- 4 Haziran 2014
- 2.058
- 3.442
- 83
Böyle bir kocayı taşıyan kadının hayatta yapamayacağı şey yoktur emin olun.
Böyle bir kocayı taşıyan kadının hayatta yapamayacağı şey yoktur emin olun.Tayinim çıkmıyor, evleri ayırmak istiyorum ama bunca sorumluluğun altından kalkabilir miyim bilmiyorum.
İnsanın kendi kendine yaptığı kötülüğü tüm köy bir araya gelip yapamazmiş sözü sizin için söylenmiş gibi.bu arada asla evimi ve çocuklarımı ihmal etmedim. evde hiç ders çalışmadım korkudan kavga çıkacak diye, okulda öğle araları, teneffüs araları ve gece herkes uyuduktan sonra kaçak çalıştım. her gün düzenli yemek yaparım, büyük kızın ders ve ödevleri bende, kız bir defa denemede 2 yanlış yapmış diye yemediğim hakaret kalmadı, nasıl olur da 2 yanlış yaparmış. en basiti market alışverişi bile bende, adam aldıklarımı bile gelip arabadan eve taşımaktan aciz bir adam. hiç yoruldum bile diyemedim ,bir yandan okuldaki öğrenciler, bir yandan doktora öğrenciliği, kendi çocuklarım. eşimi şimdiye kadar yeterince tanıdığımı düşünüyordum ama adam öyle bir kendini gizlemiş ki yıllardır. şu an yaşadıklarımı aklım hayalim almıyor.
Belki istifa edip alaninda universiteye gecmek istiyordur ogretim gorevlisi olarak falan.Konudan tamamen alakasız bi sorum olacak.Eğitimi sonuna kadar destekliyorum kadının her şeye hakkı vardır her istediğini yapabilir tabii ki.Ama öğretmenlikte doktora yapıp ne yapacaksınız acaba?yani 2 de çocuğunuz olduğunu düşünerek yaşınızın çok da küçük olmadığını düşünüyorum hani akademik anlamda okulda falan da kalamazsınız sanırım?
Doktora yapsaniz da yapmasaniz da belli ki pek de devam ettirmeye gonlu yok esinizin evliligi.Merhaba arkadaşlar, uzun yıllardır bu siteyi takip ediyorum bdv ye de sıkça takılıyorum. Burada farklı bakış açılarını okumak çok faydalı oluyor. Şimdi kendi sıkıntımı paylaşmak istiyorum. 10 yıllık evliyim. Biri 9 diğeri 3 yaşında iki çocuğum var. Öğretmenim, eşimde öğretmen. Doğuda kendi memleketimizde yaşıyoruz.
Evliliğim boyunca eşimle çok sıkıntılar yaşadık. Özellikle şu son 1 yıl psikolojim alt üst oldu. Dayak yemek dışında bir erkek bir kadına en kötü ne yapabiliyorsa hepsini yaşadım maalesef. Hakaret, aşağılanma, maddi manevi sonuna kadar sömürülme, her türlü kendimi yetersiz hissettirilme, ortak aldığımız evin benden habersiz satışa çıkarılması, eve geldiğimde emlakçı ve alıcıları görmem, öl de kurtulayım, gidişin olsunda dönüşün olmasın lafları, telefonunda bulunduğumuz ilde eskort aramalar, ailemi adam yerine koymamalar…..hep sabır çektim , artık tak etti. Ve tüm bunların sebebi benim bu yıl öğrenimime devam etmek istemem oldu.
Doktoraya başlamak istedim geçen eylül ayında, yüksek lisansımı bitirdim, dil sınavlarını geçtim, hocalarımın desteğiyle doktoraya alındım. Gittiğim üniversite evime 2 saat mesafede, kendi aracımla gidiyorum, tüm ev kamera döşeli, bakıcımız ve günlük temizlikçimizde vardı ve sadece cumartesi günleri ders var, ondada devamsızlık hakkı vs derken her dönem 8 defa ancak gittim. Ama her gidişim ve gelişim olay oldu, burnumdan geldi. Ben yeni bir şeyler öğrenmek kendimi geliştirmek isterken adam tutuştu resmen.
Zaten çok iyi bir evliliğim yoktu, şu an enkaz bile kalmadı. Bu yıl ilk yılımdı kavga dövüş gittim. Gelecek yıl sadece ilk dönem ekim ve ocak arası yine hafta sonu derslerine katılacağım. Toplamda 8 defa ancak giderim. Ondan sonrası zaten evde kendim çalışacağım yeterlilik, tez vs. eşim bu yolda asla bana destek çıkmayacağını, beni boşayacağını söylüyor. Artık hiç kaldıracak gücüm kalmadı. Yaşayan ölü oldum resmen.
Eşim Beni okuldan Vazgeçirmek için aileleri araya kattı, benim ailem arkamda, kızım sen eğitimine devam et, çocuklarına biz bakarız diyorlar. Bu yıl kullandığım antidepresanlara rağmen ağlama krizlerim hiç bitmedi. Ondan hiç bir şey istemedim şimdiye dek, ne evlenirken ne sonrasında , hep kendime yeten bir kadın oldum. Tayinim çıkmıyor, evleri ayırmak istiyorum ama bunca sorumluluğun altından kalkabilir miyim bilmiyorum. Hakkı boşamak bu adamın ama aptal mıyım ben, neden onla halen aynı evdeyim bilmiyorum. Kızlar ben mi hata yapıyorum çocuklu kadın doktora yapamaz mı, bende mi suç… Allah rızası için sağlıklı düşünemiyorum lütfen fikirlerinizi esirgemeyin.
bu arada asla evimi ve çocuklarımı ihmal etmedim. evde hiç ders çalışmadım korkudan kavga çıkacak diye, okulda öğle araları, teneffüs araları ve gece herkes uyuduktan sonra kaçak çalıştım. her gün düzenli yemek yaparım, büyük kızın ders ve ödevleri bende, kız bir defa denemede 2 yanlış yapmış diye yemediğim hakaret kalmadı, nasıl olur da 2 yanlış yaparmış. en basiti market alışverişi bile bende, adam aldıklarımı bile gelip arabadan eve taşımaktan aciz bir adam. hiç yoruldum bile diyemedim ,bir yandan okuldaki öğrenciler, bir yandan doktora öğrenciliği, kendi çocuklarım. eşimi şimdiye kadar yeterince tanıdığımı düşünüyordum ama adam öyle bir kendini gizlemiş ki yıllardır. şu an yaşadıklarımı aklım hayalim almıyor.
Sen o kadar oku et eğitim al kendini geliştirme gayretinde ol sonra da üstüne böyle bir odunla evlen.
Hata sende değil seçiminde.
Elbette ki çocuklu kadın kariyer yapar.
Bu adam bir de öğretmen olacak yazık ya Öğrencilerine yazık .
Baya bi eziklik kompleksi varmış eşinde.
Sizi kıskanıyor belliki. Hem egitim almanızı hem de eğitim alınca onu beğenmeme ihtimalinizı kendi ayakları üzerinde durmanizi kıskanıyor. Sorunuzun cevabına gelince zaten siz o evde tek kişılık yaşıyorsunuz. Çalışmaktan başka sorumluluğu yokmuş ki. Boşanın tabiki herşeyi yapabilirsiniz.
Kızının denemede 2 yanlış yapmaması için babasının nasıl bir çabası olmuş? Yoksa eşiniz çocukları size zimmetli mi sanıyor?
Burada bile kendinizi savunmaya çalışıyorsunuz evimi çocukları ihmal etmiyorum diye. Eşiniz sizi hep ihmalkarsın diye manipule ediyor sanıyorum ki. Süper kadın olmak zorunda değilsiniz. Her işe yetişmek zorunda değilsiniz. Kocanız olacak kişi evde köşe yastığı olmak harici bir işe yarıyor mu çok merak ettim.
onu da şimdiye kadar bin defa yapardı, sırf memuriyetine birşey olur korkusundan yapamıyor. biliyor anında şikayet edeceğimi.niye boşanmıyosun? illa dayak mı yemen lazım boşanmak için?
Allah rizasi icin esiniz bosasin sizi de kurtulun
Su muameleyi hak reva gormeyin kendinize
Sizin kariyer yapamamamizin sebebi çocuklarınız değil eşinizMerhaba arkadaşlar, uzun yıllardır bu siteyi takip ediyorum bdv ye de sıkça takılıyorum. Burada farklı bakış açılarını okumak çok faydalı oluyor. Şimdi kendi sıkıntımı paylaşmak istiyorum. 10 yıllık evliyim. Biri 9 diğeri 3 yaşında iki çocuğum var. Öğretmenim, eşimde öğretmen. Doğuda kendi memleketimizde yaşıyoruz.
Evliliğim boyunca eşimle çok sıkıntılar yaşadık. Özellikle şu son 1 yıl psikolojim alt üst oldu. Dayak yemek dışında bir erkek bir kadına en kötü ne yapabiliyorsa hepsini yaşadım maalesef. Hakaret, aşağılanma, maddi manevi sonuna kadar sömürülme, her türlü kendimi yetersiz hissettirilme, ortak aldığımız evin benden habersiz satışa çıkarılması, eve geldiğimde emlakçı ve alıcıları görmem, öl de kurtulayım, gidişin olsunda dönüşün olmasın lafları, telefonunda bulunduğumuz ilde eskort aramalar, ailemi adam yerine koymamalar…..hep sabır çektim , artık tak etti. Ve tüm bunların sebebi benim bu yıl öğrenimime devam etmek istemem oldu.
Doktoraya başlamak istedim geçen eylül ayında, yüksek lisansımı bitirdim, dil sınavlarını geçtim, hocalarımın desteğiyle doktoraya alındım. Gittiğim üniversite evime 2 saat mesafede, kendi aracımla gidiyorum, tüm ev kamera döşeli, bakıcımız ve günlük temizlikçimizde vardı ve sadece cumartesi günleri ders var, ondada devamsızlık hakkı vs derken her dönem 8 defa ancak gittim. Ama her gidişim ve gelişim olay oldu, burnumdan geldi. Ben yeni bir şeyler öğrenmek kendimi geliştirmek isterken adam tutuştu resmen.
Zaten çok iyi bir evliliğim yoktu, şu an enkaz bile kalmadı. Bu yıl ilk yılımdı kavga dövüş gittim. Gelecek yıl sadece ilk dönem ekim ve ocak arası yine hafta sonu derslerine katılacağım. Toplamda 8 defa ancak giderim. Ondan sonrası zaten evde kendim çalışacağım yeterlilik, tez vs. eşim bu yolda asla bana destek çıkmayacağını, beni boşayacağını söylüyor. Artık hiç kaldıracak gücüm kalmadı. Yaşayan ölü oldum resmen.
Eşim Beni okuldan Vazgeçirmek için aileleri araya kattı, benim ailem arkamda, kızım sen eğitimine devam et, çocuklarına biz bakarız diyorlar. Bu yıl kullandığım antidepresanlara rağmen ağlama krizlerim hiç bitmedi. Ondan hiç bir şey istemedim şimdiye dek, ne evlenirken ne sonrasında , hep kendime yeten bir kadın oldum. Tayinim çıkmıyor, evleri ayırmak istiyorum ama bunca sorumluluğun altından kalkabilir miyim bilmiyorum. Hakkı boşamak bu adamın ama aptal mıyım ben, neden onla halen aynı evdeyim bilmiyorum. Kızlar ben mi hata yapıyorum çocuklu kadın doktora yapamaz mı, bende mi suç… Allah rızası için sağlıklı düşünemiyorum lütfen fikirlerinizi esirgemeyin.
Eşinizin baskıları sonucunda siz de kendinizi doktora yaptığınız için suçlu mu hissediyorsunuz acaba ?
Bence bunu sorgulayın.
Burada yazdıklarınıza bakınca doktora yapıyorum ama çocuklarıma bakıyorum , alışveriş yapıyorum vs şeklinde açıklamaya ihtiyaç duyuyorsunuz.
Şu an zaten çalışıyorsunuz üstüne ev ile ilgileniyorsunuz. Derslere sadece hafta sonu gidiyorsunuz zaten. Doktora yapmasanız bile haftanın 1 gününü kendi hobilerinize, alışverişinize ya da sadece dinlenmeye bile ayırabilirsiniz bence.
Eşinizin telkinlerinin sizin bilinçaltınıza işlemesine ve suçlu hissetmenize neden olmasına izin vermeyin lütfen.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?