna müdahele etme şansın tek bir birey-tek bir öğretmen olarak sınırlıdır.
öğrencilerin üzerinden düşünüp evlat sahibi olmayacağım demek ne kadar sağlıklı biraz daha düşünebilrsin bu konuda:))
sağlıklı derken yanlış anlamanı istemem seni doğruya götürüp götürmeyeceği açısından sağlıklı dedim.

Ben kendimi bildim bileli çocuklara bayılmam, sevemem ve öğretmen olunca da daha bir pekişti düşüncem.
Benim korkum sevmediğim halde çocuk yaparsam ve ona gereken anneliği yapamazsam diyeydi. Her anne mükemmel değil çünkü. Bir arkadaş vardı bilmediğimiz yakın bir şehrin avm'sine gitmiştik, çocuğu henüz 6 yaşındaydı ve biz yiyecek almaya giderken "sen masada bekle kimse oturmasın" diyerek tek bıraktı çocuğu. Tanımadığımız bilmediğimiz yerde, etraf çok kalabalık ben endişelenirdim yani... Sonra gizli saklı bir şeyler anlatırken çocuk duymasın diye terastaki parmaklıklardan aşağı bakmasını söyledi Çocuğun kafası giriyordu oralara benim aklım çıktı düşecek diye. O da öğretmen ve çocuk sevmeyen bir kadındır, kazara hamile kalmış ve kimse beğenmez onun anneliğini. Ben böyle bir anne olmaktan korkuyorum işte, gerekli ilgiyi gösteremeyeceksem hiç olmayayım diyorum. Ve sanki rahatımdan ödün veremezmişim, bir süre sonra sıkılırmışım gibi geliyor.
Çocuk istemiyorum diye dillendirmemin sebebi de bazen annemin ya da yakınlarımın "çocuğun olunca, olursa..." diye başlayan cümleler kurmaları. Ben de direk ben çocuk istemiyorum diye kesiveriyorum

Koalina · 28 Mayıs 2013

Chelzy .!.:
Bende yine farklı bir durum oluştu.Öğrencilerimi de cocukları da çok severim.Benim durum küçük cocuklarla.Geçen seneye kadar her bebeği çok severdim kucagıma alır öper bakardım ilgi gösterirdim.Ne zaman yeğenim doğdu.Sanki dünyada bir o var.Tamam ben dahil çevremdekiler yegenıme karsı fazla hatta abartı düşkün oldugumu düşünüyor ama durum bende de bu başka kucuk cocugu sevmek içimden gelmiyor hiçBu sanırım kendi cocugum olunca törpülenecek biraz.

Sizin içinse herkes cocuk sahıbı olacak diye bır durum söz konusu olamaz.Belki yük geliyor gözünüze belki başka bir durum.Sizin tercihiniz.Ama eşiniz isterse nolacak ??

Bu durumda şanslıyım sanırım. Eş adayım da çocuk istemiyor hatta benden daha katı. Onun annesi de 10 senedir ablalarının çocuklarına bakıyor. 3 yeğen onu bezdirmiş ve benden katı bir şekilde istemiyor.

ashk · 28 Mayıs 2013

bende 30 yaşıma kadar yok çocuk istemem der dururdum,eşim çok isterdi ama baskı yapmazdı. 2.5 yıllık evli olunca etraftan insanlar aileler herkes başlıyor çocuk ne zaman demeye.hatta 1. yıl bitti zor dayandılar yani.bende hiiç istemedim.etrafıma çocukları olan annelere ailelere bakıyordum hepsi bi telaş,gerginlik,yorgunluk,sorumsuzluk,sorumluluk..
ama şimdi kırk takla atıyorum hamile kalmak için :) yukarıda bahsettiğim şeyler düşününce artık korkutucu gelmiyor hatta hepsini yaşamak istiyorum bir an önce..
yani demeye çalıştığım;herşeyin bir zamanı bir vakti var..hazır olduğunda emin ol vücudun uyarıyor seni..hem daha evlenmemişsin de bu kadar uzak olman bu konuya çok normal..çünkü evlendiğinde her şeyi bir kenara bırak sevdiğin adamla ortak en önemli şeyiniz olacak ona baktığında hem kendini hem sevdiğin adamı göreceksin..yani tatlım daha çook var..önce adamı bulmak lazım :)) ha şöyle de bir ayrıntı var istemiyorsan da istemiyorsundur.bunun için kimse seni ne suçlayabilir ne yargılayabilir.tercih meselesidir tamamen.

encokkendimiseverim · 28 Mayıs 2013

h0ly .!.:
Ben kendimi bildim bileli çocuklara bayılmam, sevemem ve öğretmen olunca da daha bir pekişti düşüncem.
Benim korkum sevmediğim halde çocuk yaparsam ve ona gereken anneliği yapamazsam diyeydi. Her anne mükemmel değil çünkü. Bir arkadaş vardı bilmediğimiz yakın bir şehrin avm'sine gitmiştik, çocuğu henüz 6 yaşındaydı ve biz yiyecek almaya giderken "sen masada bekle kimse oturmasın" diyerek tek bıraktı çocuğu. Tanımadığımız bilmediğimiz yerde, etraf çok kalabalık ben endişelenirdim yani... Sonra gizli saklı bir şeyler anlatırken çocuk duymasın diye terastaki parmaklıklardan aşağı bakmasını söyledi Çocuğun kafası giriyordu oralara benim aklım çıktı düşecek diye. O da öğretmen ve çocuk sevmeyen bir kadındır, kazara hamile kalmış ve kimse beğenmez onun anneliğini. Ben böyle bir anne olmaktan korkuyorum işte, gerekli ilgiyi gösteremeyeceksem hiç olmayayım diyorum. Ve sanki rahatımdan ödün veremezmişim, bir süre sonra sıkılırmışım gibi geliyor.
Çocuk istemiyorum diye dillendirmemin sebebi de bazen annemin ya da yakınlarımın "çocuğun olunca, olursa..." diye başlayan cümleler kurmaları. Ben de direk ben çocuk istemiyorum diye kesiveriyorum

Bana da sıkılırmışım gibi geliyor. Mesela her şeyden ödün vereceksin. Evde haftasonu dışında kahvaltı hazırlamam, akşam yemeğini çoğu zaman bi makarna, pilav gibi kolay yemeklerle geçiştiririm. Eee çocuk olunca nolucak 3 öğün sağlıklı çeşit çeşit yemek pişecek o evde. Ya da ben haftasonu onunla gidebileceğim yerler kısıtlı olacak. Eşimle atlayıp istediğimiz yerlere gidemeyeceğiz. Ben iş hayatıma ara vermek zorunda kalacağım falan filan. düşününce çok meşakkatli bir iş!

Chelzy · 28 Mayıs 2013

encokkendimiseverim .!.:
Bana da sıkılırmışım gibi geliyor. Mesela her şeyden ödün vereceksin. Evde haftasonu dışında kahvaltı hazırlamam, akşam yemeğini çoğu zaman bi makarna, pilav gibi kolay yemeklerle geçiştiririm. Eee çocuk olunca nolucak 3 öğün sağlıklı çeşit çeşit yemek pişecek o evde. Ya da ben haftasonu onunla gidebileceğim yerler kısıtlı olacak. Eşimle atlayıp istediğimiz yerlere gidemeyeceğiz. Ben iş hayatıma ara vermek zorunda kalacağım falan filan. düşününce çok meşakkatli bir iş!

Ben hiç bu açıdan düşünmemiştim çocuk istememeyi.
Kişinin kendi yapısıyla alakalı sanırım.
Aslında herkesin bir nebze yapması gerekeni biraz hayat felsefesi olarak benımsemıssınız kendini düşünmekle ki nickinizden bıraz belli oluyor Umarım yanlış anlamazsınız bu dediğimi sadece yazdıklarınızla örtüştüğü için belirttim.
Ben yine ilk önce çocugum diye paralayacagım kendimi öyle görünüyor bu benim fazla vericilikten kaynaklı.Şu zamana kadar olumlu geri dönüşünü görmedim bana bu aşırı fedakarlığın vericiliğin ama yaradılış işte

Deruchette · 28 Mayıs 2013

Ben de sevmem öyle her çocuğu illa sevmek de gerekmiyor bence. Hatta bazı çocuklara özellikle şımarıklara çok gıcık olurum, çocuk bu kötü niyetli de değil ama sevmiyorum napim yani. Kendi çocuğum olursa onu tabi ki çok severim, düşüncesi bile güzel. Ablamın çocuğunu da tabiri caizse içime sokasım geliyo o kadar seviyorum. Ama çok şirin olmadığı sürece başkalarının çocuklarını ııı ıhhh sevemiyorum.:44:

encokkendimiseverim · 28 Mayıs 2013

Chelzy .!.:
Ben hiç bu açıdan düşünmemiştim çocuk istememeyi.
Kişinin kendi yapısıyla alakalı sanırım.
Aslında herkesin bir nebze yapması gerekeni biraz hayat felsefesi olarak benımsemıssınız kendini düşünmekle ki nickinizden bıraz belli oluyor Umarım yanlış anlamazsınız bu dediğimi sadece yazdıklarınızla örtüştüğü için belirttim.
Ben yine ilk önce çocugum diye paralayacagım kendimi öyle görünüyor bu benim fazla vericilikten kaynaklı.Şu zamana kadar olumlu geri dönüşünü görmedim bana bu aşırı fedakarlığın vericiliğin ama yaradılış işte

yanlış anlamadım bilakis gülümsedim :) Evet biraz keyfime düşkünüm. Megalomanlık derecesinde olmasa da çok severim kendimi. Barışığım da diyebiliriz. Ben kendime değer vermezsem kim bana değer verir değil mi? Belki de ilerde çocuğuma çok düşkün bir anne olursam ençokbebeğimiseverim yaparım nickimi :)))
h0ly olur mu bizden anne?

Koalina · 28 Mayıs 2013

encokkendimiseverim .!.:
yanlış anlamadım bilakis gülümsedim :) Evet biraz keyfime düşkünüm. Megalomanlık derecesinde olmasa da çok severim kendimi. Barışığım da diyebiliriz. Ben kendime değer vermezsem kim bana değer verir değil mi? Belki de ilerde çocuğuma çok düşkün bir anne olursam ençokbebeğimiseverim yaparım nickimi :)))
h0ly olur mu bizden anne?

Bilemiyorum olur mu inşallah yaşayarak öğrenmem diyorum
Ama kendimi hiç anne olarak düşünemiyorum

Bibibella · 28 Mayıs 2013

bence değil bende sevmiyorum (sevmiyorum derken tahammülüm yok seslerine bağırtılarına falan) ve bende anne olmak kesinlikle istemiyorum zaten oldum 32 yaşında nişanlımı bi iki sene daha olayarsam benden çocuk çıkmaz

zaten olucağı şüpeli sorunluyum biraz

filtrekahve · 28 Mayıs 2013

h0ly .!.:
Öğretmenim ve çocuk sevmiyorum, garip olan öğrencilerimi seviyor olmam ve onlara karşı anlayışlı olmam ama başka çocuklara karşı tahammülsüzüm. Sırf bu tahammülsüz olmam sebebiyle anne olmayı hiç düşünmüyorum. Etrafımdaki çocuklar, anne babaların sorumsuzlukları beni çocuklardan tamamen soğuttu. Büyük kayıp mı acaba çocuk sevmemek ve istememek

çok güldüm okuyunca, hem meslek aynı, hem hislerimiz aynı hem de sokaktaki hayvanlara yardım etme çabamız aynı

üstelik sevmeme sebeplerinden biri de ortak (kırmızı ile işaretlediğim yer). aynı şekilde öğrencilerimi seviyorum, gerçekten beni sevdiklerini de biliyorum ama onların dışında hayır.

BEN büyük kayıp olduğunu düşünmüyorum, zaten kayıp olduğunu düşünen ya da evinde, hayatında eksiklik hisseden birisi bu fikirden vazgeçip, çocuk sahibi olmak ister, onun için çabalar.

Bibibella · 28 Mayıs 2013

anammm bende hayvan hastayısım onlada alakası varmı acaba çocuk istemiyorum benim bitane var zaten avatarımda olan

filtrekahve · 28 Mayıs 2013

tutimimi .!.:
anammm bende hayvan hastayısım onlada alakası varmı acaba çocuk istemiyorum benim bitane var zaten avatarımda olan

kimisini bu etkiliyor olabilir ama genelde alakası yok. bir ablam var (arkadaşım ama yaşı büyük diye abla diyorum) 17 senelik evli, şu an kedisi var 4 yaşında. 17-4=13. yani 13 sene kedisi yoktu ama çocuk istemiyordu.

Çocuk Sevmemek Büyük Kayıp Mı?

Aktif Üye

Popüler Üye

Beraber büyüyoruz kızım; )

Evimin Kalicesiyim

Pamuk Kızım

Aktif Üye

Pamuk Kızım

Anksiyetik

Nirvana

Nirvana

Aktif Üye

Aktif Üye

Anksiyetik

Guru

Aktif Üye

Nirvana

♈

kötü söz, kötü göz ırak olsun.

♈

kötü söz, kötü göz ırak olsun.

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency