Çocuklara gıcık oluyorum.

Minastrit · 1 Şubat 2020

Zezemeze .!.:
Aynen, çocuk nasıl sevilmez diye linç etmeye koşanlar olabilir ama yapacak bir şey yok. Tek olduğumu da düşünmüyorum toplumda zaten bence birçok insan var çocuk sevmeyen. Zaten benim derdim çocukları sevemiyorum değil, kendi çocuğuma karşı nasıl olurum. Yoksa çocukları sevmemek benim için sorun değil :)

Haklısınız, tek değilsiniz. Bende de öyle aman aman bir çocuk sevgisi yok. Ama kendi çocuğunuz farklı oluyor. Onu çok ama çok seveceksiniz.

3nity · 1 Şubat 2020

Khomyuk .!.:
Ben o büyük konuşup evladından kazık yiyenlerdenim.
Evde şiddet görmese akranına vurmaz diyordum Üç yaş itibariyle oyun alanındaki oyuncak için rakibini dövmeye kalktı. Şükür biraz düzelttik ama sinirlenince avö ortasında tutturan o rezl çocukların mahçup annelerini çok yakından tanıyorum.
Ama çocuğun en muhteşem yanı bence bunları yaşatarak empati kurdurmaya başlaması. Daha anlayışlı bir insan oluyorsun

Ben çocuk aglamasina karşı bağışıklığı olan biriyim. Kendimde çok ağlarmışım büyük ihtimalle ondan..
Aman napalim, derdi var ağlıyor rahatlığı var. Panik olmam, canımı sıkmam, kolay kolay sabrım tükenmez.
Çocuğum olmadan öncede böyleydim
Kimsenin çocuğu bana batmazdı, bananeydi. Ama gördüğüm yanlışlar konusunda çok keskindim, ben asla öyle yapmayacaktım, dolayısı ile kitap gibi çocuklarım olacakti.

Olmadı, iyiki olmadı.
Onlarla yeniden buyudum
3 Çocuk doğurdum, 3 kere doğdum.
Her birinin farklılığı, karakterleri, renkleri bambaşka.
Ben ki, ilk çocuğum 5 aylık olmuştu, yeni yeni insan içine çıkmaya başlamıştım, şimdi 3 küçükle şehirlerarası araba kullanıyorum :)
Ilk çocukta yikildigim ne varsa su an guluyorum.
Ve bu kadar güçlendigime çok mutluyum.
Tek problemim, çocuk Sorumluluğu omur boyu ya, bu gözümde cok buyuyor. Bazen dalga geçiyorum, lisede yurtdışında okutacağım diye

kötü bir gün geçirdiysem, anasınıfında göndereceğim diyorum.
Soylenmek annelik felsefem.
Çocuklarıma değil ama kendi kendime ve anne arkadaşlarımdan oluşan whatsapp grubuna söyleniyorum.

esekten düşeni eşekten düşen anlıyor.

hicmakam · 1 Şubat 2020

kınadığın yerden kınılırsın bak.
hamilesin iyi düşün.pozitif ol.
o çocukların sebebide aileleri maalesef.
olumlamayla çocuklar çok güzel laf dinler.
yolunu bılmek onemlı.
o yonden kendını de eğitirsen hem çocukalrı anlar hemde kendı çocuğunu ona gor yetiştirirsin.

Khomyuk · 1 Şubat 2020

turuncupijama .!.:
Ben çocuk aglamasina karşı bağışıklığı olan biriyim. Kendimde çok ağlarmışım büyük ihtimalle ondan..
Aman napalim, derdi var ağlıyor rahatlığı var. Panik olmam, canımı sıkmam, kolay kolay sabrım tükenmez.
Çocuğum olmadan öncede böyleydim
Kimsenin çocuğu bana batmazdı, bananeydi. Ama gördüğüm yanlışlar konusunda çok keskindim, ben asla öyle yapmayacaktım, dolayısı ile kitap gibi çocuklarım olacakti.
Olmadı, iyiki olmadı.
Onlarla yeniden buyudum
3 Çocuk doğurdum, 3 kere doğdum.
Her birinin farklılığı, karakterleri, renkleri bambaşka.
Ben ki, ilk çocuğum 5 aylık olmuştu, yeni yeni insan içine çıkmaya başlamıştım, şimdi 3 küçükle şehirlerarası araba kullanıyorum :)
Ilk çocukta yikildigim ne varsa su an guluyorum.
Ve bu kadar güçlendigime çok mutluyum.
Tek problemim, çocuk Sorumluluğu omur boyu ya, bu gözümde cok buyuyor. Bazen dalga geçiyorum, lisede yurtdışında okutacağım diye kötü bir gün geçirdiysem, anasınıfında göndereceğim diyorum.
Soylenmek annelik felsefem.
Çocuklarıma değil ama kendi kendime ve anne arkadaşlarımdan oluşan whatsapp grubuna söyleniyorum. esekten düşeni eşekten düşen anlıyor.

ben tek çocukta kalacak olan gözü yemeyengillerden olarak önünde saygıyla eğiliyorum

Eşekten düşeni anlama konusu da kesinlikle doğru. Çocuktan sonra uslu çocuk olmadığını anladım ben mesela. Her çocuğun iyi anı kötü anı ve berbat anı varmış

Geri dönüşü de yok yaşayacağız Allah uzun ömür versin

Loser9 · 1 Şubat 2020

Hayhatun .!.:
Umarım gıcık olup oraya buraya bırakamazsınız çocuğunuzu. Anneliğin de Bi ehliyeti olmalı artık sanırım. Gıcık olmak tabiri bana sadece bunu çağrıstırdı insan sevmediği bişeyi nasıl ömrüne katabilir bilemedim. Oda ayrı muamma başarılı Bi annelik dilerim

Çocuğumu sevmeyeceğimi nerden çıkardınız direkt? Ben dışarıdaki çocukları sevmiyorum dedim, benimkini sevmeyecek olsam yapmazdım en baştan. Buraya da gıcık olursam falan diye korkularımı açtım ama sizin aksinize çoğu "iyi anne" beni rahatlattı, onlar da normalde çocuk sevmeyip kendilerininkini seviyorlarmış.

Ayrıca her çocuk severim diyen de iyi anne olmuyor, görüyoruz.

Wynonna · 1 Şubat 2020

cok cok isteyerek cocuk yapan bile bazen cildirma noktasina geliyor cocuklara karsi antipatim olsa ben cocuk yapmazdim heralde o disarida gordugunuz gicik olduguniz cocukla 7-24 yasayacaksiniz sorumlulugu sizin olacak simdiden psikolojik destek alabilirsiniz sanirim dogum sonrasi lohusalik donemi icinde iyi olur

victoryvivi · 1 Şubat 2020

Zezemeze .!.:
Merhabalar herkese. Benim derdim, çocuklara genel olarak uyuz olmam. Bunun neresi dert diyeceksiniz, hamileyim şu an. İki aya doğum olacak tahminen. Korkum, çocuklara olan bu tutumu kendi çocuğuma da gösterir miyim? Bundan korkuyorum. Aslında kardeşlerimi çok severdim, küçüğü özellikle. Hep şakalar yapardım, takılırdım ona. Ama şimdi büyüdü haliyle böyle bir durum kalmadı. Ailede de bebek yok yıllardır, şimdi bizimki gelecek ilk torun olarak.

Çocuklara şu açıdan gıcık oluyorum mesela bir yaramazlık yapıyor insanlar aaa ne tatlı falan diyor ben içten içe sinir oluyorum çocuğa. Mesela kimsenin bebeğini sevesim gelmiyor, tatlı ve güzel bulsam da yakın hissediyorum. Bebekler çok sorun olmuyor ama artık iki yaşından sonraki çocuklara sempati duyamıyorum. Hele şımarık, ağlayarak istediğini yaptırmaya çalışan bir çocuksa ailesini misafir etmek bile istemiyorum. Bir çocuk var mesela, yakın bir arkadaşın. Okul derslerine yardımcı olabilir misin diye rica etmişti günde bir saat bize geliyordu çocuk. Hareketli, bilmiş bir erkek çocuğu. Allahım nasıl gıcık oluyordum çocuğa, belki çoğu kişi tatlı bıcırık bir çocuk diye düşünür ama ben hiç sevemedim. Söz verdiğim için bir süre yardımcı oldum derslerine, bitince rahatladım resmen.

Sizce çocuğuma da böyle gıcık olur muyum yoksa o annelik duygusu bunu engeller mi?

O gıcık olduğunuz çocuklar gibi bir bebeğiniz olacak merak etmeyin
Büyük ne konuştuysam neyi kınadi isem basıma geldi
8 aydır hep ağlayan bir bebeğim var
Kucağımdan da inmiyor
Fiziken ve ruhen bitiğim
Tek fark su oluyor
Kendi çocuğunuz olunca ona aşık oluyorsunuz
En azından ben öyle oldum

victoryvivi · 1 Şubat 2020

Mavi_gokyuzu .!.:
Birazdan linç tayfası gelir. Ben de bu konuyla alakalı konu açmayı düşündüm ama linç yerim diye endişe ettim. Ben hiç çocuk sevmiyorum. Sevemiyorum. Etrafıma bakıyorum ayy ne tatlı ne şirin vs diye konuşuyorlar bana hiç sevimli gelmiyor. Gördüğüm yerde kaçasım geliyor. Uzak durmak istiyorum çocuklardan. Kafam seslerini götürmüyor. Öyle ki çocuk doğurma düşüncesi bile yok bende

Ben de böyle idim
38 yaşına kadar ertledim
Hatta en azından bir çocuğun olsun diuebleri

Mavi_gokyuzu .!.:
Birazdan linç tayfası gelir. Ben de bu konuyla alakalı konu açmayı düşündüm ama linç yerim diye endişe ettim. Ben hiç çocuk sevmiyorum. Sevemiyorum. Etrafıma bakıyorum ayy ne tatlı ne şirin vs diye konuşuyorlar bana hiç sevimli gelmiyor. Gördüğüm yerde kaçasım geliyor. Uzak durmak istiyorum çocuklardan. Kafam seslerini götürmüyor. Öyle ki çocuk doğurma düşüncesi bile yok bende

bennde böyle idi m
38 yasa kadar erteledim
Hatta en azından bir çocuğun bari olsun diyenlere uçasım gelirdi
Hayatımda hiçbir bebeği ay be tatlı diye sevmedim
Bebeklı çocuklu insanlardan sıkılırdım
Tatilde çocuk sesi istemezdim
Okul önlerinden geçerken bunalırdım
Çocuk yapma fikri çok uzaktı , yap diyenlere de sizin tek amacınız çocuk mu bakmak derdim
Ufkunuzu geniştin derdim
Hamile kaldım hala bir hissim yoktu
Ama şimdi bebeğim 8 aylık oldu

ve sürekli ağlayan bir bebek

saniye susmuyor radyo vızırtısı gibi
Hep kucak istiyor
Kucaktan inerse yaygarayı basıyor ama ben ona aşık oldum
Öyle çok seviyorum ki
Yanımda iken bile özlüyorum
Onun için ölürüm o derece

ben anne olunca anneliğe aşık oldumve en azından bir çocuğun bari olsun diyenlere o kadar hak verdim ki anlatamam
Neden bu yasa kadar bekledim kendime çok kızıyorum
Yani siz şimdi ne desem anlamazsınız cunku ben de siz gibiydim Ama evlat çok başka
Dünyadaki hiçbir şeyin sevgisine değişilmiyormuş bunu 40 yaşında anladım

papyonkilikli · 1 Şubat 2020

Cocuklari sevmeyen insanlari hic sevmiyorum. Ruhlarinda kara bir delik oldugunu dusunuyorum. Hic bir gunahi olmayan madum bir canliyi sevmeyen insanlarin psikolojilerinin bozuk oldugunu ve tedavi edilmesi gerektigini dusunuyorum.

northernlight · 1 Şubat 2020

Neden bilmiyorum toplumumuzda herkes her çocuğu sevmeli gibi bir düşünce var.
Çocuk en nihayetinde insan yavrusu yani yetişkinler kadar huysuz, farklı, eksik, vs vs olabilen bir canlı.

Hele hele sokakta orda burda çocuk görünce kendinden geçen insanlar bana çok tuhaf geliyor. Amaaaaa eminim ki kendi çocuğum olunca Canımdan öte severim. Eminim ki siz de öyle. Doğa bize böyle bir sevgiyi yaratabilecek hormonları, kimyasalları, güdüyü bahşetmiş çünkü.

Begonya2 · 1 Şubat 2020

İnşaAllah imtihan olmazsın
Genelde insanın istemediği başında biter ya

Hayhatun · 1 Şubat 2020

Zezemeze .!.:
Çocuğumu sevmeyeceğimi nerden çıkardınız direkt? Ben dışarıdaki çocukları sevmiyorum dedim, benimkini sevmeyecek olsam yapmazdım en baştan. Buraya da gıcık olursam falan diye korkularımı açtım ama sizin aksinize çoğu "iyi anne" beni rahatlattı, onlar da normalde çocuk sevmeyip kendilerininkini seviyorlarmış.

Ayrıca her çocuk severim diyen de iyi anne olmuyor, görüyoruz.

İyi Bi annelik diledim farkındasındır umarım

Degisken0 · 1 Şubat 2020

Benim 1 çocuğum var ikinciye hamileyim. Ve evime çocuğu yaramaz misafir gelsin istemiyorum. Birde şöyle bişey var ben misafirliğe gittiğimde çocuğumla ilgileniyorum.kimseyi rahatsız etsin istemiyorum. Aynı özveriyi gelenden de bekliyorum. Ve çocuğumu da çok seviyorum:)

Evcilpiton · 1 Şubat 2020

Şimdi burada,konu şöyle acilsayi mesela, erkekleri hiç sevmiyorum uyuz oluyorum yada kadınları hiç sevmiyorum tahammül edemiyorum,kedileri hiç sevmiyorum, köpekleri, kuşları sevmiyorum uyuz oluyorum dense eminim cevaplar daha farklı olurdu.Ne kadın düşmanlığı kalırdı ne erkek ne hayvan düşmanlığı..Ama çocuk olunca çok normal karşılanıyor.Onları bir birey olarak göremediğimiz için mi acaba?Tabiki herkesin çocuk deyince içi coşmayabilir,çokta sevmek zorunda da değil.Beni rahatsız eden, konunun çocuk olunca verilen cevaplar kısmı.Halbuki hayvan sevmiyorum, köpek sesine tahammül edemiyorum diyenlerde burada gayet linç ediliyor. mesela durduk yere kızları sevmiyorum şımarık hallerine gıcık oluyorum diye konu açılsa bana çok çok garip gelir,tıpkı çocuk meselesi gibi

knickerbockerbande · 1 Şubat 2020

Zezemeze .!.:
Merhabalar herkese. Benim derdim, çocuklara genel olarak uyuz olmam. Bunun neresi dert diyeceksiniz, hamileyim şu an. İki aya doğum olacak tahminen. Korkum, çocuklara olan bu tutumu kendi çocuğuma da gösterir miyim? Bundan korkuyorum. Aslında kardeşlerimi çok severdim, küçüğü özellikle. Hep şakalar yapardım, takılırdım ona. Ama şimdi büyüdü haliyle böyle bir durum kalmadı. Ailede de bebek yok yıllardır, şimdi bizimki gelecek ilk torun olarak.

Çocuklara şu açıdan gıcık oluyorum mesela bir yaramazlık yapıyor insanlar aaa ne tatlı falan diyor ben içten içe sinir oluyorum çocuğa. Mesela kimsenin bebeğini sevesim gelmiyor, tatlı ve güzel bulsam da yakın hissediyorum. Bebekler çok sorun olmuyor ama artık iki yaşından sonraki çocuklara sempati duyamıyorum. Hele şımarık, ağlayarak istediğini yaptırmaya çalışan bir çocuksa ailesini misafir etmek bile istemiyorum. Bir çocuk var mesela, yakın bir arkadaşın. Okul derslerine yardımcı olabilir misin diye rica etmişti günde bir saat bize geliyordu çocuk. Hareketli, bilmiş bir erkek çocuğu. Allahım nasıl gıcık oluyordum çocuğa, belki çoğu kişi tatlı bıcırık bir çocuk diye düşünür ama ben hiç sevemedim. Söz verdiğim için bir süre yardımcı oldum derslerine, bitince rahatladım resmen.

Sizce çocuğuma da böyle gıcık olur muyum yoksa o annelik duygusu bunu engeller mi?

Merak etmeyin insanın kendi çocuğu bambaşka birşey. Ben çocukları hiç sevmezdim hatta hamile kaldığımda hiç istemedim. Hani derler ya kadın hamile kaldığında annedir ama baba doğduğunda baba olduğunu hisseder diye bizde eşim hamile olduğumu öğrendiği anda tam bir baba oldu ama ben kızım doğup 4-5 aylık olduğunda anne olabildim. Hatta o kadar çocuk sevmezdim ki, annem, halalarim, babaannem falan bu kız bebeğini nasıl sevecek diye üzülüyorlardı.
Şimdiyi soracak olursanız kızım 2,5 yaşında ve benim için dünyadaki en tatlı çocuk. Canımı veririm ona. O kadar çok seviyorum ki kelimelerle anlatamam.

Liona Esposito · 1 Şubat 2020

Zezemeze .!.:
Merhabalar herkese. Benim derdim, çocuklara genel olarak uyuz olmam. Bunun neresi dert diyeceksiniz, hamileyim şu an. İki aya doğum olacak tahminen. Korkum, çocuklara olan bu tutumu kendi çocuğuma da gösterir miyim? Bundan korkuyorum. Aslında kardeşlerimi çok severdim, küçüğü özellikle. Hep şakalar yapardım, takılırdım ona. Ama şimdi büyüdü haliyle böyle bir durum kalmadı. Ailede de bebek yok yıllardır, şimdi bizimki gelecek ilk torun olarak.

Çocuklara şu açıdan gıcık oluyorum mesela bir yaramazlık yapıyor insanlar aaa ne tatlı falan diyor ben içten içe sinir oluyorum çocuğa. Mesela kimsenin bebeğini sevesim gelmiyor, tatlı ve güzel bulsam da yakın hissediyorum. Bebekler çok sorun olmuyor ama artık iki yaşından sonraki çocuklara sempati duyamıyorum. Hele şımarık, ağlayarak istediğini yaptırmaya çalışan bir çocuksa ailesini misafir etmek bile istemiyorum. Bir çocuk var mesela, yakın bir arkadaşın. Okul derslerine yardımcı olabilir misin diye rica etmişti günde bir saat bize geliyordu çocuk. Hareketli, bilmiş bir erkek çocuğu. Allahım nasıl gıcık oluyordum çocuğa, belki çoğu kişi tatlı bıcırık bir çocuk diye düşünür ama ben hiç sevemedim. Söz verdiğim için bir süre yardımcı oldum derslerine, bitince rahatladım resmen.

Sizce çocuğuma da böyle gıcık olur muyum yoksa o annelik duygusu bunu engeller mi?

Ben de başkalarının cocuklarina karsi cok sevgi dolu degilimdir. Özellikle esimin abisinin bi cocugu var cok bilmis yaramaz pek hoşlanmiyorum :) evime gelip biseyi kırıp döktüğü zaman cok gicik oluyorum mesela. Ama kendi oglum ayni sekilde dökünce gicik olmuyorum hic. Bence siz de kendi cocugunuza farklı olursunuz sonucta onu ellerinizde siz büyüteceksiniz, gözünü bile açamayan masum iki karış biseyken gozlerinizin önünde büyüyüp degisecek. O hallerini en yakinindan takip ettiginiz icin bence gicik olmazsınız cok seversiniz.

selennn · 1 Şubat 2020

Çocuklara gıcık uyuz vs olunmaz sonuçta çocuk onlar ve enerjilerini atamadikları icin yerlerinde durmazlar
Şu konuda hak veriyorum size aglayarak istedierini yaptiran çocuklar evet ama yine de uyuz veya gıcik olmuyorum o bir nevi evde oğretilenlerle alakalı
Çocugu şımartip veya agladığında her istedigini yapiyorlarsa sorun çocukta degildir annesinde babasindadir
Allah anali babali büyütsün simdiden kendi çocugunuza yapmazsiniz ama tahammül sinirinız çocuk icin yeterli mi bilemiyorum

torarikar · 1 Şubat 2020

Evcilpiton .!.:
Şimdi burada,konu şöyle acilsayi mesela, erkekleri hiç sevmiyorum uyuz oluyorum yada kadınları hiç sevmiyorum tahammül edemiyorum,kedileri hiç sevmiyorum, köpekleri, kuşları sevmiyorum uyuz oluyorum dense eminim cevaplar daha farklı olurdu.Ne kadın düşmanlığı kalırdı ne erkek ne hayvan düşmanlığı..Ama çocuk olunca çok normal karşılanıyor.Onları bir birey olarak göremediğimiz için mi acaba?Tabiki herkesin çocuk deyince içi coşmayabilir,çokta sevmek zorunda da değil.Beni rahatsız eden, konunun çocuk olunca verilen cevaplar kısmı.Halbuki hayvan sevmiyorum, köpek sesine tahammül edemiyorum diyenlerde burada gayet linç ediliyor. mesela durduk yere kızları sevmiyorum şımarık hallerine gıcık oluyorum diye konu açılsa bana çok çok garip gelir,tıpkı çocuk meselesi gibi

Ağzınıza sağlık çok haklısınız. Ben de ülkemizde çocuklara yeterince değer verilmediğini düşünüyorum ve bu yüzden de bu haldeyiz zaten. Çünkü çocuk toplumun temelidir.

Evcilpiton · 1 Şubat 2020

torarikar .!.:
Ağzınıza sağlık çok haklısınız. Ben de ülkemizde çocuklara yeterince değer verilmediğini düşünüyorum ve bu yüzden de bu haldeyiz zaten. Çünkü çocuk toplumun temelidir.

Yani herhangi bir canlıyı sevmiyorum diye yerden yere vurur tarzda yorumlar yapılması bana çok garip geliyor.Ama özellikle çocuk konularında bu bol bol yapılıyor.Sanki konu çocuk olunca bu duyguları böyle coşkuyla paylaşmak normal gibi.Konuya abartısız yorum yapanlar değil ama bazıları resmen nefret kusuyor sozum onlara

torarikar · 1 Şubat 2020

Evcilpiton .!.:
Yani herhangi bir canlıyı sevmiyorum diye yerden yere vurur tarzda yorumlar yapılması bana çok garip geliyor.Ama özellikle çocuk konularında bu bol bol yapılıyor.Sanki konu çocuk olunca bu duyguları böyle coşkuyla paylaşmak normal gibi.Konuya abartısız yorum yapanlar değil ama bazıları resmen nefret kusuyor sozum onlara

Ben bu tarz kişilerin bazı problemleri olduğunu düşünüyorum. Belki de çocukluklarında yaşadıkları kötü şeyler vardır ve tepki olarak bunu çocuklara yöneltiyorlardır. Bunu o tarz kişilere söylesen kabul etmez tabi, hatta belki kendileri bile farkında olmadan böyle davranıyordur ama bilinçaltlarında yatan şey budur diye düşünüyorum.

Çocuklara gıcık oluyorum.

Aktif Üye

Nirvana

buğday başak verince orak pahaya çıkar..

Nirvana

Düzelicez inşallah, şu olaylar bi bitsin.

Eskiden mazikeen di:)

Popüler Üye

Popüler Üye

kulillah summe zerhum....

Popüler Üye

Guru

Deneyimli Anne 😍❤️ mom's

Guru

Unutan iyileşir...

Guru

Guru

Evli mutlu ve çocuklu

Daha yaşanacak çok şey var...

Unutan iyileşir...

Daha yaşanacak çok şey var...

Benzer Konular