O kadar iyi anlıyorum ki seni. Kimseye güvenmek için acele etme kendine güven öncelikle. Dik durmak için kimseye dayanmaya ihtiyacın yok sonuçta. Zaman içinde güvenini kazanır zaten olucağı varsa. Şu an sevdiğin biri var hayatında ve bunun tadını çıkar sadece aileni falan boş ver.Eğer ileride beni şaşırtmayacağını incitmeyeceğini tam olarak bilsem inanın bende öyle yapardım.. Ama ailemin açtığı yaralardan olsa gerek, Kimseye yüzde yüz güvenemiyorum
En haklı yorumAilemizi biz seçemiyoruz , çok bunalıp sevgiline anlatmışsın olabilir. İş ciddiye binip onun ailesiyle tanışma zamanlarında ortaya çıksa daha can sıkıcı olurdu. Ama burda kilit nokta sevgiline evlenince ailemle ilişkimin sınırlarını ben belirlerim, her şeyime evliliğimize karışmazlar mesajını vermen. Evet ben büyürken beni çok ezdiler ama artık ben güçlüyüm diyebilmen. Ona ailenden bağımsız bir birey olduğunu göster ki ürkmesin. Sonuçta herkes tedirgin olur senin ailen gibi bir aileden
biraz özgüvenli dur, ailen berbat sorunlu insanlar evet ama sorunlu olan onlar sen kendini kurtarmaya bak.üniversite de okutuyolar sana yine de, eline geçirdiğin imkanı iyi değerlendir ve kendi ayaklarının üstünde dur.ezik ezik durma dışarıdaki insanlara karşı çünkü insanlar çiğ süt emmiş en yakınım dediğin sırtından bıçaklar.kullanır sana karşı, hele ki mevzu ailenle ilgiliyse hayatına girecek erkeğe en fazla "ailemle pek aynı kafada değiliz ya sağolsunlar okutuyolar ediyolar ama ne biliyim biraz kuşak farkı var aramızda ya da biraz mesafelidirler " de geç.detayı bilmesine gerek yok kimsenin.moralin bozuksa aç bi komedi izle, bi koşuya çık, psikologa danış, kağıda yaz gidip ağlama çocuğa.ailenden çok sen kendi kendini kıymetsizleştiriyosun.ama önceliğin eline adam gibi meslek almak olmaz, hayatının merkezine hep kendini koy bi adamı koymaİyi akşamlar öncelikle herkese..
Belki anlatacaklarım gerçek gelmeyebilir bazılarınıza ama herşeyi tüm samimiyetimle ve içtenlikle anlatacağım ve buradan gelen yorumları da dikkate alarak okuyacağım. Benim sorunum aile...
3 senedir hayatımda çok aşık olduğum biri var ve evlenmeyi düşünüyoruz zamanı gelince. onu gerçekten çok seviyorum, her şeyden önce beni içerisinde bulunduğum anlamsız karanlıklardan çıkarıp hayatıma anlam kattığı için ona karşı çok saygı duyuyorum..
Fakat hayatımın özellikle ondan öncesindeki kısmı çok berbattı.. babamın daha hayatımda hiç sevgilim bile olmamışken sırf üniversiteden erkek bir arkadaşımın telefonundan onu aramam üzerine beni çok kötü dövüp or*spuluk yapmamla suçlamasıyla başladı.. bütün hayatımı babama karşı kendimi kanıtlamaya çalışıp sırf haklı çıkarmamak için tek bir erkeğin bile elini tutmamış 21 yaşındaki bir genç kızdım çünkü.. kendimi hayatım boyunca hep derslere, okullara vermişti, çok başarılı olmuştum, yine yaranamamıştım..
yani üzerime kötü etiketler yapıştırmasınlar diye çok uğraştım yine de babam bana ş*refsiz, or*spu dedi..kendime hiç yediremedim o dayağı, çünkü çok günahımı almıştı. böyle böyle devam etti. sürekli psikolojimin bozuk olmasıyla ve içime şeytan kaçmasıyla suçlandım ailem tarafından. çok pis bir zihniyetle büyüdükleri için kimse beni savunmadı hiçbir zaman, hep ben suçlandım hep ben dayak yedim...
ama kendi kendime dedim ki, ailem bile beni sevmiyor, ailesinin sevmediği birini başkası hiç sevmez.. bu yüzden bir gün eğer aşık olup hayatıma birini alırsam, onu kaybetmemek için ailemi anlatmayacağım dedim..
ama malesef öyle olmadı. başlarda ailemi son derece normal, çocuklarına çok düşkün, kardeşlerin birbiriyle çok iyi anlaştığı bir aile gibi anlattım. ama 3 seneden bahsediyorum ya, ailemle ilgili sorun yaşadıkça kendimi tutamayıp biraz biraz anlatmaya başladım. tutunacak tek dalım oydu çünkü. ailemle ilgili sorun yaşadığımda ona anlatıp beni saatlerce dinlemesi ve bana güç vermesini seviyordum..
fakat başta korktuğum şeyin başıma gelmesini istemiyorum ama son dönemlerde ailemle ilgili olarak korktuğunu hissediyorum. kendi ailesi çok tatlı insanlar anlattığı kadarıyla ve bu yüzden de ailemi her defasında şaşırarak dinliyor. ileride aileyle ilgili problemler yaşamak istemediğini söyledi bugün bana haklı olarak. daha tanışmadan anlattıklarımdan dolayı o da aileme karşı tepkili. fakat benim anlatmaktan başka çarem yoktu. olmayan birileri gibi anlatamazdım ailemi.. ve psikolojik olarak çok yalnızdım ona anlattım bende..
şimdi yaptığım şeyin pişmanlığını yaşıyor gibiyim. onu kaybetmek istemiyorum ama hiçkimse benim ailem gibi kötü bir ailenin damadı olmak istemez. yarın bir gün bu sebeplerden dolayı aramızda bir problem çıkar veya beni bırakır diye korkuyorum. sonucta burada sorunlu kv problemlerini okurken herkes bir tane hayatın var kaç diyor haksız mıyım? ileride ailesi de ailemi sevmez eminim çünkü ailem gerçekten sevgisiz, katı insanlar. babam kendi kızlarının düğününe bile gitmeyen bunu ayıp gören ama başkasının düğününde göbek atan bir adamken ileride ailem yüzünden onu kaybetmekten çok korkuyorum ? bu konuda nasıl bir yol izlemeliyim? artık çocuğu daha fazla korkutmamak için ailemden bahsetmeyi kesmeli miyim sizce? bir de yarın bir gün ailesinin gözünde kıymetli olmam diye korkuyorum. benim ailem kızlarını kıymetsizleştiren bir aile.. babam kızlarım evlendikten sonra kocaları onları öldürse bile karışmam artık başkasının malı olmuş oluyo diyen biri.. bazen diyorum ki hiç evlenmicem...
Aslında sevgilim için değil de kendim için bunu diyorum zaten. Her zaman karşılarında o dayak yiyen, içine şeytan kaçtığı lanse edilerek vicdanlarını susturduklari o küçük kız olmayacak. İleride hayatımda biri olsun veya olmasın hayatıma karışmalarına müsade etmicem. Ama haklısın sevgilime de hissettirmeliyim bunuAilemizi biz seçemiyoruz , çok bunalıp sevgiline anlatmışsın olabilir. İş ciddiye binip onun ailesiyle tanışma zamanlarında ortaya çıksa daha can sıkıcı olurdu. Ama burda kilit nokta sevgiline evlenince ailemle ilişkimin sınırlarını ben belirlerim, her şeyime evliliğimize karışmazlar mesajını vermen. Evet ben büyürken beni çok ezdiler ama artık ben güçlüyüm diyebilmen. Ona ailenden bağımsız bir birey olduğunu göster ki ürkmesin. Sonuçta herkes tedirgin olur senin ailen gibi bir aileden
Duvara anlat havaya anlat suya anlat derdini ama insana anlatma.Ben kadınlar kulubune anlatıyorum.Büyük hata yapmışsın.Ben çocukmuşum yanlış anlamışım demelısın bence .Kımseyıde kaybetmekten korkma.O senı kaybetmekten korksunİyi akşamlar öncelikle herkese..
Belki anlatacaklarım gerçek gelmeyebilir bazılarınıza ama herşeyi tüm samimiyetimle ve içtenlikle anlatacağım ve buradan gelen yorumları da dikkate alarak okuyacağım. Benim sorunum aile...
3 senedir hayatımda çok aşık olduğum biri var ve evlenmeyi düşünüyoruz zamanı gelince. onu gerçekten çok seviyorum, her şeyden önce beni içerisinde bulunduğum anlamsız karanlıklardan çıkarıp hayatıma anlam kattığı için ona karşı çok saygı duyuyorum..
Fakat hayatımın özellikle ondan öncesindeki kısmı çok berbattı.. babamın daha hayatımda hiç sevgilim bile olmamışken sırf üniversiteden erkek bir arkadaşımın telefonundan onu aramam üzerine beni çok kötü dövüp or*spuluk yapmamla suçlamasıyla başladı.. bütün hayatımı babama karşı kendimi kanıtlamaya çalışıp sırf haklı çıkarmamak için tek bir erkeğin bile elini tutmamış 21 yaşındaki bir genç kızdım çünkü.. kendimi hayatım boyunca hep derslere, okullara vermişti, çok başarılı olmuştum, yine yaranamamıştım..
yani üzerime kötü etiketler yapıştırmasınlar diye çok uğraştım yine de babam bana ş*refsiz, or*spu dedi..kendime hiç yediremedim o dayağı, çünkü çok günahımı almıştı. böyle böyle devam etti. sürekli psikolojimin bozuk olmasıyla ve içime şeytan kaçmasıyla suçlandım ailem tarafından. çok pis bir zihniyetle büyüdükleri için kimse beni savunmadı hiçbir zaman, hep ben suçlandım hep ben dayak yedim...
ama kendi kendime dedim ki, ailem bile beni sevmiyor, ailesinin sevmediği birini başkası hiç sevmez.. bu yüzden bir gün eğer aşık olup hayatıma birini alırsam, onu kaybetmemek için ailemi anlatmayacağım dedim..
ama malesef öyle olmadı. başlarda ailemi son derece normal, çocuklarına çok düşkün, kardeşlerin birbiriyle çok iyi anlaştığı bir aile gibi anlattım. ama 3 seneden bahsediyorum ya, ailemle ilgili sorun yaşadıkça kendimi tutamayıp biraz biraz anlatmaya başladım. tutunacak tek dalım oydu çünkü. ailemle ilgili sorun yaşadığımda ona anlatıp beni saatlerce dinlemesi ve bana güç vermesini seviyordum..
fakat başta korktuğum şeyin başıma gelmesini istemiyorum ama son dönemlerde ailemle ilgili olarak korktuğunu hissediyorum. kendi ailesi çok tatlı insanlar anlattığı kadarıyla ve bu yüzden de ailemi her defasında şaşırarak dinliyor. ileride aileyle ilgili problemler yaşamak istemediğini söyledi bugün bana haklı olarak. daha tanışmadan anlattıklarımdan dolayı o da aileme karşı tepkili. fakat benim anlatmaktan başka çarem yoktu. olmayan birileri gibi anlatamazdım ailemi.. ve psikolojik olarak çok yalnızdım ona anlattım bende..
şimdi yaptığım şeyin pişmanlığını yaşıyor gibiyim. onu kaybetmek istemiyorum ama hiçkimse benim ailem gibi kötü bir ailenin damadı olmak istemez. yarın bir gün bu sebeplerden dolayı aramızda bir problem çıkar veya beni bırakır diye korkuyorum. sonucta burada sorunlu kv problemlerini okurken herkes bir tane hayatın var kaç diyor haksız mıyım? ileride ailesi de ailemi sevmez eminim çünkü ailem gerçekten sevgisiz, katı insanlar. babam kendi kızlarının düğününe bile gitmeyen bunu ayıp gören ama başkasının düğününde göbek atan bir adamken ileride ailem yüzünden onu kaybetmekten çok korkuyorum ? bu konuda nasıl bir yol izlemeliyim? artık çocuğu daha fazla korkutmamak için ailemden bahsetmeyi kesmeli miyim sizce? bir de yarın bir gün ailesinin gözünde kıymetli olmam diye korkuyorum. benim ailem kızlarını kıymetsizleştiren bir aile.. babam kızlarım evlendikten sonra kocaları onları öldürse bile karışmam artık başkasının malı olmuş oluyo diyen biri.. bazen diyorum ki hiç evlenmicem...
Evet ablam evlendi ve dediğiniz gibi onlara karşı çok farklılar yüzlerine gülüyolar, ama arkalarından da kızımı öldürseler bile karışmam artık onun malı diyolar. Fakat düğün sürecinde ablamı çok kıymetsizleştirdiler. Ablamin mesleği elinde olmasına rağmen nişan, söz herşeyi erkek tarafına yıktılar üzerine bir sürü altın istediler. Çok paragoz bir ailem var. Karşı taraf bunları görmezden gelip her isteklerini yaptı ve o yüzden sorun olmadı ama yarın bir gün bana da aynı şeyi yaptıklarında karşı taraf bunları kabul etmeyebilir. Yani çocukları için benim ailem asla elini taşın altına koymaz hele ki para konusunda, bizim de elimizi taşın altına koymamiza engel olurlar ve erkek tarafı olsam ben bunlar ne biçim aile ne paragöz cimri insanlar derdim...Ailede hiç evlenen bi kardeş var mı peki ya ?
Şunun için soruyorum bazı insanlar el delisi dediğimiz turdedir.
Dışarıya kendilerini farklı gosterebilirler.
Evlenen varsa nasıllar dünürlere karşı mesela?
Ablam eşiyle çok büyük problemler yaşadı özellikle eşinin ailesiyle ve babam hiçbir şekilde arkasında durmadı. Yani ikiyüzlü bunlar iğreniyorum resmenAilede hiç evlenen bi kardeş var mı peki ya ?
Şunun için soruyorum bazı insanlar el delisi dediğimiz turdedir.
Dışarıya kendilerini farklı gosterebilirler.
Evlenen varsa nasıllar dünürlere karşı mesela?
Anlatmasa nolcak, böyle aile saklanır mı? Zaten çıkacakti ortaya, hem insan eşi , yoldaşı, çocuklarinin babası olacak adama anlatmayacaksa sikintisini derdini kime anlatacak? İyi ki anlatmis bence, çok üzüldium konuya ya, umarim bahtı açik olur kuzununCanım herşeyi anlatmışsın zaten .daha neyi anlatmicaksinki? Bazen insan dilini tutmalı herşey başkalarına anlatılmaz
İnşallah .ben kendisi için söylemiştim ....ilerde ailesinin bu durumunu kullanıp ona herturlu şiddet uygulayabilir ..bak babası başkasıyla evlendinde kızı kocanın malı gibi görüyomus.ben olsam yerinde anlatmazdim o rahatlığı vermezdim .enazindan ailesinden cekinebilirdi .adam şimdi şaşırıyor falan ama ilerde bunu kullanabilir ona karşı .ben güvenmiyorum erkeklereAnlatmasa nolcak, böyle aile saklanır mı? Zaten çıkacakti ortaya, hem insan eşi , yoldaşı, çocuklarinin babası olacak adama anlatmayacaksa sikintisini derdini kime anlatacak? İyi ki anlatmis bence, çok üzüldium konuya ya, umarim bahtı açik olur kuzunun
Aferin güvenmeyin zaten, daha dogrusu kimseye kendinizden fazla guvenmeyin, bas bas bağiriyoruz burda ekmeginizi elinize alin, kimseye minnet etmeyin, kocaya evlilige bel baglamayın diye, zamani gelir kendi ana baban bile durmaz arkanda el ne yapsa hakli olurİnşallah .ben kendisi için söylemiştim ....ilerde ailesinin bu durumunu kullanıp ona herturlu şiddet uygulayabilir ..bak babası başkasıyla evlendinde kızı kocanın malı gibi görüyomus.ben olsam yerinde anlatmazdim o rahatlığı vermezdim .enazindan ailesinden cekinebilirdi .adam şimdi şaşırıyor falan ama ilerde bunu kullanabilir ona karşı .ben güvenmiyorum erkeklere
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?