• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuklara gıcık oluyorum.

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Merak etmeyin, kendi çocuğunuz olunca çok seversiniz, gözünün içine bakarsınız, kıyamazsınız. Etrafınızdaki şımarık, her şeyi abartan, laf anlamayan çocuklardan kaynaklanan bir sevmeme durumu olabilir sizinkisi. Ben hep şunu söylerim, şımarık çocuk yoktur. Çocuk yetiştirmeyi bilmeyen bilinçsiz anne, babalar vardır.
 
Birazdan linç tayfası gelir. Ben de bu konuyla alakalı konu açmayı düşündüm ama linç yerim diye endişe ettim. Ben hiç çocuk sevmiyorum. Sevemiyorum. Etrafıma bakıyorum ayy ne tatlı ne şirin vs diye konuşuyorlar bana hiç sevimli gelmiyor. Gördüğüm yerde kaçasım geliyor. Uzak durmak istiyorum çocuklardan. Kafam seslerini götürmüyor. Öyle ki çocuk doğurma düşüncesi bile yok bende

Çocuk sevmiyorsunuz diye linç neden edilesiniz ? Zarar mı veriyorsunuz , Hayır öyleyse kimseyi ilgilendirmez.

Ancak bebek istiyorsa insan her yönden düşünmeli, Bu yapidaysa buna göre karar vermeli.

Olan çocukların hayatına oluyor.
 
😆 annem de sevmezmiş bebeleri.. ama kendi çocuğum olunca sevdim der.. senin de öyle olucaktır elbet.
 
Çocuk sevmiyorsunuz diye linç neden edilesiniz ? Zarar mı veriyorsunuz , Hayır öyleyse kimseyi ilgilendirmez.

Ancak bebek istiyorsa insan her yönden düşünmeli, Bu yapidaysa buna göre karar vermeli.

Olan çocukların hayatına oluyor.
Ayni seyi dusundum bu yorumu okuyunca , yazacaklarimi sen yazmissin
Cocuk sevmemek dogal birsey ama buna ragmen hamile kalmak cok anormal
 
Mesleğim gereği çocuklarla iç içeyim.
Severim de.. Bence çocuklar insanın ruhunu gençleştiren varlıklar.

Ama bahsettiğiniz gibi şımarık, huzursuz, yaramaz çocuğa ben de gıcık olurum.
Evladın bile en hayırlı olanı, yük hafifleteni daha çok sevilir. Kimse yooo tepeme edeni de aynı seviyorum diye palavra sıkmasın:)
 
Kendi cocugunuza gicik olmazsiniz merak etmeyin.
Ama bebekken sevip buyuyunce gicik olan tipleri ben anlamiyorum. Cocuk ortaligi karistirmaya, konusmaya kosmaya baslayinca gürültü patirti oluyor diye gicik olanlar var. Biz de bir zamanlar cocuktuk. Muhtemelen size cocukken etrafiniz cok gicik oldu
 
Çocuk sevmiyorsunuz diye linç neden edilesiniz ? Zarar mı veriyorsunuz , Hayır öyleyse kimseyi ilgilendirmez.

Ancak bebek istiyorsa insan her yönden düşünmeli, Bu yapidaysa buna göre karar vermeli.

Olan çocukların hayatına oluyor.
Burada şöyle bişey var. Eğer bir iki kişi ilk başlarda olumlu yazıyorsa çoğu kişi sürü psikolojisi hemen yumuşak yumuşak yorumlar yapıyor ama yok ters cvb yazılıyorsa linç ediliyor. Bide belli bir güruh var biri konu açsada dalga geçsek. Yada entel bilgili gözükeyim diye eziyor.
Bende hemen hemen aynı tarz Bi konu açtım bir kaç ay önce, açmaz olaydım beddua edenler bile oldu.
Ben severim çocukları ama görümcenin çocuğundan sonra fobi oldu. Çocuk çok terbiyesiz kaba küfürbaz demişim diye demedikleri kalmadı. Kuzenim bizde iken denk geldiler nefesim kesildi bu nasıl çocuk bu nasıl anne diye şok oldu. Gece tuvaletim var dediğinde sandım ki pantolonunu indirip ortaya yapacak o derece. Ama diyorum ya işte beni linç etmişlerdi
 
Ben genelde ban yiyip rahatlıyorum yarına çıkmam muhtemelen :KK43:(((
Sorununuza çözüm bende:KK14: çözüm olmaya geldim, sizi almaya geldim, bu topikten başka gidecek varsa şikayet et butonuna basın demeye geldim:KK75::KK52:
 
Merhabalar herkese. Benim derdim, çocuklara genel olarak uyuz olmam. Bunun neresi dert diyeceksiniz, hamileyim şu an. İki aya doğum olacak tahminen. Korkum, çocuklara olan bu tutumu kendi çocuğuma da gösterir miyim? Bundan korkuyorum. Aslında kardeşlerimi çok severdim, küçüğü özellikle. Hep şakalar yapardım, takılırdım ona. Ama şimdi büyüdü haliyle böyle bir durum kalmadı. Ailede de bebek yok yıllardır, şimdi bizimki gelecek ilk torun olarak.

Çocuklara şu açıdan gıcık oluyorum mesela bir yaramazlık yapıyor insanlar aaa ne tatlı falan diyor ben içten içe sinir oluyorum çocuğa. Mesela kimsenin bebeğini sevesim gelmiyor, tatlı ve güzel bulsam da yakın hissediyorum. Bebekler çok sorun olmuyor ama artık iki yaşından sonraki çocuklara sempati duyamıyorum. Hele şımarık, ağlayarak istediğini yaptırmaya çalışan bir çocuksa ailesini misafir etmek bile istemiyorum. Bir çocuk var mesela, yakın bir arkadaşın. Okul derslerine yardımcı olabilir misin diye rica etmişti günde bir saat bize geliyordu çocuk. Hareketli, bilmiş bir erkek çocuğu. Allahım nasıl gıcık oluyordum çocuğa, belki çoğu kişi tatlı bıcırık bir çocuk diye düşünür ama ben hiç sevemedim. Söz verdiğim için bir süre yardımcı oldum derslerine, bitince rahatladım resmen.

Sizce çocuğuma da böyle gıcık olur muyum yoksa o annelik duygusu bunu engeller mi?
Dünyada gıcık olunmayı hakeden onca insan varken ben de çocuklara gıcık olanlara gıcık oluyorum.
Umarım kendi çocuğunuzu iki yaşından sonra da sevebilirsiniz
 
Ailede bebek çocuk yok dediniz ya. O duyguyu tadmadiginizdan disardakiler sıcak gelmiyor. Bizde çocuk bebek çok oldu şimdi epey büyüdüler. Yegenlerime çok düşkünüm severdim beslerdim oynatirdim. Ama bir komşunun yada misafirin bebeği geldimi içim atmazdi her yaptıkları davranış batardi halbuki aynı yaramazliklari benim yegenlerde yapardi. Bebeginize aynı duyguları beslemezsinizerqk etmeyin
 
Valla kendi cocugunuza böyle olurmusunuz olmazmısınz bılemeyeceğim ama buyuk konusmayın bence 😊
 
İnsan gıcık olduğu bir şeye neden sahip olmak ister? Misal bazı üyeler yazmış bu yüzden çocuk düşünmediğini. Bende çocuklara bayilmam ama sizinki gibi kendi çocuğuma da gıcık olur muyum diye düşünmedim hiç.
 
Ben de öyleydim hala da her çocuğa ısınamam. Fazla muhabbete girmem çocuklarla. Ama bir kızım var 3 yaşında. Onu seviyorum tabiki kendi çocuğunun yeri ayrı oluyor. Ama yaramazlık yapıp ağladığında dayanamadığım kızdığım oluyor. Dışarıda da uyarırım gerektiğinde. Bazıları kendi çocuğunun yaramazlığını umursamıyor rahat davranıyor. Ben öyle değilim. Başkalarını rahatsız etmesini istemem. Bu arada benim de kedim var. Ben de çok severim ama çocukla bir olmuyor :) Kedi mesela mamasını yiyip oturuyor biyerde. Çocuk öyle değil. Devamlı bakım ilgi istiyor inatlaşıyor ağlıyor daha sabırlı olmak gerekiyor.
 
İnsan gıcık olduğu bir şeye neden sahip olmak ister? Misal bazı üyeler yazmış bu yüzden çocuk düşünmediğini. Bende çocuklara bayilmam ama sizinki gibi kendi çocuğuma da gıcık olur muyum diye düşünmedim hiç.
İyi de kendi çocuğuna gıcık olmazsın diyor çoğu insan annelik hormonları vs açısından ondan kendi çocuğuma gıcık olacağımı düşünmedim yani çocuğu yaparken olurum diye yapmadım olmam diye düşündüm. Ama hamile kaldıktan sonra ara ara tereddütlerim oldu, bebeğime iyi bir anne olmak istiyorum o yüzden konuyu açtım.
 
Çocukları sevmiyorum Ay çocuğun olursa anlarsın kafasını da anlayamıyorum. Çünkü anne olmak için ölüp bitenler olduğu ben gibi asla çocuk istemeyenlerde mevcut. Bazen öyle saçma durumlarla karşılaşıyorum ki boynuma "çocuğunuz sadece sizi sevimli geliyor" diye yazı asasım geliyor. Geçenlerde tıklım,tıklım dolu metroda bi çocuk çantama asılıyordu,anası olacakta ay çok sevimli der gibi bana bakıyordu. Gözümü kadın bi belerttim anında çocuğunun eline sahip çıktı.
Asla çocuk istenmese bile çocuk sahibi olununca o yargılanan her şey bir bir gözünüzün önünden geçip "haa demek ki bundanmış" deniyor.
Ben bir restoranda çocuğa telefon verip yemek yiyenleri garip bulurdum mesela. Henüz böyle bir şey yapmadım ama muhtemelen aylardır ilk defa insan içine çıkmış ve sıcak yemek isteyen bir anneye de çok görmemek lazımmış.
Velhasıl sınanmadığı günahın masumu olmuyor insan.
 
Ayni seyi dusundum bu yorumu okuyunca , yazacaklarimi sen yazmissin
Cocuk sevmemek dogal birsey ama buna ragmen hamile kalmak cok anormal
Milana,
çocuk sevmeyip hamile kalan ve çok iyi anne olan insanları düşününce fazla genelleyici yazmışsın bence, bu sitede de örnekleri var çok da iyi anne oldular oluyorlar, ayrıca çocuklara bayıldığını söyleyip doğurduğu tüm çocukların hayatını mahvedenler de var.

İnsan bazı duyguları yaşamadan bilemiyor, ki konu sahibesi yaramaz ve şımarık diye nitelendirdiği çocuklar hakkında yazıyor gibi geldi bana, mesela bende bacak kadar çocuğa ağız dolusu küfür ettirip ay ne şirin küfür ediyor denilerek gülündüğünde sinir oluyorum, dil çıkar şu kadına, argo hareket sayılan el hareketleri yaptırılan çocuklar da şirin olmuyor maalesef, ablanın saçını başını yol, git vur denilip bir de bunu marifetmiş gibi kameraya çekip video sitelerine atarak tıklayın çok şirin başlıkları altında yayınlıyorlar ya ifrit oluyorum, çocukların da suçu yok, onları böyle yetiştirenlere benim öfkem.

Tolere edilebilir şımarıklık ve yaramazlık var bir de tolere edilmeyecekler var, bence tolere edilmeyecek şeylerde birçok kadın sinir oluyordur ama söz konusu çocuk olduğundan bu gibi eleştiriler bile olumlu tepki almıyor ne yazık ki.
 
Ben de yeğenlerim haricinde çocuk sevmiyorum.

Dün 7 8 yaşlarında , çikolata reyonu önünde ,annesinin "çıkarken alacağız" demesini hiç duymadan bütün avazı ile cırlayarak koca avm yi inleten kız çocuğuna fena gıcık oldum mesela...


Burda çocuk sevmeyenlere canavar muamelesi yapan arkadaşlar bu manzaralardan pek hoşlaniyor demek ki
Ne diyeyim. Allah hoşlandıklarından ayırmasın. Ama ben hiç hiç hazzetmiyorum.

Çok tatlı bir bebek görsem en fazla gülümser geçerim. Kucağıma alıp sevmek gibi bir hissiyatim olmuyor.

Ama yeğenlerim başka. Onlari çok seviyorum. Demek ki kendi çocuğum olsa onu da severim.

Kendimi böyle teselli ediyorum.

Bi de ben eşimi çok seviyorum. O sebeple onunla ortak çocuğumuzu da severim zannediyorum.

Allah herkesin evladına sağlık versin.
 
Kendi cocugun farklı oluyor.... ben çocuklardan nefret ederdim ve hala ederim kendi kardeslerim de dahil, çok şükür büyüdüler de nefretim sevgiye dönüştü.. ama küçük çocuk ağlama sesi istediği şey için ısrarla ağlama krizleri nefrettttttlikkkk...
Ama iste kızıma karşı sonsuz sabirliyim... birçok insan ayni bence... bosuna dememisler kargaya yavrusu şaban diye
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X