çocukların babalarıyla her hafta görüşmesi konusu+2 küçük çocuk+iş hayatı=ben nezamn ders çalışcam

İnşallah, inşallahhh:) Çok şanslı Egecik. Bunu gerçekten söylüyorum. Hem çok iyi bir annesi hem de ona baba yokluğunu yaşatmayan ve belki öz olsa o kadar koruyup, kollayan bir babayı nasip etti. Allah Bozmasın inşallah.
 
Allah bızlerı yanlıslara yoneltmesın bunu cok ıcten hepımız adına soyluyorum . Rabbım cocuklarımızı bıze, bızı de onlara layık olarak yasamayı nasıp etsın.
egenın sansımı benım sansımmı bılmıyorum ama esım mukemmel bır baba bu kadar olurdu yanı daha fazlası olamazdı oyle soylıyım
 
Çocuklar sizle mi kalıyor?
Eğer sizle kalıyorsa doğru olanı da her hafta sonu tatilinde mümkün olduğunca babalarıyla vakit geçirmeleri.Bundan daha doğal bir şey yok.

evet çocuklar benle kalıyor velayetleri bende :)



bu dengeyi nasıl kuracağım bilmiyorum allah hepimizin yardımcısı olsun inşallah..sanada başarılar diliyorum:)



kpss için dersaneye yazıldım güzel fikrin için çok teşekkür ederim:)


eski eşin yapmak istediğide zaten velayet konusunun zaafım olduğunu bildiği için çocuklar üzerinden bana yaklaşmak.. kötü şeyler yaşadık telefonla görüşüyoruz mecburen ama yüzyüze görüşmeyi istemiyorum çünkü umutlanacağını düşünüyorum.. o kaba adam telefonda eriyor resmen


Onlar buyuyene kadar cok vaktın var korkmana gerek yok.
Pekı sen ısteyken cocuklara kım bakıyor?

çocuklar kreşe gidiyor.. ben bırakıyorum kreşe annanesi alıyor zaten ailemle yaşıyorum:)


ankara yediiklim dersanesi.. umarım iyi bir dersanedir:)
 
o babası değil mi tabiki babasıylada zaman geçirecek hafta sonları onda olması çok mantıklı sizde çalışın dersinize bende önlisanstan atandım


önlisanstan atanmışsınız hayırlı olsun:) varmı bu işin bir sırrı..izlememiz gereken bir yol?
 
İNŞALLAH İYİDİR CANIM BENDE DERSHANE ARAŞTIRIYORUM DAHA
 
Neden ayrılmıştıniz eşinizden?
 
önlisanstan atanmışsınız hayırlı olsun:) varmı bu işin bir sırrı..izlememiz gereken bir yol?
çalışmak :) ben erken başladım çalışmaya sınava 14 ay vardı en bilmediğim dersten hergün kassmadan çalıştım ama muhakak oturdum başına 2 saat evdeydimde geri kalan saatler benimdi yorulmadım dediğim gibi önemli olan çalışırken verimli çalışmak çözdüğüm soruların yanlışlarını çıkardım sonra onları tekrarladımn hep
 
iki haftada bir azmış zaten babalarıyla geçirmek için. ben de sizin gibi hissederdim sanırım ama, kendinizi telkin edin. siz anneleriyseniz o da babaları.
yalnız tabletli telefonlu vakit geçirmek kaliteli zaman geçirmek olmuyor. sadece çocuklar oyalanıyor.
 


konuştuğumda ben engel olmaya çalışsamda babannesi ve dedesi asla ağlatmıyorlar bir dediklerini iki etmiyorlar diyor..
 
konuştuğumda ben engel olmaya çalışsamda babannesi ve dedesi asla ağlatmıyorlar bir dediklerini iki etmiyorlar diyor..
haklısınız her şeye müdahil olma şansınız da yok.
aslında hiçbir şey yapmayıp çocukla yere oturmak bile yetiyor çoğu zaman. o oynarken siz yandan yandan eşlik edince yaramaz dediğimiz o çocuklar bile uslu uslu oturabiliyor. ben 30 yaşında anne oldum. ama diyebilirim ki 10 yaşından beri çocuk eğlemeyi bilirim:) mahallede lohusa depresyonuna yardım ettiğim ne çok anne olmuş meğer büyüyünce anladım:) ne yaramazlar gördüm. aslında onları dinlediğimizi, onları birey olarak gördüğümüzü hissettirdiğimizde hem söz dinliyorlar hem de güzel güzel oynuyorlar, tablet televizyon gibi uyuşmaya ihtiyaç olmadan.
 
konunuzu okudum da.. çok zor şeyler yaşamışsınız. tebrik ediyorum sizi. çalışın ve sizi rahat ettirecek bir memuriyeti kazanın inşallah..
 
bence iki hafta normalde de cok uzun bir sure. her hafta gorusmeleri daha iyi olur. isterseniz her hafta sonu sadece pazarlari olacak sekilde ayarlayin. ya da bir hafta cmt pazar bir hafta sadece pazar seklinde. siz de kalan gunu beraber gecirirsiniz. onlarin olmadigi gun de dersinizi calisirsiniz.
 
http://www.kadinlarkulubu.com/forum...n-herkese-ibret-olmasi-icin-yaziyorum.737820/

ilk açtığım konuda hepsi ayrıntılı yazıyor canım sıkılmazsan:)
Canim okumaktan sıkılmadim ama yaşadığın şeyler canımı cok sıktı.
Cok geçmiş olsun.
Kendi adıma şöyle düşünüyorum (boşanmış bir anne olarak) ben süper kahraman değilim. Sadece anneyim. Gücümun yettigini yapabilirim ancak.
Karşı tarafta baba ve yapmak zorunda. Çocuklar baba hasretiyle büyümüş olmayacak en azından. Düşünsene her hafta görecekler. Avantajini düşün.
Rabbim gücünü artırsin.
Seni ve 2 kuzunu öpüyorum.
 


çok teşekkür ederim:) içim rahatladı gerçekten yorumlarınızla:)
 
Benim oğlum da ayda iki gün, şubat tatillerinde bir hafta ve yaz tatilinde bir ay babada kalıyor. Babası boşanırken velayeti kendi istememişti. Biz çekişmeli boşandık. Dava açıldıktan sonra baba olduğu aklına geldi. Daha doğrusu çocuğun ihtiyaçları ile ilgili bir şey yaptığı yok, sadece gezdiriyor o kadar. Nafakayı az ödemek için de SGK dan maaşını düşük göstermiş. Çocuğa ödediği komik rakamla babalık yaptığını, sorumluluğunu yerine getirdiğini düşünüyor. Oğlumun bütün maddi manevi sorumluluğu her şey ben de. O sadece gezdiriyor, haliyle iyi olan baba oluyor çocuğun gözünde. Anne ise disiplin sağlayıcı, ödev yaptırıcı...
Ben boşandıktan sonra başka bir şehre taşındım. Babasının olduğu şehirden 3 saat uzaklıkta burası. Ayda iki kez geliyor, bir otelde kalıyorlar. Biz görüşmüyoruz. Sadece bir kaç kez görüşmek zorunda kaldım oğlumun bazı sorunları için. Başka bir şehre taşınınca daha bir oğlumun üstüne düştü. Ona kalırsa her hafta sonu istiyor ancak ben kabul etmiyorum. Çünkü oğlumla vakit geçirmek için bana sadece hafta içi kalıyor, onda da ödevler yaptırmayla, yemek ve fiziksel ihtiyaçlarını karşılamayla vakit geçiriyoruz. oğlum şu an 10 yaşında. Haliyle hafta içi geçirdiğimiz vakit oğlumla bana yetmiyor, şöyle ki daha çok okul, ödev, yemek.. gibi şeyler olduğu için çocuğun gözünde annem hep ödev yaptırıyor oluyorum. oysa babayla öyle değil. Baba geldiğinde ödevler bittiği için gezip birlikte vakit geçit geçiriyorlar, dolayısıyla baba cici anne kaka olabiliyor o yaştaki çocuk için. Bu nedenle ben her hafta babada kalmasını istemiyorum ve şiddetle buna karşıyım çünkü bunu kabul edersem oğlum benden soğuyacak. Bir de taviz tavizi doğuruyor. Ben ne zaman bir şeylerden taviz versem arkasından başka bir şey için de taviz vermemi isteyecek. O yüzden mahkemenin verdiği kararları asla ve asla bozmuyorum. Eğer o hafta gelemediyse bu onun problemi diyorum ve bana ait olan haftamı çalmasına müsaade etmiyorum. Ben onun hayatına endeksli ya da oğlum onun hayatına endeksli olamaz. O bundan sonra işlerini ona göre ayarlamak zorunda diyorum. Ben nasıl işlerimi ona göre ayarlayıp fedakarlık yapıyorsam o da yapmalı. Sonuçta evi terk eden oydu, boşanmayı isteyen de oydu. her şey onun istediği gibi oldu. Bazı şeylerde de fedakarlık yapmalı diyorum.
Şimdiki durum şu: Baktı ben taviz vermiyorum ve gelip gitmeler sanırım yordu adamı ve sanırım sevgilisiyle de evlenecek ki oğlumun velayetini almaya karar vermiş, oğluma seni alacağım diyormuş. 10 yaşındaki çocuk artık kendi ihtiyaçlarını kendi de görebilir, büyüdü diye düşünüyor sanırım. Bana tek başıma büyüttürdü oğlumu şimdi de almak istiyor. Ya da beni velayetle tehdit ediyor da olabilir, bilmiyorum. Her halükarda olan çocuklara oluyor. Tenis topu gibi bir annede bir babada.
Size tavsiyem mahkemenin belirlediği kuralları bozmayın. Çünkü erkekler bu olayı bize lütuf yapmış gibi algılıyorlar. Sen ders çalış diye çocuklara bile baktım şeklinde. Bırakın size ait olan hafta sonlarını da vermeyin o adama. Çocuklar anne gününü de bilsin, baba gününü de. Hafta sonlarını baba günü sanıp hafta sonunu iple çekmesinler. çünkü bu durumda sizinle daha az vakit geçirecekler.
Biliyorum üzerinizde çok yük var; iş, ev, çocuklar, KPSS... zor olduğunu biliyorum çünkü ben de tek başıma çocuk büyütüyorum. Ama bir şekilde her şey yoluna giriyor, inanın.
Kolay gelsin. Uzun oldu kusura bakma...
 


öyle güzel anlatmışsınızki..içimi okumuşsunuz resmen.. dersaneye gittiğim için çocukları ona vereceğimi bilmiyor.. haftasonlarıda çalışmam gerekiyor bu yıl dedim.. özel sektör olduğu için haftasonuda var diye düşünmüştür.

hafta içleride gerçekten dediğiniz gibi yemek yedir banyo yaptır çok kısacık oyna sonra uyut öylee geçiyor..

anne hep disiplin sağlayıcı gibi. baba ise eğlenceli işler yapıcı gibi.. çocuklarda haklılar babalarına gitmek istiyorlar eğleniyorlar hemde özlüyorlar..

bu aralar ekstra çocukların üstüne düşmeye başladı.. sürekli telefon ediyor çocuklar hakkındaki en ufak şeyi bahane ederek.. ne yapmaya çalıştığını anlıyorum ama bu işin geri dönüşü yok

tabi büyük konuşmak istemiyorum allah korusun..

allah hepimize doğru olan yolu göstersin inşallah.. ama demiş bulundum haftasonları çalışıyorum haftasonları alabilirsi çocukları diye bakalım neolacak gidişat
 
Saçma olan bişey var: 7 yaş çok küçük bir yaş. O yaştaki bir çocuğu kandırmak da çok kolay. Karar verebileceği bir yaş mı bu şimdi Allah aşkına? Gerçekten çocuğunu düşünen bir baba, çocuk annesiyle normal bir yaşam sürüyorken yanına almakla falan uğraşmaz, çocuğun dengesi bozulur.
 
Bu babalar neden böyle bilmiyorum. Ben 22 yaşındayım, üniversite okuyorum başka bir şehirde. 2016'da mezun olacağım, yani bitiyor artık öğrenciliğim. Benimkiler de yıllar önce ayrıldılar, babamla görüşmeye devam ettik, o konuda sıkıntı yok. Şu an 13 yaşında bir kız kardeşim var tabi onlar ayrıldığında o da küçüktü, belki 1 ya da 2. sınıftaydı, tam hatırlayamıyorum şu anda. Ne babamın ne de annemin sağlam, düzenli bir işi yok, o zamanlar da yoktu. Benim üniversite için dershaneye gitmem gerekti, kayıt olurken annem ve babam dershane masrafını "ortak" yani "yar yarıya" karşılamayı kararlaştırdılar. Veli olarak annemi gösterdiğimizden midir nedir babam, dershane senetlerine annemin imza atmasını istedi ve annem de imzaladı. Yani bütün senetler annemin üzerineydi. Ödeme zamanı geldiğinde babam sözünde durmadı ve dershane borcu faizleriyle, avukat masraflarıyla falan olduğu gibi annemin üzerine kaldı. Babam "benim işim yok" dedi çıktı işin içinden. Bir kuruş bile ödemedi o senetlerden kendi payına düşeni, kendi verdiği söze istinaden. Benim babam da haftasonları bizimle buluşup gezmekle, çok cüzi, komik miktarlarda el harçlığı vermekle babalık görevlerini yerine getirdiğini sandı. Annem o senetleri ödemeye çalışırken babam gitti evlendi 2 çocuklu bir kadınla. Yeni karısının ve yeni çocuklarının masraflarını karşılamakla meşgul oldu. Ben üniversiteye başladım, yurttu masraftı falan derken babamdan çok az maddi destek gördüm. Burs çıkmadı, herkesin korkulu rüyası olan öğrenim kredisi çıktı, almak zorunda kaldım. Geçen sene benim bilgisayarım bozuldu, iş göremez duruma geldi ve yeni bir bilgisayar almamız gerekti. Bu lüks bişey değil, ihtiyaç, öğrenciyim ben, bana alınabilecek en kıytırık bilgisayar bile 1500'den başlıyordu. Babam söz verdi, ben alacağım dedi. Ben de salak gibi inandım. Aradan iki ay geçti, bilgisayarı alamayacağını söyledi. Karısı sorun çıkarmış, kıskanmış falan, karısına senetle akıllı telefon almışlar (senetler babamın üstüne) ve bu yüzden benim bilgisayarımı annem aldı, çok zor günler için elinde tuttuğu altınları bozdurarak. Babamın karısı sorun çıkardığı için bize telefon etmediği zamanlar çok oldu. Ben defalarca babamla ilişkimi kesmek istedim ama hep annem engel oldu, o senin baban diye. Babam lütfedip telefon ettiğinde açmak istemezdim, annem zorla açtırırdı. Bugün ne durumdayız? Bugünlerimiz maddi anlamda en rahat yaşadığımız günler. Annemin işi gücü, kazancı düzeldi, babam karısından ayrıldı ve yalnız yaşamaya başladı. Onun işleri düzelmedi ama yaptığı her hatanın farkında. Ben de bu olanların hiçbirini bir kişiye dahi anlatmadım burası hariç. Gerçekten merak ediyorum bazı babalar neden böyle acaba? Muhakkak bir konuda sorun çıkarmaya mecburlar sanki.
 
Kesinlikle katılıyorum
üstelik cocuk sorumlulugu cok baska bana asla yuk degıl
fakat ben evlendım cuma aksamıydı cumartesı tum gun annemlerleydım ve cocugumlaydım. pazar sabahı balayına gıttık 3 gece kaldık ve butun balayını aglayarak gecırdım 1 tane fotograf bıle cekılmeden . geldık ve hemen cocugumu yanımıza aldık . sırf bu yuzden bıraktıgım bu 5 gece ıcın ne dugun zamanını hatırlamak ıstıyorum nede balayını . ben anneyım farklı bısey yapmadım abes olan bunca zaman hıc aramamıs olması ama ben benımkının yanına almaya calısacagına ınanmıyorum cunku bu tek taraflı fedakarlık degıl asla. sunuda dıyemez bız bır anlasma yapmadık ben hep cocugu gel gor lutfen gel yalvarırım gel dıye ona ılk aylarda hep yalvardım ama benım cagrılarıma yanıt vermedı. benımle anlasma gıbı bır luksumde yok. benım ıcın cocugu alması soz konusu bıle olamayacak. Allahım saglık sıhhat versın cocugumun basında oldugum surece tabıkı.
ama 7 yasında cocuk ben babamda kalmak ıstıyorum dıyebılır tabı bu sureklı gorus saglayan aıleler ıcın gecerlı yoksa benım cocugum kıme nasıl guvensınde bu kararı versın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…