ya arkadaşım o an neye uğradığımı şaşırdım,resmen dizlerimin bağı çözüldü bir yere oturup sigara içtim olayları kafamda tek tek analiz ederek.ve nedense realite hissiyatımı kaybettim ve bunların hepsi acep bi rüya mı diye düşündüm.6 ay az bile gelmişti bana...sıpayı daha sonra hep göz hapsinde tuttum.aldığı nefes sayısını bile not alıyordum daha sonraama adam ettim,raya oturttum onu tekrar.ticaret kafası gerçekten vardır onda.kafası harıl harıl hep karlı işlere çalışır.bu yönünü baltalamamaya çalışıyorum ama doğru ve yanlışı da seçmesini bilmeli diye düşünüyorum.bunu yaptığında 10 yaşındaydı dana,o zaman çok sert müdehale etmeseydim,yanlış yöne rota alır diye korktum.sonuçta 30'unu aşmış başka bir kadını bi güzel kandırıp kartları aldırmayı başarmış,bende o esnada tehlike alarmı çalmaya başladı.10 yaşında bunu düşünen,15'inde napar diye.mecburen gestapo gibi takılmak zorunda kaldım yani...
aslında benim hikayemde suç bende.
kızım henüz 2,5 yaşında falan ben salonun camlarını siliyorum,kızımda salonda oyuncaklarını oynuyor.kapı çaldı ben kapıya bakmaya gittim eşim gelmişti.odaya bi döndük kızım yok.evimiz dükkan üstü 7.kat cam açık camın önünde sandalye ve merdiven.deliye döndüm odadan çıkmadığına eminim çünkü çıksa ben hemen koridordayım.deli gibi hem arıyorum hem sesleniyorum.cama yaklaştım ama benim bakmaya cesaretim yok eşim baktı çok şükür o korkunç manzara yok.meğersem prensesim iki koltuğun arasına girmiş büzülmüş küçücük olmuş benle saklambaç oynuyormuş.onu orda görünce hem ağladım,hem sarıldım,hemde kızdım bana neden ses vermedin diye.çocuk neye uğradığını anlamadı durup dururken bu ne sevgi,bu ne şefkat, bu ne öfke diye.durumu sonradan anlattım tabi.çok dikkatli temkinli geçinen kendime iyi bir ders oldu.kızım şimdi 5 yaşını bitirecek çok şükür o bilinçsiz dönemleri geçti.Rabbim herkesin çocuğunu kazalardan belalardan korusun.Kimseye evlat acısı yaşatmasın.
büyük oğlum 1,5 2 yaşlarında önce onu hazırladım sonrada kendim bi güzel hazırlandım tam çıkıcam evden benim oğlan yok ortalıklarda arıyorum sesleniyorum yok delirecem kapıdan çıkması mümkün deil pencerelerde demirler var ama nereye gider bu çocuk...bu sırada anne diye bir ses ve banyonun kapısından elinde klozet fırçasıyla benim ufaklık ben naptın dur dememe kalmadan klozet fırçasıyla benim krem halılarımı başla fırçalamaya allahtan yetiştim ama ben benden geçtim bu arada arkadaşlar kapıda beni bekliyor....neyse onlar gittii biz doğru banyoya halıları attım her yeri domestosla ovdum halılarımı sil sil sil ağarttım resmen bu arada sinirden ağlıyorum ve benim tatlı oğlumda noluyo diye bana bakıyo...:84:
Benim kokoş kızımda 3 yaşındayken makyaş çantamdan rujumu almış sürmüş kendince tabi dudak ve yanak dahil olarak kalemlerimle yüzünü boyamış ayağınada ayakkabılıktan topuklu ayakkabılarımı almış giymiş bende balkonda çamaşır asıyorum bi baktım salına salına kırıtarak geliyor ... Bu ne hal duru dememe gerek kalmadan cevabımı alıyorum... erkek arkadaşım bana çıkma teklif edicek onun için süsleniyorum dedi.. sustum sadece sustum şuan 4 yaşında olmak üzere sanırım bu şekilde giderse 9 yaşında evlenmiş olucak
aslında benim hikayemde suç bende.
kızım henüz 2,5 yaşında falan ben salonun camlarını siliyorum,kızımda salonda oyuncaklarını oynuyor.kapı çaldı ben kapıya bakmaya gittim eşim gelmişti.odaya bi döndük kızım yok.evimiz dükkan üstü 7.kat cam açık camın önünde sandalye ve merdiven.deliye döndüm odadan çıkmadığına eminim çünkü çıksa ben hemen koridordayım.deli gibi hem arıyorum hem sesleniyorum.cama yaklaştım ama benim bakmaya cesaretim yok eşim baktı çok şükür o korkunç manzara yok.meğersem prensesim iki koltuğun arasına girmiş büzülmüş küçücük olmuş benle saklambaç oynuyormuş.onu orda görünce hem ağladım,hem sarıldım,hemde kızdım bana neden ses vermedin diye.çocuk neye uğradığını anlamadı durup dururken bu ne sevgi,bu ne şefkat, bu ne öfke diye.durumu sonradan anlattım tabi.çok dikkatli temkinli geçinen kendime iyi bir ders oldu.kızım şimdi 5 yaşını bitirecek çok şükür o bilinçsiz dönemleri geçti.Rabbim herkesin çocuğunu kazalardan belalardan korusun.Kimseye evlat acısı yaşatmasın.
konun hayırlı olsun canım
bir oğlum bir de kızım var.ikisinin de halleri ayrı ayrı.birgün alışverişten çıktım bi baktım bi kadın oğlumun koluna girip çekiştirip kenara çekti onu.iki elimde poşet yanımda bi cüce,kaşlarım çatık bakıyom,anlamaya çalışıyom olan biteni...kadın oğlumu azarlıyo.lan destur,noluyo ulen diip poşetleri bırakıp kadının yanına gittim:'han'fendi noluyo?'dedim.kadın benim oğlumun onunkini diğerlerini de kışkırtarak kenara çekip dövdüğünden bahsetti.şok-1.objektiv bi anneyimdir,varsa duruma aykırı bişey kabullenir ve çaresine bakarım,öyle gözleri kapalı hatalarını gizleyenlerden değilimdir ama şunu belirteyim ki benim oğlum kavgacı değildir....herkes bilir kendi malını,benimki de böyle.ben daha:'oğlum,yaptın mı böyle bişey?'dememe kalmadı kadın:'zaten bana hala bir teşekkür borçlusun,bundan dolayı da çok kırıldım.'dedi oğluma...ben gene dumur:'siz benim oğlumu nerden tanıyorsunuz?size neden bi teşekkür borçlu?'dedimkadın da böyle bişey sorduğuma inanamadı ama o esnada benim oğlan morardı artık,çıkıyo tabe foyaları ortaya...kadın:'ben xxx'in annesiyim,oğlunuz bana geçen geldi ve dedi ki,teyze sizin işinize yakın bi yerde bi kırtasiye var,bilmem ne kartları satılıyo orda,annem çok yoğun olduğu için sizden rica etti,acaba siz iş dönüşünde oraya uğrayıp şu kartlardan alır mısınız diye,ben de aldım ama ne sizden ne de oğlunuzdan teşekkür gelmedi.'şok-2 .bahsi edilen kartların destesi 50tl.kağıt parçasına bu kadar para veremeyeceğimi söyleyip oğluma bunu yasaklamıştım.hemen oğluma döndüm:'sen nerden buldun bu parayı?' mırın kırın yapıp:'oyuncaklarımı sattım anne.'dedi.şok-3 kadından defalarca özür dileyip bu deyyusun saman altından baraj kurduğunu benim bu olaylardan tamamen bihaber olduğumu anlattım.parmakla örnek olarak gösterilen,sınıfında ilk 5 içersinde yerini alan,hiçbir zaman büyük ezaya neden olmayan oğlum beni şoktan şoka sokmuştu o gün.şiddet bizde esas değildir,ama o gün nitelikli adam dolandırmaktan ve darptan dolayı esaslı bi tokat yiip 6ay onun hayatına tat katan herşeyi yasaklamıştım...
sabırlı kadınmış annen...
bir de cücem var benim,bir ara daha boş bir anımda onu yazarım....küçük cadalozun büyük entrikaları...
Benimde bir oğluşum var. şuan 2 yaşında o benim herşeyim..
OLAY 1. birgün evdeyiz ben ozaman çalışmıyorum oğlumda 11 aylık falan mutfağa gittim yemek yapmak için koşa koşa geldi neyse bizim canavar. kavanozlarla oynuyor plastik, ama yanlarında cam kavanozda var ay bir baktım mısır kavanozunu aldığı gibi gözüme baka baka yere bi fırlattı heryer takdir edersinizki mısır ve cam kırıkları başladı ağlamaya suç bastırıyor. ben aldım kucağıma tamam annecim ağlama isteyerek yapmadın olur böyle hatalar (sanki karşımda büyük adam var)
OLAY 2. oğlum öğlen uykusundaydı bir yattımı 3-3,5 saat uyur bende tv nin sesi kısık izlerim. neyse birgün artık ne yapıyorsam uyandığını duymadım sen gel kendi yatağından bizim yatağa pat küt diye ses baktım bizimki çıldırıyor ağlamaktan. bizim yataktan yere vınnnn...
OLAY 3. Gece yatıyoruz oğlumun yatağı bizim yatakla bitişik normalde yanımıza gelince ya ben ya eşim uyanırız ama bu sefer uyanmadık. neyse bizimki kalkmış odalarda dolaşıyor karanlıkta ( eşim sonradan uyanmış) beni uyandırdı bak bak ne yapıyor diye o odadan diğerine sonra bizim odaya bir giriş girdi ağlaya ağlaya artık uykusunda dolandımı ne yaptı bilmiyorum.. He birde oyuncaklarını camdan atma gibi bir huyu var. Benimkiler sizinkiler gibi değil ama katılım yapıyım istedim.
daha var da,aklıma geldikçe uğrar yazarım...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?